Αρχείο Ειδήσεων του BBC - Real Audio

Ειδήσεις 03-09-11

1. «Κήρυξη πολέμου» στη Μέση Ανατολή
2. «Κήρυξη πολέμου» στη Μέση Ανατολή
3. Μπους: «Λύστε μας τα χέρια»
4. Κατ' αρχήν απέλαση Αραφάτ
5. «Μήνυμα» Αλ Κάιντα
6. Βιοασφάλεια σε ισχύ
7. Χιλή: 30 χρόνια από το πραξικόπημα
8. Νέες επικρίσεις για Χουν - Μπλερ
9. Προς άρση κυρώσεων για τη Λιβύη
10. Στα ίχνη του Μπιν Λάντεν
11. Συγκίνηση για τη δολοφονηθείσα υπουργό
12. Δίκες στο Γουαντάναμο;
13. Συγκίνηση για τη δολοφονηθείσα υπουργό
14. «Τον Αραφάτ στην εξορία»
15. Μπους: «Λύστε μας τα χέρια»
16. Υπέκυψε στα τραύματά της η 'Αννα Λιντ
17. Μπους: «Λύστε μας τα χέρια»
18. «Μήνυμα» Αλ Κάιντα

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2003 - 19:42 ('Ωρα Λονδίνου) Χιλή: 30 χρόνια από το πραξικόπημα

Ο σημερινός πρόεδρος της Χιλής, Ρικάρντο Λάγος, τιμά τη μνήμη του Σαλβαδόρ Αλιέντε μπροστά από το προεδρικό μέγαρο

