[1] 21 χρονια μετα τις απολυσεις

[2] Ο εμπαιγμος

[3] 7,5 δις. για ενα χειρογραφο του Ντα Βιντσι

[4] Στο Βελιγραδι ο Αβραμοπουλος

[5] Διαφανειες

[6] Τουριστικα

[7] Οι διαιτητες

[8] Θελουν φιεστες

[9] Απανωτα χτυπηματα

[10] Αφεση

[11] Διδαγματα

[12] Ο γριφος

[13] Στον αερα

[1] 21 χρονια μετα τις απολυσεις

Του ΚΩΣΤΑ Ε. ΜΠΕΗΑ

νθ' ημων τοσοι Γουλιμηδες... Βαρια η πι κρια, ηρθε στην επιφανεια και βγηκε κο φτη απο το ερκος οδοντων , με πα ραλλαγη της γνωστης φρασης του Χαρι λαου Τρικουπη, οταν η ψηφος των Με σολογγιτων του ειχε αποκλεισει την πε ραιτερω εισοδο στη Βουλη.

Ο συνομιλητης μου, λαμπρος νεος επι στημων στις αρχες του '60, ειχε τιμωρη θει το 1974 με οριστικη απολυση απο το πανεπιστημιο, ως συνεργατης της δικτα τοριας.

Συμπληρωθηκαν ηδη εικοσι ενα χρο νια απο την αποκατασταση των δημο κρατικων θεσμων και εξακολουθουν να παραμενουν εκτος πανεπιστημιου οι κα θηγητες, που τοτε ειχαν αποβληθει ορι στικως με συνοπτικες διαδικασιες ειδι κου αδ ηοψ οργανου.

Κατα τις φημες που κυκλοφορουν σ' αυτο το μακροχρονο διαστημα, οι πολι τικες σταθμισεις κινηθηκαν αναμεσα σε προεκλογικες υποσχεσεις προς τους εν διαφερομενους για αποκατασταση τους και μετεκλογικες αθετησεις των υπεσχη μενων, κατω απο τον φοβο του πολιτικου κοστους. Φαινομενο, γενικως γνωστο, ι διως στην ελληνικη πολιτικη πρακτικη.

Εξαλλου, η πανεπιστημιακη κοινοτη τα εδειξε να μενει παγερα αδιαφορη. Για αλλους η διατηρηση της οριστικης α πολυσης απο τα πανεπιστημια οσων κα θηγητων ειχαν εκτεθει ως συνεργατες της δικτατοριας μπορουσε να χρησι μευει ως πιστοποιητικο της δικης τους δημοκρατικης καθαροτητας. Ειτε πραγ ματικα, ως λαβαρο διαφοροποιησης, ει τε κατα προσχημα, για να λησμονουνται καποια δικα τους φημολογουμενα ατο πηματα εκεινης της εποχης, που ειχαν διαλαθει την προσοχην και δεν ειχαν παρασυρθει στη δινη των κυρωσεων, ο ταν τα πνευματα ηταν οξυμενα, τον πρω το καιρο της Μεταπολιτευσης. Για αλ λους παλι, που με τις καταληψεις των ε των 1978-1981, καθως και με το νομο- πλαισιο για τη δομη και λειτουργια των ΑΕΙ ειχαν κατορθωσει να παρουν τον τιτλο του καθηγητη καποιας βαθμιδας, η διαρκης αποσιωπηση των απολυμενων καθηγητων φαινεται να λειτουργουσε ως ασφαλιστικη καλυψη της δικης τους ασθενικης ακτινοβολιας. Και οι πολλοι απεφυγαν και αποφευγουν να ανακινη σουν ενα ζητημα, που θα μπορουσε να στ!

ραφει εναντιον τους, με τη διαβολη

του κρυφοχουντικου.

