Athens News Agency: News in Greek, 04-01-22

Athens News Agency: News in Elot928 Greek Directory - Previous Article - Next Article

From: The Athens News Agency at <http://www.ana.gr/>

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

[01] Εγκλωβισμοί οδηγών στην εθνική Αθηνών Λαμίας

[02] Αποχωρεί απο το ΔΗΚΚΙ ο Μ.Δασκαλάκης

[03] Κακοκαιρία πλήττει όλη τη χώρα.

[04] Συνάντηση Καραμανλή-Αβραμόπουλου.

[05] Στο Λονδίνο ο Γ.Παπανδρέου.

[06] Ανακοίνωση Τύπου-ΠΑΣΟΚ-Διάλογος Γ.Παπανδρέου με γυναίκες στην Καλλιθέα

[01] Εγκλωβισμοί οδηγών στην εθνική Αθηνών Λαμίας

Μετ΄ εμποδίων εξελίσσεται η συγκοινωνία στον Εθνικό δίκτυο Αθηνών Λαμίας στο ύψος του Μαρτίνου αφού τα ξημερώματα είχε διακοπεί η συγκοινωνία λόγω των χιονοπτώσεων.

Γερανοί της πυροσβεστικής αλλά και ιδιώτες απομάκρυναν τα φορτηγά που είχαν ντελαπάρει και είχαν κλείσει και τα δύο ρεύματα της εθνική οδού από τις 4 τα ξημερώματα και από τις 8.30 δόθηκε το ένα ρεύμα στην κυκλοφορία. Ωστόσο πολύωρες ήταν οι καθυστερήσεις για δεκάδες οδηγούς που εγκλωβίστηκαν στην περιοχή από τις 4 τα ξημερώματα. Λίγο μετά τις 11 παρά την συνεχιζόμενη χιονόπτωση άνοιξαν και τα δύο ρεύματα κυκλοφορίας αφού αποσύρθηκαν από το ένα ρεύμα κυκλοφορίας τα μηχανήματα του εργολάβου που είχε εγκατασταθεί για εργασίες συντήρησης του εθνικού δρόμου.

Σε ό,τι αφορά το υπόλοιπο δίκτυο της Φθιώτιδας στο μεγαλύτερο μέρος του στις περιοχές της Υπάτης του Δομοκού και της Σπερχειάδας η πρόσβαση είναι αδύνατη λόγω της ολισθηρότητας του επαρχιακού δικτύου γίνεται μόνο με αλυσίδες. Επίσης με αλυσίδες εξελίσσεται η κυκλοφορία στην περιοχή της Αταλάντης και στην περιοχή της Αμφίκλειας

Με αλυσίδες και πολλές δυσκολίες γίνετε η συγκοινωνία στους δρόμους Λαμίας- Άμφισσας στην περιοχή του Μπράλου αλλά και στο 51ο χλμ λίγο μετά την Γραβιά όπου είναι αναγκαίες οι αλυσίδες.

Με αλυσίδες γίνεται και η συγκοινωνία από Λαμία προς Καρπενήσι στις Ράχες Τυμφρηστού αλλά και Λαμίας-Δομοκού από την έξοδο από τη Λαμία μέχρι και τα όρια Φθιώτιδας- Καρδίτσας.

Τέλος κανένα σχολείο της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δεν έχει λειτουργήσει με πλήρη σύνθεση γιατί λόγω δυσκολιών στην πρόσβαση κάποιοι μαθητές, καθηγητές και δάσκαλοι δεν μπόρεσαν να φτάσουν. Έτσι από την Νομαρχία ανακοινώθηκε ότι θα δικαιολογηθούν όλες οι απουσίες όσων δεν προσήλθαν στα σχολεία ενώ τα δημοτικά σχολεία σε Δυτική Φθιώτιδα, Δομοκό και ένα τμήμα της Λοκρίδας παραμένουν κλειστά αφού το ύψος του χιονιού ακόμα και σε ημιορεινές περιοχές έχει ξεπεράσει του 15 πόντους και η χιονόπτωση συνεχίζεται με ιδιαίτερη ένταση.

[02] Αποχωρεί απο το ΔΗΚΚΙ ο Μ.Δασκαλάκης

Οριστικοποιήθηκε αργά χθες τη νύχτα η αποχώρηση του Μανώλη Δασκαλάκη απο το ΔΗΚΚΙ. Την απόφασή του, ο Μ. Δασκαλάκης, την ανακοίνωσε στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΔΗΚΚΙ, ενώ τη Δευτέρα, σε συνέντευξη Τύπου, θα δημοσιοποιήσει τις περαιτέρω πολιτικές του κινήσεις.

[03] Κακοκαιρία πλήττει όλη τη χώρα.

Σε κατάσταση επιφυλακής έχει τεθεί ο κρατικός μηχανισμός λόγω του κύματος κακοκαιρίας που πλήττει από χθες ολόκληρη τη χώρα. Κύριο χαρακτηριστικό των έντονων καιρικών φαινομένων είναι οι ισχυρές βροχές και καταιγίδες στα ανατολικά και νότια, καθώς και οι έντονες χιονοπτώσεις στα ορεινά και σε πεδινές περιοχές της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας. Χιονοπτώσεις σημειώνονται από τα ξημερώματα και στα βόρεια προάστεια της Αττικής και στην Πάρνηθα. Λόγω των θυελλωδών ανέμων στο Αιγαίο που κατά τόπους φτάνουν και τα 11 μποφόρ απαγορεύθηκε ο απόπλους στα λιμάνια του Πειραιά και της Ραφήνας. Στην Αττική η Πυροσβεστική Υπηρεσία έχει λάβει από χθες τα μεσάνυχτα 10 κλήσεις για απάντληση υδάτων καθώς και ισάριθμες κλήσεις για πτώση δέντρων. Στο Μαρούσι δέντρο έπεσε σε δύο οχήματα προκαλώντας σοβαρές υλικές ζημιές. Επίσης όπως ανακοίνωσε το συντονιστικό κέντρο της Πυροσβεστικής πέντε ειδικά εκχιονιστικά οχήματα θα φθάσουν στην Μαλακάσα καθώς παρατηρούνται προβλήματα στην κυκλοφορία των οχημάτων από την χιονόπτωση. Επίσης για περισσότερο από μία ώρα λόγω των χιονοπτώσεων παρέμειναν το πρωί κλειστά και τα δύο ρεύματα της εθνικής οδού Αθηνών-Λαμίας στο 123 χιλιόμετρο στο ύψος του Μαρτίνου, καθώς έξι φορτηγά αυτοκίνητα που κινούνταν χωρίς αλυσίδες ντελαπάρισαν και έκλεισαν κάθετα και τα δύο ρεύματα της εθνικής. Εξάλλου με μεγάλη ένταση πέφτει το χιόνι σε όλη τη Φθιώτιδα και όλα τα ορεινά χωριά της δυτικής Φθιώτιδας είναι αποκλεισμένα, ενώ χιόνι πέφτει και μέσα στην πόλη της Λαμίας. Με αλυσίδες γίνεται η κυκλοφορία από Λαμία προς Καρπενήσι, στις Ράχες Τυμφρηστού από Λαμία προς Άμφισσα στο Μπράλο και στο 51 ο χλμ αλλά και από Λαμία προς Δομοκό από το 8 μέχρι το 22 χιλιόμετρο αλλά και στο 38ο μέχρι το 41ο χλμ λίγο μετά το Δομοκό. Προβλήματα στην κυκλοφορία των οχημάτων σημειώνονται από τη νύχτα στη Θεσσαλονίκη και τις υπόλοιπες περιοχές της Κεντρικής και δυτικής Μακεδονίας. Αλυσίδες χρειάζονται τα αυτοκίνητα σε τμήμα της περιφερειακής οδού Θεσσαλονίκης, στο δρόμο Θεσσαλονίκης-Καβάλας μέσω Αγίου Βασιλείου, σε ολόκληρο το οδικό δίκτυο του νομού Φλώρινας αλλά και στα ορεινά της κεντρικής και δυτικής Μακεδονίας. Χιόνι έπεσε και στην πόλη της Θεσσαλονίκης.

[04] Συνάντηση Καραμανλή-Αβραμόπουλου.

Με τον πρώην δήμαρχο Αθηναίων Δημήτρη Αβραμόπουλο,θα συναντηθεί το μεσημέρι,στη Ρηγίλλης, ο πρόεδρος της ΝΔ, Κώστας Καραμανλής, προκειμένου να επισημοποιηθεί η επιστροφή του στη ΝΔ και η συμμετοχή του στα ψηφοδέλτια του κόμματος. Χθές τους βασικούς άξονες της πολιτικής του που θα ακολουθήσει κυρίως για τις γυναίκες παρουσίασε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας ο κ. Καραμανλής. Προανήγγειλε οτι πολύτεκνη οικογένεια θα θεωρείται αυτή με τρία παιδιά, δεσμεύτηκε για τη θεσμοθέτηση ανεξάρτητης αρχής ισότητας, ενώ ανακοίνωσε την λειτουργία περισσότερων νηπιαγωγείων και ολοήμερων σχολείων, καθώς και ειδικό πρόγραμμα στήριξης των νέων γυναικών. Ο πρόεδρος της ΝΔ έκανε επίσης λόγο για κρυφή ανεργία σε κάθε περιφέρεια της χώρας που πιστοποιείται και από τον ΟΑΕΔ, καθώς και από έρευνα της ΓΣΕΕ. Επιτέθηκε στην κυβέρνηση λέγοντας οτι αφήνει εκτός απο κρυφά ελλείμματα και κρυφά χρέη, καθώς και απροσδιόριστης έκτασης ανεργία.

[05] Στο Λονδίνο ο Γ.Παπανδρέου.

Στο Λονδίνο μεταβαίνει, σήμερα ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου, όπου θα συναντηθεί με το βρετανό πρωθυπουργό Τόνι Μπλέρ και τον υπουργό Εξωτερικών Τζακ Στρο. Χθές μία νέα σειρά ιδεών και προτάσεων που αφορούν τα συμφέροντα και τα δικαιώματα των γυναικών κατέθεσε, ο Γιώργος Παπανδρέου σε διάλογο με εργαζόμενες γυναίκες που οργανώθηκε στο δημοτικό θέατρο της Καλλιθέας. Ο κ. Παπανδρέου εξήγγειλε ευέλικτα προγράμματα μερικής απασχόλησης για τις γυναίκες, ειδικά προγράμματα επιμόρφωσης, καθως και επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών για κάθε εργοδότη που θα προσλαμβάνει μητέρα με δυο παιδιά με διευρυμένο το μέτρο από το πρώτο κιόλας παιδι για τη μονογενεϊκή οικογένεια.

[06] Ανακοίνωση Τύπου-ΠΑΣΟΚ-Διάλογος Γ.Παπανδρέου με γυναίκες στην Καλλιθέα

Αθήνα, 21 Ιανουαρίου 2004

ΣΥΖΗΤΗΣΗ - ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΘΕΑ

Κ.ΑΣΚΟΥΝΗΣ (ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ): Κύριε Υπουργέ, με ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση σας υποδέχομαι σήμερα στην πόλη μας. Είναι για μας μεγάλη τιμή που επιλέξατε τον Δήμο μας για να συζητήσετε με τις γυναίκες της περιοχής μας, γιατί οι γυναίκες είναι το μισό του ουρανού.

Η μαζική ανταπόκριση των γυναικών σήμερα εδώ σηματοδοτεί τις μεγάλες ελπίδες και προσδοκίες που ήδη έχετε εμπνεύσει αλλά και τις μεγάλες ευθύνες που αναλαμβάνετε για την υλοποίησή τους. Είστε σήμερα εδώ σε έναν Δήμο που οι πολίτες του βιώνουν όλα τα μεγάλα προβλήματα των σύγχρονων κοινωνιών όπως είναι η ανεργία, όπως είναι οι οικονομικοί μετανάστες, οι παλιννοστούντες κ.ά.

Όμως, εμείς εδώ γνωρίζουμε καλύτερα απ όλους ότι με την ανάπτυξη που συντελείται στην περιοχή μας και σε όλη τη χώρα από την ολοκλήρωση όλων των μεγάλων και μικρών έργων με αφορμή και τους Ολυμπιακούς Αγώνες μπορούμε από κοινού να αντιμετωπίσουμε με αισιοδοξία και αποτελεσματικότητα τα σύνθετα αυτά προβλήματα και να διασφαλίσουμε την κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη.

Τα μηνύματα που ήδη έχετε εκπέμψει εσείς και οι προτάσεις που έχετε καταθέσει για συμμετοχική διαδικασία που θα διασφαλίσει την παρουσία των πολιτών σε όλα όσα τον αφορούν είναι ο πιο ασφαλής δρόμος ώστε να πετύχουμε το μεγαλύτερο δυνατό κοινωνικό αποτέλεσμα.

Ανάπτυξη με κοινωνική ευαισθησία και δικαιοσύνη και συμμετοχική Δημοκρατία αποτελούν τη σύγχρονη προοδευτική πρόταση που κινητοποιεί τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου και ιδιαίτερα των γυναικών και της νεολαίας, δημιουργώντας έτσι ένα νέο Κίνημα ανατροπών και αλλαγών που έχει ανάγκη η κοινωνία και η χώρα μας.

Αγαπητέ φίλε και συμπατριώτη Γιώργο, καλώς ήρθες και θα σε περιμένω ξανά εδώ όταν θα είσαι εκλεγμένος Πρόεδρος και Πρωθυπουργός.

κ. Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Αγαπητές φίλες, απόψε το μήνυμά σας είναι ένα μήνυμα εμπιστοσύνης, είναι ένα μήνυμα αγάπης, είναι ένα μήνυμα οράματος και εμείς είμαστε εδώ μαζί να κάνουμε πράξη το όραμα σε αυτό το νέο ξεκίνημα. Kαι οι γυναίκες απόψε διατρανώνουν ότι θα είναι παρούσες σε αυτόν τον αγώνα.

Πράγματι, μαζί σε αυτή τη νέα εποχή. Θέλω να ξεκινήσω λέγοντας ότι όσο υπάρχει έστω ένας συμπολίτης μας εκτεθειμένος στον κίνδυνο του αποκλεισμού και στην απειλή της ανεργίας, όσο υπάρχει έστω μία γυναίκα με ανάγκη για δουλειά χωρίς δουλειά, ένας νέος με δίψα για απασχόληση χωρίς απασχόληση, ένας απολυμένος χωρίς προοπτική επαναπρόσληψης και επαγγελματικής αποκατάστασης, κανένας μας δεν μπορεί να κοιμάται ήρεμος, να αισθάνεται ικανοποιημένος.

Φίλες, εργαζόμενες γυναίκες, οι γυναίκες πρώτα αντιμετωπίζουν όλες τις διακρίσεις της εποχής. Τα βήματα που έχουν γίνει επί των κυβερνήσεών μας, του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη, είναι τεράστια. Αυτά τα βήματα τα αποκαλεί η συντηρητική παράταξη χαμένα χρόνια, αλλά ήταν γεμάτα πρόοδο και αλλαγή, αλλαγή σε κοινωνικές συνθήκες για την γυναίκα και την οικογένεια, και στο κέντρο και στην περιφέρεια της χώρας μας.

