Browse through our Interesting Nodes on Greek Advertizing & Production Services Read the Convention Relating to the Regime of the Straits (24 July 1923) Read the Convention Relating to the Regime of the Straits (24 July 1923)
HR-Net - Hellenic Resources Network Compact version
Today's Suggestion
Read The "Macedonian Question" (by Maria Nystazopoulou-Pelekidou)
HomeAbout HR-NetNewsWeb SitesDocumentsOnline HelpUsage InformationContact us
Thursday, 28 March 2024
 
News
  Latest News (All)
     From Greece
     From Cyprus
     From Europe
     From Balkans
     From Turkey
     From USA
  Announcements
  World Press
  News Archives
Web Sites
  Hosted
  Mirrored
  Interesting Nodes
Documents
  Special Topics
  Treaties, Conventions
  Constitutions
  U.S. Agencies
  Cyprus Problem
  Other
Services
  Personal NewsPaper
  Greek Fonts
  Tools
  F.A.Q.
 

Athens Macedonian News Agency: News in Greek, 16-02-20

Athens News Agency: News in Elot928 Greek Directory - Previous Article - Next Article

From: The Athens News Agency at <http://www.ana.gr/>

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

  • [01] Η Ρωσία ενισχύει με υπερσύγχρονα μαχητικά τη βάση της στην Αρμενία
  • [02] Πρόσθετα μέτρα ασφαλείας μετά την επίθεση στην Άγκυρα ανακοίνωσε ο Νταβούτογλου
  • [03] Ο καθηγητής Γ. Βυθούλκας μιλάει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για την ομοιοπαθητική
  • [04] Στους 115 οι νεκροί από την γρίπη
  • [05] Χρυσή Άρκτος στο ντοκιμαντέρ για τους πρόσφυγες «Fuocoammare»
  • [06] Δημοψήφισμα στις 23 Ιουνίου για την παραμονή ή μη της Βρετανίας στην ΕΕ
  • [07] Απεβίωσε ο συγγραφέας Ουμπέρτο Έκο - Την ερχόμενη Τρίτη το «ύστατο χαίρε» στον μεγάλο συγγραφέα

  • [01] Η Ρωσία ενισχύει με υπερσύγχρονα μαχητικά τη βάση της στην Αρμενία

    Η Ρωσία έχει ενισχύσει τη στρατιωτική βάση που διατηρεί στην Αρμενία με τέταρτης γενιάς μαχητικά αεροσκάφη κι ένα υπερσύγχρονο ελικόπτερο, μετέδωσανρωσικά πρακτορεία ειδήσεων επικαλούμενα σχετικές πληροφορίες των ενόπλων δυνάμεων.

    Μόσχα, Ρωσία 20/02/2016 11:19 (ΑΠΕ-ΜΠΕ-Ρόιτερ)

    Η Ρωσία ενισχύει με υπερσύγχρονα μαχητικά τη βάση της στην Αρμενία

    Τέσσερα μαχητικά αεροσκάφη Mig 29 κι ένα ελικόπτερο Mi-8MT θα σταθμεύουν και θα επιχειρούν πλέον στη βάση κοντά στο Ερεβάν, την πρωτεύουσα της Αρμενίας, μεταδίδει το πρακτορείο Ιντερφάξ. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, οι πρώτες δοκιμαστικές πτήσεις από τη βάση τούτη θα ξεκινήσουν τον Μάρτιο.

    [02] Πρόσθετα μέτρα ασφαλείας μετά την επίθεση στην Άγκυρα ανακοίνωσε ο Νταβούτογλου

    H τουρκική κυβέρνηση αποφάσισε να λάβει πρόσθετα μέτρα ασφαλείας σε εθνικό επίπεδο μετά την επίθεση με το παγιδευμένο αυτοκίνητο που είχε ως αποτέλεσμα να σκοτωθούν 28 άνθρωποι στο κέντρο της Άγκυρας, ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου.

    «Θα προχωρήσουμε σε τροποποιήσεις αναφορικά με την ασφάλεια» επισήμανε ο επικεφαλής της τουρκικής κυβέρνησης μετά το τέλος μιας σύσκεψης διάρκειας 5 ωρών στην Άγκυρα μαζί με αξιωματούχους των υπηρεσιών ασφαλείας.

    Ο Τούρκος πρωθυπουργός έκανε λόγο για την προετοιμασία ενός αντιτρομοκρατικού «σχεδίου δράσης».

    Ο Αχμέτ Νταβούτογλου επισήμανε μεταξύ άλλων ότι ο αριθμός των δυνάμεων επιβολής της τάξης θα αυξηθεί και η παρουσία τους θα είναι «πιο εμφανής» κατά τη διάρκεια των αποστολών τους.

    Την ίδια στιγμή κάλεσε τους Τούρκους πολίτες να βοηθήσουν στο έργο τους.

    «Οι τρομοκρατικές οργανώσεις αναζητούν τρόπους να τραυματίσουν και να προκαλέσουν το χάος μεταξύ των πολιτών. Όλοι μας πρέπει να προσφέρουμε βοήθεια στις δυνάμεις ασφαλείας. Κανένα σχέδιο στον τομέα ασφαλείας δεν μπορεί να επιτύχει χωρίς τη βοήθεια των πολιτών» τόνισε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας.

