Athens Macedonian News Agency: News in Greek, 16-03-11

Athens News Agency: News in Elot928 Greek Directory - Previous Article - Next Article

From: The Athens News Agency at <http://www.ana.gr/>

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

[01] Με τον επίτροπο, αρμόδιο για την ανθρωπιστική βοήθεια συναντάται ο πρωθυπουργός

[02] Περίπου 3.000 μετανάστες και πρόσφυγες φιλοξενούνται στο λιμάνι του Πειραιά

[03] Στα 50 χρόνια της δημόσιας τηλεόρασης είναι αφιερωμένο το 21ο τεύχος του «Πρακτορείου»

[04] Ξυλεία από τις ΗΠΑ, για να ζεσταθεί προάστιο του Παρισιού

[05] «Το κατορθωμένο σώμα- ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός», μια ανθολόγηση πέρα από την κρίση

[06] Το «Άσμα Ασμάτων», στη μνήμη του Γ. Σεφέρη, ερμηνεύουν νέοι ποιητές στη Ροτόντα

[07] «Συναυλία του καρναβαλιού» στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης

[01] Με τον επίτροπο, αρμόδιο για την ανθρωπιστική βοήθεια συναντάται ο πρωθυπουργός

Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στις 11:00 στο Μέγαρο Μαξίμου.

[02] Περίπου 3.000 μετανάστες και πρόσφυγες φιλοξενούνται στο λιμάνι του Πειραιά

Σύμφωνα με τη χθεσινή καταμέτρηση του λιμενικού σώματος 2666 άτομα είχαν καταμετρηθεί μέχρι τις 8 το βράδυ στους χώρους φιλοξενίας του λιμανιού ενώ χθες στις 11:30 το βράδυ κατέπλευσε το «Νήσος Μύκονος»με 476 άτομα από Χίο Μυτιλήνη και Σάμο.

Σήμερα το πρωί κατέπλευσε το λιμάνι του Πειραιά το επιβατηγό οχηματαγωγό πλοίο «Αριάδνη»μεταφέροντας συνολικά 658 μετανάστες και πρόσφυγες, 300 άτομα από τη Χίο και 358 από τη Μυτιλήνη.

Σε λίγη ώρα αναμένεται να καταπλεύσει στον Πειραιά και το blue star 2 με 231 μετανάστες και πρόσφυγες.Το πλοίο έχει παραλάβει 222 άτομα από τη Λέρο και 3 από την Κω.

Χθες 14 πούλμαν μετέφεραν συνολικά 700 μετανάστες και πρόσφυγες από το λιμάνι του Πειραιά σε διάφορα κέντρα προσωρινής διαμονής.Σύμφωνα με πληροφορίες, πολλοί από τους μετανάστες και πρόσφυγες παρά τη μεγάλη ταλαιπωρία που υφίστανται αρνούνται να μετακινηθούν, καθώς δέχονται μηνύματα από δικά τους άτομα στο κινητά που τους υπόσχονται ότι μπορούν να τους περάσουν από τα σύνορα.

[03] Στα 50 χρόνια της δημόσιας τηλεόρασης είναι αφιερωμένο το 21ο τεύχος του «Πρακτορείου»

50 χρόνια προσπαθειών...

του Χάρη Αναγνωστάκη

Η τηλεόραση στην Ελλάδα ήρθε με καθυστέρηση. Είχαμε άλλα σοβαρότερα ζητήματα να λύσουμε, μετά τον εμφύλιο, τη φτώχεια, τη μετανάστευση. Έτσι, πολλές δεκαετίες μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες και αρκετά χρόνια μετά από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ξεκίνησε το πείραμα της ελληνικής τηλεόρασης.