Να δούμε όμως γιατί πρέπει να αξιολογήσουμε το έργο για τη νέα εποχή. Να δούμε τι πέτυχε, να δούμε τι δεν πέτυχε ή τι δεν απέδωσε, να δούμε αν κάτι κόλλησε και πού. Να δούμε αν κάπου έγινε και λάθος. Η μάχη που καλούμαστε να δώσουμε, η μάχη για την γυναίκα, είναι μάχη για τον πολιτισμό, είναι μάχη για έναν νέο πολιτισμό κοινωνικών, εργασιακών σχέσεων, ισότιμης συμμετοχής της γυναίκας.

Η γυναίκα δεν είναι μία ευπαθής ομάδα, δεν είναι ομάδα ειδικών αναγκών. Είναι ένα ολόκληρο δυναμικό και παραγωγικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας με πλήρη δικαιώματα και δυνατότητες, που έχει επιπλέον το χαρακτηριστικό ότι είναι ταυτόχρονα το πιο ευαίσθητο και ανοιχτό στο μέλλον κομμάτι της κοινωνίας μας.

Οι γυναίκες είναι από τη φύση τους μήτρες του καινούργιου, δέκτες του νέου, φορείς της ανανέωσης της ζωής, όπως και της πατρίδας μας. Είναι φορείς της ειρήνης και της συνεργασίας.

Εχουν γίνει πολλά, θα γίνουν ακόμη περισσότερα, τα οφείλουμε στις γυναίκες και θα ολοκληρώσουμε την προσπάθειά μας. Θα το εκπληρώσουμε, διότι πιστεύουμε στη γυναίκα, πιστεύουμε στη συμμετοχή της, πιστεύουμε στις δυνατότητές της. Η γυναίκα μπορεί, όπως και τα παιδιά της μπορούν, αλλά ορθώνονται πολλά εμπόδια.

Είναι εμπόδια μειωμένης συμμετοχής στα κέντρα πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών αποφάσεων. Είναι εμπόδια αυξημένης συμμετοχής στις κοινωνικά αποκλεισμένες ομάδες, στις οικογένειες ενός γονιού, στην τρίτη ηλικία. Προβλήματα, όπως η διεθνής σωματεμπορία, ή στην μετανάστευση.

Όλα αυτά τα εμπόδια εμείς σήμερα πρέπει να τα εξετάσουμε, διότι θέλουμε να φτιάξουμε μία κοινωνία, όπου ο κάθε πολίτης θα αισθάνεται και θα είναι συμμέτοχος ισότιμος σε αυτή την κοινωνία. Αυτή είναι η δημοκρατική μας κοινωνία, η προοδευτική μας κοινωνία, η κοινωνία της αλληλεγγύης. Η κοινωνία όπου η γυναίκα θα αισθάνεται πράγματι συμμέτοχος, ισότιμα σε ό,τι γίνεται και στις αποφάσεις στην κοινωνία.

Φίλες και φίλοι, φίλες της Αθήνας, απόψε θέλω να κάνουμε έναν διάλογο. Δεν είναι μία ομιλία δικιά μου, αλλά μία ουσιαστική συζήτηση. Μαζί μας - όπως βλέπετε, θα αυτοσυστηθούν - έχουν έρθει και από τα Υπουργεία υπεύθυνες για σημαντικούς τομείς της ισότητας, της πρόνοιας, της εργασίας, με τις οποίες θα συνομιλήσουμε, για να αναδείξουμε τα ζητήματα, για να φωτίσουμε τις προτεραιότητες για την επόμενη εποχή, για τη νέα εποχή. Εγώ θα συμπαρασταθώ, να σας κεντρίζω και λίγο, για να βγαίνει ακριβώς αυτό το οποίο πρέπει να βγει.

Είμαστε μαζί σε αυτή την αλλαγή και η γυναίκα παίζει και πρέπει να παίξει ουσιαστικό ρόλο σε όλους τους τομείς. Πριν κλείσω, θα ήθελα να θυμίσω ότι θέλουμε τη γυναίκα και στο κέντρο των πολιτικών αποφάσεων. Μαζί μας, πέρα από τα μέλη του Εκτελεστικού Γραφείου, είναι και οι γυναίκες που ζητούν την ψήφο σας. Θα ήθελα αν μπορούσαν να σηκωθούν είναι πολλές εδώ οι υποψήφιες, για να τις δείτε. Τις ξέρετε τις περισσότερες. Σηκωθείτε για να σας δουν.

Με αυτά τα λόγια θα παραδώσω το διάλογο, τη συζήτηση αυτή. Στο τέλος βεβαίως θα κάνω κι εγώ την περίληψη όσο μπορώ όσων εσείς κι εμείς μαζί θα έχουμε συζητήσει. Νομίζω είναι σημαδιακό το ότι στις 8 Μαρτίου θα γιορτάσουμε μια μεγάλη νίκη την ημέρα της Γυναίκας. Ευχαριστώ πολύ.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: Αγαπητές φίλες, καλησπέρα σας. Κύριε Παπανδρέου, σας ευχαριστούμε που ανταποκριθήκατε σήμερα στο κάλεσμά μας. Εκ μέρους του δικτύου εκλεγμένων γυναικών και των εργαζόμενων γυναικών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση σας ευχαριστούμε που ήρθατε στην πόλη μας.

Το δίκτυο των εκλεγμένων γυναικών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση πήρε σήμερα την πρωτοβουλία να οργανώσει αυτή την εκδήλωση στα πλαίσια του διαλόγου που εσείς εξαγγείλατε με τις γυναίκες της Καλλιθέας. Είμαστε σήμερα εδώ σε έναν από τους μεγαλύτερους Δήμους του λεκανοπεδίου που αντιμετωπίζει όλα τα προβλήματα που υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία.

Η Καλλιθέα είναι μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του λεκανοπεδίου και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος είναι εμφανής σε όλους μας. Εδώ ζουν πολίτες που είναι οικονομικοί μετανάστες, παλιννοστούντες και οικογένειες με διαφορετική πολιτιστική και θρησκευτική κουλτούρα. Με άλλα λόγια είναι μια πολυπολιτιστική κοινωνία.

Είναι γνωστό σε όλους μας ότι τα τελευταία 20 χρόνια έχουν γίνει πολλά για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που έχουν οι άνεργες γυναίκες, οι πολύτεκνες οικογένειες, οι νέες επιστήμονες, οι οικογένειες των μεταναστών και οι οικογένειες των παλιννοστούντων.

Όμως η ελληνική πολιτεία οφείλει όχι μόνο να συνεχίσει αυτές τις προσπάθειες αλλά και να εφαρμόσει νέες πολιτικές που θα αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που ήδη εξακολουθούν να υπάρχουν. Καμιά απ όλες εμάς δεν πιστεύω σε μαγικές συνταγές και σε μαγικά ραβδάκια.

Αντίθετα είναι βασική πεποίθηση σε όλες μας ότι ο διάλογος και η κοινή προσπάθεια όλων των φορέων της πολιτείας είναι ο μοναδικός δρόμος για να εφαρμόσουμε νέες σύγχρονες πολιτικές. Σας καλώ να ξεκινήσετε σήμερα το διάλογο με τις γυναίκες της Καλλιθέας γιατί αυτές έχουν τον πρώτο λόγο.

Σας ευχαριστούμε που μας δίνετε σήμερα αυτή την ανεπανάληπτη εμπειρία. Είναι κοντά μας στο πάνελ οι τρεις Γενικές Γραμματείς του Υπουργείου. Είναι η Έφη Μπέκου, Γενική Γραμματέας Ισότητας, η Ιωάννα Πανοπούλου, Γενική Γραμματέας του Υπουργείου Εργασίας, η Μαρία Μπελβέκου, Γενική Γραμματέας Πρόνοιας του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας.

Εύχομαι την επόμενη ημέρα των εκλογών που θα είσαστε Πρωθυπουργός οι γυναίκες στην Κυβέρνηση να μην κατέχουν μόνο θέσεις Γενικής Γραμματέως αλλά να είναι πολλές Υπουργοί.

κα Ε. ΜΠΕΚΟΥ: Αγαπητέ μας Υπουργέ Γιώργο Παπανδρέου, αγαπητές φίλες είναι φανερό, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ζούμε στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια μια νέα κοινωνική πραγματικότητα μη αντιστρέψιμη όπου η κοινωνική χειραφέτηση των γυναικών είναι σε μια πορεία που δεν μπορεί να αντιστραφεί, είναι σε μια πορεία όπου η κοινωνική χειραφέτηση συνοδεύεται και από μια νέα διεκδικητική και δυναμική στάση των γυναικών.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μαζική είσοδο των γυναικών στην αγορά εργασίας, το γεγονός ότι δεν αισθάνονται πλέον παθητικοί και δεύτερης κατηγορίας πολίτες και ότι διεκδικούν και ενισχύουν συνεχώς τα δικαιώματά τους.

Αυτό το οφείλουμε στις συνδυασμένες προοδευτικές πολιτικές που στηρίχθηκαν στις πρωτοπορίες και τους αγώνες του Γυναικείου Κινήματος της χώρας μας που οφείλουμε τη νίκη από το βήμα αυτό. Βεβαίως αυτοί όλοι οι αγώνες είχαν ως αποτέλεσμα τον πρωτοποριακό νόμο όπως τον εφάρμοσε η Κυβέρνηση του ιδρυτή του Κινήματός μας του Ανδρέα Παπανδρέου με το οικογενειακό δίκαιο του 1983 που ακόμα και σήμερα αποτελεί έναν ριζοσπαστικό θεσμό, που κατήργησε την πατριαρχική εξουσία και εισήγαγε την οικογένεια της ισότητας και παραμένει ακόμα φωτεινός οδηγός και σήμερα. Τον οποίο ακολούθησαν σειρά νομοθετημάτων που έδωσαν πια την δυνατότητα σήμερα και ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια και την τελευταία τετραετία να προσδώσουμε νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά στη δράση μας. Χαρακτηριστικά που αν θέλετε αποτυπώνονται στο ότι έχουμε πλέον και νέα αναθεώρηση του Συντάγματος της χώρας μας, του συνταγματικού μας χάρτη που επιβάλλει και βάζει καθήκον στην πολιτεία πλέον να παίρνει ειδικά μέτρα για τις γυναίκες.

Αυτό αποτυπώθηκε επίσης από μία νέα θεσμική συνεργασία σε διυπουργικό επίπεδο για να ενσωματώσουμε τη διάθεση του φύλου σε όλες τις πολιτικές και που αποτυπώθηκε σε ένα ειδικό εθνικό πρόγραμμα δράσης για την ισότητα των φύλων που πολύ περιεκτικά δώσατε κι εσείς τους βασικούς στόχους, που δεν είναι άλλοι από το να κατακτήσουμε στην πράξη, να πραγματώσουμε την αρχή της ισότητας και στο οικονομικό επίπεδο και δηλαδή στην απασχόληση, στην εργασία, την επιχειρηματικότητα, την εναρμόνιση οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων και στην πολιτική ζωή του τόπου με νέες ρυθμίσεις όπως αυτή η ρύθμιση υποχρεωτικού χαρακτήρα που εισήγαγε η τότε Υπουργός Εσωτερικών η Βάσω Παπανδρέου και εισήγαγε το 1/3 των ποσοστώσεων στις Νομαρχιακές και Δημοτικές εκλογές.

Ήταν μία ρύθμιση η οποία νομίζω ότι έδωσε μία νέα δυναμική στην πολιτική στάση των γυναικών και που ανοίγει το δρόμο για νέες πολιτικές καινοτόμες πρωτοβουλίες. Είναι επίσης ο στόχος που έχει να κάνει με την κατοχύρωση των κοινωνικών δικαιωμάτων των γυναικών και χαίρομαι ειλικρινά και ιδιαιτέρως που θέσατε το θέμα της αντιμετώπισης της εμπορίας και διακίνησης σε βάρος των γυναικών, αλλά και την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας των γυναικών και βεβαίως την αλλαγή του στερεότυπου.

Δεν είναι η γυναίκα σήμερα αυτή που προβάλλουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Το πρότυπο της καθημερινής γυναίκας έχει αλλάξει. Δεν τιμά τη γυναίκα αυτό που σήμερα προβάλλεται, γι αυτό και γίνεται πολύ μεγάλη προσπάθεια και μέσα από την αλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος και από μία νέα κουλτούρα ισότητας.

Αυτός ο δρόμος αγαπητέ Υπουργέ και αγαπητές φίλες και φίλοι, είναι δύσκολος και επίπονος και η μεγάλη αντίσταση είναι περισσότερο στα στερεότυπα, γιατί μέτρα και πολιτικές υπάρχουν, εφαρμόζονται και πρέπει να ενταθούν.

Έχουμε χρηματοδοτικά εργαλεία και θα πουν και οι συναδέλφισσές μου στη συνέχεια γι αυτά, που έδωσαν τη δυνατότητα και ειδικών πόρων και ειδικών δράσεων για στοχευμένες πολιτικές για γυναίκες είτε για συμβουλευτική υποστήριξη, είτε για ειδικά προγράμματα κατάρτισης, είτε για ένταξη στην αγορά εργασίας, είτε για στήριξη με κοινωνικό δίκτυο.

Όμως η προσπάθεια είναι μεγάλη, οι αντιστάσεις είναι πολλές και θεωρούμε ότι η φωτεινή σας παρουσία, το παράδειγμα και ο λόγος και η προοπτική που αναπτύσσετε είναι ένας λόγος που θα βάλει το μαχαίρι επί τον τύπον των ήλων και θα αλλάξει αυτό που είναι το στερεότυπο, το στερεότυπο που θέλει οι παραδοσιακές αντιλήψεις στην κοινωνία καλά να κρατούν.

Πρέπει λοιπόν οι προοδευτικές πολιτικές που ασκούμε να αντιστοιχηθούν στην κοινωνία. Και αυτό νομίζω ότι το μπορεί και πρέπει και νομίζω ότι είμαστε όλες πολύ ικανοποιημένες γι αυτό και θα δώσουμε τη μάχη μας όλες ενωμένες για να το κάνετε πράξη μέσα από τον οραματικό σας λόγο και τις ρηξικέλευθες πολιτικές σας.

κα Ι. ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Αγαπητές φίλες, να σας πω κάτι. Χθες που έγιναν κάποια επεισόδια στο Υπουργείο Εργασίας με μια επίθεση που έγινε από μία κομματική ουσιαστικά παράταξη εισέπνευσα κι εγώ τα χημικά και έχει κλείσει ο λαιμός μου. Θα προσπαθήσω να μιλήσω όσο μπορώ δυνατά.