    Ο ίδιος απέρριψε την ανάληψη ευθύνης από την κουρδική ένοπλη οργάνωση ΤΑΚ για την πολύνεκρη επίθεση στην Άγκυρα επιμένοντας ότι η επίθεση αυτή διαπράχθηκε σε συνεργασία με το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) και τους Κούρδους μαχητές της Συρίας, των Μονάδων Προστασίας του Λαού (YPG).

    [03] Ο καθηγητής Γ. Βυθούλκας μιλάει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για την ομοιοπαθητική

    Η θεαματική ανάπτυξη της ιατρικής στον 20ό αιώνα, χάρη στη μαζική χρήση επιτευγμάτων της Χημείας και της Βιολογίας και εφαρμοσμένων τεχνολογιών (ηλεκτρονική, λέιζερ κ.α.), φάνηκε θαύμα, ικανό ίσως να αντιμετωπίσει τα πιο επώδυνα προβλήματα των ανθρώπων σε όλη την ιστορία του γένους μας.

    Ήδη όμως, από τις «δεκαετίες της αμφισβήτησης» (1960-80), εμφανίζονται οι πρώτες φωνές που θέτουν σε αμφιβολία την ίδια τη «στρατηγική» της κλασικής ιατρικής - να καταστέλλει συμπτώματα και όχι να θεραπεύει αίτια, ενώ επισημαίνουν τις σοβαρές παρενέργειες θεραπευτικών μεθόδων και ιδίως χημικών φαρμάκων που μαζικά εισάγονται στην ιατρική πρακτική μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

    Από τότε και μέχρι σήμερα σημειώνεται μια «έκρηξη» του ενδιαφέροντος για τις λεγόμενες «εναλλακτικές» θεραπείες, που συνεχίζει να διογκώνεται παρά τις ενστάσεις της κλασικής ιατρικής. Ανάμεσα σε αυτές και η ομοιοπαθητική, προσέγγιση που επικρατούσε σε μεγάλο μέρος του δυτικού και όχι μόνο κόσμου τον 19ο αιώνα, πριν περιπέσει στην αφάνεια τον 20ό.

    Είναι ένας Έλληνας, ο Γιώργος Βυθούλκας, που θα την «ανασύρει» και θα την επιβάλει ξανά παγκοσμίως ως μία μειοψηφική μεν, σημαντική όμως τάση στον χώρο της ιατρικής, αγωνιζόμενος επίσης για τη συστηματοποίησή της και την επαναφορά της στην κλασική προσέγγιση που προσωποποιεί τη θεραπεία κάθε ασθενούς. Τιμημένος με το «εναλλακτικό Βραβείο Νόμπελ» (Right Livelihood Award)για τη συμβολή του αυτή, επίτιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αιγαίου και των Ιατρικών Ακαδημιών της Μόσχας και του Κιέβου, επίτιμος διδάκτωρ σειράς ιατρικών σχολών, ο Γιώργος Βυθούλκας κατέστησε την Ελλάδα κέντρο της παγκόσμιας ομοιοπαθητικής, με την Ακαδημία Κλασικής Ομοιοπαθητικής που ίδρυσε στην Αλόννησο.

    Με την ευκαιρία της επανέκδοσης του βιβλίου του «Η νέα διάσταση στην Ιατρική», από τις εκδόσεις Πατάκη,oΓιώργος Βυθούλκας είχε την καλοσύνη να δεχθεί να απαντήσει στις ερωτήσεις του ΑΠΕ-ΜΠΕ και του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου.

    Η συνέντευξη του Γιώργου Βυθούλκα στον Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο:

    - Κύριε Βυθούλκα, υποστηρίζετε στο βιβλίο σας ότι η καθιερωμένη ιατρική απέτυχε στην αποστολή της να προλάβει ή να θεραπεύσει τις χρόνιες αρρώστιες, αλλά και ότι είναι η κατεξοχήν υπεύθυνη για τον εκφυλισμό της υγείας των ανθρώπων. Γιατί το λέτε αυτό; Οι οπαδοί της «καθιερωμένης ιατρικής» θα σας πουν ότι, αντίθετα, έχει καταφέρει θαύματα, έχει επεκτείνει θεαματικά το προσδόκιμο ζωής και την ποιότητα ζωής των ανθρώπων.

    Θα χρειαζόταν ένα μεγάλο βιβλίο για να απαντηθεί μια τέτοια ερώτηση αλλά ίσως αυτό το μικρό βιβλίο που έγραψανα περιέχει κάποιες νύξεις.

    Αυτό που εννοώ είναι ότι η ιατρική απέτυχε στο κομμάτι αυτό που αναφέρεται στη θεραπευτική. Έκανε μεγάλες προόδους στην χειρουργική και στο μέρος αυτό που χρησιμοποιεί την εξέλιξη της τεχνολογίας, αλλά πήρε λάθος δρόμο όσον αφορά στη θεραπευτική, δηλαδή στη χρήση και κατάχρηση χημικών φαρμάκων και ορμονών για την καταπολέμηση των χρόνιων κυρίως ασθενειών.

