Athens News Agency: News in Greek, 07-12-22

Athens News Agency: News in Elot928 Greek Directory - Previous Article - Next Article

From: The Athens News Agency at <http://www.ana.gr/>

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

[01] Ξεκίνησε η έξοδος για τις γιορτές των Χριστουγέννων

[02] Χριστουγεννιάτικα έθιμα στην Ελλάδα

[03] «Αϊ-Βασίλης: Το πιο γρήγορο delivery»

[04] Μια γειτονιά της αρχαίας Αθήνας

[01] Ξεκίνησε η έξοδος για τις γιορτές των Χριστουγέννων

Μέτρα για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις αυξημένες ανάγκες της επιβατικής κίνησης έχουν λάβει τόσο οι αεροπορικές εταιρείες, όσο και ο ΟΣΕ και τα ΚΤΕΛ.

Σε ό,τι αφορά τις μετακινήσεις με τα αεροπλάνα, από τα στοιχεία που έδωσε ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών (ΔΑΑ), προκύπτει ότι η ημέρα με τη μεγαλύτερη κίνηση θα είναι το Σάββατο, 22/12, οπότε θα γίνουν 553 κινήσεις (απογειώσεις-προσγειώσεις), από τις οποίες οι 70 είναι πτήσεις "τσάρτερ" και οι 25 έκτακτες. Την Κυριακή, 24/12 θα γίνουν 534 κινήσεις από τις οποίες 51 "τσάρτερ" και 19 έκτακτες. Τη Δευτέρα, παραμονή των Χριστουγέννων, θα γίνουν 426 κινήσεις από τις οποίες οι 5 "τσάρτερ, ενώ ανήμερα τα Χριστούγεννα θα γίνουν μόνο 271 κινήσεις. Τέλος, την επόμενη μέρα των Χριστουγέννων, που θεωρείται και μέρα επιστροφής, θα γίνουν 513 κινήσεις από τις οποίες 42 "τσάρτερ" και 14 έκτακτες.

Σχετικά με τους πέντε δημοφιλέστερους προορισμούς, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΑΑ, αυτοί είναι: Πράγα, Βιέννη, Παρίσι, Βουδαπέστη και Σάλτσμπουργκ.

Σε ό,τι αφορά την πληρότητα, σύμφωνα με στοιχεία της εταιρείας, στο δίκτυο του εσωτερικού κυμαίνεται 90-95% και στο δίκτυο του εξωτερικού 87-88%. Εκτιμάται ότι φέτος η επιβατική κίνηση των Ολυμπιακών Αερογραμμών τη συγκεκριμένη περίοδο είναι αυξημένη κατά περίπου 6% σε σχέση με πέρυσι. Οι "ΟΑ" δεν έχουν προγραμματίσει έκτακτες πτήσεις, αλλά έχει γίνει σωστή επιλογή των αεροσκαφών, προκειμένου να υπάρχει η μεγαλύτερη δυνατή χωρητικότητα. Στην Aegean Airlines η πληρότητα στο δίκτυο εξωτερικού πλησιάζει το 100%, ενώ στο δίκτυο εσωτερικού το 88%.

Στον ΟΣΕ και τον Προαστιακό Σιδηρόδρομο, κυρίως στο τμήμα προς το Κιάτο, η αυξημένη επιβατική κίνηση θα καλυφθεί με την προσθήκη επιπλέον βαγονιών, ενώ στα ΚΤΕΛ έχουν προγραμματιστεί δεκάδες έκτακτα δρομολόγια για τη μετακίνηση του επιβατικού κοινού.

Με συνολικά 156 προγραμματισμένα δρομολόγια πλοίων θα εξυπηρετηθούν απο τα λιμάνια Πειραιά, Ραφήνας και του Λαυρίου οι επιβάτες που θα μεταβούν στα νησιά του Αιγαίου, την Κρήτη και τα Δωδεκάνησα για τις γιορτές των Χριστουγέννων.

Συγκεκριμένα, απο το Σάββατο μέχρι και το απόγευμα της 24ης Δεκεμβρίου θα πραγματοποιηθούν απο τον Πειραιά 38 απόπλοι πλοίων για τα νησιά του Αιγαίου, την Κρήτη, τα Δωδεκάνησα και 89 για τον Αργοσαρωνικό,απο τη Ραφήνα 21 απόπλοι και απο το Λαύριο 8.

Την ίδια περίοδο στον Πειραιά θα πραγματοποιηθούν 89 κατάπλοι, 89 απο Αργοσαρωνικό, 22 στην Ραφήνα και 10 στο λιμάνι του Λαυρίου.

Ισάριθμοι αναμένεται να είναι οι απόπλοι και οι κατάπλοι των επιβατηγών - οχηματαγωγών πλοίων και τις ημέρες της Πρωτοχρονιάς, ενώ για την ασφαλή επιβίβαση των επιβατών και οχημάτων στα πλοία το Λιμενικό έχει λάβει έκτακτα μέτρα σε όλα τα λιμάνια της χώρας.