Θέλω να λοιπόν να πούμε ότι όταν μιλάμε για τη γυναίκα και για την εργασία, όταν μιλάμε για την εργαζόμενη γυναίκα και για την αποφυγή του αποκλεισμού δεν ταιριάζει να έχουμε πανηγυρικό λόγο. Γνωρίζουμε όλοι ότι όσα έγιναν είναι πολλά. Γνωρίζουμε ότι οι δείκτες της ανεργίας μειώθηκαν. Εξακολουθούν όμως να είναι μεγάλοι και επειδή όπως έχουμε πει είναι άλλοι οι αριθμοί και άλλο οι άνθρωποι, όσο υπάρχει έστω κι ένας άνεργος σε μια οικογένεια, όσο υπάρχει μια γυναίκα που θέλει να βρει δουλειά, όσο υπάρχει μια γυναίκα που κινδυνεύει από αποκλεισμό πάντα οι ευθύνες είναι μεγάλες.

Εγώ θέλω να μείνω επιγραμματικά μόνον και γι αυτό για να σας δώσουμε τη λαβή να θέσετε τα προβλήματα αλλά και για να ενημερωθείτε σε τέσσερα ζητήματα.

Αυτό λοιπόν που θέλαμε να συγκρατήσουμε είναι ότι αυτό που απασχολεί τη γυναίκα για να μπορέσει να βρει δουλειά για να μην αντιμετωπίζει προβλήματα μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε με μία σειρά μέτρων σε διάφορους τομείς. Τα προγράμματα που όλοι ήδη τα ξέρετε και εδώ να δούμε τι προβλήματα υπάρχουν και πόσο είναι αποτελεσματικά ή τι οι γυναίκες ζητούν να τροποποιηθούν είναι τα μέτρα που παίρνουν και τα κίνητρα, έτσι ώστε ο εργοδότης να μπορέσει να προτιμήσει τη γυναίκα ως εργαζόμενη γιατί ξέρουμε ότι συνήθως δεν την προτιμά, είναι τα μέτρα για να προστατεύουνε τη γυναίκα εργαζόμενη με τον ιδιαίτερο ρόλο που έχει να διαδραματίσει στην κοινωνία και στην οικογένεια ως μητέρα, άδειες κύησης, λοχείας, ιδιαίτερης προστασίας της μητρότητας, είναι τα μέτρα για την συμφιλίωση της οικογενειακής με την εργασιακή ζωή, δηλαδή οι κοινωνικές υποδομές που μπορούν να βοηθήσουν τη γυναίκα απερίσπαστα να αφοσιώνεται στην εργασία της και είναι και κάποια συγκεκριμένα θέματα κατάρτισης και απόκτησης γνώσεων και δεξιοτήτων που έχουν σχέση με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, ένας κρίσιμος τομέας για τις γυναίκες γιατί ξέρουμε ότι και εκεί υπάρχουν αδυναμίες.

Ενημερωτικά και επιγραμματικά, ένας νόμος που έγινε πρόσφατα είναι αυτός που μας συνδέει ένα έλλειμμα που είχαμε στο εκπαιδευτικό μας σύστημα τις ανάγκες κατάρτισης. Το σύστημα αρχικής εκπαίδευσης, το σύστημα συνεχιζόμενης εκπαίδευσης με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας ώστε να γίνεται σωστός προγραμματισμός.

Το δεύτερο είναι δύο συγκεκριμένα κίνητρα που λήφθηκαν με νόμο που τελείωσε χθες στη Βουλή. Ο νόμος αυτός προβλέπει ότι όποιος εργοδότης προσλαμβάνει γυναίκα μητέρα με 2 παιδιά τουλάχιστον, για κάθε παιδί που έχει θα δικαιούται επί ένα χρόνο επιδότηση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, δηλαδή θα έχει μειωμένο κόστος εργασίας για τον εργοδότη κατά το ύψος των εργοδοτικών εισφορών. Αν έχει μία γυναίκα δύο παιδιά επί 2 χρόνια ο εργοδότης.

Ένα δεύτερο κίνητρο για να παίρνει τη γυναίκα η οποία πολλές φορές μπαίνει σε κατάσταση κύησης και λείπει από την εργασία της είναι ότι αν πάρει κάποιον να την αναπληρώνει αυτό το διάστημα για το χρόνο της αναπλήρωσης επίσης θα υπάρχει επιδότηση των ασφαλιστικών εργοδοτικών εισφορών. Είναι δύο μέτρα σημαντικά.

Ένα τρίτο είναι ότι αν μία γυναίκα άνεργη βρει δουλειά σε ένα νομό ή ένα νέο ζευγάρι που είναι έξω από τον τόπο που έχει την κατοικία του και επειδή γνωρίζουμε ότι τα ενοίκια είναι ακριβά, υπάρχει μία σημαντική επιδότηση ενοικίου που δίνει η εργατική κατοικία που το λιγότερο ποσό που μπορεί να πάρει είναι γύρω στα 140 ευρώ το μήνα.

Ενδεικτικά αναφέρω κάποια καινούργια, χθεσινά μέτρα, αφήνω όλα τα άλλα που πιστεύω ότι θα προκύψουν μέσα από τον διάλογο ως ερωτήσεις και θέσεις δικές σας για το καινούργιο που θα πρέπει να βελτιώσει ότι μέχρι σήμερα έχει γίνει στον κρίσιμο αυτό τομέα. Σας ευχαριστώ.

κα. Μ. ΜΠΕΛΒΕΚΟΥ: Κύριε Παπανδρέου, αγαπητές φίλες, νομίζω ότι θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι ζούμε σε περίεργες εποχές. Οι κοινωνικές ανάγκες είναι διαρκώς αυξανόμενες. Η διεθνοποίηση, το άνοιγμα των αγορών, η έξοδος της γυναίκας στην αγορά εργασίας, η νέα τεχνολογία είναι καινούργια δεδομένα τα οποία δημιουργούν πολλούς κινδύνους, δημιουργούν όμως και πολλές προκλήσεις και πολλές ευκαιρίες.

Τώρα στη χώρα μας τι άμεσα και έμμεσα θα μπορούσαμε να πούμε απ όλα αυτά τα κοινωνικά προβλήματα επηρεάζουν τις γυναίκες. Να μην ξεχνάμε την αλλαγή της παραδοσιακής μορφής της ελληνικής οικογένειας. Να μην ξεχνάμε τα νέα δημογραφικά δεδομένα. Να μην ξεχνάμε την έξοδο της γυναίκες στην αγορά εργασίας και τέλος κάτι που έμμεσα επηρέασε τον γυναικείο πληθυσμό είναι οι μετακινήσεις των πληθυσμών που έγιναν τα τελευταία χρόνια.

Μην ξεχνάμε ότι στη γειτονιά μας κατέρρευσαν πολιτικά συστήματα και αναγκάστηκαν άνθρωποι με υπαρκτές ανάγκες να φτάσουν στη χώρα μας. Όλα αυτά νομίζω ότι συμφωνείτε ότι χρειάζονται νέες πολιτικές. Πριν όμως πω για τις ήδη υπάρχουσες και τις νέες πολιτικές θα ήθελα να πω ότι να μην ξεχνάμε ότι το κράτος πρόνοιας είναι δημιούργημα των ώριμων χρόνων του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Είναι κομμάτι της ευρωπαϊκής μας ταυτότητας και οφείλουμε με κάθε τρόπο να το προασπίσουμε και είναι αυτό το κομμάτι των πολιτικών που κινδυνεύει από την άνοδο στην εξουσία συντηρητικών κυβερνήσεων.

Τι έχουμε κάνει, δύο τρία πράγματα στο χώρο της πρόνοιας. Θα δεχτούμε και ερωτήσεις και προτάσεις. Τα τελευταία 20 χρόνια, νομίζω ότι συμφωνείτε, απέκτησε έννοια η λέξη πρόνοια. Πριν από τα 20 χρόνια να μην ξεχνάμε γιατί όταν κοιτάμε μπροστά πρέπει να βλέπουμε και τα σημεία εκκίνησης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν υπήρχε συγκροτημένη πρόνοια στην Ελλάδα.

Υπήρχαν αποσπασματικές, περιστασιακές, μεμονωμένες δράσεις στην λογική των ευυπόληπτων πολιτών. Υπήρχε η πρόνοια της αφ υψηλού και κατά παραχώρηση φιλανθρωπίας. Αυτό νομίζω, όσες είμαστε λίγο μεγαλύτερες, πρέπει να το θυμόμαστε και να το ζήσαμε στο πετσί μας.

Εδώ λοιπόν τα τελευταία 20 χρόνια, σιγά - σιγά και επαγωγικά είμαστε σε μία προσπάθεια εν εξελίξει, μιλάμε για πρώτη φορά για ένα κοινωνικό δίκτυο, ένα κοινωνικό δίκτυο το οποίο είναι ολοκληρωμένο, είναι σύγχρονο, είναι αποτελεσματικό και είναι προσβάσιμο κυρίως στις γυναίκες.

Αυτό το κοινωνικό δίκτυο υλοποιείται σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης και σε ερώτημα γιατί η Τοπική Αυτοδιοίκηση και όχι η Κεντρική Εξουσία θα έλεγα ότι η πρόνοια είναι ένα ευπαθές κομμάτι που επιδέχεται μόνο εξατομικευμένη προσέγγιση. Θα έλεγα ότι ο στόχος μας είναι αυτή τη στιγμή πρόνοια στον Δήμο και στο απώτερο μέλλον πρόνοια σε επίπεδο γειτονιάς.

Κανείς δεν ξέρει καλύτερα από τον Δήμαρχο τις ανάγκες της περιοχής του, κανείς δεν ξέρει καλύτερα από τον Δήμαρχο τις ανάγκες της γυναίκες της περιοχής του, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι κάθε πόλη, κάθε γειτονιά έχει διαφορετικά κοινωνικά προβλήματα και ας μην ξεχνάμε και έναν ιδιότυπο ερμητισμό και συντηρητισμό που σοβεί στην ελληνική οικογένεια μην μάθουν παραέξω το πρόβλημά μας.

Αυτό λοιπόν το κοινωνικό δίκτυο με δύο κουβέντες είναι το πρόγραμμα βοήθειας στο σπίτι, υπάρχει στο δήμο Καλλιθέας, υπάρχουν τα κέντρα ημερήσιας φροντίδας ηλικιωμένων, υπάρχουν τα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης, υπάρχουν τα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών για άτομα με αναπηρίες, αυτές είναι δομές που ανακουφίζουν τη γυναίκα για να βγει στην αγορά εργασίας και να ασχοληθεί και με τα ενδιαφέροντά της.

Τι θα ήθελα περίπου να προτείνω από μέρους μου και γενικότερα μία γενικότερη πολιτική. Καταρχήν επέκταση όλων αυτών των κοινωνικών προγραμμάτων. Στόχος μας είναι να επεκταθούνε όλα αυτά τα κοινωνικά προγράμματα. Θα έλεγα ότι χρειάζονται για τις γυναίκες παράλληλες πολιτικές που θα διεμβολίζουν όλα τα υπουργεία.

Παράλληλες πολιτικές για τις γυναίκες και αυτές οι πολιτικές, η Εφη Μπέκου τα ξέρει καλύτερα από μένα, πρέπει κατά τη γνώμη μου να είναι πρωτογενείς, εξατομικευμένες πολιτικές για την γυναίκα και όχι κατ αναλογίαν εφαρμογές κλπ. Και κυρίως, κλείνω, τελευταίο αλλά όχι έσχατο, οι γυναίκες να αποφασίζουν για τις γυναίκες. Τα κέντρα λήψεως αποφάσεων πρέπει να έχουν γυναίκες να αποφασίζουν για τις γυναίκες.

Θα ήθελα να τελειώσω λέγοντας ότι καμία δεν ξέρει καλύτερα από μένα, καλύτερα από εσάς τις εργαζόμενες και επιτρέψτε μου μία βιωματική παράμετρο τι είναι να ξεκινάς τη ζωή σου, να ξεκινάς την καριέρα σου και να πληρώνεις τον βρεφονηπιακό σταθμό γιατί στη γειτονιά σου, τώρα υπάρχει, να πληρώνεις μία γυναίκα για να φροντίζει τους υπερήλικες γονείς σου, να τρέχεις γρήγορα να πάρεις το παιδί σου γιατί ο βρεφονηπιακός σταθμός τέλειωσε και κυρίως να πηγαίνεις στη δουλειά σου και να αντιμετωπίζεις την απαξιωτική συμπεριφορά των αφεντικών σου γιατί είσαι γυναίκα.

Ευχαριστώ πολύ, τίποτα άλλο.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: Αγαπητές φίλες τώρα θα ξεκινήσουμε τον διάλογο. Θα ακολουθήσουμε τη διαδικασία ερωτήσεων και τοποθετήσεων μαζί και στο τέλος θα απαντήσει ο κ. Παπανδρέου και αν χρειαστεί, και είναι εξειδικευμένη ερώτηση και οι γενικοί γραμματείς.

Υπάρχει κάποια κυρία; Να σημειώσω τα ονόματα και μετά θα μιλήσετε. Η κα. Τσαγκάρη Μαρία έχει τον λόγο.

κα. Μ.ΤΣΑΓΚΑΡΗ: Τα τελευταία χρόνια η γυναίκα δυναμικά βγήκε στην αγορά εργασίας και στο στίβο της ζωής. Οι έννοιες βέβαια γυναίκα, εργασία, εξέλιξη είναι πλεγμένες θα έλεγα έτσι σε μία δομή κοινωνίας κράτους πολιτείας, που δεν διευκολύνουν την εργαζόμενη γυναίκα. Και να το πω πιο απλά. Τα σχολειά μας κλείνουν, οι μητέρες, οι γυναίκες εργαζόμενες πώς θα διευκολυνθούν;

κ. Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Να κάνω μία ερώτηση και εγώ. Πόσες μητέρες εδώ εργαζόμενες, έχουν πρόβλημα με το κλείσιμο των σχολείων το απόγευμα για το που θα αφήσουν τα παιδιά;

κα Μ.ΤΣΑΓΚΑΡΗ: Για τις διακοπές.

κ. Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Α, για τις διακοπές. Τότε να ρωτήσω για τις διακοπές. Μπορώ να δω κάποια χέρια, πόσες γυναίκες βλέπουν ως σημαντικό πρόβλημα το πρόβλημα των διακοπών; Προσπαθώ να έχουμε και μία ζωντανή κουβέντα.

κα. ΚΑΤΙΑ: Κύριε Υπουργέ αφού πρώτα απ όλα σας ευχηθώ καλή επιτυχία στον αγώνα σας, στον αγώνα μας γενικότερα, ήθελα να σας θέσω ένα ερώτημα σχετικά με τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει και η πόλη μας εδώ η Καλλιθέα αλλά και γενικότερα η χώρα.

Οσον αφορά το πρόβλημα των προσφύγων, των παλιννοστούντων, τι λύσεις έχετε να προτείνετε καινούργιες, πέρα απ ότι έχει εφαρμοστεί ως τώρα.