Την Πέμπτη συμπληρώθηκαν ακριβώς 30 χρόνια από το πραξικόπημα του Αουγούστο Πινοτσέτ στη Χιλή, καθώς η 11η Σεπτεμβρίου του 1973 ήταν η ημέρα που η εισβολή των τανκ στο προεδρικό μέγαρο «Λα Μονέδα» διέκοψε το «σοσιαλιστικό πείραμα» του προέδρου Σαλβαδόρ Αλιέντε και ο ίδιος έπεσε επί των επάλξεων. Το πραξικόπημα στη Χιλή εγκαινιάζει μια περίοδο κρατικής τρομοκρατίας στην Λατινική Αμερική η οποία διαρκεί περίπου μια δεκαετία. Στη διαβοητη Επιχείρηση Κόνδωρ που εχει τις ευλογίες της CIA συμμετέχουν οι μυστικές υπηρεσίες έξι λατινοαμερικανικών χωρών. Στα πλαίσιά της δολοφονούνται το 1974 στο Μπουένος 'Αιρες ο στρατηγός Ούγο Πράτ, συνεργάτης και φίλος του Αλιέντε, το 1976 στην Ουάσινκτον ο Ορλάντο Λετελιέρ , στέλεχος της κυβέρνησης του Αλιέντε και λυσσαλέος πολέμιος της χουντας του Πινοτσέτ καθώς και δεκάδες χιλιάδες απλοί πολίτες. Το τελευταίο μήνυμα Στο τελευταίο του μήνυμα προς το λαό της Χιλής από το προεδρικό μέγαρο, στις 11 Σεπτεμβρίου 1973, ο εκλεγμένος μαρξιστής πρόεδρος Σαλβαδόρ Αλιέντε, λίγο πριν πέσει νεκρός, παίρνοντας ο ίδιος τη ζωή του -σύμφωνα με την επικρατέστερη θεωρία-, διαβεβαίωνε τους συντρόφους του ότι θα άνοιγαν και πάλι σύντομα διάπλατες οι λεωφόροι για να περάσουν οι ελεύθεροι άνθρωποι στην πορεία τους για μια καλύτερη κοινωνία. Λίγο μετά, οι στρατιώτες του Αουγούστο Πινοτσέτ ανακάλυπταν το πτώμα του μέσα στο μέγαρο. Το πραξικόπημα πέτυχε και ο στρατηγός Πινοτσέτ ανέβηκε στην εξουσία όπου παρέμεινε επί 17 χρόνια. 'Ενα λουλούδι στη μνήμη των νεκρών και των εξαφανισθέντων Πάνω από τρεις χιλιάδες άνθρωποι δολοφονήθηκαν διαπιστωμένα ή είναι ακόμη αγνοούμενοι, περίπου 100 χιλιάδες πιστεύεται ότι υπέστησαν βασανιστήρια και 500 χιλιάδες ήταν οι πολιτικοί κρατούμενοι και οι εξορισθέντες. Ασυλία Ο Πινοτσέτ παρέδωσε τελικά την εξουσία το 1990, έχοντας χάσει δυο χρόνια νωρίτερα δημοψήφισμα για την παράταση της θητείας του. Το 1998 συνελήφθη στο Λονδίνο έπειτα από ένταλμα Ισπανού δικαστή, στον οποίο είχαν προσφύγει συγγενείς των θυμάτων. Τέθηκε υπό κατ' οίκον περιορισμό για περισσότερο από ένα χρόνο και όταν επέστρεψε στη Χιλή αποφασίστηκε να περάσει από δίκη. Μια δίκη που δεν έγινε ποτέ για λόγους υγείας του κατηγορουμένου. O Στρατηγός Αουγούστο Πινοτσέτ (αριστερά) και ο πρόεδρος της Χιλής Σαλβαδόρ Αλιέντε Ο Πινοτσέτ ζει απομονωμένος σε ένα θέρετρο στην επαρχία Λος Μπόλδος και δήλωσε ότι δε θα συμμετάσχει στις εκδηλώσεις που οργανώνουν οπαδοί του για την επέτειο. 