Read the Protocol to the North Atlantic Treaty on the Accession of Greece and Turkey (October 22, 1951) Read the Convention Relating to the Regime of the Straits (24 July 1923) Read the Convention Relating to the Regime of the Straits (24 July 1923)
HR-Net - Hellenic Resources Network Compact version
Today's Suggestion
Read The "Macedonian Question" (by Maria Nystazopoulou-Pelekidou)
HomeAbout HR-NetNewsWeb SitesDocumentsOnline HelpUsage InformationContact us
Thursday, 28 March 2024
 
News
  Latest News (All)
     From Greece
     From Cyprus
     From Europe
     From Balkans
     From Turkey
     From USA
  Announcements
  World Press
  News Archives
Web Sites
  Hosted
  Mirrored
  Interesting Nodes
Documents
  Special Topics
  Treaties, Conventions
  Constitutions
  U.S. Agencies
  Cyprus Problem
  Other
Services
  Personal NewsPaper
  Greek Fonts
  Tools
  F.A.Q.
 

Athens Macedonian News Agency: News in Greek, 11-10-26

Athens News Agency: News in Elot928 Greek Directory - Previous Article - Next Article

From: The Athens News Agency at <http://www.ana.gr/>

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

  • [01] Μνημειώδες οικοδόμημα της πρωτοβυζαντινής περιόδου στην Κύπρο
  • [02] "Ηρωες" ρεμπέτες της Κατοχής
  • [03] Η οικογένεια Καντάφι εξετάζει το ενδεχόμενο να προσφύγει στο ΔΠΔ
  • [04] Βρέθηκαν στη Σερβία δύο κλεμμένοι πίνακες του Πικάσο

  • [01] Μνημειώδες οικοδόμημα της πρωτοβυζαντινής περιόδου στην Κύπρο

    Σε σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη των τελευταίων χρόνων οδηγήθηκε με τις ανασκαφές του το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου στη θέση «Καταλύμματα των Πλακωτών», η οποία εμπίπτει στην περιοχή δικαιοδοσίας των βρετανικών βάσεων Ακρωτηρίου.

    Η θέση βρίσκεται μέσα στο δάσος της δυτικής ακτής της χερσονήσου και είχε εντοπισθεί ήδη από το 1954.

    Σύμφωνα με τους ειδικούς αρχαιολόγους, πρόκειται για σημαντικό μνημείο της πρωτοβυζαντινής περιόδου, που φέρει στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη από το 2007 και, όπως εκτιμάται, η αποκάλυψή του θα εξακολουθήσει για αρκετά ακόμη χρόνια.

    Το οικοδόμημα, χαρακτηρίζεται, «μνημειώδες με τον κυρίως ναό, οι διαστάσεις και η μορφή του οποίου δεν έχουν ακόμα εξακριβωθεί».

    Έως τώρα έχει αποκαλυφθεί μεγάλο τμήμα ενός εκκλησιαστικού συγκροτήματος, στο οποίο συμπεριλαμβάνεται ένα «μαρτύριο», δηλαδή ένα ταφικό μνημείο, που έχει τη μορφή βασιλικής με εγκάρσιο κλίτος (σχήμα Τ), σε αντίστροφη διάταξη, το οποίο φέτος διαπιστώθηκε ότι εφάπτεται της δυτικής στοάς ενός περίστυλου, μάλλον αιθρίου (αυλής, που περιβάλλεται από στοές).

    Η ιδιαιτερότητα του χώρου αυτού δεν έγκειται μόνο στο μέγεθος, την αρχιτεκτονική του διάταξη σε σχέση με τον κυρίως ναό, ή ακόμα και την ταφική του χρήση, αλλά και στον συνδυασμό, με αυτά, στοιχείων, που αντανακλούν αρχαίους λειτουργικούς τύπους της Ανατολής, αλλά και εξελίξεων, συνδεδεμένων με την εποχή και τα εκκλησιαστικά δρώμενα.

    Σε άριστη κατάσταση σώζεται η επιγραφή στη μικρή ασπίδα του νοτίου κλίτους, στην οποία αναγράφεται ο πρώτος στίχος από τον 142ο ψαλμό του Δαυίδ: «Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου».

    [02] "Ηρωες" ρεμπέτες της Κατοχής

    Αθήνα, Ελλάδα 26/10/2011 11:34 (ΑΠΕ-ΜΠΕ)

    ΕΙΔΙΚΟ ΘΕΜΑ:Oι "ήρωες"ρεμπέτες της Κατοχής

    Εβδομήντα ένα χρόνια συμπληρώνονται φέτος, από τις μεγάλες στιγμές του λαού μας, που μέσα στο μαύρο σκοτάδι της Κατοχής, και αφού προηγουμένως είχε δώσει μια πρώτη απάντηση στους φασίστες εισβολείς, αλλά και στους ντόπιους θαυμαστές τους, που απλώς ήθελαν μια τουφεκιά για την τιμή των όπλων, ξεσηκώθηκε σαν ένας άνθρωπος στην πάλη για την εθνική και κοινωνική του απελευθέρωση.