Κα. Μ. ΤΣΙΑΠΕΤΗ: Κύριε Παπανδρέου, αξιότιμες κυρίες σας καλωσορίζω και εγώ από την πλευρά μου στο Δήμο της Καλλιθέας σε αυτή την τόσο ζεστή εκδήλωση. Από πλευράς μου θέλω να ρωτήσω το εξής: Πώς νομίζετε ότι θα μπορούσαμε να πετύχουμε το συνδυασμό που απαιτεί η σύγχρονη γυναίκα το να είναι ταυτόχρονα εργαζόμενη και μητέρα. Οι νέες γυναίκες σαν και εμάς αντιμετωπίζουν πολλές φορές το πρόβλημα να κάνουν συμβιβασμούς είτε ως προς τη μία ιδιότητα, είτε ως προς την άλλη. Ποιες συγκεκριμένες πρακτικές και κατ επέκταση στα πλαίσια του ίδιου ερωτήματος πώς θα βλέπατε την εισαγωγή του θεσμού του Συνηγόρου Ισότητας όταν 20 χρόνια μετά το πρώτο θεσμικό πλαίσιο για την ισότητα θα μπορούσαμε να δώσουμε μία νέα πνοή σε αυτό το όραμα. Ευχαριστώ πολύ.

κα. ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ: Είμαι συνδικαλίστρια στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η απουσία των γυναικών από τις υψηλές θέσεις ευθύνης, δηλαδή από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων στις επιχειρήσεις, στην ανάπτυξη, στην οικονομία είναι μία πραγματικότητα. Θα ήθελα να μου πείτε τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει προκειμένου να αλλάξει αυτό; Ευχαριστώ πολύ.

κα. ΠΙΠΕΡΙΔΗ: Καλησπέρα σας κύριε Παπανδρέου. Χαίρομαι πολύ που σας μιλάω και από κοντά. Είμαι Φυσικός κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στο περιβάλλον. Γνωρίζουμε όλοι ότι για την επαγγελματική κατάσταση και εξέλιξη και μιας γυναίκας ειδικότερα όπως είμαι εγώ χρειάζεται μία συνεχή εκπαίδευση και κατάρτιση, ενημέρωση και ειδικότερα μας ενδιαφέρουν πολύ οι νέες τεχνολογίες, θα ήθελα να μάθω πώς σκοπεύετε εσείς στο πρόγραμμά σας να εντάξετε αυτές τις νέες τεχνολογίες και να βοηθήσετε τους νέους και άνεργους επιστήμονες και ειδικά τις γυναίκες. Ευχαριστώ.

κα ΑΙΜ. ΤΖΙΒΑ: Γεια σας και από εμένα. Είμαι γραμματέας νέων τραπεζοϋπαλλήλων και πρώτα απ όλα να σας ευχαριστήσω που μας δίνετε αυτή τη δυνατότητα η οποία είναι και πρωτόγνωρη το να ερχόμαστε τόσο πολύ κοντά σας και να μπορέσουμε να σας θέτουμε κάποια ερωτήματα.

Από τα πολύ μικρά μου χρόνια εργάζομαι αλλά ασχολούμαι και με τον συνδικαλισμό. Ξέρετε όμως ότι κι εμείς οι νεώτερες γυναίκες, αλλά και οι μεγαλύτερες, συνδεόμαστε με ένα θεσμό. Την οικογένεια, η οποία οικογένεια άμεσα συνδέεται με την πολιτεία. Θα ήθελα να μας πείτε, ποιοι είναι οι θεσμοί εκείνοι και τι πιστεύετε εσείς ότι θα κάνετε για την οικογένεια και κυρίως για τις μονογονεϊκές οικογένειες; Ευχαριστώ.

Μ.ΝΙΚΟΛΑΟΥ: Κύριε Παπανδρέου γειά σας. Είμαι απόφοιτος του Πανεπιστημίου Ψυχολογίας στην Αγγλία και ήθελα να σας απευθύνω το εξής ερώτημα: Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, εφόσον η ανεργία βέβαια εδώ στην Ελλάδα είναι ένα θέμα, υπάρχουν κάποιες ελαφρύτερες μορφές εργασίας για τις γυναίκες που τις παρέχουν και εμπειρία και γνώση και πείρα, ώστε να προωθηθούν μετέπειτα στα επόμενα βήματα, παρέχοντάς τους όμως ταυτόχρονα και τα ασφαλιστικά δικαιώματά τους, αλλά και τις όποιες παροχές τους. Θα ήθελα τη γνώμη σας γι αυτό.

κα ΣΟΥΒΛΙΑ: Θα ήθελα να ρωτήσω για τις γυναίκες μέσης ηλικίας και μεγαλύτερης, που μένουν χωρίς δουλειά και είναι δύσκολο να βρουν μετά. Τι έχετε να μας πείτε γι αυτό;

ΥΒΕΤ: Είμαι δημοτική σύμβουλος Αθηνών, μετανάστρια και πολύ περήφανη που ανήκω στην ελληνική κοινωνία. Θα ήθελα πρώτα να τοποθετηθώ στο θέμα της ενδοοικογενειακής βίας. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο ασχολούμαι πάρα πολύ βαθιά με το θέμα αυτό και όλο περισσότερο αποκαλύπτω ότι υπάρχει τεράστιο πρόβλημα και οι γυναίκες δυστυχώς είναι ακάλυπτες. Δεν έχουμε καταφύγιο και θα ήθελα να ξέρω τι θα κάνουμε γι αυτό και χωρίς ο «όρος καταφύγιο, αλλά ένα κέντρο της οικογενειακής περίθαλψης. Βοήθημα θα θέλαμε εμείς που ασχολούμαστε με αυτό να έχουν αυστηρότερα μέτρα και να φεύγει ο άντρας από το σπίτι και όχι να αναγκαστεί η γυναίκα να φύγει με τα παιδιά μεσάνυχτα.

Τα ασφαλιστικά μέτρα να είναι πιο προσιτά για να μπορεί να αποκτήσει καμία γυναίκα, γιατί είναι ακριβά. Και φυσικά η νομική υποστήριξη κι αυτή πανάκριβη.

Μαζί με αυτό χρειάζεται όμως πλάι-πλάι ενημέρωση. Ενημέρωση στην κοινωνία και ολωνών μας όταν τα ακούμε να αντιδρούμε, να κάνουμε κάτι, να μην ακούμε τα βάσανα της γυναίκας δίπλα μας και να λέμε ότι δεν είναι η δουλειά μας. Είναι δουλειά μας. Αν έχουν μικρά παιδιά, ακόμη πιο πολύ.

Και μαζί μ αυτό, πιστεύω ότι και ένα ενημερωτικό πρόγραμμα πρέπει να ξεκινάει μέσα στα σχολεία, να ξέρουν και τα ίδια τα παιδιά, ότι αυτές οι αντιδράσεις του πατέρα δεν είναι νορμάλ, δεν είναι τρόπος ζωής. Και οι δάσκαλοι να μπορούν να βοηθούν. Χρειάζεται και μέσα στο ελληνικό σχολείο, πιστεύω εγώ, ο θεσμός του σχολικού ψυχολόγου. Σας ευχαριστώ πολύ.

κα. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ: Ευχαριστώ τον Δήμο Καλλιθέας και ιδιαίτερα τον κ.Ασκούνη και όλο το Συμβούλιο. Ο γιός μου 29 χρονών έπαθε έμφραγμα. Του έκανα μπαλονάκι. Αυτό το παιδί δεν έχει ασφάλεια, δεν έχει τίποτα και τώρα παίρνει ένα επίδομα από την Πρόνοια. Αυτό το παιδί μπορείτε να μου πείτε τι θα γίνει 29 χρονών χωρίς δουλειά, χωρίς τίποτα; Στο μέλλον τι θα κάνει αυτό το παιδί; Εχω δύο παιδιά άνεργα. Τι θα κάνουν αυτά τα παιδιά;

κα Ρ.ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ: Κύριε Υπουργέ, είμαι η Πρόεδρος της Ομοσπονδίας των Δικαστικών Υπαλλήλων. Για να φτάσω σε αυτή τη θέση, χρειάστηκε να αποδεικνύω κάθε ημέρα ότι αξίζω, ενώ οι άνδρες το απέδειξαν μια φορά και αυτό φτάνει.

Σας ρωτώ λοιπόν τι σκέφτεστε να κάνετε, επειδή εσείς θα δημιουργήσετε το ψηφοδέλτιο Επικρατείας, πώς θα είναι η κατά φύλο σύνθεση; Θα πάτε στη λύση του φερμουάρ; Ενας άνδρας μια γυναίκα; Ευχαριστώ.

Β.ΣΠΥΡΙΔΩΝΑΚΗ: Κύριε Υπουργέ, εγώ θέλω να σας ευχαριστήσω που ζωντανέψατε την διάθεσή μας για αγωνιστικότητα πάλι, γιατί κάπου είχε υποτονίσει από τις παραλείψεις που έχουν γίνει, από τα λάθη κάπου η αγωνιστικότητα των γυναικών είχε υποτονίσει και ευχαριστούμε που μας την ξαναδίνετε εσείς.

Χαιρετίζω όλες τις φίλες εδώ, εύχομαι να έχουν υγεία, καλή χρονιά. Θέλω να σας ρωτήσω, είναι αξιοπρεπές μια πολύτεκνη μάνα να πηγαίνει στον ΟΑΕΔ να δηλώνει παρουσία και να παρακαλάει να πάρει έστω και αυτό το επίδομα ανεργίας, γιατί έτυχε να δουλέψω 15 μήνες, χάρη σε έναν καλό άνθρωπο που με πήρε στην δουλειά του, γιατί αξιολόγησε την δραστηριότητά μου, υπηρετώντας τους γονείς επί 24 χρόνια στα σχολεία, στους συλλόγους γονέων. Γνωρίζετε χωρίς καμία πληρωμή, με κόστος πολλές φορές και της προσωπικής μας αξίας και διάθεσης των ελεύθερων ωρών μας.

Θεωρώ ότι είναι πράγματι αναξιοπρεπές να περιμένω να πάρω το επίδομα ανεργίας, ή να δηλώνω παρουσία κάθε μήνα στον ΟΑΕΔ.

Επίσης θέλω να σας πω τα 145 ευρώ που παίρνει μια πολύτεκνη μάνα ως επίδομα το θεωρείτε εσείς ότι είναι ένα ποσό που μπορεί μια μάνα να χαρτζηλικώσει λίγο τα παιδάκια της, ή να βουλώσει μια τρύπα στο σπίτι της; Πιστεύω ότι συμφωνείτε όλοι ότι είναι ένα πολύ ευτελές ποσό, αλλά το χρειαζόμαστε και το παίρνουμε.

Οπως και θα ήθελα, πέρα από την πολύτεκνη μάνα, θα ήθελα αυτή τη νοικοκυρά, επιτέλους θα την προσέξει κάποιος, γιατί οι εργαζόμενες πληρώνονται, παίρνουν το δώρο τους, βοηθάνε τα σπίτια τους, αλλά εμείς οι νοικοκυρές που υπηρετούμε ένα μικρό κοινωνικό σύνολο, δεν αξίζει να έχουμε και εμείς μια θέση εργασίας στη σύνταξη; Θα ήθελα να μου απαντήσετε γι αυτά;

Μ.ΓΙΟΥΡΜΕΤΑΚΗ-ΤΟΥΦΕΞΙΔΟΥ: Γειά σας με λένε Μαρία Γιουρμετάκη-Τουφεξίδου και επίτηδες λέω το όνομα του πατέρα μου και του άνδρα μου. Κάποτε έλεγες μόνο το όνομα του πατέρα σου, ή μόνο το όνομα του άνδρα σου. Θα ήθελα λοιπόν να σας δηλώσω ως δασκάλα εδώ και 22 χρόνια, ότι πραγματικά το μεγάλο πρόβλημα της παιδείας, της εκπαίδευσης στην Ελλάδα, πέφτει στους ώμους των γυναικών.

Από το 82 και μετά είδαμε πολύ ωραία πράγματα και θα θέλαμε κι άλλα. Γι αυτό είμαστε εδώ, για να μας πείτε και κάποιες λεπτομέρειες. Δηλαδή, πράγματι το στερεότυπο της γυναίκας, πρέπει να αλλάξει. Δεν μπορεί να το αλλάξουμε όμως μόνες μας. Πώς η πολιτεία μπορεί, έστω σε τοπικό επίπεδο, στους δήμους, να κάνει κάτι που να βοηθήσει έστω τον κάθε Δήμο, να έχει ένα κομμάτι για την γυναίκα.

Δεν είναι μόνο πολύ καλό το έργο που παρέχεται από τη Γενική Γραμματεία Ισότητας, αλλά έστω πώς γίνεται να βοηθηθεί η γυναίκα σε τοπικό επίπεδο. Ευχαριστώ πάρα πολύ.

κ.Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Μήπως έχετε κάποιες ιδέες, σκέψεις, από την εμπειρία σας;

Μ.ΓΙΟΥΡΜΕΤΑΚΗ-ΤΟΥΦΕΞΙΔΟΥ: Ευτυχώς κ.Υπουργέ, που υπάρχουν και τέτοιοι πολιτικοί στην Ελλάδα. Ειλικρινά με συγκινεί ότι επιτέλους κάποιος θα μας ακούσει. Μας το έχετε ξαναπεί αυτό και έχουμε διαβάσει πολλά για τα διαπολιτισμικά σας βήματα και στο εξωτερικό και με τη γειτονική μας χώρα και με τις άλλες χώρες και εμείς οι δάσκαλοι και οι δασκάλες κάνουμε αυτές τις εξαγγελίες, γιατί είμαστε μαζί σας, σε επίπεδο κυβερνήσεως. Εμείς προσπαθούμε, που πιστεύουμε στην δημοκρατία, να τις βιώνουμε κάθε μέρα μέσα στην τάξη.

Εμείς εδώ στην Καλλιθέα και στο Μοσχάτο να ξέρετε, γιατί ανήκω σε αυτό το Σύλλογο, εγώ 8 χρόνια τώρα, δεν κοιτάω ποιανού είναι αυτό το παιδί, για μένα αυτό το παιδί είναι της μάνας του και του πατέρα του και αυτό θέλω να σας παρακαλέσω, ειδικά για τις χωρισμένες γυναίκες, δεν ξέρω πώς να τις ονομάσω, μονογονεϊκή οικογένεια να το πω, δεν ξέρω πώς να το πω, ανύπαντρες μητέρες να το πω. Γιατί επιτέλους και εγώ είμαι παντρεμένη με δύο παιδιά και αυτή τη στιγμή ανησυχώ. Διαβάσανε τα παιδιά μου, τι έγινε σπίτι;

Ακόμα και το στήσιμο στην Τοπική Αυτοδιοίκηση των βρεφονηπιακών σταθμών, όπως και του ολοήμερου σχολείου, το οποίο θέλει βελτίωση γιατί το ωράριό του είναι 8-4 και καλύπτει το δημόσιο τομέα. Τον ιδιωτικό τομέα όμως δεν τον καλύπτει. Εχω και άλλα, αλλά είστε εδώ ο επίσημός μας, αυτός που θα μας δώσει λύσεις και με τις γυναίκες εδώ τις υποψήφιες και τις γλυκές υπάρξεις, θα μας κάνετε τη χάρη να μας διευκολύνετε, προτείνοντάς μας εσείς λύσεις θεσμών. Αυτό έρχεστε να μας πείτε. Εμείς τα ξέρουμε τα προβλήματα και τις λύσεις, αλλά θέλουμε και θεσμικά πώς θα λυθούν τα προβλήματά μας. Ευχαριστώ πάρα πολύ.