[02] Χριστουγεννιάτικα έθιμα στην Ελλάδα

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - ΘΡΑΚΗ

Στα χωριά της βόρειας Ελλάδας, από τις παραμονές των εορτών ο νοικοκύρης ψάχνει στα χωράφια και διαλέγει το πιο όμορφο, το πιο γερό, το πιο χοντρό ξύλο από πεύκο ή ελιά και το πάει σπίτι του. Αυτό ονομάζεται Χριστόξυλο και είναι το ξύλο που θα καίει για όλο το δωδεκαήμερο των εορτών, από τα Χριστούγεννα μέχρι και τα Φώτα, στο τζάκι του σπιτιού. Η στάχτη των ξύλων αυτών προφύλασσε το σπίτι και τα χωράφια από κάθε κακό.Πριν ο νοικοκύρης φέρει το Χριστόξυλο, η νοικοκυρά φροντίζει να έχει καθαρίσει το σπίτι και με ιδιαίτερη προσοχή το τζάκι, ώστε να μη μείνει ούτε ίχνος από την παλιά στάχτη. Καθαρίζουν ακόμη και την καπνοδόχο, για να μή βρίσκουν πατήματα να κατέβουν οι καλικάντζαροι, τα κακά δαιμόνια, όπως λένε στα παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα παραμύθια. Το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων, όταν όλη η οικογένεια θα είναι μαζεμένη γύρω από το τζάκι, ο νοικοκύρης του σπιτιού ανάβει την καινούρια φωτιά και μπαίνει στην εστία το Χριστόξυλο. Σύμφωνα με τις παραδόσεις του λαού, καθώς καίγεται το Χριστόξυλο, ζεσταίνεται ο Χριστός στη φάτνη Του. Σε κάθε σπιτικό, οι νοικοκυραίοι προσπαθούν το Χριστόξυλο να καίει μέχρι τα Φώτα.

Στις περιοχές της Μακεδονίας και της Θράκης εμφανίζεται το έθιμο των μεταμφιέσεων, που φαίνεται πως έχει σχέση με τους καλικάντζαρους.

Στα χωριά Πλατανιά και Σιταγροί του Νομού Δράμας συναντάμε το έθιμο των Μωμόγερων, το οποίο προέρχεται από του Πόντιους πρόσφυγες. Η ονομασία έχει τις ρίζες της στις λέξεις μίμος ή μώμος και γέρος και συνδέεται με τις μιμητικές κινήσεις των πρωταγωνιστών. Αυτοί, φορώντας τομάρια ζώων - λύκων, τράγων ή άλλων - ή ντυμένοι με στολές ανθρώπων οπλισμένων με σπαθιά, έχουν τη μορφή γεροντικών προσώπων. Οι Μωμόγεροι, εμφανίζονται καθβ όλη τη διάρκεια του δωδεκαημέρου των εορτών, και προσδοκώντας τύχη για τη νέα χρονιά, γυρίζουν σε παρέες στους δρόμους των χωριών και τραγουδούν τα κάλαντα ή άλλους ευχετικούς στίχους. Όταν δύο παρέες συναντηθούν, κάνουν ψευτοπόλεμο μεταξύ τους, ώσπου η μία ομάδα να νικήσει και η άλλη να δηλώσει υποταγή.

Παραλλαγές του ίδιου εθίμου, συναντώνται σε χωριά της Κοζάνης και της Καστοριάς, με την ονομασία Ραγκουτσάρια.

Στην Πέλλα αναβιώνει το έθιμο της «Κόλιντα Μπάμπω», όπου οι κάτοικοι ανάβουν φωτιές φωνάζοντας «κόλιντα μπάμπω», που σημαίνει «σφάζουν γιαγιά». Σύμφωνα με το έθιμο, οι φωτιές ανάβουν για να μάθουν οι άνθρωποι για τη σφαγή του Ηρώδη και να προφυλαχτούν.

Στη Σιάτιστα Κοζάνης αναβιώνουν οι «κλαδαριές», φωτιές που ανάβονται για να ζεστάνουν τον Χριστό, τα «κόλιαντα», κάλαντα στο τοπικό σιατιστινό ιδίωμα, και τα «μπουμπουσάρια», τα καρναβάλια με το καθαρά σιατιστινό Αϊβασιλιάτικο χορό.

ΘΕΣΣΑΛΙΑ

Ένα από τα σημαντικότερα χριστουγεννιάτικα έθιμα της Θεσσαλίας είναι το σφάξιμο του γουρουνιού. Η προετοιμασία για το σφάξιμο γινόταν με εξαιρετική φροντίδα, ενώ επακολουθούσε γλέντι μέχρι τα ξημερώματα, για να επαναληφθεί η ίδια διαδικασία την επόμενη και τη μεθεπόμενη μέρα. Τρεις-τέσσερις συγγενικές οικογένειες καθόριζαν με τη σειρά ποιά ημέρα θα έσφαζε το γουρούνι της. Η ημέρα αυτή καθιερώθηκε ως "γουρουνοχαρά ή γρουνουχαρά". Όταν μάλιστα προσκαλούσαν κάποιον, δεν έλεγαν "έλα να σφάξουμε το γουρούνι", αλλά "έλα, έχουμε γουρουνοχαρά".

Τα μεσάνυχτα της παραμονής των Χριστουγέννων γίνεται το λεγόμενο "τάισμα" της βρύσης. Οι κοπέλες, τα χαράματα των Χριστουγέννων, πηγαίνουν στην πιο κοντινή βρύση "για να κλέψουν το άκραντο νερό". Το λένε άκραντο, δηλαδή αμίλητο, γιατί δε βγάζουν λέξη σβ όλη τη διαδρομή. Αλείφουν τις βρύσες του χωριού με βούτυρο και μέλι, με την ευχή όπως τρέχει το νερό να τρέχει και η προκοπή στο σπίτι τον καινούργιο χρόνο και όπως γλυκό είναι το μέλι, έτσι γλυκιά να είναι και η ζωή τους. Για να έχουν καλή σοδειά, όταν φτάνουν εκεί, την "ταΐζουν", με διάφορες λιχουδιές, όπως βούτυρο, ψωμί, τυρί, όσπρια ή κλαδί ελιάς. Έλεγαν μάλιστα πως όποια θα πήγαινε πρώτη στη βρύση, αυτή θα στεκόταν και η πιο τυχερή ολόκληρο το χρόνο. Έπειτα ρίχνουν στη στάμνα ένα βατόφυλλο και τρία χαλίκια, "κλέβουν νερό" και γυρίζουν στα σπίτια τους πάλι αμίλητες μέχρι να πιούνε όλοι από το άκραντο νερό. Με το ίδιο νερό ραντίζουν και τις τέσσερις γωνίες του σπιτιού, ενώ σκορπούν στο σπίτι και τα τρία χαλίκια.

