Τον Μάρτιο του 1912 η Σερβία και η Βουλγαρία υπό την πίεση της Γερμανίας υπογράφουν συμμαχία εναντίον της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Αν νικούσαν τους Τούρκους, η Βουλγαρία θα προσαρτούσε τα εδάφη ανατολικά του Στρυμώνα, η Σερβία τα εδάφη βόρεια του όρους Σκάρδος. Λόγω της κάθετης διαφωνίας τους σχετικά με το μέλλον της Μακεδονίας, δεν έγινε παρόμοια συμφωνία για αυτή. Η Ελλάδα φοβούμενη ότι, αν ξεσπάσει ένοπλη σύγκρουση στα Βαλκάνια χωρίς τη δική της συμμετοχή θα έχανε μια για πάντα τη Μακεδονία και τη Θράκη, υπέγραψε τον Μάιο του 1912 αμυντική συμμαχία με τη Βουλγαρία. Στη συμμαχία προστέθηκε ένα μήνα αργότερα και το Μαυροβούνιο. Τον Οκτώβριο του 1912 οι βαλκανικές χώρες έστειλαν τηλεσίγραφο στην Τουρκία με το οποίο ζητούσαν τη διασφάλιση της αυτονομίας των εθνικών μειονοτήτων που ζούσαν στο έδαφός της. Η απόρριψη του τηλεσιγράφου από τους Τούρκους οδήγησε στον Α' Βαλκανικό Πόλεμο.