Απ'όσο θυμάμαι η τηλεόραση της γιαγιάς μου, η μοναδική στη μικρή οικογενειακή πολυκατοικία μας, ήταν ένα χοντρό έπιπλο, με μία γκρίζα γυάλινη οθόνη. Μου φαίνεται «Ιζόλα». Πολλές φορές ήταν καλυμμένη από ένα σεμέν και από πάνω της σαν καπέλο, το βάζο με λουλούδια. Δικαιολογημένα, αφού η τότε ΕΙΡ εξέπεμπε πρόγραμμα από τις 6.00 το απόγευμα μέχρι λίγο μετά τις 12.00 τα μεσάνυχτα, με το τελευταίο δελτίο ειδήσεων, να προβάλλεται ακριβώς στις 12, για να το δει ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, που, όπως είχε δηλώσει, αν δεν το έβλεπε, δεν πήγαινε για ύπνο.

Είχαν προηγηθεί, όμως, τα γεννητούρια της πριν από μερικά χρόνια. Ήταν ημέρα Τρίτη, 23 Φεβρουαρίου του 1966. Πριν από μισό αιώνα. Όπως έγραψε η εφημερίδα της εποχής «Ελευθερία» περίπου 1.000 Αθηναίοι είχαν τηλεόραση και οι οποίοι «ηδυνήθησαν να παρακολουθήσουν την πρώτην δοκιμαστικήν εκπομπή». Ήταν 6.30 το απόγευμα, όταν η Ελένη Κυπραίου καλησπέρισε το λιγοστό κοινό. Το δίωρο ασπρόμαυρο πρόγραμμα περιελάμβανε διεθνή επίκαιρα, την εκπομπή μόδας «Για εσάς, κυρία μου», ένα ντοκιμαντέρ για την Αυστραλία, ένα αφιέρωμα στον Άγγλο γλύπτη Χένρι Μουρ, ελαφρά μουσική και μια βραζιλιάνικη ιστορία αγάπης.

Όταν ξεκινούσε η ΕΙΡ, έκανα κι εγώ τα πρώτα μου βήματα και όταν άρχισα να καταλαβαίνω από τηλεόραση, κάτι εντυπωσιακό για ένα «πρωτάκι» του δημοτικού, δυστυχώς τον πρώτο λόγο για το πρόγραμμα τον είχαν οι στρατιωτικοί. Θυμάμαι την ΕΙΡΤ και την ΥΕΝΕΔ, πιο απλά για τον παππού μου, τα κανάλια «5» και «11» που αλλάζαμε με το χοντρό διακόπτη της θεόρατης συσκευής. Θυμάμαι αχνά τον μπαρμπα-Μυτούση, τον Κλούβιο και τη Σουβλίτσα, τη «Μαύρη Καλλονή», τον «Ζορρό», την ελληνική ταινία του Σαββάτου, με εκείνο το τεράστιο «Α» όταν έπαιζε η Ζωή Λάσκαρη και μετά τον «Άγνωστο Πόλεμο», με τον συνταγματάρχη Βαρτάνη. Άλλοι, ίσως λίγο μεγαλύτεροι, μπορεί να θυμούνται και άλλα πολλά, νοσταλγικά ή που προκαλούν ρίγη, όπως την εκπομπή του δαιμόνιου παρουσιαστή, δημοσιογράφου, σόουμαν, παραγωγού, «τα πάντα όλα», μετά το Πολυτεχνείο, με τους συλληφθέντες φοιτητές. Αλλά και το σήμα κατατεθέν της χούντας, στην έναρξη και στο τέλος του προγράμματος ή το «Συγγνώμη διακοπή», όταν υπήρχε τεχνική βλάβη ή η αμηχανία των φαντάρων τεχνικών μπροστά στην αναποφασιστικότητα κάποιων ανόητων γαλονάδων, πιστών στο έκτρωμα της «εθνικής επανάστασης».