Σε πολλά χωριά της Θεσσαλίας, επιστρέφοντας από την εκκλησία στο σπίτι, τα κορίτσια βάζουν παραδίπλα στο αναμμένο τζάκι κλωνάρια κέδρου που τα ξεδιαλέγουν, ενώ τα αγόρια τοποθετούν κλαδιά από αγριοκερασιά. Τα μικρά αυτά κλάδιά δέντρων αντιπροσωπεύουν τις προσωπικές τους επιθυμίες για την πραγματοποίηση μιας όμορφης ζωής. Φροντίζουν μάλιστα τα κλαδιά αυτά να είναι λυγερά και παρακολουθούν με ενδιαφέρον ποιό κλωνάρι θα καεί πρώτο, καθώς λένε πως αυτό είναι καλό σημάδι για το κορίτσι ή το αγόρι, αντίστοιχα, και συγκεκριμένα πως θα είναι αυτό που θα παντρευτεί πρώτο.

ΗΠΕΙΡΟΣ

«Tο αναμμένο πουρνάρι» είναι μια ωραία συνήθεια που βασίζεται σε μια παλιά παράδοση. Όταν γεννήθηκε ο Χριστός και πήγαν, λέει, οι βοσκοί να προσκυνήσουν, ήταν νύχτα σκοτεινή. Βρήκαν κάπου ένα ξερό πουρνάρι κι έκοψαν τα κλαδιά του. Πήρε ο καθένας από ένα κλαδί στο χέρι, του έβαλε φωτιά και γέμισε το σκοτεινό βουνό χαρούμενες φωτιές και τριξίματα και κρότους. Από τότε, λοιπόν, έχουν τη συνήθεια στα χωριά της Άρτας, όποιος πάει στο σπίτι του γείτονα, για να πει τα χρόνια πολλά, καθώς και όλα τα παιδιά τα παντρεμένα, που θα πάνε στο πατρικό τους, για να φιλήσουν το χέρι του πατέρα και της μάνας τους, να κρατούν ένα κλαρί πουρνάρι, ή ό,τι άλλο δεντρικό που καίει τρίζοντας. Στο δρόμο το ανάβουν και το πηγαίνουν έτσι αναμμένο στο πατρικό τους σπίτι και γεμίζουν χαρούμενες φωτιές και κρότους τα σκοτεινά δρομάκια του χωριού.

Στα Γιάννενα δεν κρατούν ολόκληρο το πουρνάρι αναμμένο στο χέρι τους, αλλά κρατούν στη χούφτα τους μια χεριά δαφνόφυλλα και πουρναρόφυλλα, που τα πετούν στο τζάκι, μόλις μπούνε και καλημερίζουν. Κι όταν τα φύλλα τα ξερά πιάσουν φωτιά κι αρχίσουν να τρίζουν και να πετάνε σπίθες, εύχονται: «Αρνιά, κατσίκια, νύφες και γαμπρούς!» Αυτή είναι η καλύτερη ευχή για κάθε νοικοκύρη. Να προκόβουν τα κοπάδια του, να πληθαίνει η φαμελιά του, να μεγαλώνουν τα κορίτσια και τα παλικάρια του, να του φέρνουν στο σπίτι νύφες και γαμπρούς, να του δώσουν εγγόνια που δε θβ αφήσουν τβ όνομα το πατρικό να σβήσει.

ΚΡΗΤΗ

Το ζύμωμα του χριστόψωμου θεωρείται έργο θείο και είναι έθιμο καθαρά Χριστιανικό. Οι γυναίκες φτιάχνουν τη ζύμη με ιδιαίτερη ευλάβεια και υπομονή. Το ζύμωμα είναι μια ιεροτελεστία. Χρησιμοποιούν ακριβά υλικά, όπως ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι, ροδόνερο, μέλι, σουσάμι, κανέλα και γαρίφαλα, και κατά τη διάρκεια του ζημώματος λένε: "Ο Χριστός γεννιέται, το φως ανεβαίνει, το προζύμι για να γένει." Πλάθουν το ζυμάρι και παίρνουν τη μισή ζύμη και φτιάχνουν μια κουλούρα. Με την υπόλοιπη φτιάχνουν σταυρό με λουρίδες απβ τη ζύμη. Στο κέντρο βάζουν ένα άσπαστο καρύδι ή ένα αυγό, συμβολίζοντας τη γονιμότητα.

Για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι, το Χριστόψωμο είναι ευλογημένο ψωμί, αφού αυτό θα στηρίξει τη ζωή του νοικοκύρη και της οικογένειάς του. Το κόβουν ανήμερα τα Χριστούγεννα, δίνοντας πολλές ευχές.

[03] «Αϊ-Βασίλης: Το πιο γρήγορο delivery»

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες κάθε φορά μας παίρνει ο ύπνος και όταν ξυπνάμε στο κρεβάτι έχουμε χάσει την μοναδική ευκαιρία της χρονιάς. Τρέχουμε στο δέντρο και φυσικά τα δώρα είναι εκεί. Και φέτος ο Αγιος έκανε το θαύμα του, αλλά πως; Πρόλαβε να τα μοιράσει όλα, ή κάποιοι έμειναν παραπονεμένοι;

Μία ομάδα νέων επιστημόνων, που έχει στόχο την επικοινωνία της επιστήμης στο ευρύ κοινό, έδωσε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ τις τεκμηριωμένες απαντήσεις της σε ερωτήματα που πιθανώς καιρό να απασχολούν πολλούς από εμάς. Η ομάδα συγκροτήθηκε μετά από πανελλήνιο διαγωνισμό και αναλαμβάνει παρουσιάσεις για διάφορα επιστημονικά θέματα με τρόπο ψυχαγωγικό και εκλαϊκευμένο, έχοντας ως στόχο την διάδοση της επιστήμης στην κοινωνία.