κ.Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Κι εγώ ευχαριστώ. Θέλω κι εγώ να πω, ότι υπάρχουν προβλήματα, αλλά είναι ωραία να δούμε πώς τα ιεραρχούμε και, επειδή τα ζείτε άμεσα, είναι πολύ λάθος να έρθουμε εμείς με ένα θεωρητικό σχήμα και να πούμε, έτσι θα τα λύσετε. Μαζί θα τα λύσουμε. Γι αυτό θέλω να ακούσω και τις δικές σας σκέψεις και τις δικές σας ιδέες και τις δικές σας προτάσεις και μεθαύριο ως κυβέρνηση μαζί θα τα λύνουμε, θα συναποφασίζουμε.

κα ΠΑΠΑΔΑΚΗ: Κύριε Υπουργέ καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο σας. Είμαι Οικονομολόγος, έχω να σας αναφέρω και να σας υποδείξω έγγραφα του δημοσίου, ένα πολύ βρώμικο φάκελο διαφθοράς που αφορά το Υπουργείο Οικονομικών. Και θα ήθελα να μου πείτε, ποια θα είναι η δική σας η στάση απέναντι στη διαφθορά.

κα Λ.ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ: Είμαι από το χώρο της υγείας, είμαι νοσοκόμα. Υπηρετώ την υγεία 35 συναπτά έτη. Εχω την άποψη ότι όταν απευθυνόμαστε προς το Υπουργείο Υγείας, κουφαίνουν όλοι. Θα σας πω εγώ πού πάσχει το νοσοκομείο.

Όχι σε μηχανήματα, όχι σε γιατρούς. Πάσχουν στο νοσηλευτικό προσωπικό. Στη ραχοκοκαλιά και θα σας έλεγα ότι σήμερα υπηρετούν 32.000 νοσηλεύτριες-νοσηλευτές και βοηθοί, έχουμε τα ΤΕΕ, έχουμε πολυδιάσταση της εκπαίδευσης, ενώ το κέντρο είναι ο άρρωστος.

Δεν μπορεί να έχουμε 7 επίπεδα εκπαίδευσης. Πρέπει να γίνει ένα και η δευτεροβάθμια. Υπάρχουν άνεργοι ΤΕΕ και βοηθοί νοσηλευτές πάνω από 12.000. Στα προγράμματα του ΟΑΕΔ, η κα Πανοπούλου τα γνωρίζει, ελάχιστοι εισέρχονται, διότι 400 ευρώ να υπηρετείς επί ένα 8ωρο ένα άρρωστο, είναι πάρα πολύ λίγο.

Τι γίνεται; Δεν μπορεί να προκηρύσσουμε νοσηλευτικό προσωπικό από το Γενάρη και τον επόμενο Γενάρη να μην το έχουμε πάρει. Αυτό που θα σας έλεγα κ.Πρόεδρε, σύντροφε Υπουργέ και Πρόεδρε της κυβέρνησης αύριο είναι ότι πρέπει να διορθώσετε δύο πράγματα. Όταν ζητάμε εργαζόμενους να τους πάρουμε τώρα, όχι του χρόνου, γιατί ο άρρωστος έχει φύγει. Σας ευχαριστώ.

κα Σ. ΑΓΓΕΛΙΔΟΥ: Νομαρχιακή Σύμβουλος Αθήνας. Έχω εκλεγεί πρόσφατα με τον συνδυασμό της Φώφης Γεννηματά στη Νομαρχία Αθήνας. Το επάγγελμά μου είναι νοσηλεύτρια. Με την κα συνάδελφο και πολύ καλή φίλη Βασιλάκου συμφωνώ.

Θα ήθελα να κάνω μία ερώτηση, επειδή τα προβλήματα της ελληνικής οικογένειας είναι πολλά αλλά ευτυχώς η οικογένεια η ελληνική έχει τον τρόπο είτε με τη γιαγιά, είτε με τον παππού να μπορεί να κρατάει κάποια προβλήματα και να μην φαίνονται προς τα έξω.

Επειδή πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχουν αναπτύξει έναν (ας το πούμε) κυβερνητικό σχεδιασμό σε σχέση με την οικογένεια και με παιδί και έχουν δημιουργήσει Υπουργεία σχετικά με την οικογένεια για το παιδί, εσείς εδώ ως αυριανός Πρόεδρος πώς θα την βλέπατε αυτή την ιδέα; Ένα Υπουργείο για την οικογένεια και για το παιδί.

Ευχαριστώ και θέλω να ευχηθώ σε όλες τις γυναίκες εδώ καλή επιτυχία που σήμερα απ ότι φαίνεται θα την έχουν.

κα Κ. ΠΑΤΣΑΒΟΥ: Προεδρεύω ενός Συλλόγου που λέγεται «ΑΡΚΑΣ και σε αυτό το χώρο έχω κάνει δύο εκθέσεις με τον Δήμο παλαιότερα με θέμα την ελληνίδα γυναίκα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Είναι ένα Μουσείο με κεντήματα, στολές, φωτογραφίες, κοσμήματα, φωτογραφίες αγροτισσών, γυναικών της αρχαιότητος και μάλιστα Ολυμπιακούς έκαναν και στο Καλέντζι, στο χωριό σας την ημέρα που είχατε μνημόσυνο για τον πατέρα σας.

Και όμως σας πληροφορώ είμαι συνταξιούχος, παλεύω χωρίς καμία επιχορήγηση τα τελευταία χρόνια. Το έχω ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ. Εσάς σας εκτιμώ αλλά δεν έχω πάρει επιχορήγηση για τίποτα. Μιλάμε για τεράστιο έργο που θα μείνει στο δρόμο. Το Υπουργείο Πολιτισμού δεν δίνει τίποτα, ούτε απαντήσεις, ούτε τίποτα. Μόνο συγκροτήματα και μουσικούς. Ευχαριστώ. Σας εύχομαι καλή επιτυχία.

κα Θ. ΓΚΑΒΟΓΙΑΝΝΗ: Δουλεύω με 8μηνη σύμβαση και το πρόβλημά μου δεν είναι μόνο αυτό. Έχω πολλά προβλήματα. Θα ήθελα για τις συμβάσεις μας γιατί είναι η δεύτερη φορά που δουλεύω με 8μηνη σύμβαση. Έχω περάσει με την 8μηνη σύμβαση, με έχουν διώξει και επειδή έχω περάσει πάρα πολλά μου έχει φανεί πάρα πολύ άσχημο αυτό και φοβάμαι να μην μου ξανατύχει.

Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχει μια μονιμοποίηση. Αυτό που ζητάμε είναι να γίνουμε μόνιμοι για να μην έχουμε αυτό το πρόβλημα γιατί εγώ προσωπικά είμαι μόνη μου, με την μητέρα μου και με τα δυο μου παιδιά που πρέπει να τα μεγαλώσω εγώ. Άμα χάσω την μητέρα μου είμαι μόνη μου και έχω πάρα πολύ δρόμο μπροστά μου. Είναι δύο παιδιά που είναι 5 και 6 χρονών.

Έχω σπουδές μπροστά να τους μεγαλώσω, είναι πάρα πολλά και σκέφτομαι ότι δεν έχω δουλειά και είναι πολύ βασικό για μένα. Είμαι μόνη μου στη ζωή και είναι όλα δηλαδή από μένα. Σας ευχαριστώ και σας εύχομαι όλα καλά, να είσαστε πάντα καλά.

ΟΜΙΛΗΤΡΙΑ: (εκτός μικροφώνου) Εγώ δεν χρειάζομαι δουλειά, είμαι δημόσιος υπάλληλος για 30 χρόνια. Μεγάλωσα τα παιδιά μου με όλες τις δυσκολίες κ. Υπουργέ, είμαι 50 ετών. Σήμερα αντιμετωπίζω το πρόβλημα της ανεργίας της κόρης μου η οποία δεν έχει σπουδάσει και βλέπω όλα τα προγράμματα και έχω απέναντί μου την Γενική Γραμματέα του Υπουργείου Εργασίας??Απασχόληση στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα? Τα παιδιά μας θέλουν πλήρη απασχόληση?.

κα Β. ΖΕΜΠΙΛΗ: Σας εύχομαι «με τη νίκη. Θα τα πω λίγο απλά. Είμαι μητέρα άνεργη, άτομο με ειδικές ανάγκες, ΑΜΕΑ που λέγεται στο πρόγραμμα Κοινωνικής Πρόνοιας με δύο ανήλικα τέκνα. Ο μεγάλος μου γιος είναι μαθητής του 19. Αυτή τη στιγμή είμαι άνεργη. Πώς αυτά τα δυο παιδιά θα μεγαλώσουν με μια μητέρα που έχει αναπηρία 67% χωρίς δουλειά;

Θα ήθελα να λύσουμε και αυτό. Σαν άτομο με ειδικής ανάγκες και σαν ?πρόγραμμα. Είχα μπει σε κάποιο πρόγραμμα τότε που ήμουν άνεργη στη Ζεύκα Δήμου Καλλιθέας. Όταν τελειώνει κάποιο πρόγραμμα που με απασχολούν για 18μηνο, είτε για 24 μήνες και σταματάει μετά τι πρέπει να κάνω; Θα ήθελα να μου απαντήσετε σε αυτό ακριβώς και τι θα κάνω εγώ τώρα αυτή τη στιγμή που είμαι 2,5 χρόνια άνεργη και μου έχει τελειώσει το Ταμείο Ανεργίας που έπαιρνα τα 300 ευρώ. Τώρα τι πρέπει να κάνω με μια μητέρα ανάπηρη; Ο πατέρας μου πολέμησε στην Αντίσταση. Με ένα ενοίκιο που δεν μπορώ να το πληρώσω και θα ήθελα να μου απαντήσει ο κ. Πρόεδρος τι θα κάνουν αυτές οι μητέρες που είναι με δυο ανήλικα τέκνα άνεργες και δεν τις παίρνουν στη δουλειά. Ευχαριστώ πολύ, να είστε καλά.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: Θέλω να ευχαριστήσω όλες τις φίλες. Να κλείσουμε εδώ τη συζήτηση γιατί πρέπει να δοθούν απαντήσεις. Θα απαντήσει ο κ. Παπανδρέου και στις εξειδικευμένες ερωτήσεις θα απαντήσουν οι Γενικές Γραμματείς. Να ξεκινήσουν οι Γενικές Γραμματείς τις εξειδικευμένες και να κλείσει ο κ. Παπανδρέου.

κα Ε. ΜΠΕΚΟΥ: Αγαπητές φίλες, είναι σαφές ότι όλα τα ζητήματα που έχουν τεθεί ακουμπούν στους στόχους που έτσι κι αλλιώς είπαμε και εισαγωγικά. Δηλαδή, και στο έλλειμμα της ισόρροπης συμμετοχής των γυναικών στην οικονομία, στην απασχόληση, στην πολιτική ζωή, στα κοινωνικά δικαιώματα και στα στερεότυπα.

Είπαμε εισαγωγικά ότι μια σειρά από μέτρα, προγράμματα και πολιτικές είναι σε εξέλιξη για όλους αυτούς τους τομείς αλλά είναι σαφές ότι υπάρχει ανάγκη και βελτιώσεων και νέων πολιτικών. Θα απαντήσουμε με τη σειρά και για τα εργασιακά αλλά και για τα ζητήματα της πρόνοιας. Θα περιοριστώ από τη δική μου πλευρά και στα ζητήματα που έχουν να κάνουν με το έλλειμμα της αξιοπρέπειας με την οποία αντιμετωπίζονται ακόμα και σήμερα οι γυναίκες, με τα προβλήματα της ενδοοικογενειακής βίας που τέθηκαν και με τις ανάγκες να αναπτύξουμε δομές για να αντιμετωπίσουμε αυτό το φαινόμενο.

Πράγματι τα τελευταία χρόνια γίνεται μια σημαντική πολιτική παρέμβαση. Έχουμε μια πολυπλοκότητα παρεμβάσεων που έχει να κάνει και με την ευαισθητοποίηση, έχει να κάνει και με την επιδημιολογική μελέτη που αποδεικνύει το φαινόμενο, αλλά και με τη δημιουργία πιλοτικών κέντρων συμβουλευτικών όπως αυτά που έχουν στην Αθήνα, τον Πειραιά και σε συνεργασία με μη κυβερνητικές οργανώσεις.

Όμως πραγματικά υπάρχει η ανάγκη να υπάρξει ένα εξειδικευμένο νομοθετικό πλαίσιο και αυτές οι δομές να απλωθούν σε όλη τη χώρα. Αυτά σε ότι αφορά τα ζητήματα του τι γίνεται μέχρι τώρα.

Σε ότι αφορά τις μονογονικές οικογένειας, είναι αλήθεια ότι σε νομοθετικό επίπεδο υπάρχει η εξομοίωση η νομοθετική, δηλαδή κατοχύρωση και εξομοίωση του άγαμου παιδιού. Έχει καταργηθεί ήδη εδώ και μια 20ετία η έννοια του νόθου παιδιού και θεωρείται απλώς παιδί εκτός γάμου με τα ίδια δικαιώματα αλλά βεβαίως από τη νομοθεσία μέχρι την πράξη υπάρχουν σημαντικές αποστάσεις.

Υπάρχει και στο επίπεδο της επιδοματικής πολιτικής και της στεγαστικής πολιτικής μία δέσμη μέτρων που πολλές φορές δεν είναι και αυτές γνωστές και δεν έχουν πληροφορηθεί και οι γυναίκες αυτών των κατηγοριών γι αυτήν την ανάγκη γιατί κινούνται στα όρια όχι μόνο του κοινωνικού αποκλεισμού αλλά έχουν και ένα έλλειμμα πληροφόρησης γιατί δεν βρίσκονται κοντά στα κέντρα που μπορούν να δοθούν οι πληροφορίες, είτε αυτά είναι κέντρα πληροφόρησης που υπάρχουν στους Δήμους, είτε με γενικότερες άλλες δομές πληροφόρησης.

Άρα λοιπόν πολλά από αυτά που έχουν θιγεί είναι μέτρα που εφαρμόζονται, που ισχύουν τα οποία σαφώς θέλουν και ενίσχυση. Παράδειγμα, η επιδοματική πολιτική είναι μία βάση αλλά είναι ανεπαρκής σήμερα και γι αυτό υπάρχουν και προτάσεις, έχουν κατατεθεί και προτάσεις για να δούμε την έννοια της κοινωνικής πρόνοιας και του κοινωνικού επιδόματος σε άλλα μεγέθη.