Η κρατική τηλεόραση έκανε τα πρώτα της βήματα υπό την εποπτεία και την αισθητική των συνταγματαρχών. Με σπασμένο αγκώνα και θρύψαλα το γόνατο. Αν η τηλεόραση ήταν παιδί, θα είχε παιδικά τραύματα. Και δεν μιλάμε για το γύψο στον οποίο μας είχε βάλει η χούντα. Εννοώ τα ψυχολογικά τραύματα που αφήνουν πάντα οι αρρωστημένες καταστάσεις, η ανωμαλία, τα «αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Η τηλεόραση λαβώθηκε όπως και μια ολόκληρη γενιά. Είναι λογικό, είναι φυσικό. Όμως μέσα στη γενικευμένη μαυρίλα υπήρξαν και τα θετικά. Ουσιαστικά η ιδιότυπη εφαρμογή του «Λούφα και παραλλαγή». Νέοι άνθρωποι που ήξεραν από κινηματογράφο, είχαν ακούσει για τηλεόραση και «έτρεχαν» τουλάχιστον τεχνικά την ΤΕΔ («Τηλεόρασις Ενόπλων Δυνάμεων» και μετέπειτα ΥΕΝΕΔ), κατάφεραν να επιζήσουν απίστευτων καταστάσεων και να παλέψουν όπως μπορούσαν την καταιγίδα της χουντικής προπαγάνδας. Όπως είχε πει και ο Ουμπέρτο Έκο «σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκς, από τη στιγμή που υπάρχει η τηλεόραση». Είναι μία αρχή, για τη δύναμη της εικόνας, που γνωρίζουν και ακολούθησαν χιλιάδες άνθρωποι της εξουσίας «οποιασδήποτε μορφής»σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.

Και όμως, μέσα στη χούντα ξέφυγαν και αγκάθια που έγδαραν το στρατιωτικό καθεστώς. Ήταν ο Λουκάς και ο Σόλων ή γνωστότερα «Εκείνος και εκείνος», μία εξαίρετη σειρά σε πανούργο σενάριο του Κώστα Μουρσελά. Πραγματικά δεν μπορείς να πιστέψεις πως το «έχαψαν» οι λογοκριτές της εποχής. Ακόμη και τις επόμενες δεκαετίες θα πόνταρες όλα τα λεφτά σου στο κόψιμο της αξέχαστης αυτής σειράς. Και όμως άντεξε από το 1972 μέχρι το 1974. Αξιομνημόνευτη η ερμηνεία των Βασίλη Διαμαντόπουλου και Γιώργου Μιχαλακόπουλου.

Και μπορεί να έριξε αυλαία η σειρά «Εκείνος και Εκείνος», αλλά η μεταπολίτευση έδωσε μία ισχυρή δόση ελευθερίας στην ΕΡΤ, που όμως δύσκολα μπορούσε να διαχειριστεί όποιος αναλάμβανε τη διοίκησή της. Μέχρι και ο στενός φίλος του Καραμανλή, Δημήτρης Χορν, που ανέλαβε την ΕΡΤ της μεταπολίτευσης, δεν άντεξε και τα βρόντηξε κάτω. Όπως και ο άλλος φίλος του τότε πρωθυπουργού, ο Μάνος Χατζιδάκης, που ανέλαβε το «Τρίτο Πρόγραμμα» και εγκατέλειψε την προσπάθειά του όταν οι κυβερνητικοί άρχισαν να τον στριμώχνουν. Η θέση του προέδρου στην ΕΡΤ, για πάρα πολλά χρόνια, ήταν γνωστή και ως «ηλεκτρική καρέκλα» και με το που αναλάμβανε κάποιος τις τύχες της, την επόμενη μέρα άρχιζαν τα στοιχήματα για το «πότε φεύγει». Η ΕΡΤ ήταν πάντα μία πολύ δύσκολη περίπτωση. Οι ιστορίες της, άλλες χαριτωμένες και πικάντικες, άλλες που σε διαολίζουν ή σε κάνουν να θυμώνεις, είναι αμέτρητες. Είναι οι ιστορίες με τις αμέτρητες προσλήψεις τις δεκαετίες του ?80 και του ?90, με τα πτυχία της σχολής του Σταυράκου, τις αργομισθίες, τους «ημετέρους», αργότερα με τις χρυσές αμοιβές, τις μικτές παραγωγές και τους κομματικούς εγκάθετους να συνθέτουν ολόκληρους τόμους.

