|
|
Ο Θεοδωράκης για τον Καραμανλή
Ο Καραμανλής δεν είχε δεχθεί ως τότε να δει ούτε εμένα (η συνάντηση είχε ζητηθεί από το ΠΑΜ όταν βγήκα στο εξωτερικό) ούτε τη Μερκούρη ούτε κανέναν άλλο από το ΠΑΜ. Γνωρίζαμε όμως ότι έβλεπε τακτικά τον Μητσοτάκη, με τον οποίο προδικτατορικά δεν είχα καμμιά σχέση λόγω των πολιτικών εντάσεων της εποχής εκείνης και ιδιαίτερα επί Ιουλιανών. Όταν όμως βρέθηκα στο Παρίσι, ζήτησε εκείνος συνάντηση -και ομολογώ ότι μου έκανε εντύπωση που έκανε το πρώτο βήμα- διότι όπως μου είπε ήθελε να βοηθήσει το ΠΑΜ και ήταν έτοιμος ακόμα και να οργανώσει αντάρτικο στην Κρήτη εφ’ όσον θα είχε την ενίσχυση των αντιστασιακών οργανώσεων. Συμφωνήσαμε να με ενημερώνει, γιατί με τις δύο διασυνδέσεις που είχε, τον Λαμπρία στο Λονδίνο και τον Μπακογιάννη στο Μόναχο ήταν πλήρως ενημερωμένος για τα σχετικά με την χούντα και έτσι αρχίσαμε να έχουμε τηλεφωνική επικοινωνία.
Όταν λοιπόν γύρισα στο Παρίσι τον Δεκέμβριο του ’72, μετά την οριστική διάλυση του ΕΑΣ, ήταν φυσικό να μιλήσω με τον Μητσοτάκη για να μάθω αν ο Καραμανλής σκέπτεται να ενεργοποιηθεί και να μπει μπροστά. Η απάντηση του Μητσοτάκη ήταν ότι ο Καραμανλής προβληματίζεται.
|
|