Όπως επίσης το γεγονός ότι οι γυναίκες που είναι άγαμες και άνεργες πρέπει σε κάθε περίπτωση να έχουν την προτεραιότητα σε σταθμούς φύλαξης, είναι μια αδήριτη πραγματικότητα και αυτό είναι ακόμα ένα έλλειμμα πολιτικής που πρέπει να το δούμε σε ότι αφορά τα στερεότυπα, την εκπαίδευση, τις νέες τεχνολογίες, τις γυναίκες.

Θέλω να πω ότι σε 3.500 σχολεία της χώρας αυτή τη στιγμή αναπτύσσονται προγράμματα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση για την αλλαγή του επαγγελματικού προσανατολισμού χρησιμοποιώντας βεβαίως τα προγράμματα του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης με φορέα υλοποίησης το κέντρο ερευνών για θέματα ισότητας σε όλη την Ελλάδα. Αυτό όμως δεν επαρκεί.

Δηλαδή προσπάθειες και πρωτοβουλίες που έχουμε για να παρέμβουμε στο στερεότυπο στην εκπαιδευτική διαδικασία θέλουν σαφώς να ενισχυθούν και να πάρουν και μια μορφή πια όχι πιλοτική αλλά να διατρέξουν όλη την ελληνική πραγματικότητα και ενδεχομένως να πάνε και σε πρωτοβάθμιο επίπεδο.

Τι θέλω να πω με αυτό; Θέλω να πω με αυτό ότι και πόροι δεσμεύονται και πολιτικές αναπτύσσονται και σε όλα τα ζητήματα υπάρχουν οι πρώτες προσεγγίσεις αλλά αυτό για την ώρα βεβαίως πολλές φορές δεν είναι και επαρκές ή πολλές φορές δεν φτάνει στο σημείο στο να πληροφορηθεί η κάθε γυναίκα και ο κάθε πολίτης και μέχρι και την τοπική κοινωνία. Γι αυτό και προηγουμένως τέθηκε και ένα ζήτημα ότι ο Δήμος είναι το επίκεντρο, η τοπική κοινωνία είναι το επίκεντρο αυτών των δράσεων και αυτών των πολιτικών για να γίνονται και κοινωνοί, και να επικοινωνείτε δηλαδή με το πρόβλημα αλλά και στη συνέχεια να δίνεται η πληροφόρηση για τη λύση.

κα Ι. ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΥ: Με τις ερωτήσεις που έγιναν μπήκαν ουσιαστικά δύο κατηγοριών θέματα. Το ένα είναι πώς μια γυναίκα θα μπει στη δουλειά ή πώς μία νέα γυναίκα, μέσης ηλικίας γυναίκα ή ακόμα τα παιδιά μιας γυναίκας που είναι άνεργα, δηλαδή πώς κάποιος άνεργος θα μπει σε μια δουλειά. Το δεύτερο, πώς θα διευκολυνθεί ουσιαστικά η γυναίκα που έχει και άλλα προβλήματα, κυρίως στήριξης της οικογένειας για να μπορέσει να ανταποκριθεί στα καθήκοντα που απαιτεί η εργασία της.

Νομίζω ότι μέσα σε αυτές τις ερωτήσεις με τις παραλλαγές έγιναν αυτά τα ερωτήματα. Επιγραμματικά στο τι μέχρι σήμερα έχει γίνει. Εκτός από το ολοήμερο σχολείο, εκτός από τους βρεφονηπιακούς σταθμούς υπάρχει μια πραγματικότητα, ότι οι βρεφονηπιακοί σταθμοί δεν είναι τόσοι που να επαρκούν να καλύψουν τις ανάγκες όλων των εργαζόμενων.

Ήδη πάρθηκε τώρα ένα μέτρα από την Εργατική Εστία και πρέπει να δούμε πώς αυτό επεκτείνεται, να δίνεται στους δικαιούχους του Οργανισμού επειδή δεν φτάνουν οι βρεφονηπιακοί σταθμοί που υπάρχουν ένα κουπόνι, ένα επίδομα μηνιαίο για να μπορεί η γυναίκα να πηγαίνει με αυτό σε κάποιον ιδιωτικό ή δημοτικό σταθμό, δηλαδή μια συμμετοχή στο κόστος για τη φύλαξη των παιδιών.

Αυτό εάν μπορούμε να το εξετάσουμε επεκτεινόμενο ανάλογα με την εισοδηματική κατάσταση ή με τον χαρακτήρα γιατί μπήκαν κάποια θέματα μονογονικής οικογένειας. Είναι ένα θέμα που δεν έχει μέχρι σήμερα αντιμετωπιστεί με τέτοια κριτήρια. Θα φανεί και θα αποτελέσει μία πρόκληση για το μέλλον.

Ένα δεύτερο θέμα σε σχέση με την φύλαξη την εναλλακτική είναι τα σχέδια που θα μπορούσαμε να δούμε διάφορων εναλλακτικών μορφών και πρωτοβουλιών για τη φύλαξη των παιδιών πέρα από τον βρεφονηπιακό σταθμό.

Στο θέμα της ελαστικότητας και των μορφών εργασίας, υπάρχουν όλες οι ευέλικτες μορφές στην Ελλάδα εργασίας. Το θέμα ότι ο μισθός και οι αποδοχές που πληρώνει κάποιος σε μία γυναίκα που εργάζεται με μερική απασχόληση δεν είναι αυτός που ικανοποιεί τις ανάγκες της για να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις.

Όλες αυτές οι ευέλικτες μορφές, όταν δεν είναι επιλογή της γυναίκας, γιατί υπάρχουν άνθρωποι που έχουν επιλογή να δουλεύουν με μερική απασχόληση, είναι μορφές όπως και τα προγράμματα που τη διευκολύνουν σε μία πρώτη ένταξη, την φέρνουν σε επαφή με τον εργοδότη. Δεν υπάρχουν προγράμματα που να σου διασφαλίζουν μόνιμη θέση απασχόλησης.

Η μόνιμη θέση απασχόλησης κατακτείται εφόσον έρθεις σε επαφή και ενταχθείς, εφόσον αποκτήσεις τα προσόντα για αυτό είπαμε ότι τα προγράμματα απόκτησης γνώσεων και εμπειριών ανάλογων με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας είναι ένα κρίσιμο θέμα, γι αυτό η εκπαίδευση των γυναικών σε ειδικότητες που η νέα τεχνολογία, οι νέες απαιτήσεις των επιχειρήσεων προδιαγράφουν είναι μία μεγάλη πρόκληση και ένα μεγάλο στοίχημα και γι αυτό έχουν αναπτυχθεί πλέον και προγράμματα σε αυτή την κατεύθυνση.

Ακόμα και για νέους επιστήμονες όπως έβαλε η νέα φυσικός, που μπορεί να εκπαιδευτεί και να αποκτήσει γνώσεις σε νέες τεχνολογίες για να μπορεί να ενταχθεί πιο αποδοτικά στην αγορά εργασίας.

Τελευταίο, γιατί πιο πολύ πρέπει να ακούσουμε τι έχει να πει ο Υπουργός που είναι μαζί μας, ο αυριανός Πρωθυπουργός, εμείς πρέπει να μείνουμε μόνο στο τι έχει γίνει. Είναι να πούμε ότι τα άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, υπάρχουν δύο πράγματα που πρέπει να ξέρετε. Μέτρα για μόνιμη απασχόληση.

Το ένα είναι ότι όσοι είναι άνεργοι πάνω από ένα χρόνο παίρνουν 1000 μόρια για την προκήρυξη στο Δημόσιο που σημαίνει προτεραιότητα απόλυτη για πρόσληψη και το δεύτερο είναι ότι για πολύτεκνη μάνα που άκουσα πριν από λίγο με τα παιδιά και αυτή που είναι άτομο με αναπηρίες έχουμε νόμο για υποχρεωτική τοποθέτηση στον δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα αλλά μόνιμη και στον ιδιωτικό τομέα γιατί προστατεύει ο νόμος με βάση απολύτως αντικειμενικό σύστημα μορίων. Ηδη αν δεν μας προλάβουν οι εκλογές θα γίνει αμέσως μετά πάλι προκήρυξη και εκεί θα υπάρχει συναγωνισμός με μόρια.

Και το τελευταίο σε σχέση με την επιδοτούμενη μάνα που έβαλε θέμα του επιδόματος και αν περνάει από τον ΟΑΕΔ, ένα μέτρο που πάρθηκε και που θα λύνει και την αγωνία που άκουσα να εκφράζεται είναι αυτό που λέει, αντί να επιδοτούμε την ανεργία, πρέπει να επιδοτούμε την απασχόληση. Δηλαδή, η άνεργη που επιδοτείται εφόσον τοποθετηθεί σε θέση εργασία ή εφόσον προσληφθεί από κάποιον εργοδότη έχει μία μεγάλη προίκα. Το ύψος του επιδόματος ανεργίας που την κάνει πιο ανταγωνιστική για τον εργοδότη γιατί μειώνει το κόστος εργασίας, αυτό ήδη είναι γεγονός ότι μπορεί να εφαρμόζεται και είναι πιστεύουμε μία πρώτη απάντηση σε αυτά τα κρίσιμα προβλήματα.

Μ.ΜΠΕΛΒΕΚΟΥ: Θα ήθελα να δώσω και εγώ μερικές απαντήσεις που επικεντρώνονται στην πρόνοια αλλά και που εν μέρει θα έλεγα έχουν απαντηθεί από τις δύο προλαλήσασες. Θα ήθελα να αναδείξω επειδή δεν ξέρω αν ακούσατε όταν μίλησα στην αρχή, μίλησα για τον ερμητισμό της ελληνικής οικογένειας.

Είναι ένα σημαντικό θέμα που δεν έχει αναδειχθεί. Το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας. Αυτή τη στιγμή πέραν από τον ποινικό κώδικα που δεν θα ήθελα να πλησιάσω με την ενδοοικογενειακή βία με όρους ποινικού κώδικα, μπορούσα να πω ότι υπάρχει ένα επαρκέστατο θεσμικό πλαίσιο για την οικογενειακή βία. Υπάρχει ο εισαγγελέας ανηλίκων κλπ. Όλα αυτά για την ενδοοικογενειακή βία πλησιάζονται με διαδικασίες κοινωνικές.

Αυτή τη στιγμή θα ήθελα να πω το εξής ότι θα καταλήξω σε αυτό που είπα ότι ο Δήμος είναι ο αρμόδιος και εκείνος που ξέρει να λύσει όλα αυτά τα προβλήματα. Αυτή τη στιγμή προχωρούμε στο Υπουργείο ένα πρόγραμμα στελέχωσης όλων των Δήμων με κοινωνικές λειτουργούς, οι οποίες και θα επιλύουν αλλά και θα παραπέμπουν σε αρμόδιους φορείς την επίλυση ορισμένων κοινωνικών προβλημάτων.

Εκτός αυτού στο Υπουργείο μας εδώ και ένα χρόνο λειτουργεί το Εθνικό Κέντρο Αμεσης Κοινωνικής Βοήθειας, με δύο κουβέντες είναι ένας νέος θεσμός που αντιμετωπίζει τον άνθρωπο στην κρίση. Ανθρωπος στην κρίση είναι η κακοποιημένη γυναίκα, το κακοποιημένο παιδί, ο εγκαταλελειμμένος παππούς και μία σειρά άλλα κοινωνικά προβλήματα πάντα με το χαρακτηριστικό της κρίσης.

Λειτουργεί γραμμή 197 σε 24ωρη βάση όπου δίνεται και πληροφόρηση και ψυχολογική στήριξη στις γυναίκες. Επίσης στο Υπουργείο μας εδώ και 2 χρόνια σε επίπεδο διαδικτύου λειτουργεί ο προνοιακός χάρτης. Είναι προσβάσιμος μπορεί να μπει οποιοσδήποτε και οποιαδήποτε από εσάς που έχει πρόσβαση στην τεχνολογία και αμέσως θα δει όλες τις δομές κοινωνικής προστασίας που πρέπει να καταφύγει και σας πληροφορώ ότι είναι πάρα πολλές. Η ψυχολόγος θα σας απαντήσει, όχι μόνο θα κάνει όσο μπορεί ψυχολογική στήριξη αλλά θα σας προωθήσει και στις ανάλογες δομές.

Ηθελα να πω για τις μονογονεϊκές οικογένειες. Εδωσε σαφείς απαντήσεις η Ευη. Για τις μονογονεϊκές οικογένειες είναι αυτά τα νέα προβλήματα που πριν 10 χρόνια δεν τα ξέραμε και σιγά σιγά από την εμπειρία μας και από τις εμπειρίες σας τα αντιμετωπίζετε. Τις επιμέρους πολιτικές τις είπε η Εφη.

Για το θέμα προσφύγων, οικονομικών μεταναστών κ.ο.κ. Επίσης είναι και αυτό ένα νέο κοινωνικό πρόβλημα από χώρα αποστολής οικονομικών μεταναστών, των προσφύγων, ξαφνικά πολλές φορές εν μία νυκτί πριν από 12 περίπου χρόνια γίναμε μία χώρα υποδοχής.

Οι πολιτικές για την υποδοχή των μεταναστών, των προσφύγων κλπ. είναι παράλληλες. Εμείς στο Υπουργείο μας, η αρμοδιότητά μας είναι να υποδεχόμαστε στα επιτόπου σημεία που έχουμε εισροή προσφύγων να υποδεχόμαστε με όλες τις υπηρεσίες πρόνοιας και της υγείας να γίνεται εξέταση των γυναικών και ότι άλλο χρειαστούν, κοινωνικοί λειτουργοί και σε συνεργασία με μη κυβερνητικές οργανώσεις, αυτό να το τονίσουμε, ενισχύουμε και τον εθελοντισμό με μη κυβερνητικές οργανώσεις, λύνουμε πολλά προβλήματα προσφύγων. Μην ξεχνάμε τον Ερυθρό Σταυρό, τους Γιατρούς του Κόσμου που με δική μας ενίσχυση λύνουν πάρα πολλά τέτοια θέματα.

Θα ήθελα να πω και να επικεντρώσω για θέματα ΑΜΕΑ που ετέθησαν. Δεν ξέρω, η κυρία έβαλε ένα επιμέρους θέμα για τα άτομα με αναπηρίες. Θα ήθελα να πω σε επίπεδο θεσμικό και αυτό πρέπει να χαιρετηθεί στην τελευταία τροποποίηση του Συντάγματος για πρώτη φορά περιλαμβάνεται άρθρο για τα άτομα με αναπηρίες και όχι για άτομα με ειδικές ανάγκες, όπως η Νέα Δημοκρατία εξακολουθεί να γράφει στο πρόγραμμά της. Ούτε καν αυτή τη Συνταγματική κατοχύρωση δεν είχε διαβάσει.

Για τα άτομα με αναπηρίες, το υπουργείο μας έχει μία σειρά πολιτικών οι οποίες είναι επιδοματικές πολιτικές αλλά είναι υπηρεσίες κοινωνικού δικτύου. Είναι τα κέντρα κοινωνικής υποστήριξης που είναι σε όλη την Ελλάδα. Είναι 24, 17 ήδη λειτουργούν, τους επόμενους δύο μήνες θα έχουν λειτουργήσει όλα, έχουν στελεχωθεί και ήδη υπάρχουν και άνθρωποι που τα επισκέπτονται.