'Ενα διαφορετικό ξύπνημα Ο Πάμπλο Αγίρε, της λατινοαμερικανικής υπηρεσίας του BBC, βρισκόταν εκείνη την ημέρα στο Βαλπαραϊσο, προπύργιο των οπαδών του Αλιέντε, και μιλά για εκείνη την ημέρα. «Κάθε πρωί με ξυπνούσε το ραδιόφωνο-ξυπνητήρι που είχα. Εκείνο το πρωινό, το ραδιόφωνο άνοιξε, αλλά δεν ακουγόταν τίποτε και παραξενεύτηκα. Κανένας σταθμός δεν έπαιζε. Όταν ετοιμάστηκα και βγήκα έξω είδα, πρώτη φορά, στρατιωτικές περιπόλους στους δρόμους. Αργότερα, κάποιοι σταθμοί άρχισαν να εκπέμπουν. Ήταν του στρατού και μετέδιδαν ότι είχε πέσει η κυβέρνηση. Μέχρι τότε πιστεύαμε ότι η δημοκρατία ήταν ισχυρή και ότι δεν υπήρχαν πραξικοπηματίες στις ένοπλες δυνάμεις, παρόλο που στην κοινωνία επικρατούσε μεγάλη πόλωση Πάμπλο Αγίρε, Λατινοαμερικανική Υπηρεσία BBC Στην πραγματικότητα, δεν είχε πέσει ακόμη, αλλά οι ένοπλες δυνάμεις ήλεγχαν ήδη τις συχνότητες. Ένιωσα λύπη και έκπληξη μαζί. Μέχρι τότε πιστεύαμε ότι η δημοκρατία ήταν ισχυρή και ότι δεν υπήρχαν πραξικοπηματίες στις ένοπλες δυνάμεις, παρόλο που στην κοινωνία επικρατούσε μεγάλη πόλωση», λέει ο Πάμπλο Αγίρε. Η συλλογική μνήμη για τον Αλιέντε Η Καρολίνα Ρομπίνο, επίσης της Λατινοαμερικανικής Υπηρεσίας του BBC, είναι από τη Χιλή αλλά ζούσε στη Βενεζουέλα όταν εκδηλώθηκε το πραξικόπημα. H Λατινική Αμερική δεν έχει ξεχάσει τον Αλιέντε Γύρισε στην πατρίδα της το 1980, γνώρισε και αυτή από κοντά το καθεστώς Πινοτσέτ, καθώς και τα χρόνια της δημοκρατίας που το ακολούθησαν. Μας λέει πώς βλέπουν το Σαλβαδόρ Αλιέντε οι Χιλιανοί, 30 χρόνια μετά το θάνατό του: «Eπ' ευκαιρία της επετείου γίνεται αποκατάσταση του ονόματός του. Παλαιότερα, και κυρίως στα χρόνια της δικτατορίας, εθεωρείτο αποτυχημένος, ήταν ο πρόεδρος που εκδιώχθηκε και γι' αυτό αυτοκτόνησε, κάτι που είχε ερμηνευτεί ως δειλία. Αυτή ήταν τουλάχιστον η εικόνα που προσπαθούσαν να περάσουν στον κόσμο. Οι αριστεροί, που τον υποστήριζαν, δεν είχαν βεβαίως αυτή την εικόνα, καθώς ήταν ο πρώτος σοσιαλιστής πρόεδρος στη Λατινική Αμερική, ήταν εκλεγμένος, είχε κύρος, μιλούσε καλά. Τώρα λοιπόν, ο Αλιέντε παρουσιάζεται με την εικόνα του