Ωστόσο, παρ? όλα τα τραύματα, τις ανοιχτές πληγές της και τον περίφημο ομφάλιο λώρο που τη συνδέει με την εκάστοτε κυβέρνηση, η ΕΡΤ κατάφερε να συνδεθεί με τον ελληνικό λαό και να του κάνει συντροφιά, να του χαρίσει ωραίες στιγμές, εξαιρετικά προγράμματα, ντοκουμέντα της ιστορίας μας.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τη «Λωξάντρα», με την Μπέτυ Βαλάση, τη «Μαντάμ Σουσού», του Τσιφόρου, «Το μινόρε της αυγής», του Φώτη Μεσθεναίου, το «Χριστός ξανασταυρώνεται» του Βασίλη Γεωργιάδη, τον «Γιούγκερμαν», με τον Αλέκο Αλεξανδράκη στη μεγαλύτερη επιτυχία του, αλλά και το «Θέατρο της Δευτέρας». Αλλά και τις αξιοπρεπέστατες δημοσιογραφικές παραγωγές, όπως το «Σαν σήμερα» και τον πιο πρόσφατο «Εξάντα», καθώς και τη σοβαρή κάλυψη σημαντικών γεγονότων. Προφανώς ξεχνάω πολλές ακόμη άξιες δουλειές που κατάφεραν να βάλουν στην καρδιά της ελληνικής οικογένειας την ΕΡΤ. Ένα ξεφύλλισμα, ηλεκτρονικό πια, στο αρχείο της ΕΡΤ μπορεί να σας δώσει ακόμη μεγαλύτερες συγκινήσεις.

Η ΕΡΤ, δεν έγινε ποτέ BBC, αλλά κατάφερε πολλά. Το καταλάβαμε καλύτερα όταν είδαμε και τα ιδιωτικά κανάλια, που στη σύντομη πορεία τους, σε σχέση με την ΕΡΤ, πρόλαβαν να κατέβουν αρκετά σκαλοπάτια αξιοπιστίας και ποιότητας.

Αν η ιδιωτική τηλεόραση είναι ένα μεγάλο τσίρκο, όπως το είδε και ο Φεντερίκο Φελίνι στο «Τζίντζερ και Φρεντ», με κλόουν υποκρισίας και σοβαροφάνειας, με ακροβατικά συμφερόντων, με ταχυδακτυλουργούς χειραγώγησης, με χαμογελαστά άγρια θηρία και αισθητική κιτς (σαφώς και υπάρχουν λαμπρές εξαιρέσεις), τότε η δημόσια τηλεόραση ήταν και είναι η ισορροπία, η μετριοπάθεια, η προβολή του πολιτισμού ?έστω μερικές φορές και του εφήμερου?, η καλλιτεχνική ματιά, η αξιοπιστία και η προσπάθεια για ποιότητα, κόντρα στους μηχανισμούς θεαματικότητας.

Και αυτό φάνηκε περισσότερο όταν αποφασίστηκε το -σχεδόν απίστευτο για κάποιους -κλείσιμό της. Όταν το «μαύρο» νίκησε κατά κράτος το πολύχρωμο, όταν ένα περίλυπο «καληνύχτα σας» έκανε κομμάτια το τσιριχτό «τσάο» της ελαφρότητας. Είχε προηγηθεί η κατασυκοφάντηση της δημόσιας τηλεόρασης, ενώ είχε αναπτυχθεί και η πεποίθηση ότι το κλείσιμο της ΕΡΤ θα γινόταν δεκτό με ανακούφιση από τους «φορολογούμενους πολίτες», τη «σιωπηλή πλειοψηφία». Είχαν κάνει λάθος. Ο λαός ξέχασε τα στραβά και ανάποδα της ΕΡΤ, κράτησε την ουσία από τη δημόσια τηλεόραση, τη μοναδική διέξοδο προς την ψυχαγωγία και κυρίως ζήτησε πίσω αυτό που του ανήκει. Την περιουσία του. Γιατί η ΕΡΤ είναι κομμάτι της ζωής των Ελλήνων -ακόμη και αν υπάρχουν δικαιολογημένα παράπονα απ'αυτή, ακόμη και αν τους αρέσει να την κακολογούν.

Σήμερα η ΕΡΤ κάνει και πάλι μία νέα προσπάθεια. Το σοκ από το βίαιο κλείσιμό της έχει αφήσει πάνω της τα έντονα σημάδια του. Κανένας ζωντανός οργανισμός δεν μπορεί να ξαναβρεί εύκολα το ρυθμό του, να επιστρέψει δυνατός, μετά το σοκ του «μαύρου». Το ζητούμενο, τώρα, είναι να κάνει και μια νέα αρχή.