Μέλη της είναι τελειόφοιτοι πανεπιστημίου, διδάκτορες και ερευνητές στη φυσική, τη χημεία, τη βιολογία, τη γενετική, σε υπολογιστές κ.α., έχουν πολυετή ερευνητική εργασία στο εξωτερικό με πολλές δημοσιεύσεις και βιβλία και η ηλικία τους είναι από 21 έως 35 ετών.

Ας επιστρέψουμε όμως στον Αγιο Βασίλη. «Εχει στην διάθεσή του παραπάνω από μια νύχτα για να μοιράσει τα δώρα, γιατί όταν στη μισή γη είναι νύχτα, στην άλλη μισή είναι μέρα! Θα πάει λοιπόν πρώτα στην Ανατολή, που η νύχτα της Πρωτοχρονιάς έρχεται πιο πριν και στην συνέχεια στη Δύση. Δώδεκα ώρες νύχτα στο ένα ημισφαίριο και δώδεκα στο άλλο μας δίνουν συνολικά ένα γεμάτο 24ωρο», εξηγεί η φοιτήτρια του τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και στέλεχος της Διαδραστικής Εκθεσης Επιστήμης και Τεχνολογίας του Ευγενίδιου Ιδρύματος, κα Αννα Χριστοδούλου.

Καλά όλα αυτά, αλλά σε πόσα παιδάκια πρέπει να πάει; Στη Γη ζουν περίπου 2 δισεκατομμύρια παιδιά. Αν σε κάθε σπίτι της Γης ζει μια οικογένεια που έχει κατά μέσο όρο 2.5 παιδιά τότε υπάρχουν 800 εκατομμύρια σπίτια που τον περιμένουν την Πρωτοχρονιά. Αν το κάθε σπίτι απέχει κατά μέσο όρο 400 μέτρα από το αμέσως κοντινότερο, τότε ο Άϊ Βασίλης καλείται ούτε λίγο ούτε πολύ να καλύψει μια διαδρομή 320 δισεκατομμυρίων μέτρων. Δύσκολη υπόθεση ακόμη και για έναν Αγιο.

Το έλκηθρο, θα πρέπει πραγματικά να ταξιδέψει με την ταχύτητα του φωτός. Αυτό όμως θα προκαλούσε διάφορα παράξενα στον Αγιο Βασίλη, που θα δυσκόλευε την αποστολή του. «Αν συμβεί κάτι τέτοιο, η μάζα του Αϊ Βασίλη θα απειριστεί και από εκεί που είναι στρουμπουλός, το μέγεθός του θα φτάσει σε δυσθεώρητα μεγέθη και θα βάλει πλώρη για το άπειρο», λέει η κ. Χριστοδούλου.

Και συνεχίζει: «Αρα ο Αγιος δεν τρέχει με την ταχύτητα του φωτός, τρέχει, ωστόσο με μια ταχύτητα που είναι πολύ κοντά της. Αν τρέχει με μόλις το 0,4 της ταχύτητας του φωτός, δηλαδή με 125.000 χλμ. το δευτερόλεπτο, τότε η μάζα του μεγαλώνει κατά 10%. Δηλαδή αν είναι 100 κιλά, τότε θα γίνει 110. Προλαβαίνει όμως τελικά να φτάσει, πηγαίνοντας με αυτήν την ταχύτητα;»

Η απάντηση είναι ναι! Με αυτήν την ταχύτητα θα χρειαστεί ακριβώς 2.560 δευτερόλεπτα και 42 δέκατα του δευτερολέπτου για να ολοκληρώσει την αποστολή του. Κι αν αναρωτιέστε ποια είναι η διαφορά από το αν έτρεχε με την ταχύτητα του φωτός, τότε το νούμερο θα είναι λίγο πιο μικρό: 1.066 δευτερόλεπτα και 67 δέκατα.

Τώρα μην απορείτε πως αντέχει να τρέχει με αυτή την ταχύτητα, όταν η συνηθισμένη ταχύτητα για τα διαστημόπλοια είναι μόνο 20 χλμ το δευτερόλεπτο. Το πιο γερό ατσάλι δεν αντέχει να επιταχυνθεί σε σχετικιστικές ταχύτητες. Ο Άγιος όμως είναι Άγιος και ότι θέλει κάνει.

Πέρα από αυτό, «δεν το έχει απαγορεύσει κάποιος φυσικός νόμος, και συνεπώς δεν υπάρχει λόγος να μην γίνεται», επισημαίνει η κ.Χριστοδούλου.

Το παρήγορο είναι ότι, κρατήσουμε δεν κρατήσουμε τα μάτια μας ανοιχτά, ο Αϊ-Βασίλης θα τα βγάλει πέρα και φέτος με τα δώρα και κάποιοι τυχεροί ίσως προλάβουν να τον δουν.

Γιατί ο Αϊ Βασίλης είναι χοντρός;

Το βράδυ που μοιράζει τα δώρα, κατεβαίνει από τις καμινάδες και χλαπακιάζει όλα τα γλυκά που του αφήνουν τα παιδιά. Και το ότι πηγαίνει σε εκατομμύρια σπίτια δικαιολογεί το μέγεθός του.

