O κ.Nίκος Δημου θεωρεί πως τα δίκτυα και τα MME είναι εντελώς ανεξάρτητα το ένα με το άλλο. Kι όμως δεν είναι. Aντιθέτως η οργάνωση της επικοινωνίας ήταν και είναι μια αλληλεξάρτηση δικτύων και MME. Kαι αυτό γιατί το όλο πλέγμα υπάρχει και «ενεργοποιείται» από την ροή των μηνυμάτων.

H ροή (έντυπη, ηλεκτρονική) δίνει σχήμα στο όλο πλέγμα. Kαι είναι αυτή η ροή που μεταβάλλει MME και δίκτυα. O κ.Δήμου πιθανόν δεν έχει προσέξει πως σε πάρα πολλές περιπτώσεις η δυναμική της ροής αναπτύσσει μορφές επικοινωνίας που αλλάζουν τα σχήματα μετατρέποντας κάποια MME σε δίκτυα (π.χ. ραδιοπομποί, ραδιόφωνο) και κάποια δίκτυα σε MME (π.χ. τηλέφωνο, H/Y). Aλήθεια είναι MME ή δίκτυο «μεταφοράς πληροφοριών από σημείο σε σημείο» η επικοινωνία με ραδιοπομπούς στα βραχέα ανά τον κόσμο; Tι είναι ένα τηλεφώνημα σε μια τηλεοπτική εκπομπή μεγάλης ακροαματικότητας;

Bέβαια ο κ. Δήμου έχει δίκιο όταν λέει πως με τον H/Y μπορεί και διαμορφώνει τη δική του επιλογή τίτλων και θεμάτων. Mόνο που την διαμορφώνει «κόβοντας και ράβοντας» από αρχεία στα οποία όσοι έχουν σύνδεση με το Internet έχουν πρόσβαση. Άρα, ο H/Y εδώ χαρακτηρίζεται από την «γενικευμένη μεταφορά πληροφοριών και μηνυμάτων ταυτοχρόνως προς παρά πολλές κατευθύνσεις». Aπλώς εδώ ο κ.Δήμου μας λέει πως έχει την ευχέρεια να κάνει τη δική του προσωπική επιλογή μέσα από το πρόγραμμά του. Mα και την εφημερίδα κάθε άνθρωπος τη διαβάζει συνήθως μόνος του και σχεδόν ποτέ δεν συμπίπτει ο τρόπος ανάγνωσης του ενός με του άλλου. Άλλωστε, κάθε άνθρωπος διαβάζοντας μια εφημερίδα «κόβει και ράβει» κάποια θέματα που τον ενδιαφέρουν κάνοντας τη δική του επιλογή (εντάξει, στην εφημερίδα έχει λιγότερες επιλογές από το Internet.

Mου κάνει και εμένα εντύπωση το ότι οι «φαν» του Internet δεν μπορούν να αποδεχθούν εύκολα μια άλλη προσέγγιση «στο δικό τους χωράφι» Ίσως γιατί κι αυτοί έχουν τα δικά τους «φίλτρα».

Φιλικότατα

Διαμαντής Mπασαντής

Ένα άρθρο, ανακρίβειες, ευαισθησίες αφελών νεαρών - και άλλες ιστορίες

ΚΑΛΛΙΘΕΑ, 6 Φεβρουαρίου -- Μιας που αφιέρωσα αρκετό από το χρόνο μου για να διαβάσω το τελευταίο τεύχος του περιοδικού σας (καλή επιτυχία, παρεμπιπτόντως) είπα να σας στείλω μια επιστολή με μερικές παρατηρήσεις μου, όσον αφορά το περιεχόμενό του. Αναφέρομαι αποκλειστικά στο άρθρο «Η Οθόνη Πεθαίνει. Ζήτω Η Οθόνη», του τεύχους ΧΙΙ (5 Φεβρουαρίου).

Οφείλω κατ’ αρχάς να διευκρινίσω ότι, αν και δεν γνωρίζω τον κ. Μπασαντή προσωπικώς, σέβομαι την ακαδημαϊκή του εμπειρία, κι εκτιμώ την αξιόλογη προσπάθειά του να αναλύσει το θέμα με το οποίο καταπιάνεται στο τρέχον τεύχος του περιοδικού. Όμως κατά τη γνώμη μου -η οποία ασφαλώς υπόκειται σε κρίσεις και κριτική, όπως ακριβώς και η δική του- υποπίπτει σε τεχνικά σφάλματα, και υιοθετεί ακρίτως ανακρίβειες, με αποτέλεσμα να θολώνει η συνολική εικόνα του άρθρου. Εξηγούμαι:

Ανακρίβεια πρώτη : τα προγράμματα, οι browsers στους οποίους αναφέρεται ο συγγραφέας (MSIE, Netscape Navigator) δεν "ανιχνεύουν" ολόκληρο το Internet, αλλά το "γραφιστικής μορφής" τμήμα του - τον World Wide Web, ή WWW, ή Παγκόσμιο Ιστό Πληροφοριών. Μπορούμε χάριν ενός κλίματος συναινέσεως να συμφωνήσουμε ότι ο Ιστός είναι το πιο "καυτό", το πιο εμπορικό και χρηστικό τμήμα του Δικτύου, αλλά δεν αποτελεί "το" Internet, είναι ένα τμήμα του. Κι αν θέλετε να γίνουμε λίγο πιο ακριβείς, τα προγράμματα αφ’ εαυτών δεν "ανιχνεύουν" τίποτε, αποτελούν απλώς ένα interface. Όλη η δουλειά στον Ιστό γίνεται από ένα πρωτόκολλο μεταφοράς δεδομένων, το HyperText Transfer Protocol, ή HTTP - αν καλά τα θυμάμαι.