    Οι μεγάλες στιγμές ενός λαού που πάλεψε μέσα στις πιο αντίξοες συνθήκες. Μέσα σε συνθήκες καταχνιάς, πείνας και κατατρεγμού. Πολλοί έφυγαν μέσα σε κείνες τις συνθήκες και ανάμεσά τους κάποιοι πού ήταν στηρίγματα αυτού του λαού, καθώς με τα τραγούδια τους, με την μουσική τους, με την φωνή τους, εξέφραζαν τις πίκρες και τα βάσανα του.

    Σε αυτούς τους ανθρώπους, τους συνθέτες, μουσικούς και τραγουδιστές που έφυγαν μέσα στην Κατοχή θα αναφερθούμε σε αυτό το σημείωμα.

    Υπηρέτησαν όλοι τους το ρεμπέτικο τραγούδι, πλην του Αττίκ, ο οποίος "έφυγε" τον Αύγουστο του 1944 παίρνοντας υπερβολική ποσότητα "βερονάλ" βαθύτατα προσβεβλημένος, καθώς ένας ναζί τον είχε σπρώξει στον δρόμο. Η Κατοχή προσέβαλε ως τα βάθη της ψυχής του τον μεγάλο καλλιτέχνη.

    Μέσα στο 1941 έφυγε από την ζωή ο Ανέστος Δελιάς, ή Ανεστάκι, ή Αρτέμης: Ο Δελιάς γεννήθηκε στην Σμύρνη το 1912. Ήταν πολύ αγαπητός. Στην ζωή του μοιραίο ρόλο έπαιξε μια πόρνη, η οποία τον έριξε στην πρέζα. Ο Δελιάς έφυγε μόνος και το άψυχο σώμα του βρέθηκε σε ένα καροτσάκι στο Βαρβάκειο το 1941.

    Ο Παναγιώτης Τούντας δικαίως ονομάστηκε ο "ευφυής μάστορας της προσφυγιάς", καθώς ήταν όχι μόνο ο διασημότερος συνθέτης της Σμυρναϊκής Σχολής, αλλά επιπλέον ανήκει στην ομάδα των Μικρασιατών μουσικών που μετά την καταστροφή του 1922, διαμόρφωσαν το ρεμπέτικο τραγούδι στην Ελλάδα.

    Ένας άλλος καλλιτέχνης που έφυγε μέσα στην Κατοχή, ήταν ο Γιάννης Εϊτσιρείσης, ή Εϊζερίδης, ή Ιντζιρίδης, ή Γιοβάν Τσαούς. Από τους καλύτερους μουσικούς. Οταν έπαιζε, ο Μάρκος Βαμβακάρης ακουμπούσε το μπουζούκι του δίπλα και καθόταν να τον ακούσει. "Παίξε ρε Γιοβάνη" τούλεγε ο Μάρκος, "να χαρείς τα παιδιά σου".

    Ο Γιοβάν Τσαούς πέθανε τον Οκτώβριο του 1942 από δηλητηρίαση. Έφαγε τηγανόψωμο που έφτιαξε με χαλασμένο αλεύρι που είχε πάρει από κάποιο βομβαρδισμένο πλοίο στο λιμάνι του Πειραιά. Λίγες ώρες αργότερα από την ίδια αιτία πέθανε και η γυναίκα του, η οποία έχει γράψει σχεδόν όλους τους στίχους των τραγουδιών του.

    Ο Γιώργος Κάβουρας αποτελεί αναμφισβήτητα μια από τις πιο συγκλονιστικές φωνές του ρεμπέτικου τραγουδιού. Έζησε μόνο 36 χρόνια για να μας χαρίσει 70 μόνο ανεπανάληπτες ερμηνείες.Ήταν γνώστης διαφόρων μουσικών οργάνων, σαντούρι, βιολί, κιθάρα, αλλά τελικά με την παρέμβαση του Στελλάκη Περπινιάδη, που ήταν και φίλοι, αποφασίζει να ασχοληθεί με το τραγούδι.