Αυτή είναι μια απλοϊκή έως φανταστική απάντηση. Σύμφωνα με τον ερευνητή Μοριακής Διαγνωστικής του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος», κ. Θοδωρή Αναγνωστόπουλο, για την παχυσαρκία του Αϊ-Βασίλη υπαίτιες είναι «δύο κοπέλες» (η Λεπτίνη και η Ινσουλίνη) που ζουν σε ένα χωριό (κύτταρο) και εργάζονται στο Δημαρχείο του (πυρήνας του κυττάρου).

Στο Δημαρχείο υπάρχει μία τεράστια βιβλιοθήκη (DNA) με περίπου 30.000 βιβλία (γονίδια με πληροφορίες για τις κυτταρικές λειτουργίες), στο καθένα από τα οποία είναι γραμμένα τα καθήκοντα των κατοίκων του χωριού.

Οι δύο αυτές κοπέλες πηγαίνουν καθημερινά στο Δημαρχείο και διαβάζουν τα καθήκοντα τους η κάθε μια στο βιβλίο που της αντιστοιχεί. Η δουλειά της Λεπτίνης είναι να ελέγχει τις αποθήκες του χωριού και να φροντίζει να έχουν αρκετά ξύλα χωρίς όμως να παραγεμίζουν τις αποθήκες. Η δουλειά της Ινσουλίνης τώρα, της άλλης κοπέλας, είναι να κόβει τα ξύλα από τις αποθήκες και να τα μοιράζει στα σπίτια διότι είναι τόσο μεγάλα που δε χωράνε να μπουν μέσα αλλιώς. Κάτι αντίστοιχο γίνεται και στο κύτταρο.

«Η Λεπτίνη και η Ινσουλίνη είναι δύο ουσίες που έχουν ρόλο η πρώτη να ενημερώνει το κύτταρο, και κατβ επέκταση το ανθρώπινο σώμα, για το πόση τροφή χρειάζεται να φάει και να σταματάει όταν έχει χορτάσει και η δεύτερη να βοηθάει στη διάσπαση ενός βασικού συστατικού των τροφών της γλυκόζης για την καλύτερη απορρόφηση από τα κύτταρα», ενημερώνει ο κ. Αναγνωστόπουλος.

Στην περίπτωση που κάποιος πάει κρυφά και σβήσει τμήματα ή σκίσει κάποιες σελίδες από τα βιβλία που βρίσκονται στη βιβλιοθήκη και που αντιστοιχούν στη Λεπτίνη και στην Ινσουλίνη, τότε οι δύο αυτές κοπέλες θα κάνουν λάθος τις δουλειές τους.

«Στην πραγματικότητα, το «σβήσιμο» των σελίδων των βιβλίων αντιστοιχεί με αλλαγές στα γονίδια που λέγονται μεταλλάξεις, οι οποίες προκαλούν τις λάθος λειτουργίες στο ανθρώπινο σώμα. Εάν πάθει μια μετάλλαξη το γονίδιο της Λεπτίνης τότε ο άνθρωπος δεν ενημερώνεται για το πότε πρέπει να σταματάει να τρώει και έτσι οδηγείται στην κληρονομική παχυσαρκία, ενώ εάν πάθει μια μετάλλαξη το γονίδιο της ινσουλίνης τότε η γλυκόζη κυκλοφορεί σε μεγάλες συγκεντρώσεις μέσα στο αίμα, μια πάθηση που λέγεται σακχαρώδης διαβήτης», επισημαίνει.

?Και γιατί φοράει κόκκινα ρούχα;

Από το 1967 που εφευρέθηκε ο μπαρ κόουντ, ο κωδικός με αριθμούς και γραμμές που υπάρχει σε κάθε προϊόν, μπορούν οι παραγωγοί και οι καταστηματάρχες να καταγράφουν ποια προϊόντα μας αρέσουν πιο πολύ και να φτιάχνουν παρόμοια. Αντίστοιχα, μπορούν να γνωρίζουν ποια χρώματα ή μουσικές ή αρώματα μας χαλαρώνουν ώστε να αφιερώνουμε έναν παραπάνω περίπατο στην αγορά και να ψωνίζουμε περισσότερα δώρα.

«Το κόκκινο είναι ένα από αυτά τα χαλαρωτικά για την τσέπη μας χρώματα. Αντίστοιχα και τα σλόου τραγούδια, όπως η βΆγια Νύχταβ, σε αντίθεση με το βΤρίγωνα Κάλανταβ, ενώ τα αρώματα είναι ο μυστικός γητευτής. Ένα μικρό παράδειγμα: τα κέρδη στο καζίνο του Λας Βέγγας αυξήθηκαν κατά 50% όταν ψέκασαν τον χώρο με ένα γλυκό - χαλαρωτικό άρωμα», αναφέρει η διδάκτορας Αναπαραγωγικής Κλωνοποίησης του Ανθρώπου στο Καποδιστριακό και στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο, κ. Ευλαλία Αμυγδαλάκη.

Το αστέρι της Βηθλεέμ και οι Μάγοι με τα δώρα

Οι Μάγοι που έφεραν τα δώρα στο Χριστό δεν είχαν καμία σχέση με τους σημερινούς μάγους. Ήταν πολύ μορφωμένοι άνθρωποι εκείνης της εποχής που κάθε βράδυ μελετούσαν τα αστέρια και ήξεραν πάρα πολλά πράγματα γιβ αυτά.

Το δε αστέρι των Χριστουγέννων δεν ήταν ούτε αστέρας ούτε πλανήτης, αφού ο πρώτος είναι ακίνητος, δηλαδή εμφανίζεται κάθε βράδυ στο ίδιο σημείο του ουρανού και συνεπώς δεν θα μπορούσε να οδηγήσει τους Μάγους σε ένα τόσο μακρινό ταξίδι, ενώ οι πλανήτες δεν έχουν δικό τους φως, αλλά αντανακλούν το φως του αστέρα (ή ήλιου) γύρω από το οποίο κινούνται. Ετσι δεν είναι πολύ λαμπεροί με αποτέλεσμα να βλέπουμε μόνο όσους είναι πολύ κοντά μας.