Το φαινομενο απολυσεων πανεπιστημια κων δασκαλων κατα την εξαρση ανωμα λων πολιτικων περιοδων δεν ειναι καθο λου νεο. Σ' αυτο το πλαισιο ειχαν απολυ θει κατα τη διαρκεια του εμφυλιου πολε μου διαπρεπεις αριστεροι και προοδευ τικοι δασκαλοι, με κορυφαιο τον Αλε ξανδρο Σβωλο. Χαρακτηριστικη ειναι και η περιπτωση του Καραθεοδωρη, δα σκαλου του Α ινσταιν. Στο Μοναχο τον ε χουν τιμησει μετα θανατον με οδο Κα ραθεοδωρη στη γειτονια του Πολυτε χνειου. Αυτον λοιπον το διαπρεπη καθη π ιγητη, με την εκτοτε διεθνη ακτινοβολια, ειχε παρακαλεσει ο Ελευθεριος Βενιζε λος να τον βοηθησει στην ιδρυση και λει τουργια του Πανεπιστημιου της Ιωνιας, αμεσως μετα τη Συνθηκη των Σεβρων. Αμαθος απο τα τερτιπια της ελληνικης μικροπολιτικης, ο Καραθεοδωρης ε σπευσε να ανταποκριθει. Παραιτηθηκε απο την εδρα του στο Βερολινο και αφο σιωθηκε στην ιδρυση και λειτουργια του δευτερου τοτε ελληνικου πανεπιστημιου στη Σμυρνη. Ενα χρονο αργοτερα, ο ταν οι εκλογες εφεραν τον συνασπισμο των φιλοβασιλικων κομμα!

των στην ε ξουσια, απο τις πρωτες πραξεις που υπε γραψε ο τοτε νεος υπουργος Παιδειας η ταν η απολυση του Καραθεοδωρη απο το Πανεπιστημιο της Ιωνιας ως αντικα θεστωτικου .

Ειναι γνωστο για τους παροικουντες την Ιερουσαλημ οτι τετοιες μικροπολιτι κες πρωτοβουλιες ειναι απλως η αιχμη του δορατος. Κινητηρια δυναμη υφερπει απο κατω, κι απο πισω ο συναδελφικος φθονος και οχι μονο ασημαντων συνα δελφων... Ετσι η κομματικη εμπαθεια υ πουργων η υφυπουργων Παιδειας δεν ε παψε να ειναι παρουσα και μετα τον Κα ραθεοδωρη.

Ο αδυσωπητος ανταγωνισμος, που χα ρακτηριζει τη γενικοτερη κοινωνικη συμβιωση, ηταν παντα και εξακολουθει να ειναι περισσοτερο οξυς στα πανεπι στημια. Σε ακραιες περιπτωσεις τραυ ματικης αντιζηλιας, ακομη και στα ορια της εθνικης μειοδοσιας...

Οπωσδηποτε ομως οι μηχανορραφιες, τις οποιες κατεργαζεται ο συναδελφικος φθονος, δεν ειναι το αποκλειστικο γνω ρισμα ολων των πανεπιστημιακων δα σκαλων. Η πανεπιστημιακη κοινοτητα διεθετε παντα και δεν επαψε να διαθε τει μεγαλους δασκαλους, με ορθιο ανα στημα και ανυποκριτο ηθος, αφοσιωμε νους στο ερευνητικο, το διδακτικο και το γενικοτερο κοινωνικοπαιδευτικο εργο τους. Ετσι δεν ελειψαν εκεινοι που λ.χ. δεν καταδεχτηκαν να τρεξουν, να παρα καλεσουν και να κινησουν τη διαδικασια για την πληρωση της εκτακτης θεσης που αφησαν κενη πισω τους καποιοι απο τους απολυμενους του 1974. Περιμεναν με ευπρεπεια να ερθει η ωρα τους κατα την πανεπιστημιακη ταξη και με σκληρο ανταγωνισμο.

Οι νεοτεροι, που δεν βιωσαν τις διωξεις (συλληψεις, βασανιστηρια, εξοριες, α κομη και φυλακισεις) δημοκρατικων πα νεπιστημιακων δασκαλων απο τα ορ γανα της δικτατοριας, τη συνεργασια α ντιθετως ορισμενων αλλων με αυτην και τη μετεπειτα απολυση εκεινων (αλλων για ενα εως τρια χρονια και αλλων ορι στικως), θα αναρωτιουνται ισως, γιατι ταχα δεχθηκαν πανεπιστημιακοι δασκα λοι να εκτεθουν ως συνεργατες της 21ης Απριλιου.

Η απαντηση δεν μπορει να ειναι ε νιαια για ολους. Οπως συμβαινει με κα θε πολιτικη κατασταση, αλλοι κινουνται απο τη φλογα να συμβαλουν στο ξελα σπωμα του τοπου. Αλλοι διακατεχονται απο το παθος της προβολης, αλλοι απο τη διψα του γρηγορου πλουτισμου. Κα θως φερελπιδες νεοι, που ειχαν διακρι θει στον ξεσηκωμο του Πολυτεχνειου ε ναντιον της χουντας, ειχαν συλληφθει και ειχαν διωχθει, μετεπειτα διεπρεψαν ως στυλοβατες του φαινομενου Κοσκω τα, ετσι δεν πρεπει να ξενιζει και η αντι θετη περιπτωση; νεοι, φερελπιδες επι στημονες, που ειχαν αηδιασει με τον κα τεξευτελισμο των κοινοβουλευτικων θε σμων κατα την αποστασια του 1965, ει χαν ελπισει σ' ενα νεο 1909, οταν τα τε θωρακισμενα κατελυσαν, μαζι με τους π ικακοπαθημενους δημοκρατικους θε σμους, και το καθεστως της Φρειδερι κης.