    Μετά το '40 η κατάσταση αλλάζει, ο Γιώργος Κάβουρας κυνηγιέται από τους Ιταλούς (είχε Ιταλική υπηκοότητα μέχρι το 1936) και περνά στιγμές αγωνίας κρυμμένος και φοβισμένος για την οικογένειά του και για το ίδιο. Το τέλος έρχεται σύμφωνα με τα λεγόμενα της αδελφής του στις 20 Φεβρουαρίου 1943. Δούλευε στο μαγαζί του Στελλάκη στο Χαϊδάρι και λιποθύμησε την ώρα που τραγουδούσε. Στο νοσοκομείο της Νίκαιας που τον πήγαν , το οποίο είχαν αναλάβει οι Γερμανοί-Ιταλοί, κανείς δεν έδωσε σημασία και έτσι μετά από έξι μέρες το "αηδόνι" του ρεμπέτικου ξεψύχησε από το εγκεφαλικό επεισόδιο που είχε πάθει. Στο νοσοκομείο τον μετέφερε ο Γιάννης Αγορόπουλος ή Χατζής που εκείνη την εποχή δούλευε μαζί του. Στα χέρια του Χατζή έγινε τραγουδιστής ο Κάβουρας, ενώ ο Χατζής του συμπαραστάθηκε ως την τελευταία του στιγμή.

    Σμυρνιός ήταν και ο Βαγγέλης Παπάζογλου. Ηταν εξαιρετικός μουσικός και ήταν καθιερωμένος στην Σμύρνη πριν το 1922. Πάνω σε αυτόν και τον Παναγιώτη Τούντα που και αυτός πέθανε μέσα στην Κατοχή στηρίχθηκε το λαϊκό μας τραγούδι πριν να μπει το μπουζούκι.

    Ο Παπάζογλου αρνήθηκε να δίνει τραγούδια του στην δισκογραφία γιατί δεν ήθελε να του τα ελέγχουν οι επιτροπές του Μεταξά. Μέχρι τον πόλεμο του '40 ζούσε κάνοντας περιοδείες στην επαρχία και συχνά έβγαινε στη γύρα βγάζοντας πιατάκι.

    Επίσης υπάρχει μαρτυρία από τον Γρηγόρη Ασίκη, ότι λίγο πριν πεθάνει ο Παπάζογλου πήγε στην οδό Αθηνάς 33, στο στέκι των μουσικών και μοίρασε σε συναδέλφους του παρτιτούρες πολλών ανέκδοτων τραγουδιών του.

    Τα ανέκδοτα αυτά τραγούδια είναι περίπου 100. Ο γιός του Βαγγέλη, Γιώργης μετά από 25 ετών προσπάθειες κατάφερε να μαζέψει 70 περίπου, ενώ βοήθησε πολύ και ο συνθέτης Κώστας Γιαννίδης στον οποίο ο Βαγγέλης Παπάζογλου είχε εμπιστευθεί παρτιτούρες τραγουδιών. Ο Γιώργης Παπάζογλου για την συμμετοχή του στους αγώνες κατά των κατακτητών "τιμήθηκε" δεόντως με φυλακές και εξορίες από το ελληνικό κράτος.

    Σμυρνιός ήταν ο Δημήτρης Μπαρούσης, ή Μπαρούς, ή Λορέντζος πού ήρθε στην Ελλάδα μετά το 1922. 'Ηταν επί πολλά χρόνια σύμβουλος του Σωματείου λαϊκών μουσικών. Ο Δημήτρης Μπαρούσης χάρισε το καλό του βιολί στον Μιχάλη Γενίτσαρη. "Έφυγε" το 1944.

    Τα "τσακίσματα" και οι "κυματισμοί" της φωνής του χάρισαν στον Αντώνη Διαμαντίδη, το ψευδώνυμο "Νταλγκάς". Ήταν ένας από τους τραγουδιστές που άφησαν εποχή.

    Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1892 και από 16 χρονών ασχολιόταν με το ούτι.

    Αν και ήταν το ελαφρό τραγούδι που κατά κύριο λόγο "σήκωσε" το βάρος του πολέμου του '40, εντούτοις ο πόλεμος αυτός αποτυπώθηκε και στο ρεμπέτικο τραγούδι. Σε αυτό το δεύτερο όμως, αποτυπώθηκε με πολύ ενάργεια η φοβερή εμπειρία της Κατοχής αλλά και οι λαϊκοί αγώνες.

    Η μαύρη πείνα που θέριζε τα λαϊκά στρώματα και ιδιαίτερα τα παιδιά, ο αγώνας του λαού μας για επιβίωση, τα θαρραλέα παιδιά που έγιναν από την ανάγκη σαλταδόροι τραγουδήθηκαν από το ρεμπέτικο τραγούδι.