    Είναι αλήθεια βέβαια ότι ανέβασε το προσδόκιμο επιβίωσης αλλά «υποβίβασε» την ολική υγεία και την ποιότητα ζωής.

    - Τι εννοείτε με αυτό;

    Αυτό που γνωρίζουμε πια είναι ότι μία χρόνια ασθένεια μπορεί να καταστέλλεται αλλάδεν θεραπεύεται. Αντίθετα αν τα συμπτώματά της καταπιεσθούν, η διαταραχή προχωρά στα βαθύτερα στρώματα του οργανισμού που είναι το ψυχικό και το διανοητικό μέρος.

    - Δώστε μας ένα παράδειγμα

    Ένα άτομο που λαμβάνει μία κατασταλτική θεραπεία, για οποιαδήποτε χρόνια ασθένεια, διατρέχει τον κίνδυνο να αναπτύξει ψυχοδιανοητικές διαταραχές, όπως μεγάλο εκνευρισμό, άγχος, κατάθλιψη, σεξουαλικές διαταραχές, που στην αρχή δεν φαίνονται να παρεμποδίζουν πολύ το άτομο στην κοινωνική και επαγγελματική του δράση, αλλά συν τω χρόνω, η διαταραχή εστιάζεται όλο και περισσότερο στον ψυχοδιανοητικό τομέα και σχεδόν ύπουλα και υποχθόνια υποσκάπτει την όλη υγεία του ατόμου. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, εμφανίστηκαν αυτά τα αποτελέσματα στη Δύση, με τον πληθυσμό να υποφέρει στο σύνολό του σχεδόν, από ψυχικές διαταραχές.

    - Τι απαντάτε σε όσους υποστηρίζουν ότι η ομοιοπαθητική και οι εν γένει «εναλλακτικές θεραπείες» είναι μια μορφή επικίνδυνου «κομπογιανιτισμού»; Ποιες από τις εναλλακτικές προσεγγίσεις, πλην της ομοιοπαθητικής αποδέχεσθε και ποιες απορρίπτετε, ή δεν θεωρείτε θεραπείες;

    Αυτές οι απλουστεύσεις είναι εκ του πονηρού, αναμειγνύουν τα χλωρά με τα ξερά για να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Υπάρχουν εκατοντάδες «θεραπευτικές προτάσεις» σήμερα που το μόνο που κάνουν είναι να «κοροϊδεύουν» τον ψυχικά άρρωστο πληθυσμό του δυτικού κόσμου. Το να βάζουν κάποιοι όλες αυτές τις «προτάσεις» μέσα στο ίδιο καλάθι, μαζί με κάποιες σοβαρές εναλλακτικές μορφές θεραπείας, όπως η ομοιοπαθητική, η βελονοθεραπεία η οστεοπαθητική, η χειροπρακτική, η διαιτολογία, η φυσική υγιεινή, που είναι δοκιμασμένες θεραπευτικές και έχουν αποτελέσματα, δημιουργούν μια σύγχυση που βολεύει πολλούς, εκτός από τους δύστυχους ασθενείς, που χάνονται μέσασε αυτό τον κυκεώνα των προτάσεων. Ασφαλώς, κατά την προσωπική μου άποψη, η κάθε μία από αυτές τις λίγες θεραπευτικές που ανέφερα, δίνει αποτελέσματα σε ορισμένες παθήσεις και υπό ορισμένες συνθήκες. Εγώ γνωρίζω την ομοιοπαθητική, που την θεωρώ ως την περισσότερο οργανωμένη και την πλέον αποτελεσματική, η οποία καλύπτει ίσως και τη μεγαλύτερη γκάμα ασθενειών. Ωστόσο δεν θα πρέπει να δοθεί η εντύπωση ότι υποστηρίζω πως η ομοιοπαθητική θεραπεύει τα πάντα ούτε ότι είναι εύκολη στην εφαρμογή της.

    - Παραμένετε ιδιαίτερα επικριτικός για τη χρήση αντιβιοτικών, πενικιλίνης και κορτιζόνης, μεταξύ άλλων. Μα αυτά δεν είναι τα «φάρμακα-θαύματα», τα απαραίτητα μέσα για να αντιμετωπιστούν οι λοιμώξεις; Τι θα γινόμαστε χωρίς αυτά;

    Αυτό ισχύει πράγματι, τα φάρμακα αυτά μπορούν πολλές φορές να σώσουν τη ζωή ενός ασθενούς που έχει προσβληθεί από μια σοβαρή λοίμωξη, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο ασθενής δεν θα υποστεί τις παρενέργειές τουςπου πιθανόν να τον ακολουθούν στην υπόλοιπη ζωή του. Στις χρόνιες ασθένειες όμως τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα, εάν συμβεί να αρρωστήσει κάποιος με μία σοβαρή χρόνια ασθένεια. Η συμβουλή του γιατρού είναι ότι θα πρέπει να το πάρει απόφαση ότι θαζήσει με αυτή την πάθηση σε όλητην υπόλοιπη ζωή του, με υποβοηθήματα φαρμάκων που σχεδόν ποτέ δεν είναι θεραπευτικά αλλά μόνο ανακουφιστικά.

    Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι που μπορεί να επέμβει η ομοιοπαθητική και να επιφέρει την χαμένη ισορροπία του οργανισμού έτσι ώστε να μην εξαρτάται το άτομο από τα χημικά φάρμακα.

    - Δεν είστε ο μόνος που απευθύνει κριτικές παρατηρήσεις για τις βάσεις και τον τρόπο οργάνωσης της ιατρικής και φαρμακευτικής περίθαλψης. Εντούτοις, και παρά τη διάδοση ιδεών ανάλογων με τις δικές σας, τα πράγματα δεν έχουν μεταβληθεί επαρκώς. Πού το αποδίδετε;

    Υπάρχει ένα ολόκληρο σύστημα περίθαλψης της κατεστημένης ιατρικής που δεν είναι δυνατόν να καταρρεύσει από την μια μέρα στην άλλη. Το σύστημα θα καταρρεύσει με βεβαιότητα κάποτε γιατί δεν βασίζεται σε μια ανθρώπινη ιατρική που εργάζεται για τον άνθρωπο. Είναι τόσα τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών, οι φιλοδοξίες των επιστημόνων υγείας, ο ανταγωνισμός μεταξύ τους, το κυνήγι του κέρδους και της δόξας που η πραγματική έγνοια για ένα ανθρώπινο και αξιοκρατικό σύστημα έχει περάσει σε δεύτερη ή και σε τρίτη μοίρα φοβάμαι. Βέβαια εδώ μιλάμε για ένα κατεστημένο σύστημα, δεν πρέπει να παραβλέψουμε, όμως, ότι οι ιατροί καθημερινά, και κυρίως οι νοσοκομειακοί, δίνουν πραγματικά αγώνα και μάχη για να βοηθήσουν τους ασθενείς τους.

    - Στο βιβλίο σας χαρακτηρίζετε τον εγωισμό αρρώστια. Αυτή η θέση μοιάζει στον αντίποδα της καθιερωμένης αντίληψης που επικρατεί στην κοινωνία. Μήπως το «παρατραβάτε»;

    Αυτή η θέση έχει προκύψει από την εμπειρία μου στη θεραπεία χιλιάδων ασθενών που ακούγοντας το ιατρικό ιστορικό τους, ανακάλυπτα το ρόλο που παίζει ο εγωισμός στη δημιουργία των ασθενειών. Ένας εγωιστής λ.χ. προσβάλλεται πολύ πιο εύκολα και πολύ πιο έντονα από έναν μετριοπαθή και ταπεινόφρονα άνθρωπο. Ένας που πιστεύει ότι τα ξέρει όλα, θα αναγκασθεί σε κάποια στιγμή να δεχθεί τη χλεύη των άλλων και τότε ο πόνος θα είναι βαθύς, το στρες από μία προσβολή σε έναν εγωιστή θα είναι τεράστιο και η πιθανότητα να ξεκινήσει μία βαθιά, χρόνια διαταραχή είναι μεγάλη. Δεν είναι βέβαια ο εγωισμός το μόνο στοιχείο που προκαλεί την εμφάνιση χρόνιων διαταραχών,αλλά είναι ένας μεγάλος συντελεστής του προβλήματος. Βεβαίως ως έναβαθμό θα μπορούσα να πω ότι ένα «ποσοστό» εγωισμού θα πρέπει να υπάρχει και είναι χρήσιμος, όταν αυτός κινείται στα πλαίσια της διατήρησης της αξιοπρέπειας.

    - Ποια πιστεύετε ότι είναι η σχέση ανάμεσα στην ηθική υπόσταση, την ψυχοδιανοητική κατάσταση του ανθρώπου και τη «σωματική υγεία» του;

    Όσο πιο προσγειωμένος, πιο μετριόφρων, πιο προσηνής είναι ένας άνθρωπος, τόσο λιγότερο κινδυνεύει να αρρωστήσει από τις αδικίες, τις κακίες και τις προσβολές που του γίνονται. Αυτός που έχει μάθει να συγχωρεί ακόμα και όταν τον έχουν αδικήσει κατάφωρα, προστατεύει τον οργανισμό του από το να διεγείρει τις ενδιάθετες προδιαθέσεις για χρόνιες ασθένειες, από τις οποίες κινδυνεύουμε όλοι και οι οποίες καραδοκούν να εμφανιστούν, όταν ο οργανισμός διεγερθεί από έντονα αρνητικά συναισθήματα.