Το προβλημα ηθους ενδεχεται να ει ναι ανεξαρτητο απο εξωτερικες εκδηλω σεις δημοκρατικης η μη συμπεριφορας. Δυο αληθινα χαρακτηριστικα παραδειγ ματα το επιβεβαιωνουν:

Το ενα: Στη διαρκεια της δικτατο ριας πανεπιστημιακος δασκαλος, εμ μισθος συμβουλος μεγαλης δημοσιας ε πιχειρησης, ειχε εκμυστηρευθει πως ο τοτε διοικητης της τον ειχε πιεσει να υ ποστηριξει συγκεκριμενο υποψηφιο σε πανεπιστημιακη θεση. Και πως, κατω απο το δεος της δικης του απολυσης, ειχε νοιωσει αναγκασμενος να ανεχθει το οτι ο κ. διοικητης τον νουθετουσε, εχοντας χουφτιασει το πετο απο το σακακι του.

Και το αλλο: Τον Ιουνιο του 1974 η συνελευση των καθηγητων περιφερει ακου πανεπιστημιου ειχε εκλεξει ομο φωνως ως τακτικο καθηγητη τον ως τοτε εκτακτο της ιδιας εδρας. Μεσολαβησε η αποκατασταση της δημοκρατιας και η νομοθετικη θεσπιση της επαναληψης των προσφατων διαδικασιων εκλογης. Οι ιδιοι λοιπον εκλεκτορες, τρεις μολις μηνες μετα την ομοφωνη αναδειξη του συνεδελφου τους σε τακτικο καθηγητη, τον καταψηφισαν με μια μονο μειοψη φια, ως... μη εχοντα τα προσοντα. Οι φη μες εφερναν εκεινον τον υποψηφιο ως ε χοντα αγαθες κοινωνικες σχεσεις με τους ισχυρους της δικτατοριας, διχως να εχει εκτεθει και ως συνεργατης τους. Αυτη η φημη τον ειχε προικοδοτησει με ομοφωνη εκλογη τον Ιουνιο και με πανη γυρικη απορριψη τον Σεπτεμβριο, ανα λογα με την κατευθυνση των σφοδρων α νεμων που φυσουσαν την εποχη εκεινη και απο τις δυο πλευρες της 24ης Ιουλιου 1974.

Γινεται ετσι φανερο οτι, εικοσι ενα χρονια μετα την απομακρυνση αξιολο γων επιστημονων απο τα πανεπιστημια, η εντιμοτητα επιβαλλει στην πανεπιστη μιακη κοινοτητα να προβληματιστει και να παρει θεση με παρρησια και ευθυτη τα, αναφορικα με το ερωτημα αν η εμ μονη στις απολυσεις εκεινες δεν ξεπερ να πια το μετρο της δικαιης και συνε πους μεταχειρισης.

Η παραγραφη, και μαλιστα το αργοτερο υ στερα απο εικοσι χρονια, ειναι σχεδον καθολικος θεσμος του κρατους δικαιου. Η δημοκρατια και η δικαιοσυνη διακρι νονται για την επιγνωση του μετρου και των οριων του. Η δημοκρατια δεν εκ δικειται , ειχε δηλωσει ο Κωνσταντινος Καραμανλης μια μολις ωρα μετα την εκ δοση της αποφασης του Πενταμελους Ε φετειου, που ειχε καταδικασει σε θανα το τους πρωταιτιους του πραξικοπημα τος της 21ης Απριλιου. Και με αυτο το σκεπτικο (σκεπτικο που απετρεπε την ε ξωθηση των αντιθετων σε υστατες πρα ξεις απελπισιας) ειχε υποβαθμισει τη θανατικη καταδικη σε ισοβια δεσμα.