[04] Ξυλεία από τις ΗΠΑ, για να ζεσταθεί προάστιο του Παρισιού

Η εταιρεία θέρμανσης Compagnie Parisienne de Chauffage Urbain (CPCU) του Παρισιού - η οποία παρέχει θέρμανση και ζεστό νερό για πάνω από ένα τέταρτο των Παριζιάνων - σκοπεύει να κάψει ετησίως 140.000 τόνους ξύλου σε μορφή πέλλετ (μικρά κομμάτια συμπιεσμένου ξύλου για σόμπες), σε ένα νέο εργοστάσιο στο βόρειο προάστιο Σεν-Ουέν το οποίο κόστισε 75 εκατομμύρια ευρώ και θα αρχίσει να λειτουργεί σε μερικές εβδομάδες.

[05] «Το κατορθωμένο σώμα- ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός», μια ανθολόγηση πέρα από την κρίση

Παράλληλο χαρακτηριστικό είναι η αναζήτηση μιας βαθύτερης ενότητας όπου οι συμβατικές αντιθέσεις (ζωής - θάνατος) αίρονται. Επισημαίνει επίσης, ότι έντονο είναι το ενδιαφέρον του ποιητή για προελληνικές μορφές θρησκευτικότητας οι οποίες επιβίωσαν στα Ελευσίνια μυστήρια, όπως, κατά την άποψή του, μαρτυρούν οι ποικιλώνυμες εκφάνσεις της μητέρας - θεάς: Ίσιδα, Κυβέλη, Αστάρτη, Δήμητρα. Βασικό μοτίβο στην κοσμοθεωρία του κατέχει το βίωμα της κοσμογονικής νύχτας («νύχτα μάνα των τιτάνων βρεφών») όπως και το βίωμα του ζόφου με τη φράση που είπε στον Σεφέρη: «Είδα το απόλυτο μαύρο. Ήταν ανέκφραστα ωραίο».

[06] Το «Άσμα Ασμάτων», στη μνήμη του Γ. Σεφέρη, ερμηνεύουν νέοι ποιητές στη Ροτόντα

Οι νέοι ποιητές θα απαγγείλουν αποσπάσματα του έργου από τη μετάφραση (1965) του Γιώργου Σεφέρη.

Η συγκεκριμένη ημερομηνία (13 Μαρτίου) επελέγη καθώς είναι η 116η επέτειος από τη γέννηση του νομπελίστα ποιητή (και μεταφραστή του έργου) Γιώργου Σεφέρη (13 Μαρτίου 1900 Βουρλά).

[07] «Συναυλία του καρναβαλιού» στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης

Η «Συναυλία του καρναβαλιού» (The Carnival Concert) ανατέθηκε αυτή τη φορά στη «MOYSA»- τη Συμφωνική Ορχήστρα Νέων του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης με την αρωγή επιλεγμένων μουσικών από το Ινστιτούτο Πολιτισμού της Ρουμανίας.

Το πρόγραμμα της συναυλίας περιλαμβάνει επτά «καρναβαλικές»μουσικές συνθέσεις. Ο ...χορός του καρναβαλιού ξεκινά μ' ένα μαγευτικό βαλς από τη «Μασκαράτα»(Masquerade Waltz) του Αράμ Χατσατουριάν, συνεχίζεται στα «βήματα»και τις νότες του «Χορού των Ιπποτών»από το μπαλέτο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα»του Σεργκέι Προκόφιεφ και ... περνά στο διαβολικό «Χορό των Μαγισσών»του Νικολό Παγκανίνι («Le Streghe», έργο 8). Στο συγκεκριμένο μουσικό μέρος, τον απαιτητικό ρόλο του σόλο βιολιού ερμηνεύει ο νέος βιολονίστας Στέφαν Μπεσάν (Stefan Besan) από τη Ρουμανία.

Athens News Agency: News in Elot928 Greek Directory - Previous Article - Next Article