    - Πώς εξηγείτε ότι πρόσωπα που, κατά γενική ομολογία, δεν εκτιμώνται από την κοινωνία ως ιδιαίτερης ψυχικής και ηθικής «υγείας», όπως αίφνης οι περισσότεροι πολιτικοί, αν τουλάχιστο πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις και όσα ακούμε γύρω μας, μοιάζουν να έχουν αξιοσημείωτη «δύναμη επιβίωσης»; Τελικά οι καλοί ή οι κακοί άνθρωποι αντέχουν περισσότερο;

    Πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η ερώτηση που με έχει απασχολήσει πολύ κι εμένα. Μου φαίνεται ότι η διαπάλη για την κατάληψη της εξουσίας απαιτεί οργανισμούς που από τη φύση τους, από τη γέννησή τους, πρέπει να είναι πολύ δυνατοί, πολύ υγιείς. Αυτά τα «παλιά, γερά κόκαλα», όπως συνηθίζουμε να λέμε, τα βλέπαμε στις οικογένειες πολιτικών, όπου ο πατέρας έχει επιβληθεί στην κοινωνία με την αξία του, αλλά όταν απέκτησε την εξουσία θέλησε να την κρατήσει για πάντα, εξασφαλίζοντας δύναμη και χρήμα για τους απογόνους του μέχρι τρίτης γενιάς.

    Από τη στιγμή, που ηπροσπάθειά του είναι να κρατηθεί μόνιμα στην εξουσία, προς ίδιον συμφέρον, αρχίζει η εσωτερική τριβή, μια πάλη με την συνείδηση του, ώσπου να την καταστείλει και να πάψει να τον ενοχλεί και από εκεί και ύστερα αρχίζει μία ύπουλη φθορά του σώματος. Αυτό θα εμφανισθεί αρχικά με άγχος, με φοβίες ή με πανικούς και εν συνεχεία θα καταλήξει και σε σωματικές βλάβες. Όσο ο ιδεαλισμός για να σωθεί η πατρίδα υπάρχει μέσα του, ο πολιτικός σώζεται -από πλευράς υγείας- και προάγεται ως προσωπικότητα, όσο περισσότερο το συμφέρον επικρατεί, τόσο ο πολιτικός χάνεται και καταποντίζεται, πρώτα πολιτικά και μετά ψυχικά και σωματικά. Οι πολιτικοί λοιπόν που γεννήθηκαν με το προνόμιο να έχουν την καλύτερη δυνατή υγεία, καταντούν στο τέλος άρρωστοι και διεφθαρμένοι, έρμαια και αυτοί μιας διεφθαρμένης κοινωνίας που οι ίδιοι πρωτοστάτησαννα δημιουργηθεί. Μιλάμε βέβαια για τους πολιτικούς που άσκησαν εξουσία. Αυτοί που ξέφυγαν από το προηγούμενο σύστημα, όπως π.χ. ο Καποδίστριας, ο Πλαστήρας, είτε τους σκότωσαν είτε τους εξοστράκισαν.

    - Ο μέσος άνθρωπος που αρρωσταίνει βομβαρδίζεται από ένα σύνολο πληροφοριών και διαφημίσεων, αμέσων ή εμμέσων, αντιφατικών και διαφορετικών προτροπών από τα ΜΜΕ αλλά και τους γιατρούς. Τι κατά τη γνώμη σας πρέπει να κάνει για να προσανατολισθεί μέσα σε αυτό το περιβάλλον γενικευμένης σύγχυσης;

    Αν μπορέσει ο σημερινός πολίτης να κρατηθεί σε μια νηφαλιότητα, να μην παρασυρθεί από τις σειρήνες του εύκολου πλουτισμού και της γρήγορης κοινωνικής ανόδου, αυτός και μόνο ο τύπος ανθρώπου θα μπορεί να κρίνει και να αξιολογεί σωστά τα φαινόμενα της εποχής μας, αυτός θα μπορέσει να παραμείνει υγιής και να επιλέγει σωστά. Τέτοιοι άνθρωποι ήταν οι παππούδες μας. Ένας τέτοιος υγιής, νουνεχής και βαθυστόχαστος άνθρωπος είναι ο Ακαδημαϊκός Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, ένας καταπληκτικός άνθρωπος που ζει σήμερα έχοντας περάσει προ πολλού τα 100 του χρόνια, όπως και μερικοί υπέργηροι φίλοι του που αναφέρει στις συνεντεύξεις του (σ.σ. η συνέντευξη με τον κ. Βυθούλκα έγινε πριν τον θάνατο του Κων. Δεσποτόπουλου). Όλοι οι Νεοέλληνες θα πρέπει να τον ακούσουν στις συνεντεύξεις του, να δουν ένα πραγματικό πρότυπο υγείας. Τέτοιου είδους άνθρωποι συνεχώς λιγοστεύουν, ενώ οι άλλοι, οι πολλοί, θα είναι πάντοτε έρμαια μιας σύγχρονης κουλτούρας που συνεχώς υποβαθμίζεται.

    - Πώς αποτιμάτε τη σημερινή κατάσταση και κρίση του ελληνικού συστήματος υγείας και περίθαλψης; Τι πρέπει να γίνει; Πώς θα μπορούσε η ομοιοπαθητική και άλλες «εναλλακτικές» προσεγγίσεις να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της κρίσης;

    Πώς θέλουμε να υπάρξει ένα υγιές σύστημα υγείας σε ένα κράτος τόσο άρρωστο και φθαρμένο, όσο είναι το ελληνικό κράτος; Αν δεν υπάρξει ανανέωση του πολιτικού σκηνικού, δεν πρόκειται να υπάρξει λύση στο σύστημα υγείας.