Βεβαια, στην εποχη μας δεν φαινεται στον οριζοντα κανενας κινδυνος για τη δημοκρατια, που να επιβαλλει περισκε ψη και προσεκτικους χειρισμους. Ισως αυτη η ανεμελια εχει σημαντικο μεριδιο στην ευθυνη για τη ραγδαια πτωση που εμφανιζουν οι δημοσκοπησεις στο δει κτη εμπιστοσυνης της κοινης γνωμης προς τους πολιτικους και την πολιτικη.

Ακριβως ομως η αναγκη διαφυλαξης της αξιοπιστιας της δημοκρατιας και του κρατους δικαιου επιβαλλει διαρκη ευαι σθητοποιηση. Η, υστερα απο εικοσι ενα χρονια, διατηρηση της απομακρυνσης απο τα πανεπιστημια αξιολογων επιστη μονικων δυναμεων δυσκολα μπορει πια να εμφανιστει ως πειστικη.

Παπαδοπουλου Μαρια

[2] Ο εμπαιγμος

ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ απολυτως ειναι η οργη των εργαζομενων στα Ναυπηγεια Σκαραμαγκα για τον τροπο με τον οποιο τους μεταχειριστηκε η ηγεσια του υπουρ γειου Βιομηχανιας. Δεν αξιζει στους ερ γαζομενους τετοια μεταχειριση-εμπαιγ μος. ΠΡΙΝ ΣΥΝΕΛΘΕΙ η ειδικη υπουργικη επι τροπη οι κυριοι Σημιτης και Ροκοφυλλος, χθες το πρωι, διαβεβαιωναν το προεδρειο του σωματειου των εργαζομενων οτι θα εισηγηθουν και θα προχωρησουν στη λυ ση, συμφωνα με την οποια το 51% των με τοχων των ναυπηγειων θα παρεμενε στο κρατος και το 49% θα εδιδετο στους ερ γαζομενους. ΛΥΣΗ-ΚΕΡΑΥΝΟΣ ανακοινωθηκε μετα την υπουργικη συσκεψη στους εργαζομε νους. Εντελως διαφορετικη απο εκεινη που τους ειχε γνωστοποιηθει λιγες ωρες πριν: Αποφασιστηκε η πωληση των ναυ πηγειων σε διεθνη ομιλο. ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΚΕΡΑΥΝΟ ο κ. Ροκοφυλλος με δηλωσεις του ευχαριστησε το σωμα τειο των εργαζομενων στο Σκαραμαγκα και τη συνδικαλιστικη ηγεσια της χωρας για την υπευθυνοτητα και το θαρρος της προτασης τους για το μικτο σχημα 51% - 49% και τους καλεσε σε συσκεψη για ση μερα Τεταρτη . ΕΔΕΙΞΑΝ υπευθυνοτητα και θαρρος οι ερ γαζομενοι. Με ποση υπευθυνοτητα, ομως, και ποσο θαρρος αντιμετωπιστηκαν απο την ηγεσια του υπουργειου Βιομηχανιασ; Δεν γνωριζαν οι κυριοι Σημιτης και Ροκο φυλλος την προταση του διεθνους ομιλου η τους ηρθε ουρανοκατεβατη μεσα στην υ πουργικη συσκεψη και την υιοθετησαν α μεσωσ; Οπωσδηποτε τη γνωριζαν και ε πρεπε να ειχαν το θαρρος να το πουν. ΟΙ ΕΡΓΑΗΟΜΕΝΟΙ ειναι που πληρωνουν το βαρυ τιμημα της αλλοπροσαλλης πολι τικης της κυβερνησης στο θεμα των απο κρατικοποιησεων. Επιτελους, να ξεκαθα ρισει η κυβερνηση ποια ειναι η πολιτικη της. ΟΙ ΕΡΓΑΗΟΜΕΝΟΙ ειναι, σε καθε περι πτωση, αυτοι που τα πληρωνουν ολα, ακο μη και με τη ζωη τους. Και δεν ειναι σχημα λογου οταν εχουμε στη χωρα μας ενα νε κρο καθε τρεις μερες απο εργατικο ατυ χημα. ΟΙ ΕΡΓΑΗΟΜΕΝΟΙ ειναι που απειλουνται απο την ανεργια, που προκαλουν τα κυ βερνητικα ναυαγια. Το ελαχιστο, λοιπον, που δικαιουνται ειναι μια αντιμετωπιση με υπευθυνοτητα και θαρρος, μια αντιμε τωπιση σεβασμου του μοχθου και των θυ σιων τους.