μεγάλου ηγέτη, που ανατράπηκε σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή στην ιστορία της Χιλής» Η εμπειρία από την Ελλάδα Η Καρολίνα Ρομπίνο αναφέρει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς βλέπουν το Σαλβαδόρ Αλιέντε εντός και εκτός Χιλής, με αφορμή ένα περιστατικό που συνέβη κατά την πρόσφατη επίσκεψη της κόρης του, Ισαβέλ, προέδρου της Βουλής σήμερα, στην Ελλάδα. Η Αλιέντε ήταν επικεφαλής κοινοβουλευτικής ομάδος, στην οποία συμμετείχε και ένας δεξιός βουλευτής. Όταν η ομάδα επισκέφθηκε τα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας, η κόρη του Χιλιανού ηγέτη είπε στο συνάδελφό της ότι εκεί επιτέλους δε θα άκουγε ύμνους για τον πατέρα της. Προς έκπληξίν της όμως, την υποδέχθηκαν με ιδιαίτερη θέρμη και δήλωναν περήφανοι που τη γνώριζαν. Όταν η αποστολή επέστρεψε στο Σαντιάγο, ο δεξιός βουλευτής είπε στους συναδέλφους του ότι ο Αλιέντε είναι ένας θρύλος εκτός Χιλής, πιο γνωστός από το σημερινό πρόεδρο, Ρικάρδο Λάγος. Δυο ιστορίες Κατά την Καρολίνα Ρομπίνο, η Χιλή εξακολουθεί να είναι διχασμένη. «Το πώς βλέπει κάποιος τα πράγματα εξαρτάται από το πολιτικό και κοινωνικό του υπόβαθρο. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει ένας Αλιέντε, όπως δεν υπάρχει και ένας Πινοτσέτ. Για παράδειγμα, όταν ο Πινοτσέτ άφησε την εξουσία, έπειτα από 17 χρόνια, το 40 τοις εκατό και πλέον του πληθυσμού τον υποστήριζε. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει ένας Αλιέντε, όπως δεν υπάρχει και ένας Πινοτσέτ Καρολίνα Ρομπίνο, Λατινοαμερικανική Υπηρεσία BBC Για τους νέους που γεννήθηκαν μετά το πραξικόπημα, οι στιγμές εκείνες είναι ένα μακρινό κεφάλαιο και θέλουν να κοιτούν στο μέλλον. Δεν είναι όμως εύκολο αυτό για όσους έζησαν τα γεγονότα, για όσους έχασαν συγγενείς ή βασανίστηκαν. Υπάρχουν δύο ιστορίες αυτής της περιόδου για τη Χιλή. Η ιστορία που λέει ότι ο Αλιέντε οδηγούσε τη χώρα προς την καταστροφή και έπρεπε να ανατραπεί και εκείνη που λέει ότι ο Αλιέντε ήταν ένας πρόεδρος παγιδευμένος, που δεν μπορούσε να κάνει όσα ήθελε γιατί δεν τον άφηναν. Ίσως στο μέλλον, όταν θα έχουν πεθάνει όσοι έζησαν εκείνη την περίοδο, μπορέσει να γραφτεί μια πιο αντικειμενική ιστορία. Ακόμη όμως, δεν υπάρχει και γι' αυτό οι πληγές δεν μπορούν να κλείσουν», καταλήγει.

