Ο Θεοδωράκης για τον Καραμανλή Σχετικά με την υπουργοποίησή μου -που δεν έγινε τελικά- πέρασε κανένας μήνας και φυσικά δεν είχα κανένα νέο ούτε μ’ ενδιέφερε κιόλας, είχα πει το ναι στον Λαμπρία μετά την συναίνεση των συντρόφων μου οπότε πήρα μήνυμα από τον αδελφό μου ότι είχαν εντοπίσει δύο κομμουνιστές που κρυβόντουσαν όλο το διάστημα της χούντας στα Χανιά και είχαν μεταβεί σε αγήματα στρατιωτικά με εντολή να τους σκοτώσουν επιτόπου. Μόλις το άκουσε αυτό ο αδελφός μου, μου λέει η κυβέρνηση πρέπει να κάνει κάτι, έτρεξα στον Μυλωνά, στη Λεωφόρο Συγγρού στο υπουργείο του. Μαζί πήγαμε στον Γιώργο Ράλλη στο γραφείο του στη Βουλή. Ο οποίος έσπευσε να τηλεφωνήσει στο νομάρχη και μετά από λίγο με διαβεβαίωσε ότι δόθηκε εντολή να μην πάθουν απολύτως τίποτα και να αφεθούν ελεύθεροι. Και έτσι έγινε. Αφού τελείωσε λοιπόν το επεισόδιο, ο Μυλωνάς μου είπε «θάθελα να συζητήσω και κάτι με τον κ. υπουργό, Μίκη να με περιμένεις έξω», βγήκα λοιπόν έξω και κατάλαβα ότι θα του έθετε το θέμα το δικό μου και ήθελε να είναι μόνος του. Όταν λοιπόν τελείωσε βγήκε ο Μυλωνάς, «γι’ αυτό του μίλησα, εδώ προτείνατε στον Θεοδωράκη υπουργός και στον Ηλιού και δεν έγινε τίποτα». Και του είπε τότε ο Ράλλης πράγματι υπήρχε η σκέψη να υπουργοποιηθούν ο Θεοδωράκης και ο Ηλιού, πλην όμως εκδηλώθηκε σφοδρή αντίδραση από το στρατό και ο Καραμανλής έκανε πίσω. Αυτά είπε ο Ράλλης στον Γιώργο Μυλωνά.