Μαργαριτα Καψιλη 29.8.95

[3] 7,5 δις. για ενα χειρογραφο του Ντα Βιντσι

Εργα τεχνης που πιανουν υψηλες τιμες

Ο Μπιλ Γκειτς της Μαικροσοφτ πληρωσε περιπου 7,5 δις. δραχμες για ενα χειρογραφο με την υπογραφη του Λεοναρντο ντα Βιντσι

Ο συνθετης Αντριου Λοιντ Γουεμπερ πληρωσε περιπου 4,7 δις. δραχμες για αυτο τον πινακα της Μπλε Περιοδου του Πικασο

Απιν και ο Μπιλ Γκειτς της Μαι κροσοφτ γινεται πλουσιοτε ρος καθε φορα που καποιος καπου αγοραζει εναν κο μπιουτερ, ο ιδιος ξοδεψε πε ριπου 7,5 δις. δραχμες για ενα χειρογραφο 72 σελιδων του Λεοναρντο ντα Βιντσι. Ηταν τα περισσοτερα χρημα τα που εχουν δοθει σε δημο πρασια για οποιοδηποτε αλλο αντικειμενο εκτος απο ιμπρε σιονιστικη ζωγραφικη. Τιμη τρεις φορες μεγαλυτερη απο αυτη που προσδοκουσε ο οι κος Κριστι'ς .

Και δεν ηταν ο μονος. Τον περασμενο Μαιο, σημειωνεται σε αρθρο της κυριακατικης Ι ντιπεντεντ , ο Αντριου Λοι ντ Γουεμπερ, που δεν στα ματα να κανει μουσικες επιτυ χιες, αγορασε τον πινακα του Πικασο Πορτρετο του Αγ γελου Φερνεντς ντε Σοτο για περιπου 7 δις. δραχμες, την υ ψηλοτερη τιμη που πληρωσε καποιος σε δημοπρασια για πινακα μετα την κριση του 1990. Ο συνθετης εψαχνε για πολυ καιρο εναν Πικασο της Μπλε Περιοδου. Τον πληρωσε τα διπλα απο οσα αξιζε. Πι στευεται οτι ο αντιπαλος του για το συγκεκριμενο κομματι ηταν ο Σταυρος Νιαρχος, που διαθετει μια απο τις μεγα λυτερες συλλογες ιμπρεσιονι στικων και μετα-ιμπρεσιονιστι κων εργων. Κι αυτο παρα την πεποιθηση πως οταν ο Νιαρ χος θελει εναν πινακα τον πλη ρωνει ανεξαρτητως της τιμης του.

Εργα των Λεοναρντο ντα Βι ντσι και Πικασο πουληθηκαν στις υψηλοτερες τιμες τη δη μοπρατικη περιοδο '94-'95 και βοηθουν να καταλαβουμε τι α κριβως συμβαινει σε αυτη την παραξενη αγορα. Η αυτοπε ποιθηση ξαναγυρισε στους πολυ πλουσιους, πραγμα που σημαινει οτι βρισκονται αγο ραστες για εργα αναγνωρι π ισμενης αξιας και ευκαιριακα μονο τα χτυπηματα τους στις δημοπρασιες πεφτουν στο ε πιπεδο των τιμων του '89-'90. Η ανθηση της δεκαετιας του '80 σταματησε το '90. Και τω ρα, υστερα απο μια αγονη περιοδο, φαινεται οτι αρχιζει η ανακαμψη. Ο τζιρος του οικου Κριστι'ς αυξηθηκε 13% σε στερλινες το '93-'94 και του Σοθμπι'ς 1%.

Παντως, εκτος απο την Αμε ρικη και την Ευρωπη υπαρχει και μια νεα αναπτυσσομενη α γορα, αυτη της Απω Ανατο λης, η οποια εχει γινει η ελ πιδα των διαπραγματευτων τα τελευταια δυο χρονια, που προσμενουν να βρουν νεους αγοραστες στην Ιαπωνια, την Κορεα, τη Σιγκαπουρη, την Τα ιβαν, το Χονγκ Κονγκ, ακο μη και στην Κινα. Η Ιαπωνια διαθετει περισσοτερους πλουσιους γνωστες απο ο πουδηποτε αλλου στον κο σμο, που δεν βρισκονται ομως αυτη την εποχη σε μεγαλη α γοραστικη διαθεση. Σε χωρες οπου ο καπιταλισμος κανει τωρα τα πρωτα σταθερα του βηματα, οπως η Κινα και η Ρω σια, πολλοι ανθρωποι που α ποκτουν μεγαλες περιουσιες αρχιζουν να αγοραζουν εργα τεχνης. Οι Κινεζοι ομως συλ λεγουν κυριως κινεζικη τεχνη, ενω οι Ρωσοι δικους τους πι νακες. Στη Νοτιοανατολικη Α σια, συμφωνα με υπευθυνο του οικου Κριστι'ς , τα απο τελεσματα των δημοπρασιων αποτελουν μονο την κορυφη του παγοβουνου. Οι νεοι πο λυεκατομμυριουχοι δεν θε λουν να προσελκυουν την προσοχη με τα χτυπηματα τους στις δημοπρασιες. Γ!