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2003 - 16:07 ('Ωρα Λονδίνου) Συγκίνηση για τη δολοφονηθείσα υπουργό

H δολοφονηθείσα υπουργός Εξωτερικών της Σουηδίας, 'Αννα Λιντ, σε οικογενειακή φωτογραφίa

Η υπουργός Εξωτερικών της Σουηδίας, 'Αννα Λιντ, που είχε δεχθεί την Τετάρτη επίθεση με μαχαίρι από άγνωστο υπέκυψε στα τραύματά της στο νοσοκομείο Καρολίνσκα της Στοκχόλμης. Χάθηκε μια μεγάλη Ευρωπαία Γιόσκα Φίσερ, Γερμανός Υπουργός Εξωτερικών Η κ. Λιντ έφερε τραύματα στην κοιλιακή χώρα και το ήπαρ που της προκάλεσαν εσωτερική αιμορραγία και παρά την πολύωρη χειρουργική επέμβαση και τις προσπάθειες που κατέβαλαν οι γιατροί έχασε τη μάχη με τη ζωή. Η δολοφονία της υπουργού Εξωτερικών της Σουηδίας έχει προκαλέσει σοκ στη χώρα, ανάλογο με αυτό μετά την δολοφονία του πρωθυπουργού Όλαφ Πάλμε το 1986. H ’ννα Λιντ αντιπροσώπευε ό,τι καλύτερο για τη Σουηδία και την Ευρώπη Τζακ Στρο, Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών Ο πρωθυπουργός Γκόραν Πέρσον έκανε λόγο για «επίθεση κατά της ανοικτής σουηδικής κοινωνίας», η οποία έλαβε χώρα λίγες ημέρες πριν το κρίσιμο δημοψήφισμα για την ένταξη της Σουηδίας στην ζώνη του ευρώ. «Η Σουηδία», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Πέρσον, «έχασε το πρόσωπό της στον κόσμο, η σοσιαλδημοκρατία έχασε μία από τις πιο αποτελεσματικές πολιτικούς της και η οικογένειά της μία μητέρα και σύζυγο.» Ο πρωθυπουργός της Δανίας, ’ντερς Φογκ Ρασμούσεν, χαρακτήρισε "τραγωδία" τη δολοφονία της ’ννα Λιντ. Τον φιλοευρωπαϊσμό της δολοφονηθείσης υπουργού Εξωτερικών επεσήμαναν οι υπουργοί Εξωτερικών της Γερμανίας και της Βρετανίας: «Χάθηκε μια μεγάλη Ευρωπαία» δήλωσε ο Γιόσκα Φίσερ, ενώ ο Τζακ Στρο τόνισε πως «η ’ννα Λιντ αντιπροσώπευε ό,τι καλύτερο χαρακτηρίζει τη Σουηδία και την Ευρώπη». Το δημοψήφισμα θα γίνει Η κ. Λιντ, μια από τις δημοφιλέστερες πολιτικούς της χώρας και θεωρούμενη ως πιθανή διάδοχος του κ. Πέρσον, ήταν η επιφανέστερη εκπρόσωπος των υποστηρικτών του «Ναι» στο δημοψήφισμα που θα γίνει την Κυριακή στη Σουηδία για το αν θα πρέπει να ενταχθεί η χώρα στο ευρώ ή όχι, ενώ οι δημοσκοπήσεις έδιναν στους αντιπάλους της εισαγωγής του ευρώ προβάδισμα 10%. Ποια ήταν η 'Αννα Λιντ Υπουργός Εξωτερικών της Σουηδίας από το 1998 Υπουργός Περιβάλλοντος το 1994 Βουλευτής από το 1982 Πρόεδρος της νεολαίας των Σοσιαλδημοκρατών Επιφανής εκπρόσωπος της πτέρυγας των φιλοευρωπαϊστών Ήταν παντρεμένη με τον Μπο Χόλμπεργκ και μητέρα δυο παιδιών Μετά την ανακοίνωση του θανάτου της, τόσο οι υποστηρικτές όσο και οι πολέμιοι του ευρώ ανέστειλαν τις εκστρατείες τους ενόψει του δημοψηφίσματος της Κυριακής. Πάντως, η κυβέρνηση δήλωσε πως το δημοψήφισμα θα γίνει, όπως είχε προγραμματισθεί, την Κυριακή, παρά τη δολοφονία της ’ννα Λιντ. Τί συνέβη; Η 'Αννα Λιντ μαχαιρώθηκε από άγνωστο την ώρα που βρισκόταν -χωρίς συνοδεία αστυνομικών- σε πολυκατάστημα της Στοκχόλμης. Τα κίνητρα του δράστη που καταζητείται από την αστυνομία παραμένουν άγνωστα. Ο εκπρόσωπος της αστυνομίας Μπγιορν Πίλμπλαντ δήλωσε ότι «αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει τίποτε που να δείχνει ότι η επίθεση είχε πολιτικά κίνητρα». Δημοσίευμα της σουηδικής εφημερίδας «Ντάγκενς Νιχέτερ» (Dagens Nyheter), πάντως, επικαλούμενο αστυνομικές πηγές αναφέρει ότι «η επίθεση δεν ήταν αυθόρμητη πράξη».