Οι σύγχρονοι αστρονόμοι δεν είναι καν σίγουροι ότι το αστέρι της Βηθλεέμ ήταν κομήτης. Αν ήταν κομήτης, δηλαδή ένα τόσο λαμπερό και εντυπωσιακό αστέρι, δεν θα το είχαν δει μόνο οι Μάγοι αλλά όλος ο κόσμος ακόμα και ο Ηρώδης κι έτσι θα γνώριζε για τη γέννηση του Χριστού πολύ πριν τον ενημερώσουν οι Μάγοι.

«Οι πιο σύγχρονες επιστημονικές θεωρίες λένε ότι το αστέρι των Χριστουγέννων, εκτός από κομήτης, θα μπορούσε να είναι ένας καινοφανής αστέρας (δηλαδή, ένας ήλιος που ενώ είχε «σβήσει» ξαφνικά άρχισε να φωτίζει ξανά πριν «σβήσει» για πάντα) ή μια σύνοδος πλανητών (δηλαδή δύο ή περισσότεροι πλανήτες να ευθυγραμμίστηκαν με τη Γη με αποτέλεσμα να φαίνονται σαν ένα ουράνιο σώμα πολύ φωτεινό)» επισημαίνει ο χημικός μηχανικός και διδάκτορας στο ΕΚΕΦΕ Δημόκριτος, κ. Νίκος Παπαδημητρίου.

Οι σύγχρονοι επιστήμονες έχουν μελετήσει τα αστέρια τόσο καλά ώστε να μπορούν να μαντέψουν ποια αστέρια υπήρχαν στον ουρανό τη νύχτα που γεννήθηκε ο Χριστός. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς γεννήθηκε ο Χριστός. Το ημερολόγιό μας χωρίστηκε σε προ Χριστού και μετά Χριστόν εποχή περίπου 530 χρόνια μετά τη γέννηση του Χριστού. Συνεπώς, οι άνθρωποι που έφτιαξαν αυτό το ημερολόγιο δε μπορούσαν να ξέρουν πότε ακριβώς γεννήθηκε ο Χριστός και (κάπως αυθαίρετα) όρισαν κάποια χρονιά ως έτος γέννησης του Χριστού.

Επιπλέον, είναι σίγουρο ότι ο Χριστός δε γεννήθηκε στις 25 Δεκέμβρη, γενικά δε γεννήθηκε χειμώνα. Το βράδυ που γεννήθηκε πήγαν να τον προσκυνήσουν οι βοσκοί με τα πρόβατά τους. Αλλά οι βοσκοί δε βγάζουν τα κοπάδια έξω από τα μαντριά τις κρύες νύχτες του χειμώνα, παρά μόνο τις νύχτες της άνοιξης που και το κρύο δεν είναι τόσο τσουχτερό και υπάρχει άφθονη τροφή για να βοσκήσουν. Άρα, το πιθανότερο είναι ότι ο Χριστός γεννήθηκε Απρίλιο ή Μάιο.

Σύμφωνα με τον κ.Παπαδημητρίου, το γεγονός ότι γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου οφείλεται στους πρώτους Χριστιανούς. Την εποχή που γεννήθηκε ο Χριστός, σε όλη την περιοχή της Ιουδαίας (σημερινό Ισραήλ) κυριαρχούσαν οι Ρωμαίοι. Αυτοί ήταν ειδωλολάτρες και όχι μόνο δεν άφηναν τους Χριστιανούς να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα, αλλά τους κυνηγούσαν συνέχεια. Ωστόσο, στις 25 Δεκεμβρίου, οι Ρωμαίοι είχαν μια μεγάλη γιορτή, ένα πανηγύρι, για να γιορτάσουν τα είδωλά τους. Έτσι, οι Χριστιανοί αποφάσισαν να γιορτάζουν κι αυτοί τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου, όταν οι Ρωμαίοι θα ήταν απασχολημένοι με τις δικές τους γιορτές και δεν θα έδιναν σημασία στους Χριστιανούς.

Ακόμα και αν δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς γεννήθηκε ο Χριστός και αν δεν ξέρουμε τι ακριβώς ήταν το αστέρι των Χριστουγέννων, το αστέρι αυτό θα είναι πάντα η πιο γλυκιά Χριστουγεννιάτικη ιστορία και πάντα θα νιώθουμε μια ιδιαίτερη ζεστασιά κάθε φορά που θα γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα μέσα στο καταχείμωνο.

Η ιστορία της Χιονονιφάδας?που δεν είναι παγωμένη βροχή

Σημαντικό μέρος της δουλειάς που χρειάστηκε ώστε να μάθουμε πώς κατασκευάζεται το χιόνι, ήταν αυτό που έκανε ο Wilson Bentley, ένας αμερικάνος αγρότης που έζησε περίπου πριν από 150 χρόνια.

Ο Bentley, όταν ήταν 15 χρονών, δέχτηκε ως δώρο από τη μητέρα του ένα μικροσκόπιο. Μόλις το έπιασε στα χέρια του, ξεκίνησε να παρατηρεί τις νιφάδες του χιονιού, οι οποίες ήταν το πάθος του. Για αυτό το ψευδώνυμο του ήταν ο «χιονονιφάδας» Bentley.

Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Wilson Bentley έβγαλε περίπου 5.000 φωτογραφίες χιονονιφάδων, από τις οποίες βγαίνουν δύο συμπεράσματα: πρώτον, ότι όλες οι χιονονιφάδες έχουν μια εξαγωνική συμμετρία - έχουν είτε 6 γωνίες, είτε 6 πλευρές, είτε 6 ακτίνες, συμμετρικά τοποθετημένες γύρω από το κέντρο τους - δεύτερον, καμία από τις νιφάδες δεν είναι ολόιδια με κάποια άλλη.