    Αυτή τη στιγμή το όλο σύστημα οδηγείται σε μια καθολική ιδιωτικοποίηση και όποιος έχει να πληρώσει, θα βρίσκει γιατρό και φάρμακα. Οι άλλοι ...

    Η παγκόσμια κατάσταση της απόλυτης απανθρωπιάς, σκληρότητας και βαρβαρότητας προοιωνίζει προς τα που σπρώχνουν τα πράγματα αυτοί που οδηγούν τις εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Σίγουρα δεν ενδιαφέρονται για καλά συστήματα υγείας, αυτοί θα βρίσκουν πάντα τους καλύτερους γιατρούς και τα καλύτερα φάρμακα. Οι υπόλοιποι θα μένουν με το ίδιο βασικό ερώτημα να πλανάται πάντα: πότε θα γίνουμε πραγματικά Άνθρωποι ;

    - Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας

    Το βιβλίο αυτόθέτει πολλά ερωτήματα και δίνει ίσως μερικές απαντήσεις στα μεγάλα θέματα της υγείας. Οι σωστές και ολοκληρωμένες απαντήσεις θα έλθουν κάποτε, όταν όλοι θαέχουμε συνειδητοποιήσει ότι η ευτυχία δεν βρίσκεται ούτε στο χρήμα ούτε στην εξουσία, αλλά στην έγνοια και στην αγάπη για τον διπλανό μας άνθρωπο.

  • Η φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα του International Academy of Classical Homeopathy:www.vithoulkas.com

    [04] Στους 115 οι νεκροί από την γρίπη

    Σε υψηλά επίπεδα, συνεχίζει να βρίσκεται η δραστηριότητα της γρίπης στην Ελλάδα και η κορύφωσή της αναμένεται προς το τέλος του μήνα. Την Παρασκευή πέντε άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από εργαστηριακώς επιβεβαιωμένη γρίπη, ανεβάζοντας σε 115 το συνολικό αριθμό των θυμάτων.

    Δεκαέξι νέα κρούσματα δηλώθηκαν στο Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων. Σύμφωνα με τα στοιχεία,του ΚΕΕΛΠΝΟ, σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας νοσηλεύονται 118 άτομα, ενώ από την αρχή του έτους έχουν νοσηλευθεί σε ΜΕΘ συνολικά 356.

    [05] Χρυσή Άρκτος στο ντοκιμαντέρ για τους πρόσφυγες «Fuocoammare»

    Την Χρυσή Άρκτο καλύτερης ταινίας του φεστιβάλ κινηματογράφου του Βερολίνου απέσπασε το ντοκιμαντέρ ιταλικής παραγωγής "Fuocoammare" του Τζιανφράνκο Ρόσι, που πραγματεύεται το δράμα των προσφύγων στη Λαμπεντούζα στην Ιταλία.

    Το ντοκιμαντέρ περιγράφει την καθημερινότητα των κατοίκων της νήσου και εκείνης των χιλιάδων προσφύγων που φθάνουν διά θαλάσσης σε καταστροφικές συνθήκες, πολλοί εκ των οποίων χάνουν την ζωή τους.

    «Ελπίζω ότι αυτή η ταινία θα μπορέσει να συμβάλει προκειμένου να γίνει κατανοητό ότι δεν είναι φυσιολογικό οι άνθρωποι να πεθαίνουν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους προς την πατρίδα μας» δήλωσε ο Ρόσι αφού παρέλαβε το βραβείο του, το οποίο αφιέρωσε στους «ανθρώπους της Λαμπεντούζα».

    «Αυτή τη στιγμή όλες μου οι σκέψεις βρίσκονται σε εκείνους τους ανθρώπους που δεν κατάφεραν ποτέ να φθάσουν στη Λαμπεντούζα» προσέθεσε ο σκηνοθέτης, που είχε τιμηθεί με τον Χρυσό Λέοντα στη Βενετία για ένα άλλο του ντοκιμαντέρ, το "Sacro GRA".

    H Δανέζα ηθοποιός Τρίνε Ντίρχολμ τιμήθηκε με την Αργυρή Άρκτο καλύτερης ηθοποιού για τον ρόλο της στην ταινία Kollektivet.

    Επιπλέον η Αργυρή Άρκτος καλύτερης σκηνοθεσίας στην 66η Berlinale απονεμήθηκε στη Γαλλίδα Μιά Χάνσεν Λαβ για την ταινία Το Μέλλον (L'Avenir).

    ΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΤΗΣ 66ΗΣ ΜΠΕΡΛΙΝΑΛΕ

    Χρυσή Άρκτος καλύτερης ταινίας: "Fuocoammare" (Φωτιά στην Θάλασσα) του Τζιανφράνκο Ρόσι (Ιταλία)

    Το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής, Αργυρή Άρκτος: "Smrt u Sarajevu" (Θάνατος στο Σεράγεβο) του Ντάνις Τάνοβιτς (Βοσνία Ερζεγοβίνη)

    Αργυρή Άρκτος καλύτερης σκηνοθεσίας: Μια Χάνσεν Λαβ για το "L'avenir" (Το Μέλλον)- (Γαλλία)

    Αργυρή Άρκτος καλύτερης ηθοποιού: Τρίνε Ντίρχολμ για το "Kollektivet" του Τόμας Βίντερμπεργκ (Δανία)

    Αργυρή Άρκτος καλύτερου ηθοποιού: Ματζ Μαστούρα για το "Hedi" του Μοχάμεντ Μπεν Ατία (Τυνησία).

