Ο γνωστός δημοσιογράφος Γιώργος Μπέρτσος, που ως ρεπόρτερ της εφημερίδας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" είχε ερευνήσει την υπόθεση της δολοφονίας Λαμπράκη και αργότερα ως ειδικός σύμβουλος του Υπουργείου Προεδρίας επί κυβερνήσεως Γεωργίου Παπανδρέου μελέτησε τα αρχεία της περιβόητης Υπηρεσίας Πληροφοριών του στρατηγού Γωγούση, σε άρθρο του στην εφημερίδα "Αδέσμευτος Τύπος" της Κυριακής 4 Μαϊου 1997, σημείωνε τα ακόλουθα:

"Στοιχεία από τα αρχεία αυτής της Υπηρεσίας αποκάλυψαν ότι η δολοφονία του Λαμπράκη οργανώθηκε εν αγνοία του Καραμανλή από παρακρατικές οργανώσεις, τον έλεγχο των οποίων είχαν οι συνωμότες της χούντας. Προς αυτές τις οργανώσεις και χρησιμοποιώντας δολίως ένα μέρος του διαβρωμένου κρατικού μηχανισμού, είχε προωθηθεί η "συνταγή των δολοφονικών αντισυγκεντρώσεων" του διαβόητου Συμβουλίου Μελετών. Συνταγή κατασκευασθείσα δια χειρός Γεωργίου Γεωργαλά.

Το φονικό τρίκυκλο ήταν λοιπόν της χούντας, με "σταθμάρχη" τον σκοτεινό άνθρωπο του φακέλου 1193, τον μυστικοσύβμουλο του Γεωργίου Παπαδόπουλου, αλλά και καθηγητή στο Ελληνικό Πεντάγωνο, επί κυβερνήσεων Καραμανλή, Γεώργιο Γεωργαλά.

Το τρίκυκλο της δολοφονίας

"Αργότερα, λέει, κατά τη θητεία μου ως ειδικός σύμβουλος του Υπουργείου Προεδρίας, επικεφαλής της Υπηρεσίας Πληροφοριών και στενός συνεργάτης του Γεωργίου Παπανδρέου στις δύο κυβερνήσεις της Ενώσεως Κέντρου, είχα την ευκαιρία να ολοκληρώσω την έρευνά μου στα αρχεία της υπηρεσίας αυτής, αποκαλύποντας τους πραγματικούς ενόχους της δολοφονίας Λαμπράκη.

Οι αποκαλύψεις μου εξόργισαν τους ενόχους. Δύο χρόνια μετά, αποκαλύπτοντας το αληθινό τους πρόσωπο, με έστελναν στο έκτακτο Στρατοδικείο, με κατήγορο τον "σταθμάρχη" Γεωργαλά, ενώ η χούντα προσμετρούσε την ποινή των αποκαλύψεών μου: Φυλάκιση τριών ετών.

Εδώ θα ήθελα να υπογραμμίσω για άλλη μια φορά όσα είχα φέρει στο φως της δημοσιότητας, προ ετών, σε αποκαλυπτικό μου άρθρο στο περιοδικό "ΕΠΙΚΑΙΡΑ". Άρθρο το οποίο ο ανηψιός του εθνάρχη, βουλευτής Μιχ. Λιάπης, είχε φροντίσει να περιληφθεί ως ντοκουμέντο στο Αρχείο Καραμανλή.

Στο δημοσίευμα εκείνο, ανέφερα ότι παρουσίασα στον Γεώργιο Παπανδρέου, ως πρωθυπουργό, πλήρη φάκελο των ευρημάτων μου για τη δολοφονία Λαμπράκη και το ρόλο της Υπηρεσίας Πληροφοριών. Πουθενά δεν εμφανίζετο η ανάμειξη Καραμανλή στα γεγονότα. Οι συνωμότες είχαν δράσει σε πλήρη άγνοιά του γιατί δεν υιοθετούσε προφανώς τον εγκληματικό ανορθόδοξο συνωμοτικό "αντικομουνισμό" τους. Και εκεί δοκιμάστηκε η μεγαλοψυχία του Γεωργίου Παπανδρέου, πρωθυπουργού τότε. Όφειλε την απόσυρση της βαριάς καταγγελίας σε βάρος του Καραμανλή, αυτοεξόριστου την εποχή εκείνη στο Παρίσι. Με κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα αμήχανος. Του είπα:

Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι πρέπει να αποσύρετε τα περί ηθικής αυτουργίας στη δολοφονία Λαμπράκη.

Συνέχισε να με κοιτάζει αμήχανος κι ύστερα μου είπε κοφτά:

- Άσ' το να σέρνεται...

Ήταν ένα μεγάλο λάθος του. Όπως και ένα άλλο τεράστιο πολιτικό αλλά και ιστορικό του λάθος ήταν η κάλυψη του Παλατιού στην προσπάθειά του να εξωθήσει τον Καραμανλή σε πρόσκαιρη αποχώρηση από την πολιτική σκηνή, με εντελώς αντισυνταγματική συμπεριφορά.

Λίγα χρόνια αργότερα, το Παλάτι θα πληρώσει με το ίδιο ακριβώς νόμισμα τον Γεώργιο Παπανδρέου, στα Ιουλιανά του 1965.