Και γιατί συμβαίνει αυτό; «Η απάντηση βρίσκεται στον τρόπο που σχηματίζεται το χιόνι. Μία νιφάδα χιονιού ξεκινά να σχηματίζεται ψηλά στην ατμόσφαιρα γύρω από ένα σωματίδιο σκόνης. Γύρω λοιπόν από ένα σωματίδιο σκόνης, κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες θερμοκρασίας και πίεσης, ξεκινούν να «κολλούν» μικροί παγοκρύσταλλοι» δηλώνει ο φυσικός, κ. Γιώργος Έψιμος.

Οι παγοκρύσταλλοι είναι κατασκευασμένοι από μόρια νερού που βρίσκονται στην ατμόσφαιρα. Τα μόρια όμως δεν συνδέονται μεταξύ τους ούτε στη σειρά, ούτε σε σχήμα τετραγώνου. Ενώνονται με τρόπο που σχηματίζουν εξαγωνικά «τουβλάκια πάγου», που είναι οι μικρότεροι παγοκρύσταλλοι που μπορεί να υπάρχουν.

Με άλλα λόγια, καθώς το ένα μετά το άλλο τα μόρια νερού «κολλούν» πάνω σε ένα σωματίδιο σκόνης, ξεκινά να σχηματίζεται ένας παγοκρύσταλλος. Η διαδικασία συνεχίζεται: όλο και περισσότεροι παγοκρύσταλλοι ενώνονται, οπότε η ολοκαίνουργια νιφάδα χιονιού αποκτά αρκετό βάρος για να αρχίσει να πέφτει προς τις στέγες των σπιτιών. Στην πορεία της συναντά κι άλλους παγοκρυστάλλους, που και αυτοί ενώνονται με τη νιφάδα, μεγαλώνοντας κι άλλο το μέγεθός της. Μία νιφάδα χιονιού μπορεί να φτάσει να περιλαμβάνει μέχρι και 200 παγοκρυστάλλους.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι ακόμη και όταν ενωθούν πολλοί παγοκρύσταλλοι, ο παγοκρύσταλλος που προκύπτει συνεχίζει να έχει εξαγωνική συμμετρία.

«Το ότι δεν είναι ολόιδιες οφείλεται στο ότι οι συνθήκες που επικρατούν γύρω από κάθε νιφάδα καθώς αυτή σχηματίζεται μέχρι να φτάσει στο έδαφος, εμφανίζουν πολύ μεγάλη ποικιλία. Όταν πχ. μια νιφάδα σχηματίζεται σε θερμοκρασίες 1 - 2 βαθμούς Κελσίου, οι παγοκρύσταλλοι της συνδέονται ώστε να σχηματίζουν ένα εξαγωνικό πιάτο. Σε θερμοκρασίες όμως 11 - 12 βαθμών, οι νιφάδες προτιμούν να μεγαλώνουν αποκτώντας το σχήμα ενός αστεριού με έξι κορυφές» εξηγεί ο ίδιος.

Όμως είναι ιδιαίτερα απίθανο η διαδικασία σχηματισμού μιας νιφάδας να πραγματοποιηθεί ακριβώς με τον ίδιο τρόπο δύο φορές? Αυτό θα σήμαινε ότι οι δύο χιονονιφάδες θα είχαν μέχρι την άφιξή τους στο έδαφος συναντήσει όχι μόνο τον ίδιο αριθμό πανομοιότυπων παγοκρυστάλλων, αλλά και με την ίδια ακριβώς σειρά. «Είναι σαν να κάνεις την ίδια δεκάλεπτη βόλτα στη πόλη σου, δύο διαφορετικές μέρες, και να συναντήσεις -και τις δύο φορές- τους ίδιους ανθρώπους στην ίδια θέση?» εξηγεί.

Το Ελατο και το Φως των Χριστουγέννων

Η χρήση της φωτιάς, δηλαδή της φλόγας, έχει συνδεθεί με κάτι ιερό, με κάτι ζωογόνο. Φως αποκαλούν οι χριστιανοί το θεό. Είναι μάλιστα η λέξη φως η μόνη στη Καινή Διαθήκη που χρησιμοποιείται αντί της λέξης θεός.

Ο εορτασμός της γέννησης του Ιησού Χριστού γίνεται σε εποχή όπου στα μέρη που κυριαρχεί ο χριστιανισμός υπάρχει χειμώνας, κρύο και μεγάλης διάρκειας νύχτα. «Ίσως στη σημερινή εποχή η επιστήμη και η τεχνολογία να αποτελούν ισχυρά όπλα για την καταπολέμηση των δεινών που φέρνει στον άνθρωπο το κρύο και το σκοτάδι, όμως για πολλούς αιώνες αυτά σήμαιναν απειλή για την ίδια του την ύπαρξη. Έτσι οι άνθρωποι κατά τον εορτασμό της γέννησης του θεανθρώπου τους επιζητούν στην ουσία την ελπίδα και την αισιοδοξία. Σύμβολο λοιπόν της θρησκευτικής αυτής γιορτής και των επιθυμιών τους έγινε αναπόφευκτα το φως και η φλόγα που το γεννά», αναφέρει ο επιστημονικός ερευνητής σε θέματα ανάπτυξης καινοτόμων και ενεργειακά αποδοτικών πηγών φωτός στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο, κ. Σπύρος Κιτσινέλης.