ι' αυτο βρισκουν Δυτικους ιδιο κτη τες μεσω του Κριστι'ς και αγοραζουν πινακες ιμπρε σιονιστων σε τιμες γυρω στα 2,5 δις. δραχμες.

Αγγελοπουλου

[4] Στο Βελιγραδι ο Αβραμοπουλος

Διημερη επισκεψη στο Βελιγραδι πραγματοποιει απο σημε ρα ο δημαρχος Αθηναιων Δημητρης Αβραμοπουλος, προ σκεκλημενος του ομολογου του της σερβικης πρωτευουσας Νεμποσα Τσοβιτς.

Ο κ. Αβραμοπουλος θα εχει συνομιλιες με τον προεδρο της Νεας Γιουγκοσλαβιας Σλομπονταν Μιλοσεβιτς, τον υ πουργο Εξωτερικων Μιλαν Μιλουτινοβιτς, τον Πατριαρχη Σερβιας Παυλο, το δημαρχο Βελιγραδιου, τα μελη του μονι μου συμβουλιου Δημων και Κοινοτητων της Νεας Γιουγκο σλαβιας και με το προεδρειο του Εμπορικου Επιμελητηριου Βελιγραδιου.

ερη λιαπη 29/8

[5] Διαφανειες

Με διαφανειες παρουσιασε ο προεδρος της Ολυμπιακης Ρηγας Δογανης τα αποτελε σματα της εταιρειας στο πρωτο εξαμηνο του 1995 χθες στο Διοικητικο Συμβουλιο. Σημει ωσεις δεν κρατηθηκαν, αλλα ο σοι μπορεσαν να... θυμηθουν α νεφεραν οτι η Ολυμπιακη μαζι με φορους και εκτακτες προβλεψεις εχει φετος ελλειμ μα 7 δις., ενω στην ιδια περιοδο περυσι ειχε 57. Χωρις φορους εχει φετος ελλειμμα 5,3 (16,7 περυσι) και χωρις χρηματοοι κονομικα 3,9 δις. (7,8 περυσι). Ο προεδρος ειπε ακομη οτι στο δευτερο εξαμηνο, που εχει με σα μηνες με πολλη κινηση, η ει κονα θα αναστραφει ωστε να υ λοποιηθει η προβλεψη για θετι κο ετησιο αποτελεσμα 4,5 δισε κατομμυριων. Καλο θα ηταν, παντως, ο προεδρος να κανει μια αναλογη παρουσιαση και στον Τυπο. Καλες οι διαφανει ες, αλλα η διαφανεια ακομη καλυτερη... Α.Χ.

[6] Τουριστικα

Ασχετο, ακαταλληλο και... ε πικινδυνο για τον ελληνικο του ρισμο χαρακτηριζει τον Νικο Σηφουνακη ο πρωην υπουργος Τουρισμου της Ν.Δ. Γιαννης Κεφαλογιαννης. Τον στολι ζει δε με ολα αυτα τα κοσμητι κα επιθετα επειδη, μεταξυ αλ λων, ο νυν υπουργος Τουρι σμου τολμησε να παραδεχτει ευθεως -και προς τιμην του- σε συνεντευξη που παραχωρησε στην Ε , οτι η κριση στον ελ ληνικο τουρισμο θα συνεχιστει και του χρονου. Και ακομη ε πειδη, οπως ανεφερε, τα αιτια της κρισης ειναι δομικα , ε χουν δηλαδη σχεση με χρονια προβληματα της τουριστικης μας υποδομης οπως αεροδρο μια, λιμανια, παροχη υπηρε σιων κ.α. Αλλα η παραδοχη ε νος προβληματος ειναι, ισως, το πρωτο βημα για τη λυση του -η οχι; Και ο κ. Κεφαλογιαννης ηταν καποτε στην ιδια θεση. Αν, μαλιστα, ο σημερινος υ πουργος πραξει και καποια απο αυτα που ειπε οτι σχεδια ζει (ΥΠΕΔΑ στον τουρισμο, συνεννοηση μεταξυ συναρ μοδιων υπουργειων κ.α.) θα κανει, μαλλον, και δευτερο βημα. Γ.ΜΕΡ.