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2003 - 14:40 ('Ωρα Λονδίνου) Δίκες στο Γουαντάναμο;

Σε κανένα κρατούμενο στο Γουαντάναμο δεν έχει απαγγελθεί κατηγορία

Σύντομα, κάποια στιγμή -κανείς ακόμη δεν γνωρίζει πότε ακριβώς- η προσοχή της διεθνούς κοινής γνώμης θα επικεντρωθεί σ' ένα άδειο μέχρι στιγμής κτίριο στο Γουαντάναμο, όπου θα γίνουν, από ειδικά στρατιωτικά δικαστήρια, οι πρώτες δίκες των κρατουμένων εκεί. Πώς μπορεί να γίνει 'δίκαιη δίκη' στο Γουαντάναμο υπ' αυτές τις συνθήκες; Λουίζ Κρίστιαν, δικηγόρος Αλλά, όπως επισημαίνουν από καιρό πολλά μέσα ενημέρωσης σε ολόκληρο τον κόσμο, στο εδώλιο του κατηγορουμένου θα καθήσει, εκτός από τους πρώτους «πολεμιστές του εχθρού», όπως χαρακτηρίζει τους κρατουμένους η Ουάσινγκτον, και η ίδια η αμερικανική δικαιοσύνη, αφού, κατά παράβαση όλων των συνθηκών, έχει απαγορευθεί στους κρατουμένους να έχουν πρόσβαση στους δικηγόρους τους ή ακόμη και να πληροφορηθούν για τί ακριβώς κατηγορούνται. «Οι ίδιες οι αμερικανικές αρχές δηλώνουν πως καμία απόφαση δεν έχει ακόμη ληφθεί για το πότε ακριβώς θ'αρχίσουν οι πρώτες δίκες, αλλά διαφορετική εντύπωση απεκόμισε ένας από τους ανταποκριτές του BBC, ο Γκόρντον Κορέρα, που επισκέφθηκε πρόσφατα τη βάση και μίλησε επιπλέον με τον διοικητή του στρατοπέδου. «Μπορεί το Πεντάγωνο να δηλώνει πως δεν έχει λάβει ακόμη καμία απόφαση για το τί ακριβώς θα γίνει και πού, οι καινούργιες επιγραφές που αναρτήθηκαν στο άδειο μέχρι στιγμής κτίριο του στρατοπέδου -'Αίθουσα δικαστηρίου', 'Πολιτική Αγωγή', 'Υπεράσπιση'- λένε μία τελείως διαφορετική ιστορία λένε για τους περίπου επτακόσιους κρατούμενους του Γκουαντάναμο, τριάντα ένας εκ των οποίων αποπειράθηκαν ν'αυτοκτονήσουν τους τελευταίους δεκαοκτώ μήνες», μεταδίδει ο Γκόρντον Καρέρα, ο οποίος ζήτησε ακολούθως από τον διοικητή του στρατοπέδου, στρατηγό Τζέφρι Μίλερ, να σχολιάσει τις πληροφορίες ότι υπάρχουν ήδη 'θάλαμοι εκτελέσεων' στο Γουαντάναμο. Σε αυτό το κτίριο θα γίνουν ίσως οι δίκες «Τονίζω κατηγορηματικά ότι δεν είναι αληθείς οι ισχυρισμοί αυτοί. Δεν υπάρχουν σχέδια, που να έχουν εγκριθεί, για 'θαλάμους εκτελέσεων' στο Γουαντάναμο. Τελεία και παύλα. Υπάρχουν σχέδια που δεν έχουν όμως εγκριθεί», τονίζει ο στρατηγός Μίλερ κι εξηγεί πως κανείς κρατούμενος δεν πρόκειται ν' αφεθεί ελεύθερος εάν δεν πεισθούν προηγουμένως οι αμερικανικές αρχές ότι δεν συνιστά απειλή για την ασφάλεια των ΗΠΑ ή των συμμάχων τους. «Δεν υπάρχουν 'πολεμιστές του εχθρού' στο Γουαντάναμο στους οποίους να έχει απαγγελθεί μέχρι στιγμής καμία κατηγορία», πρόσθεσε ο Αμερικανός διοικητής του στρατοπέδου, στρατηγός Μίλερ, κι η δήλωση αυτή προκαλεί, ευλόγως, αντιδράσεις από την πλευρά του νομικού κόσμου. «Πώς μπορεί να γίνει 'δίκαιη δίκη' στο Γουαντάναμο υπ' αυτές τις συνθήκες;» διερωτάται η δικηγόρος Λουίζ Κρίστιαν, που εκπροσωπεί τις οικογένειες τεσσάρων Βρετανών που κρατούνται στο στρατόπεδο αυτό στην Κούβα.

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2003 - 14:45 ('Ωρα Λονδίνου) Συγκίνηση για τη δολοφονηθείσα υπουργό

H δολοφονηθείσα υπουργός Εξωτερικών της Σουηδίας, 'Ανα Λιντ, σε οικογενειακή φωτογραφίa