Κάπως έτσι οι χριστιανοί πάντρεψαν ένα άλλο έθιμο που ήρθε από τα βόρεια μέρη της ηπείρου μας, δηλαδή το χριστουγεννιάτικο δέντρο (που επίσης συμβολίζει τη ζωή και την επιβίωση στο σκληρό χειμώνα) με το φως. Δηλαδή το στολισμό του δέντρου με πηγές φωτός.

Ο στολισμός του έλατου ξεκίνησε από τις χώρες της Βόρειας Ευρώπης. Σύμφωνα με την παράδοση, οι κάτοικοι της Λετονίας είναι αυτοί που στόλισαν το πρώτο Χριστουγεννιάτικο δέντρο γύρω στις αρχές του 16ου αιώνα, ενώ στη Γερμανία άρχισαν να το στολίζουν με κεριά, για να συμβολίσουν τις ψυχές των μικρών παιδιών. Αυτή η παράδοση πέρασε στις ΗΠΑ, μόλις στα μέσα του 19ου αιώνα, ενώ η χρήση ηλεκτρικών φώτων ξεκίνησε από το βοηθό του Τόμας Έντισον, του εφευρέτη του ηλεκτρικού λαμπτήρα, το 1882.

Σήμερα, η παραγωγή φυσικών Χριστουγεννιάτικων δέντρων είναι μια ολόκληρη βιομηχανία στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Μόνο στην Αμερική, εκατό χιλιάδες άνθρωποι εργάζονται σε αυτήν, ενώ δύο χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα φυτεύονται με διάφορες ποικιλίες ελάτων για αυτό το σκοπό.

«Σύμφωνα με σχετικές έρευνες, κάθε εκτάριο από αυτά τα φυτώρια παράγει το οξυγόνο που χρειάζονται κάθε μέρα δεκαοκτώ άνθρωποι - αν κάνετε τον πολλαπλασιασμό, θα δείτε ότι μόνο στην Αμερική, τα ζωντανά Χριστουγεννιάτικα δέντρα παράγουν οξυγόνο για 9 εκατομμύρια ανθρώπους κάθε μέρα. Εκτός από αυτό, αν ανακυκλώσουμε ένα ζωντανό Χριστουγεννιάτικο δέντρο, παίρνουμε πριονίδι που είναι χρήσιμο για αντιδιαβρωτικά έργα. Αντίθετα, ένα πλαστικό δέντρο θα διακοσμήσει για πέντε ή έξι χρόνια το σαλόνι μας, αλλά για εκατοντάδες χρόνια μια χωματερή» υπογραμμίζει ο ερευνητής του Ινστιτούτου Συστημάτων Επικοινωνιών και Υπολογιστών στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο, κ. Κώστας Καρπούζης.

Η φωταγώγηση, ωστόσο, των δέντρων έχει και το κόστος της. Τα δέντρα στις κεντρικές πλατείες των πόλεων φτάνουν σε αρκετές περιπτώσεις τα είκοσι μέτρα. Με έναν πρόχειρο υπολογισμό - θεωρώντας ένα μέσο όρο 1.000 λαμπάκια για κάθε μέτρο - ένα τέτοιο δέντρο θα έχει πάνω από 22 χιλιάδες λαμπάκια. Αφού μιλάμε για λάμπες εξωτερικού χώρου, οι απαιτήσεις σε ηλεκτρικό ρεύμα είναι μεγάλες.

«Αν έχουμε τα φώτα αναμμένα για 12 ώρες, καταλήγουμε σε κατανάλωση μιάμισης μεγαβατώρας την ημέρα. Αν καίμε λιγνίτη για να παράγουμε αυτήν την ηλεκτρική ενέργεια, όπως γίνεται κατά κόρον στην Ελλάδα, τότε εκλύουμε σχεδόν ένα τόνο διοξειδίου του άνθρακα την ημέρα για να φωτίσουμε τα λαμπάκια του Χριστουγεννιάτικου δέντρου» αναφέρει.

Γιβαυτό το λόγο, την επόμενη φορά που θα στολίσουμε ένα κτίριο ή ένα δρόμο με φώτα που θα είναι αναμμένα όλη τη νύχτα, ας σκεφτούμε ότι το αληθινό φως των Χριστουγέννων βρίσκεται στις ψυχές μας και στο χαμόγελο όσων βοηθάμε.

[04] Μια γειτονιά της αρχαίας Αθήνας

Η μεγάλη ανασκαφή η οποία έγινε στο χώρο που κατασκευάστηκε το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, αποκάλυψε μια σημαντική γειτονιά της αρχαίας Αθήνας. Έφερε στο φως τους δρόμους, τα σπίτια, τα λουτρά και τα εργαστήρια των ανθρώπων που κατοίκησαν στο σημείο, σε όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας.

Είναι αυτά που σήμερα φαίνονται κάτω από τα γυάλινα δάπεδα και τους εξώστες του μουσείου και έχει τώρα την ευκαιρία το κοινό να δει κατά την επίσκεψή του, όπως επίσης και χρηστικά αντικείμενα των αρχαίων κατοίκων, που βρέθηκαν στην ανασκαφή και είχαν πρωτοεκτεθεί, τον Ιούλιο του 2006, στο κτίριο Βάιλερ.

Η έκθεση οργανώνεται υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού και από τον Οργανισμό Ανέγερσης Νέου Μουσείου Ακρόπολης και την Α΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων.

Θα παραμείνει ανοικτή έως τις 31 Μαρτίου 2008, καθημερινά από τις 10.00 έως τις 12.00 πλην των αργιών. Σημειώνεται ότι οι χώροι του μουσείου, εκτός του ισογείου, δεν είναι προσβάσιμοι για το κοινό καθώς συνεχίζονται αρχαιολογικές εργασίες που αφορούν στα εκθέματα του μουσείου.

Athens News Agency: News in Elot928 Greek Directory - Previous Article - Next Article