[7] Οι διαιτητες

Μια εκπληξη θα περιμενει τους πολιτικους στις αρχες του Σεπτεμβριου.

Ο προεδρος του Δ.Σ. του Ι δρυματος Αλεξανδρος Ωνα σης , καθηγητης Στ. Παπαδη μητριου, θα τους ενημερωνει με επιστολες οτι, αν δεν βρεθει μονιμη στεγη για την απονομη των βραβειων, που προκειται να γινει μεσα στο '97, το Ιδρυμα θα τα αναστειλει επ' αοριστον, γεγονος που θα εχει αντικτυπο στην προβολη της χωρας μας.

Ακομη, με τις επιστολες θα ζητει διασφαλισεις, καθως και τη διαμεσολαβηση των πολιτι κων, ωστε να παραχωρηθει το Μεγαρο Μουσικης για τις απο νομες.

Να ευχηθουμε καλη επιτυχια στη διαιτησια; Μ.ΠΙΝ.

ΓΚΟΥΤΗΙΟΥ 29/8/95

[8] Θελουν φιεστες

Ειναι αληθεια: στελεχη του ΠΑΣΟΚ, μεσα στην α γωνια τους να σπασουν τον παγο με τους ψηφοφορους του Κινηματος, οι οποιοι δεν δειχνουν ικανοποιημε νοι απο τη σημερινη εικονα που παρουσιαζει η κυβερ νηση, σκεπτονται τη διορ γανωση διαφορων εκδηλω σεων που θα ξαναφερουν τον κοσμο κοντα τους!

Κακο; Οχι βεβαια, αν και τα κομματα κρινονται κυ ριως απο τις αποφασεις και τις θεσεις τους στα καιρια προβληματα της κοινωνιας και λιγοτερο απο τις φιε στες. Μεταξυ ομως ορισμε νων στελεχων κυκλοφορει και η ιδεα να διοργανωθει εκδηλωση για τη συμπληρω ση δυο χρονων διακυβερ νησης απο το ΠΑΣΟΚ!

Αν και ειναι αμφιβολο γιατι θα πρεπει να γινει ε νας τετοιος εορτασμος, μαλλον μια τετοια ιδεα θα επρεπε να προελθει απο τα βορεια προαστια. Εκει και ξερουν και εχουν λογο ορι σμενοι να διοργανωνουν φιεστες στις οποιες μαλιστα να κανουν και μεγαλοπρε πεις εμφανισεις. ΓΡ.Ρ.

[9] Απανωτα χτυπηματα

Απανωτα τα χτυπηματα για τον προεδρο της Ν.Δ. Μιλτιαδη Εβερτ τον τελευ ταιο καιρο. Στην προσφατη επισκεψη του στη Ηακυνθο δυο ακομα περιστατικα ηρ θαν να προστεθουν στο αρ νητικο κλιμα των τελευται ων ημερων για τον αρχηγο της Ν.Δ.

Ο βουλευτης Κωστας Πυ λαρινος, ο οποιος εκανε τις διακοπες του στο νησι, δεν πηγε στην κομματικη συνε δριαση που οργανωθηκε προς τιμην του αρχηγου...

Ο δημαρχος Αθηναιων Δημ. Αβραμοπουλος πηγε στη συνεδριαση οταν εφυγε ο κ. Εβερτ. Και εισεπραξε περισσοτερα χειροκροτη ματα απο τον αρχηγο.

Την Κυριακη ακολουθη σαν οι τορπιλες Μητσοτα κη. Ξερετε κανεναν πιο δυ στυχισμενο αρχηγο; Κ.Ι.Μ.

Λιαπη Γρηγορια 29-8-95

[10] Αφεση

Δεν περασαν μερικες ωρες αφ' οτου εφυγαν απο τη γενε τειρα τους μετα τις καλοκαιρι νες διακοπες οι Ιμβριοι που ζουν στην Ελλαδα και ενα νεο γεγονος συνταραξε τους ενα πομειναντες γεροντες.

Καποιος Τουρκος, ονοματι Μουσταφα, απειλησε με μαχαι ρι τον ιερεα της Παναγιας παπα-Δημητρη, ζητωντας να του παραχωρησει το σπιτι του και, σερνοντας τον μεχρι το νε κροταφειο του χωριου, του ζη τουσε χρηματα.

