Ο Θεοδωράκης για τον Καραμανλή Έτσι λοιπόν μετά τις πολύωρες συζητήσεις που κάναμε στο Παρίσι, του είπα στην Αθήνα, θα μείνετε εδώ, πρέπει να φύγουν και οι Αμερικανικές βάσεις, διότι βλέπουμε ότι η αμερικανική επιρροή στην Ελλάδα, η ανάμειξη των Αμερικανών έφερε όλα τα κακά μέχρι και τη χούντα και είχαμε συμφωνήσει ότι η Ελλάδα θα πρέπει κάποτε πραγματικά να φύγει από το ΝΑΤΟ, ότι έπρεπε να απαλλαγεί, να γίνει τελείως ανεξάρτητη και πρόσθεσα ότι όχι μονάχα πρέπει να φύγουν οι ξένες βάσεις, αλλά θα πρέπει να κάνουμε και το σοσιαλισμό. Μου λέει «ποιο σοσιαλισμό Μίκη, το γιουγκοσλαβικό, τον αλβανικό, το ρωσικό;»; Του λέω τον ελληνικό. Μου λέει «αυτόν με ποιον να τον κάνω; Με τους τάδε, τάδε»; Κι είπε ορισμένα ονόματα συνεργατών του. «Εσύ λέει τι κάνεις»; Κατάλαβα ότι ήταν μια έμμεση βολιδοσκόπηση. Του απάντησα κοιτάξτε: Εγώ ανήκω στο χώρο που ανήκω. Είμαι άνθρωπος του λεγόμενου μαζικού κινήματος. Δεν είμαι πολιτικός. Εφόσον βλέπω ότι αυτό που κάνετε εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον και τον ελληνικό λαό θα είμαι στο πλευρό σας. Κατάλαβε λοιπόν ότι υπήρχε μία άρνηση από μέρους μου να πολιτικοποιηθώ ή να ενταχθώ. Αργότερα ο Λαμπρίας, με παρακάλεσε από μέρους του Καραμανλή αν μπορώ να βολιδοσκοπήσω μέλη της Δημοκρατικής Άμυνας να γίνουν βασικά στελέχη ενός κόμματος που θα ήθελε να κάνει ο ίδιος.