Η υπουργός Εξωτερικών της Σουηδίας, 'Αννα Λιντ, που είχε δεχθεί την Τετάρτη επίθεση με μαχαίρι από άγνωστο υπέκυψε στα τραύματά της στο νοσοκομείο Καρολίνσκα της Στοκχόλμης. Χάθηκε μια μεγάλη Ευρωπαία Γιόσκα Φίσερ, Γερμανός Υπουργός Εξωτερικών Η κ. Λιντ έφερε τραύματα στην κοιλιακή χώρα και το ήπαρ που της προκάλεσαν εσωτερική αιμορραγία και παρά την πολύωρη χειρουργική επέμβαση και τις προσπάθειες που κατέβαλαν οι γιατροί έχασε τη μάχη με τη ζωή. Η δολοφονία της υπουργού Εξωτερικών της Σουηδίας έχει προκαλέσει σοκ στη χώρα, ανάλογο με αυτό μετά την δολοφονία του πρωθυπουργού Όλαφ Πάλμε το 1986. H ’ννα Λιντ αντιπροσώπευε ό,τι καλύτερο για τη Σουηδία και την Ευρώπη Τζακ Στρο, Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών Ο πρωθυπουργός Γκόραν Πέρσον έκανε λόγο για «επίθεση κατά της ανοικτής σουηδικής κοινωνίας», η οποία έλαβε χώρα λίγες ημέρες πριν το κρίσιμο δημοψήφισμα για την ένταξη της Σουηδίας στην ζώνη του ευρώ. «Η Σουηδία», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Πέρσον, «έχασε το πρόσωπό της στον κόσμο, η σοσιαλδημοκρατία έχασε μία από τις πιο αποτελεσματικές πολιτικούς της και η οικογ΄νειά της μία μητέρα και σύζυγο.» Ο πρωθυπουργός της Δανίας, ’ντερς Φογκ Ρασμούσεν, χαρακτήρισε "τραγωδία" τη δολοφονία της ’ννα Λιντ. Τον φιλοευρωπαϊσμό της δολοφονηθείσης υπουργού Εξωτερικών επεσήμαναν οι υπουργοί Εξωτερικών της Γερμανίας και της Βρετανίας: «Χάθηκε μια μεγάλη Ευρωπαία» δήλωσε ο Γιόσκα Φίσερ, ενώ ο Τζακ Στρο τόνισε πως «η ’ννα Λιντ αντιπροσώπευε ό,τι καλύτερο χαρακτηρίζει τη Σουηδία και την Ευρώπη». Αναστολή εκστρατειών Η κ. Λιντ, μια από τις δημοφιλέστερες πολιτικούς της χώρας και θεωρούμενη ως πιθανή διάδοχος του κ. Πέρσον, ήταν η επιφανέστερη εκπρόσωπος των υποστηρικτών του «Ναι» στο δημοψήφισμα που θα γίνει την Κυριακή στη Σουηδία για το αν θα πρέπει να ενταχθεί η χώρα στο ευρώ ή όχι, ενώ οι δημοσκοπήσεις έδιναν στους αντιπάλους της εισαγωγής του ευρώ προβάδισμα 10%. Ποια ήταν η 'Αννα Λιντ Υπουργός Εξωτερικών της Σουηδίας από το 1998 Υπουργός Περιβάλλοντος το 1994 Βουλευτής από το 1982 Πρόεδρος της νεολαίας των Σοσιαλδημοκρατών Επιφανής εκπρόσωπος της πτέρυγας των φιλοευρωπαϊστών Ήταν παντρεμένη με τον Μπο Χόλμπεργκ και μητέρα δυο παιδιών Μετά την ανακοίνωση του θανάτου της, τόσο οι υποστηρικτές όσο και οι πολέμιοι του ευρώ ανέστειλαν τις εκστρατείες τους ενόψει του δημοψηφίσματος της Κυριακής. Τί συνέβη; Η 'Αννα Λιντ μαχαιρώθηκε από άγνωστο την ώρα που βρισκόταν -χωρίς συνοδεία αστυνομικών- σε πολυκατάστημα της Στοκχόλμης. Τα κίνητρα του δράστη που καταζητείται από την αστυνομία παραμένουν άγνωστα. Ο εκπρόσωπος της αστυνομίας Μπγιορν Πίλμπλαντ δήλωσε ότι «αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει τίποτε που να δείχνει ότι η επίθεση είχε πολιτικά κίνητρα». Δημοσίευμα της σουηδικής εφημερίδας «Ντάγκενς Νιχέτερ» (Dagens Nyheter), πάντως, επικαλούμενο αστυνομικές πηγές αναφέρει ότι «η επίθεση δεν ήταν αυθόρμητη πράξη».