    Αργυρή Άρκτος για την καλύτερη καλλιτεχνική συμβολή: στον εικονολήπτη Μαρκ Λι Πινγκ- Μπινγκ για το "Chang Jiang Tu" του Γιανγκ Τσάο (Κίνα)

    Αργυρή Άρκτος καλύτερου σεναρίου: "Zjednoczone Stany Milosci" του Τόμας Βασιλέφσκι (Πολωνία)

    Βραβείο Άλφρεντ Μπάουερ για την ταινία που ανοίγει νέες προοπτικές: "A Lullaby to the sorrowful mystery" του Λαβ Ντιάζ (Φιλιππίνες).

    Βραβείο καλύτερης πρώτης ταινίας: "H?di" του Μοχάμεντ Μπεν Ατία (Τυνησία)

    Χρυσή Άρκτος καλύτερης ταινίας μικρού μήκους: "Balada de um Batr?quio"- Λεονόρ Τελες (Πορτογαλία)

    Αργυρή Άρκτος ταινίας μικρού μήκους: "A man returned" - Μαχντί Φλέιφελ (Βρετανία)

    [06] Δημοψήφισμα στις 23 Ιουνίου για την παραμονή ή μη της Βρετανίας στην ΕΕ

    Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον ανακοίνωσεότι το δημοψήφισμα για την παραμονή ή μη της Βρετανίας στην ΕΕ, θα πραγματοποιηθεί στις 23 Ιουνίου 2016. Ο Κάμερον συνάντησεβασικούς υπουργούς της κυβέρνησής του, προκειμένου να κερδίσει την υποστήριξή τους για τη συμφωνία με την ΕΕ. Ο Κάμερον εκτιμά ότι με τη συμφωνία αυτή, θα πείσει τους Βρετανούς ψηφοφόρους να επικυρώσουν την παραμονή της χώρας στο μεγαλύτερο εμπορικό μπλοκ του κόσμου, σε δημοψήφισμα που είναι πιθανό να διεξαχθεί τον Ιούνιο.

    Ο Βρετανός πρωθυπουργός, τονίζει ότι η συμφωνία που αποδέχτηκαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες στις Βρυξέλλες, προσδίδει ειδικό καθεστώς στη Βρετανία, ενώ ο ίδιος, θα διεξάγει σκληρή προεκλογική εκστρατεία, προκειμένου να πείσει τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν υπέρ της παραμονής της χώρας στην ΕΕ, στην οποία η Βρετανία εισήλθε το 1973.

    «Θα υποστηρίξω την προεκλογική εκστρατεία με όλη την καρδιά και την ψυχή μου, προκειμένου να πείσω τους Βρετανούς να παραμείνουμε σε μία μεταρρυθμισμένη Ευρωπαϊκή Ένωση»δήλωσε ο Κάμερον μετά την επίτευξη συμφωνίας, η οποία έγινε αποδεκτή από τους υπόλοιπους 27 Ευρωπαίους ηγέτες.

    [07] Απεβίωσε ο συγγραφέας Ουμπέρτο Έκο - Την ερχόμενη Τρίτη το «ύστατο χαίρε» στον μεγάλο συγγραφέα

    Ο Ιταλός συγγραφέας και φιλόσοφος Ουμπέρτο Έκο, ο δημιουργός του πασίγνωστου μυθιστορήματος Το όνομα του Ρόδου, απεβίωσε σε ηλικία 84 ετών, μετέδωσαν τη νύχτα της Παρασκευής προς Σάββατο πολλά ιταλικά μέσα ενημέρωσης.Ο Ουμπέρτο Έκο πέθανε τηνΠαρασκευή περί τις 21:30 (22:30 ώρα Ελλάδας) στο σπίτι του, όπως ανέφερε στον ιστότοπό της η εφημερίδα La Repubblica, επικαλούμενη την οικογένειά του. Ο Ιταλός συγγραφέας, που ζούσε στο Μιλάνο, έπασχε από καρκίνο.

    Γεννημένος στην Αλεσάντρια, στη βόρεια Ιταλία, την 5η Ιανουαρίου 1932, σπούδασε φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο του Τορίνου και η διδακτορική του διατριβή ήταν αφιερωμένη στο «ζήτημα της αισθητικής στον Θωμά τον Ακινάτη».Ενώ πλησίαζε τα πενήντα του χρόνια, ο Έκο γνώρισε απρόσμενη επιτυχία με το πρώτο του μυθιστόρημα, που δημοσιεύθηκε το 1980: Το όνομα του Ρόδου πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα και μεταφράστηκε σε 43 γλώσσες.

    Μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη το 1986 από τον Γάλλο σκηνοθέτη Ζαν-Ζακ Ανό, με πρωταγωνιστή τον Σον Κόνερι, στον ρόλο του αδελφού Γουλιέλμου της Μπάσκερβιλ, πρώην ιεροεξεταστή που αναλαμβάνει να ερευνήσει τον ύποπτο θάνατο ενός μοναχού σε ένα αβαείο της βόρειας Ιταλίας.

    «Ο Ουμπέρτο Έκο, ένας από τους πιο διασημότερους διανοούμενους της Ιταλίας, είναι νεκρός», ήταν ο τίτλος στον ιστότοπο της εφημερίδας Corriere della Sera.

    «Ο Ουμπέρτο Έκο υπήρξε μια σημαντική παρουσία στην ιταλική πολιτιστική ζωή των τελευταίων 50 ετών, αλλά το όνομά του παραμένει άρρηκτα συνδεδεμένο, σε διεθνές επίπεδο, με την τεράστια επιτυχία του μυθιστορήματός του Το όνομα του Ρόδου», συνεχίζει η Κοριέρε ντέλα Σέρα.

    «Ο κόσμος έχασε έναν από τους σημαντικότερους ανθρώπους του σύγχρονου πολιτισμού», ανέφερε στον ιστότοπό της η Ρεπούμπλικα. «Θα μας λείψει η ματιά του στον κόσμο», συνέχισε.

    Ο Ουμπέρτο Έκο και άλλα μεγάλα ονόματα της ιταλικής λογοτεχνίας είχαν αποφασίσει τον περασμένο Νοέμβριο να αποχωρήσουν από τον ιστορικό εκδοτικό οίκο Bompiani, ο οποίος εξαγοράστηκε πρόσφατα από τον οίκο Mondadori -της οικογένειας Μπερλουσκόνι -και να ενταχθούν σε έναν νέο, ανεξάρτητο οίκο, τον La nave di Teseo («Το πλοίο του Θησέα», αναφορά στον βασιλιά της Αθήνας της ελληνικής μυθολογίας).

    Πολύγλωσσος, παντρεμένος με Γερμανίδα, ο Έκο δίδασκε σε πολλά πανεπιστήμια, ειδικά στην Μπολόνια, όπου διατηρούσε την έδρα της σημειωτικής ως τον Οκτώβριο του 2007, όταν πήρε σύνταξη.

    Ο Έκο είχε εξηγήσει πως ασχολήθηκε αργά με την λογοτεχνία διότι θεωρούσε τη συγγραφή μυθιστορημάτων ενασχόληση για παιδιά, κάτι «που δεν έπαιρνε στα σοβαρά».

    Μετά Το όνομα του Ρόδου, ο Έκο δημοσίευσε μεταξύ άλλων Το εκκρεμές του Φουκώ (1988), Το νησί της προηγούμενης μέρας (1994), και τη Μυστηριώδη φλόγα της βασίλισσας Λοάνα (2004). Στο τελευταίο του μυθιστόρημα, Φύλλο μηδέν (2014), η πλοκή εκτυλίσσεται στον κόσμο του ιταλικού Τύπου τη δεκαετία του 1990.

    Έγραψε παράλληλα δεκάδες δοκίμια, επιδεικνύοντας συχνά μια τάση εκλεκτικισμού, για τη μεσαιωνική αισθητική, την ποιητική του Τζέιμς Τζόις, τον Τζέιμς Μποντ, την ιστορία της ομορφιάς αλλά και της ασχήμιας.

    Ο Έκο, που δεν έκρυβε ότι ανήκει στην Αριστερά, ήταν κάθε άλλο παρά ένας συγγραφέας κλεισμένος σε γυάλινο πύργο. Συνέχιζε να γράφει τακτικά μια στήλη στο εβδομαδιαίο περιοδικό L'Espresso.

    Η ευρύτητα του πνεύματός του δεν τον εμπόδιζε να εξετάζει με κριτική ματιά την εξέλιξη της σύγχρονης κοινωνίας. «Οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης έδωσαν το δικαίωμα να μιλάνε σε λεγεώνες ηλιθίων που άλλοτε δεν μίλαγαν παρά μόνο σε μπαρ, αφού είχαν πιει κανένα ποτήρι κρασί, χωρίς να βλάπτουν την κοινότητα. Τους αναγκάζαμε αμέσως να σωπάσουν, αλλά σήμερα έχουν το ίδιο δικαίωμα λόγου με ένα βραβείο Νόμπελ. Είναι η εισβολή των ηλιθίων», είχε πει, όπως υπενθύμισε η εφημερίδα Il Messaggero.

    Διαβάστε επίσης:

    Την ερχόμενη Τρίτη το «ύστατο χαίρε» στον Ουμπέρτο Έκο

    «Τεράστια απώλεια για τον πολιτισμό» χαρακτηρίζει τον θάνατο του Ουμπέρτο Έκο, ο Μ. Ρέντσι


    Athens News Agency: News in Elot928 Greek Directory - Previous Article - Next Article
  • Back to Top
    Copyright © 1995-2023 HR-Net (Hellenic Resources Network). An HRI Project.
    All Rights Reserved.

    HTML by the HR-Net Group / Hellenic Resources Institute, Inc.
    ana2html v2.01 run on Saturday, 20 February 2016 - 23:32:38 UTC