Ένα θέμα που ταλανίζει τις γυναίκες που έχουν παιδιά με αναπηρία είναι η τύχη των παιδιών αυτών μετά το θάνατό τους. Το Υπουργείο μας δεν κινείται σε λογικές αποκλεισμού, ιδρυματοποίησης και περιθωρίου. Ετοιμάζουμε ήδη σε επίπεδο περιφέρειας σχεδιάζονται νέες προνοιακές δομές για αυτόνομη και ημιαυτόνομη διαβίωση που θα βοηθήσουν αυτούς τους ανθρώπους να ζούνε με αξιοπρέπεια, ενταγμένοι στο κοινωνικό σύνολο.

Επίσης, εκτός από το Υπουργείο μας που υπάρχει εξ ορισμού μία σειρά πολιτικών, θα ήθελα να πω ότι 11 υπουργεία αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα έχουν παράλληλες δράσεις πολιτικών για άτομα με αναπηρίες.

κ. Γ.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Κατ αρχήν ευχαριστώ για την παρουσία σας εδώ και την ενεργή συμμετοχή σε αυτή τη συζήτηση. Ίσως δεν πιάσαμε όλα τα θέματα, αλλά νομίζω ότι πιάσαμε πολλά σημαντικά θέματα. Αρα θα πρέπει να πούμε ότι αυτός ο διάλογος είναι η αρχή και όχι το τέλος του διαλόγου. Αλλά νομίζω ότι είναι ένα παράδειγμα για το πώς θέλουμε τη συμμετοχική μας κοινωνία.

Ξεκινάμε λέγοντας ότι δεν έχουμε ένα μαγικό ραβδί - νομίζω ότι το είπατε ξεκινώντας. Εγώ θέλω να θυμηθώ μια ιστορία, όταν ασχολιόμουν με τη λαϊκή επιμόρφωση, ιδιαίτερα στην επαρχία, στην ύπαιθρο, ξεκινήσαμε και είπαμε στις αρχές της δεκαετίας του 80: «μα, πρέπει να δώσουμε βάρος στην επιμόρφωση της γυναίκας στην επαρχία, να μπορεί να βγει στην αγορά εργασίας, να φύγει από το σπίτι, να ανοίξει τους ορίζοντές της. Αλλά υπήρχε φόβος από την οικογένεια, και ιδιαίτερα από το σύζυγο, να την αφήσει να κάνει κάτι διαφορετικό.

Σκεφτήκαμε ότι την άφηνε τη γυναίκα να πάει μόνο σε μαθήματα κοπτικής ραπτικής. Είπαμε να κάνουμε μαθήματα κοπτικής ραπτικής. Αλλά εκεί που κάναμε μαθήματα κοπτικής ραπτικής, βάζαμε και κάποιον δίπλα και λέγαμε: «θα τους μάθετε επίσης τι σημαίνει η νέα νομοθεσία για την ισότητα, πώς μπορούν επαγγελματικά να προχωρήσουν και πώς μπορούν να ξεφύγουν από αυτό το αίσθημα του αποκλεισμού.

Αρχίσανε τα τηλέφωνα από τα χωριά: «τι ξεμυαλίζετε τις γυναίκες μας; Να σταματήσει αυτή η επανάσταση, αυτή η λαϊκή επιμόρφωση. Σκεφτείτε πόσο έχει αλλάξει η κοινωνία μας από εκείνη την εποχή. Κι αυτό έγινε με αγώνες. Γι αυτό είμαστε εδώ, για να δούμε πού είναι η αδυναμία σήμερα, για να μπορέσουμε αύριο και σ αυτό να έχουμε λύσεις.

Θέλω πρώτα απ όλα να πω κάτι γενικό. Δεν νοείται μια κοινωνία που να μην σέβεται το πρόβλημα του πολίτη. Είτε είναι ανύπαντρη μητέρα, είτε είναι μια μητέρα που έχει παιδιά με αναπηρία, ή με κάποιον ηλικιωμένο στην οικογένεια με ανάγκη ιδιαίτερης βοήθειας στο σπίτι, ή που έχουν παιδιά άνεργα. Δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνία δημοκρατική και συμμετοχική, προοδευτική, η οποία να μη στηρίζει τον κάθε πολίτη, που αντιμετωπίζει κάποιο αδιέξοδο. Ιδιαίτερα τη γυναίκα, που αντιμετωπίζει ένα οξύ πρόβλημα και αισθάνεται το αδιέξοδο, την αγωνία, ή ακόμη και την απελπισία.

Νομίζω ότι αυτό είναι ένα πρώτο βασικό φιλοσοφικό μας ζήτημα. Πρέπει επιτέλους το κράτος -και ξέρω ότι δουλεύουν πολύ σκληρά και οι γυναίκες συναδέλφισσες - αλλά πρέπει πια να κάνουμε τομές, ώστε το κράτος να αποδώσει. Να μην θεωρεί το κράτος, ή ο υπάλληλος, ότι είναι κάποια χάρη που κάνει στον πολίτη. Επιτέλους να αποδώσει, όχι τις χάρες, αλλά τα δικαιώματα. Να αισθανθεί ο πολίτης και η γυναίκα το σεβασμό, την αξιοπρέπεια, τη συμμετοχή.

Δυστυχώς δεν υπήρχε στην Ελλάδα ουσιαστικό κράτος πρόνοιας, ήταν περισσότερο η φιλανθρωπία, όπως κάποια είπε. Αλλά πρέπει να φύγουν από τη λογική των προνομίων για τους λίγους και να πάμε στα δικαιώματα για τον κάθε πολίτη.

Βεβαίως υπάρχουν σημαντικές βελτιώσεις, πολλά μέτρα που έχει πάρει η κυβέρνησή μας, ή οι κυβερνήσεις μας. Πολλές φορές υπάρχουν προβλήματα που μπορεί να έχουν σχέση με την έλλειψη ενημέρωσης, αλλά πολλές φορές επίσης υπάρχουν προβλήματα τα οποία δεν έχουν αντιμετωπιστεί.

Θέλω επίσης να τονίσω ότι παλαιότερα δεν υπήρχε ουσιαστική πρόνοια, ιδιαίτερα στο θέμα της ανεργίας. Υπηρχε η αντίληψη να βολέψω το παιδί μου στο δημόσιο και έπρεπε να πάω σε κάποιο κομματικό γραφείο. Και αυτό το κομματικό γραφείο έβαζε το παιδί σε μια πάρα πολύ δύσκολη θέση, ουσιαστικά να σκύψει το κεφάλι και να πει: ναι, εγώ θα σου δώσω την ψήφο μου, θα σου δώσω την ψυχή μου, για να μου δώσεις μια δουλειά.

Κάποιος μίλησε για διαφθορά. Μα, εάν δεν είναι αυτή διαφθορά! Εμείς θέλουμε ελεύθερους, περήφανους πολίτες. Πόσες φορές έχω δει και εγώ γονείς να έρχονται στο γραφείο μου, δικαίως να ζητάνε δουλειά για το παιδί τους. Τους ρωτώ: «γιατί δεν φέρνετε και το παιδί να μιλήσουμε, μου λένε: «ντρέπεται το παιδί. Δεν είναι απλώς ντροπή. Αισθάνεται πραγματικά ότι δεν θέλει να ξεπουλήσει την ψυχή του.

Εμείς λοιπόν θέλουμε πολίτες που θα αισθάνονται περήφανοι ότι είναι ανεξάρτητοι και ελεύθεροι. Θέλω εδώ να πω ότι το πρόβλημα της ανεργίας είναι ένα σημαντικό ζήτημα, το οποίο είναι στο επίκεντρο των δικών μας προτεραιοτήτων. Χθες ήδη έκανα μια πρόταση που συζητείται και θα ήθελα να σας ενημερώσω γι αυτή την πρόταση. Είπαμε ότι ιδιαίτερα για τους νέους ανθρώπους, το νέο παιδί πολλές φορές έχει μια δυσκολία να μπει στην παραγωγή, να κάνει το πρώτο του βήμα. Η ελληνική οικογένεια έχει έναν προστατευτισμό. Δεν το σπρώχνει, δεν του δίνει πάντα το κίνητρο και δεν έχει πάντα το κίνητρο. Οπότε μπορεί να περάσουν πολλά χρόνια και το παιδί αυτό να μένει με την οικογένεια, με τη στοργή της οικογένειας, αλλά να φτάσει σε μια ηλικία που ακόμα πιο δύσκολα θα βρει δουλειά.

Αρα πολύ σημαντικό για μας είναι το νέο παιδί να μπει γρήγορα στην εμπειρία της δουλειάς. Ετσι προτείνουμε, επειδή πολλές φορές οι επιχειρήσεις έχουν μια δυσκολία να πάρουν νέα παιδιά, υπάρχει ένα κόστος, θέλουν κάποιον πιο έμπειρο, θέλουμε να τους βοηθήσουμε.

Ετσι πρότεινα κι εγώ χθες, ότι όλοι οι νέοι απόφοιτοι λυκείου, ή ΤΕΕ μέχρι 25 ετών, αλλά και οι απόφοιτοι ΤΕΙ και ΑΕΙ με όριο ηλικίας 29 ετών, επειδή αυτοί τελειώνουν αργότερα τις σπουδές τους, θα μπορούν να προσλαμβάνονται από κάθε είδους επιχειρήσεις για 4 χρόνια με πλήρη μισθό, πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αλλά χωρίς οι επιχειρήσεις, ή οι νέοι μας να υποχρεώνονται να καταβάλουν τις ασφαλιστικές εισφορές. Αυτό, καταλαβαίνετε, δίνει τεράστιο κίνητρο στις επιχειρήσεις να προσλάβουν τα παιδιά.

Βεβαίως, πρέπει να δούμε και τις μεγαλύτερες ηλικίες, να μην μεταφερθεί ένα πρόβλημα στις μεγαλύτερες ηλικίες, το οποίο βεβαίως μπορεί να εξειδικευθεί με το συγκεκριμένο νόμο που θα φέρουμε. Αυτό νομίζω ότι είναι ένα πρώτο δείγμα της προσπάθειας που κάνουμε για την ανεργία.

Ένα δεύτερο σημαντικό, το οποίο ήθελα να τονίσω, είναι σε σχέση με τη βία. Αλλά να πω κάτι και για τους μετανάστες που έχουμε στη χώρα μας. Και αυτοί, κυνηγημένοι πολλές φορές είτε από πολιτικούς λόγους, είτε από οικονομικούς λόγους, έρχονται στη χώρα μας, δουλεύουν στα σπίτια μας, στις οικοδομές μας, στις τουριστικές επιχειρήσεις και σε πολλές άλλες περιοχές.

Η καλύτερη αντιμετώπιση των μεταναστών δεν είναι ο φόβος, γιατί ξέρω ότι πολλές φορές υπάρχει ο φόβος, ακόμη και ο ρατσισμός. Είναι να δούμε πώς θα ενταχθούν και αυτοί ως νοικοκύρηδες στην κοινωνία μας. Και η καλύτερη προσπάθεια είναι αυτό που η Υβέτ το έχει αποδείξει, είναι η ελληνική παιδεία.

Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι λέγανε: «Ελληνας είναι αυτός που μετέχει στην ελληνική παιδεία. Αρα χρειάζεται να τους βοηθήσουμε, να τους εντάξουμε κανονικά στην ελληνική παιδεία.

Αλλά μίλησε για τη βία στην οικογένεια η Υβέτ και της δόθηκαν κάποιες απαντήσεις. Υπάρχει ήδη πρόγραμμα, αλλά χρειάζεται να υπάρχει και ένα νέο θεσμικό πλαίσιο. Ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που θα βοηθήσει τη γυναίκα, την οικογένεια που ζει τη βία μέσα στο σπίτι. Αρα λοιπόν δεσμεύομαι σε αυτό, να φέρουμε θεσμικό πλαίσιο που να μπορεί να αντιμετωπίσει με ευαισθησία, με προσοχή, για την προστασία ιδιαίτερα της γυναίκας, τη βία μέσα στην οικογένεια.

Γενικότερα για την ισότητα, κάποιος είπε για το συνήγορο της ισότητας. Είχα επισκεφθεί προχθές το Συνήγορο του Πολίτη και είδα ότι έχει δημιουργηθεί ένα νέο τμήμα για το Συνήγορο του Παιδιού. Θα ήταν ευχής έργο και νομίζω ότι δεν θα υπήρχε καμία αντίρρηση και από την ανεξάρτητη αυτή αρχή, να υπάρχει ένα ειδικό τμήμα για το Συνήγορο της Ισότητας και να παρακολουθεί ακριβώς την εφαρμογή των νόμων που εμείς έχουμε ψηφίσει, ώστε να μπορεί πράγματι η γυναίκα να συμμετέχει ισότιμα.

Νομίζω ότι με αυτό τον τρόπο θα παρακολουθούνται και εκείνες οι διαδικασίες που θα επιτρέψουν στις γυναίκες, π.χ. να μπούνε πιο πολύ σε θετικές επιστήμες, να αναπτύξουν τις δεξιότητες της νέας τεχνολογίας. Θα έλεγα μάλιστα ότι θα πρέπει να γίνουν και ειδικά προγράμματα, για όλες τις γυναίκες, όχι μόνο για τις εργαζόμενες, μητέρες, συνταξιούχους, σε όλες, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν τη νέα τεχνολογία του διαδικτύου. Διότι αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Και από το σπίτι θα μπορέσουν να γίνουν πάρα πολλές δουλειές. Ιδιαίτερα θα σπάσει και τη λογική της γραφειοκρατίας, που πάρα πολύ ταλαιπωρεί, θα έλεγα περισσότερο τις γυναίκες, που κάνουν τις δουλειές αυτές με τη γραφειοκρατία. Ένα μεγάλο μέρος αυτών των πράξεων μπορεί να γίνεται μέσω τηλεφώνου, ή μέσω του διαδικτύου.

Αρα λοιπόν, όπως παλιά υπήρχε η εκπαίδευση για τους αναλφάβητους, σήμερα υπάρχει δυστυχώς ο αναλφαβητισμός ο τεχνολογικός. Δεν μπορεί έστω κι ένας πολίτης, δεν είναι σωστό έστω κι ένας πολίτης να μην έχει το δικαίωμα και τη γνώση σε αυτές τις νέες τεχνολογίες. Δεν είναι τόσο μεγάλο βουνό. Ξέρω ανθρώπους, και τρίτης ηλικίας, που σήμερα χρησιμοποιούν τη νέα τεχνολογία. Αρα λοιπόν να βοηθήσουμε τη γυναίκα να έχει όλες τις γνώσεις γι αυτή τη νέα τεχνολογία.

Θέλω επίσης να μιλήσω για ένα άλλο θέμα που μερικές γυναίκες έθεσαν. Πρώτα απ όλα ότι πρέπει η εργαζόμενη μητέρα να αισθανθεί ένα δίκτυο συνδρομής σε πανελλαδικό επίπεδο, το οποίο να μπορεί όμως να προσαρμόζεται ανάλογα με τις ανάγκες. Πράγματι υπάρχουν διαφορετικές ανάγκες. Άλλες οι ανάγκες στην Καλλιθέα, άλλες στο Κολωνάκι, άλλες στην Καστοριά, άλλες στην Καρδίτσα, ή την Αιτωλοακαρνανία.