    Επίσης, οι ρεμπέτες επηρεάστηκαν και από τον οργανωμένο αγώνα του ΕΑΜ, της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ, τραγούδησαν τον αντάρτικο αγώνα, ιδιαίτερα ο Μπαγιαντέρας, μίλησαν μέσα από τα τραγούδια τους για τις λαϊκές γειτονιές της Κατοχής τα μπλόκα και τους αγωνιστές.

    Από τις φοβερές συνθήκες της περιόδου της Κατοχής έχασαν την ζωή τους και σπουδαίοι δημιουργοί του λαϊκού μας τραγουδιού, όμως, έφθασαν ως εμάς τα τραγούδια τους από τους πατέρες μας που πάντα κουβαλούσαν μέσα τους το παιδί που υπήρξαν στην Κατοχή, το κορίτσι που δεν πρόφτασαν να φιλήσουν, τον αγιάτρευτο καημό της λαχανίδας, τον φόβο της συσκότισης, τον φίλο που "έφυγε" πολεμώντας στο βουνό, και τις αγωνίες και τους αγώνες της συνοικίας.

    [03] Η οικογένεια Καντάφι εξετάζει το ενδεχόμενο να προσφύγει στο ΔΠΔ

    Η οικογένεια του Μουάμαρ Καντάφι εξετάζει το ενδεχόμενο να προσφύγει στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο κατά του ΝΑΤΟ για "εγκλήματα πολέμου" μετά το θάνατο στη Σύρτη του πρώην ηγέτη της Λιβύης, ανακοίνωσε σήμερα ο γάλλος δικηγόρος της οικογένειας, επιβεβαιώνοντας μια πληροφορία που είχε μεταδοθεί από το δίκτυο Europe 1.

    Ο ηλικίας 69 ετών πρώην ηγέτης που διέφευγε μετά την πτώση της Τρίπολης στα τέλη Αυγούστου συνελήφθη ζωντανός στις 20 Οκτωβρίου κοντά στην πόλη της Σύρτης (360 χλμ. ανατολικά της Τρίπολης) και σκοτώθηκε με σφαίρες λίγο μετά, σε συνθήκες που παραμένουν συγκεχυμένες.

    Ο δικηγόρος Μαρσέλ Σεκαλντί δήλωσε προς το Γαλλικό Πρακτορείο ότι η αιτία αυτού του θανάτου ήταν "το γεγονός ότι τα ελικόπτερα του ΝΑΤΟ άνοιξαν πυρ εναντίον της αυτοκινητοπομπής του Μουάμαρ Καντάφι, τον οποίο στη συνέχεια αποτέλειωσαν".

    "Η εκούσια ανθρωποκτονία ορίζεται ως έγκλημα πολέμου από το άρθρο 8 του Καταστατικού της Ρώμης του ΔΠΔ", συνέχισε ο Σεκαλντί.

    Ο δικηγόρος δεν είπε πότε θα κατατεθεί η προσφυγή.

    [04] Βρέθηκαν στη Σερβία δύο κλεμμένοι πίνακες του Πικάσο

    Δύο κλεμμένους πίνακες του Πάμπλο Πικάσο, τις ελαιογραφίες «Κεφάλι αλόγου» και «Ποτήρι και κανάτα», εντόπισε η σερβική υπηρεσία καταπολέμησης του οργανωμένου εγκλήματος, δήλωσε σήμερα ο αναπληρωτής πρωθυπουργός και υπουργός Εσωτερικών της Σερβίας Ίβιτσα Ντάτσιτς.

    Οι πίνακες εντοπίστηκαν σε συνεργασία με την ελβετική αστυνομία, διευκρίνισε ο Σέρβος υπουργός Εσωτερικών.

    Πρόκειται για πίνακες αξίας πολλών εκατομμυρίων ευρώ που είχαν κλαπεί το Φεβρουάριο του 2008 από την πόλη Πφέφικον (Pfaeffikon), κοντά στη Ζυρίχη και ανήκουν στο Μουσείο Σπένγκελ του Ανόβερου. Το γερμανικό Μουσείο είχε δανείσει τους πίνακες σε γκαλερί της ελβετικής πόλης.

    Νωρίτερα, ο Ελβετός γενικός εισαγγελέας Σαρλ Φέσλερ δήλωσε ότι η Ελβετία απέστειλε επίσημο αίτημα στη Σερβία για την επιστροφή των έργων τέχνης.


    Athens News Agency: News in Elot928 Greek Directory - Previous Article - Next Article
    Back to Top
    Copyright © 1995-2023 HR-Net (Hellenic Resources Network). An HRI Project.
    All Rights Reserved.

    HTML by the HR-Net Group / Hellenic Resources Institute, Inc.
    ana2html v2.01 run on Wednesday, 26 October 2011 - 12:29:35 UTC