Ο ιερεας, υστερα απο πολλες προσπαθειες, καταφερε να ξε φυγει και κατηγγειλε το γεγο νος στην Αστυνομια, η οποια συνελαβε το δραστη, που ομο λογησε την πραξη του.

Ακολουθωντας ομως το α γαπατε αλληλους , ο παπα- Δημητρης συγχωρεσε το δρα στη.

Σ.ΣΟΛ.

[11] Διδαγματα

Απο τον Ανδρεα Ανδριανο πουλο λαβαμε το παρακατω σημειωμα-σχολιο σε χθεσινο παρασκηνιο με τιτλο Το δι δαγμα :

Αγαπητε κυριε Κ.Ξ. Σε σχεση με το σημερινο σας Πα ρασκηνιο, θα ηθελα να σημει ωσω πως συμφωνω απολυτα μαζι σας. Το μονο που δεν κα ταλαβαινω ειναι γιατι συγχεεται η ιδιωτικοποιηση με τις οποι εσδηποτε στη συνεχεια ενδεχο μενως χαριστικες η εσφαλμενες δανειοδοτησεις της ιδιωτικης πια επιχειρησης απο κρατικες και μη τραπεζες .

Απαντηση: Χαιρομαι που ο κ. Ανδριανοπουλος συμφωνει απολυτως, αλλα δεν προκειται για συγχυση. Προκειται για μια προσπαθεια να καταδειχθει πως ουτε η κρατικοποιηση ουτε η ιδιωτικοποιηση ειναι πανα κεια. Πολυ περισσοτερο οταν ο μηχανισμος ελεγχου της αγο ρας υπολειτουργει, οι κανονες του παιχνιδιου ειναι ελαστικο τατοι και η ισονομια ανυπαρ κτη. Το μεχρι προτινος κομμα σας, η Ν.Δ., κυβερνησε συνολι κα καμια δεκαρια χρονια. Το ΠΑΣΟΚ, αλλα τοσα. Οσο να 'ναι, καποιο περισσοτερο μερι διο ευθυνης δικαιουνται απο τον πρωτο τυχοντα ανεργο: Των Ναυπηγειων, της ΤΕΟ ΚΑΡ, της ΡΟΚΑ η των Πλαστι κων Καβαλας.

Μαρια Αυγερινου 30/8

[12] Ο γριφος

Μια παραξενη προσκλη ση δεχτηκαν χθες οι ξενες πρεσβειες στο Βελιγραδι απο τη σερβικη ηγεσια.

Μεσα σε 48 ωρες θα πανε εκδρομη στην Πριβλακα, νοτια του Ντουμπροβνικ, στα συνορα Κροατιας - Μαυροβου νιου.

Η περιοχη ειναι υψιστης ση μασιας για τους Σερβους, γιατι ετσι εξασφαλιζουν την πολυπο θητη εξοδο τους προς τη θα λασσα.

Η σημασια της σερβικης αυ της κινησης δεν εχει ακομα ε κτιμηθει πληρως απο τις διπλω ματικες πηγες.

Αλλα ο γριφος εχει αμε ση σχεση με την αποδοχη του ειρηνευτικου σχεδιου για τη Βοσνια.

ΚΕΑ

[13] Στον αερα

Ολυμπιακη εταιρεια ετος 1995 μ.Χ.: Το αεροπλανο της πτησης 954 Αθηνα - Καβαλα ε πρεπε να αναχωρησει στις 5.40 μ.μ., αλλα, χωρις καμια δικαι ολογια, αναχωρει μετα 2 ωρες, στις 7.40 μ.μ. Στην Καβαλα δεν μπορει να προσγειωθει λογω κακοκαιριας και τελικα προ σγειωνεται στη Θεσσαλονικη λιγο πριν απο τις 10 το βραδυ. Παιδια τρομοκρατημενα κλαι νε, οι επιβατες χωρις ενημερω ση κρατουνται μεσα στο σκα φος: Δεν τους λενε αν θα κατε βουν η αν και ποτε θα ξαναπε ταξουν για Καβαλα. Πληρης α διαφορια, ανευθυνοτητα και προσβολη καταφωρη των επι βατων.

ΥΓ. Μηπως αυτα συμβαινουν οταν και επειδη πια δεν ειναι αεροσυνοδος η κ. Λιανη - την ο ποια χθες ο κ. Αλεφαντος δη λωσε εκθυμως οτι θα την ψηφι σει; Ειμαστε αξιοι της μοιρας μασ;