Ανακρίβεια δεύτερη : τα δύο προγράμματα/interfaces (και όχι συστήματα) επ’ ουδενί "συνδέουν την τηλεόραση με το Internet". Φαντάζομαι πως ο συγγραφέας εννοεί ότι δημιουργούν διαύλους παροχής πληροφορίας, ανάλογους με εκείνους της τηλεόρασης, με πολλαπλάσιες όμως επιλογές και τεχνικές δυνατότητες (εξ ου και η... ατάκα - αφορισμός "zillion channels"). Αλλά συμπαθάτε με, άλλο Web, άλλο τηλεόραση. Για άπειρους, συνήθως πολύ πρακτικούς, λόγους. Άλλωστε, οι ως σήμερα απόπειρες να συνδεθούν τα δύο "μέσα" είναι ατελείς από τεχνολογικής απόψεως και καταστροφικές από οικονομικής απόψεως για τους αποτολμήσαντες το εγχείρημα. Δείτε τι έγινε με το πείραμα Web TV: ούτε καν οι... κουτόφραγκοι και... τα αμερικανάκια δεν "τσίμπησαν" το δόλωμα. Δεν θα επεκταθώ, για να μην σας κουράσω.

Ανακρίβεια τρίτη : γράφει ο κ. Μπασαντής "(...) Η τεχνολογία του Intranet δεν θα χρειάζεται σύνδεση με το Internet"(!!). Δηλαδή, να με συγχωρεί ο συγγραφέας, αλλά τι πάει να πει ακριβώς "θα"; Τα Intranets είναι πραγματικότητα σήμερα, σε χιλιάδες επιχειρήσεις. Ποσοστό 24% των επικεφαλής των εταιριών του καταλόγου Fortune 500 δηλώνει επισήμως ότι έχει αποφασίσει να υλοποιήσει Intranet λύσεις μέσα στο 1997. Το ίδιο το περιβόητο Ελληνικό Δημόσιο (πώς λέμε, ο περιβόητος gangsta ;) το "σκέπτεται". Eλληνικές εταιρίες (συνήθως θυγατρικές αμερικανικών, για να μη χαρείτε και τόσο) δουλεύουν σήμερα, δίπλα μας, μέσω Intranets. Ο συγγραφέας στο "θα" έχει μείνει; Πέραν αυτού, ο συγγραφέας έχει καταλάβει τι είναι επιτέλους τα Intranets; Ξεχάστε το - η ερώτηση είναι ρητορική...

Ανακρίβεια τέταρτη : ο ορισμός σε "40.000 χρήστες" εκείνων που διαθέτουν πρόσβαση στο Δίκτυο στην Ελλάδα, είναι αβυσσαλέα ασαφής και σε κάθε περίπτωση ανακριβής. Κατ’ αρχάς, για ποίου είδους "χρήστες" ομιλούμε; Τους διαθέτοντες Internet access acccount; Αυτούς που πληρώνουν τον λογαριασμό αυτό, τους λεγόμενους "εμπορικούς" χρήστες; Τους ακαδημαϊκούς; Τους έχοντες e-mail address; Ποιους, τέλος πάντων; Κι από πού το αντλεί αυτό το "40.000" ο συγγραφεύς, για να έχουμε το καλό ρώτημα; Σχετικές έρευνες αγοράς έχει δει; [Θα του πρότεινα ανεπιφύλακτα να πάει μια "βόλτα" στη διεύθυνση του Open Newsletter στο Web και να δει μερικά μεγέθη, έτσι, δειγματοληπτικώς... (http://www.open.gr/survey.html). Και όχι, ασφαλώς όχι, δεν δουλεύω για τον κ. Σωτηρόπουλο...].

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ να συνεχίσω επί μακρόν με τη... συλλογή μαργαριταριών, και όχι μόνο σε τεχνικό επίπεδο. Αλλά δεν έχω την πρόθεση να έλθω σε εφ’ όλης της ύλης σύγκρουση με τον κ. Μπασαντή, και μάλιστα στα δικά του χωράφια, αυτά της "επικοινωνιολογίας" (είναι δόκιμος ο όρος;). Πέραν αυτού, έχει πάει τέσσερες το πρωί και πρέπει να κοιμηθώ καμμιά φορά...

Υ.Γ.: Επιτρέψτε μου και μια συμβουλή προς τη διεύθυνση του Σαμιζντάτ [εν γένει]: άλλο χαρτί, άλλο Web. Εννοώ, βάλ’ τε τουλάχιστον κανένα link, μια παραπομπούλα σε ένα related site, ένα κάτι, με σκέτο κείμενο προκοπή δεν γίνεται...

Διατελώ ειλικρινώς υμέτερος, (μανούλα μου, που θα έλεγε κι ο Σπίθας, πού το θυμήθηκα αυτό;)

choke@internet.gr