Πράγματι όμως υπάρχουν διαφορές. Αρα λοιπόν οι υπηρεσίες, όπως λειτουργούσαν, ήταν πολύ κεντρικές. Νομίζω ότι κάποια το είπε, τελικά είναι ο άνθρωπος, τελικά είναι ο πολίτης και, στην περίπτωσή σας, τελικά είναι η γυναίκα. Ποιες είναι οι ανάγκες, ποια είναι τα προβλήματα σε κάθε περιοχή. Αυτό δεν μπορεί να το ξέρει ο υπάλληλος σε ένα Υπουργείο. Πρέπει επιτέλους να αποκεντρωθούν και οι κοινωνικές υπηρεσίες με ένα δραστικό τρόπο και ουσιαστικά η Τοπική Αυτοδιοίκηση με τη συμμετοχή τη δική σας, με τις γυναικείες οργανώσεις, πιθανώς με τις οργανώσεις γονέων και κηδεμόνων, ή άλλες μη κυβερνητικές οργανώσεις, να συμμετέχετε και να διαμορφώνετε εσείς τα προγράμματα.

Δεν λέω κάτι καινούργιο ή επαναστατικό, αυτό γίνεται σχεδόν σε όλη την Ευρώπη. Εμείς είχαμε την καθυστέρηση, γιατί είχαμε ένα αυταρχικό κράτος, ένα συγκεντρωτικό κράτος, πάρα πολλά χρόνια. Πρέπει να είναι προτεραιότητα να έρθουν οι υπηρεσίες κοντά σας και τις υπηρεσίες αυτές να μπορείτε εσείς να τις διαμορφώνετε ανάλογα με τις ανάγκες σας.

Ετσι λοιπόν αν είναι για τη βία και το καταφύγιο να μπορεί να ενταχθεί στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπως και το ολοήμερο σχολείο. Ημουνα χθες σε ένα ολοήμερο σχολείο, στο Λαύριο, πάρα πολύ καλή δουλειά, αλλά πρέπει να είναι συμμετοχικό. Τι θέλουν τα παιδιά σας; Εσείς πρέπει να το αποφασίσετε. Ποιος είναι ο καλός δάσκαλος για το απόγευμα, πρέπει να το συζητήσετε μαζί οι γονείς με το σύλλογο δασκάλων ή καθηγητών.

Τι είδους δραστηριότητες εξωσχολικές μπορούν να οργανωθούν και ποιο είναι το ωράριο, επίσης εσείς πρέπει να το συζητήσετε και να έχετε συμμετοχή. Ετσι λοιπόν το σχολείο θα γίνει ένα κέντρο για μια νέα γειτονιά, γιατί έχουμε χάσει την έννοια της γειτονιάς. Να γίνει πάλι η γειτονιά ζωντανή, να είναι η βιβλιοθήκη εκεί, να είναι το Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών εκεί, να είναι και κάποιες υπηρεσίες κοντά, να μπορούν οι γονείς να μάθουν πέντε πράγματα, να βοηθήσουν τα παιδιά τους, όχι μόνο η μητέρα για τα μαθήματα, και ο πατέρας για τα μαθήματα.

Και βεβαίως για τα νοσοκομεία. Νομίζω μια νοσηλεύτρια σωστά μίλησε. Η αποκέντρωση και εκεί θα είναι πολύ σημαντική. Εχοντας επισκεφθεί αρκετά νοσοκομεία, πολλές φορές έχω ακούσει το παράπονο: «μα, αργεί πάρα πολύ η διαδικασία πρόσληψης προσωπικού νοσηλευτικού ή άλλου.

Θα πρέπει με διαδικασίες διαφάνειας να μπορούν να γίνονται προσλήψεις σε τοπικό πια επίπεδο με αξιοκρατικά κριτήρια, πολύ πιο γρήγορα και βεβαίως μέσα σε ένα συγκεκριμένο προϋπολογισμό. Και πάλι δεν λέω κάτι καινούργιο, ή κάτι επαναστατικό. Οι περισσότερες χώρες στην Ευρωπαϊκή Ενωση, οι περισσότερες αναπτυγμένες χώρες, λειτουργούν έτσι. Αποκεντρωμένα αποφασίζονται οι ανάγκες πιο ευέλικτα, πιο άμεσα.

Ένα επίσης σημαντικό θέμα είναι η στήριξη της γυναίκας με παιδικούς σταθμούς. Η εργαζόμενη μητέρα έχει βεβαίως το πρόβλημα πού θα αφήσει το παιδί της. Μια πρόταση, την οποία θέλω να κάνω και θέλω να υιοθετήσουμε, και θα στηριχθεί και αυτό οικονομικά, είναι να δημιουργηθεί ένα πλέγμα μικρών και ευέλικτων πρότυπων παιδικών σταθμών σε κάθε γειτονιά, που μπορούν να λειτουργούν ακόμα και σε σπίτια γυναικών που προσφέρονται για τη φύλαξη παιδιών προσχολικής ηλικίας.

Αυτό σημαίνει ότι σε κάθε γειτονιά μπορεί να υπάρχει τέτοια βοήθεια. Δεύτερο, σημαίνει ότι και κάποια γειτόνισσα που έχει ελεύθερο χρόνο ή δεν έχει ακόμα δουλειά θα μπορεί και αυτή να έχει ένα εισόδημα. Βεβαίως θα υπάρχει ένας έλεγχος και από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και κάποια κριτήρια, για να μπορεί κανείς να έχει αυτή τη χρηματοδότηση.

Προτείνουμε λοιπόν τη δημιουργία τέτοιου είδους σταθμών σε κάθε γειτονιά, ώστε να αντιμετωπιστούν οι ανάγκες των εργαζομένων μητέρων και έτσι να υπάρχει διαθεσιμότητα και χώρου και χρόνου και πρόνοια για τα παιδιά.

Είναι ένα μέτρο χωρίς μεγάλο κόστος, αλλά απελευθερώνει χρόνο και άγχος από την μητέρα και νομίζω ότι δίνει και μία θαλπωρή, γιατί είναι μέσα στη γειτονιά. Δίνει δυνατότητες και σε γυναίκες, ακόμα και συνταξιούχες, που θέλουν να ενισχύσουν το εισόδημά τους.

Θέλω επίσης να τονίσω ότι εννοείται πως η πολιτική μας για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς και η φροντίδα για τη δημιουργία περισσότερων κέντρων δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών θα πρέπει να συνεχιστεί με αμείωτους ρυθμούς.

Τα ωράρια λειτουργίας αυτών των σταθμών πρέπει να επεκταθούν, αποδεσμεύοντας χρόνο από τις εργαζόμενες μητέρες. Ετσι λοιπόν δεν σημαίνει ότι σταματάμε. Αντιθέτως, το πρόγραμμά μας είναι να επεκτείνουμε και τους παιδικούς σταθμούς και τους χώρους δημιουργικής απασχόλησης.

Τώρα σε σχέση με την απασχόληση, νομίζω κάποια γυναίκα μίλησε για τη μερική απασχόληση. Πρώτα απ όλα πρέπει να δούμε ότι ξεπερνάμε τη λογική πως το δημόσιο είναι ο μόνος χώρος όπου υπάρχει εργοδότης. Είμαστε σε μία άλλη εποχή, καλώς ή κακώς, δεν έχουμε το μαγικό ραβδί, πρέπει να μπορούμε να ανταποκρινόμαστε και στις λειτουργίες της αγοράς εργασίας, βάζοντας όμως και κάποιους κανόνες.

Υπάρχουν πολλές γυναίκες, που ακριβώς θέλουν τη μερική απασχόληση, δεν θέλουν αναγκαστικά τη μόνιμη, το πλήρες ωράριο, διότι θέλουν να έχουν κάποια ελευθερία. Αρα λοιπόν να τους δώσουμε το δικαίωμα της επιλογής, διότι αυτό και θα ενισχύσει το οικογενειακό εισόδημα, αλλά και θα τους δώσει τη δυνατότητα να έχουν τον ελεύθερό τους χρόνο ή το χρόνο για την οικογένεια που θέλουν. Αρα λοιπόν πιο ευέλικτα να μπορούμε να ανοίξουμε στη μερική απασχόληση και για τις γυναίκες. Αυτός είναι θεσμός που υπάρχει επίσης σε όλη την Ευρώπη. Είναι καιρός να γίνει και στη χώρα μας.

Για τον άνδρα, η αλλαγή του προτύπου πατρότητας. Θυμάμαι, έχω ζήσει στη Σουηδία αρκετά χρόνια, όταν πρωτοπήγα μου είχε κάνει εντύπωση, όταν κάποια γυναίκα που εργαζόταν μου είπε: «μόλις έκανα παιδί και έχει πάρει άδεια πατρότητας ο σύζυγός μου. Στη Σουηδία είναι, νομίζω, η άδεια πατρότητας ή μητρότητας. Αλλά έχει επιλογή.

Θα μπορούσαμε λοιπόν να δούμε κατά πόσο υπάρχει αυτό το δικαίωμα επιλογής, πόσο θα μπορούσε να ενισχυθεί αυτό το δικαίωμα επιλογής και για τη χώρα μας. Είναι μία άλλη αντίληψη της πατρότητας και είναι κάτι, το οποίο νομίζω θα μπορούσε να βοηθήσει και την ελληνική οικογένεια.

Μπορεί μία γυναίκα να θέλει να μείνει σπίτι. Μπορεί όμως μία γυναίκα να θέλει να εργαστεί. Να μπορεί να έχει το δικαίωμα, συζητώντας βεβαίως με τον σύντροφό της, επιλογής αυτής της εναλλακτικής, αν θέλετε, προσέγγισης.

Επίσης, θα πρέπει να δούμε και τη θέσπιση ενός -μικρού έστω - φορολογικού κινήτρου σε επιχειρήσεις που θέλουν να δημιουργήσουν χώρους φύλαξης παιδιών για τις εργαζόμενες μητέρες και στους χώρους δουλειάς. Ξέρω ότι είναι ένα μεγάλο θέμα, και στο Υπουργείο Εξωτερικών που είμαστε είναι μεγάλο θέμα. Δυστυχώς δεν έχουμε τις προδιαγραφές να το κάνουμε εκεί, αλλά σε πάρα πολλές περιοχές έχουν γίνει και, βεβαίως, είναι πάρα πολύ σημαντικό μέτρο. Αρα λοιπόν και εδώ να βοηθήσουμε οικονομικά τις επιχειρήσεις, για να δημιουργήσουν τέτοιους χώρους.

Επίσης να επιδοτήσουμε τις ασφαλιστικές εισφορές που βαρύνουν τον εργοδότη, όταν προσλαμβάνει μητέρα με δύο τουλάχιστον παιδιά, επί 1 χρόνο για κάθε παιδί. Και επίσης προτείνω να εξετάσουμε τη διεύρυνση προς την κατεύθυνση θεσμοθέτησης ανάλογης επιδότησης από το πρώτο κιόλας παιδί για τη μονογονεϊκή οικογένεια.

Θέλουμε επίσης και χρειαζόμαστε ένα εθνικό συμβούλιο ισότητας με εκλεγμένες εκπροσώπους από γυναικείες οργανώσεις και κοινωνικούς εταίρους. Ένα όργανο που θα συμβάλλει στην ανάπτυξη της εθνικής στρατηγικής, που θα βοηθήσει γενικότερα την ανάπτυξη της δραστηριότητας της γυναίκας σε όλους τους τομείς, από τους γυναικείους συνεταιρισμούς, μέχρι τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, την επιχειρηματικότητα της γυναίκας χωρίς γραφειοκρατικές και χρονοβόρες διαδικασίες.

Προτεραιότητά μας είναι βεβαίως η στήριξη ολόκληρης της οικογένειας και η αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας. Αυτά τα μέτρα νομίζω συμβάλλουν προς αυτή την κατεύθυνση.

Θέλω να τονίσω ότι η διαφθορά είναι κάτι που πρέπει να χτυπηθεί. Θα χτυπηθεί με την απλοποίηση των διαδικασιών, τη διαφάνεια, την επέκταση σημαντικών υπηρεσιών, όπως είναι τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών, ένα πρωτοποριακό για τη δημόσια διοίκηση μέτρο. Η διαφθορά είναι κάτι που χτυπά ακόμα χειρότερα τον φτωχότερο, τον πιο αδύναμο, διότι αυτός που έχει τις δυνατότητες, το να πληρώσει κάτι παραπάνω δεν λέει και πολλά.

Αρα λοιπόν είναι μία επιβάρυνση, μία ακόμη μεγαλύτερη επιβάρυνση για τον μέσο Ελληνα. Είναι λοιπόν μία απαράδεκτη κατάσταση. Είναι περίεργο, όταν πήγα στον Συνήγορο του Πολίτη, μου είπε ότι δεν έχει επισήμως κατατεθεί ποτέ μία αναφορά για διαφθορά στον Συνήγορο του Πολίτη, αλλά καθώς ψάχνουν για κάποιες υποθέσεις βρίσκουν πολλές φορές κυκλώματα διαφθοράς. Πρέπει να αλλάξει αυτό. Η σχέση κράτους πολίτη πρέπει να είναι μία σχέση εμπιστοσύνης, διαφάνειας, σεβασμού και αξιοπρέπειας.

Και εδώ βεβαίως τα μέτρα, όπως είναι η αποκέντρωση, η απλοποίηση, είναι πολύ σημαντικά. Νομίζω ότι κάποια είπε για την επαγγελματική κατάρτιση. Καίριο για την επόμενη κυβέρνηση είναι η Δια Βίου Εκπαίδευση, είναι η δυνατότητα συνεχούς επαγγελματικής κατάρτισης. Αλλά και εδώ θα έχουμε στενή συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, που μπορεί να δει τις τοπικές ανάγκες της αγοράς.

Κλείνοντας, κάποιος με προκάλεσε για το ψηφοδέλτιο Επικρατείας και την κυβέρνηση. Θα αναφερθώ πάλι στις σκανδιναβικές χώρες, όπου έχω ζήσει. Στην κυβέρνηση της Σουηδίας, ή της Φινλανδίας ή της Νορβηγίας που γνωρίζω καλά, το 50% των Υπουργών είναι γυναίκες. Να δώσουμε ένα στοίχημα, να προσπαθήσουμε. Εγώ θα προσπαθήσω να φτάσουμε εκεί στην επόμενη κυβέρνηση. Και στο Επικρατείας θα κάνω ό,τι μπορώ, σε συνεργασία με τα κομματικά όργανα, να κάνουμε και το ίδιο.

Μου βάλατε ένα δύσκολο στοίχημα, αλλά εγώ θα το προσπαθήσω. Να είστε καλά. Καλό μας αγώνα.

Athens News Agency: News in Elot928 Greek Directory - Previous Article - Next Article