Ιταλός πολιτικός, ιδρυτής και ηγέτης του φασιστικού κόμματος στην Ιταλία. Οπαδός του σοσιαλισμού μέχρι το 1919, οπότε και ίδρυσε το φασιστικό κόμμα (Φάτσιο). Ανέλαβε εκβιαστικά την πρωθυπουργία της Ιταλίας, όταν το 1922 πραγματοποίησε πορεία επικεφαλής 30.000 φασιστών εναντίον της Ρώμης. Η Βουλή του παραχώρησε πλήρεις αρμοδιότητες και εκείνος το 1925 κατήργησε τα κόμματα και τα μη φασιστικά συνδικάτα και ανακηρύχθηκε δικτάτορας. Προσεταιρίστηκε τους αστούς, τους γαιοκτήμονες και την Εκκλησία και πραγματοποίησε πολλές παραγωγικές επενδύσεις στην Ιταλία. Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής τάχθηκε στο στρατόπεδο των χωρών που ζητούσαν την αλλαγή των συνθηκών του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Προσέφερε βοήθεια στα φασιστικά κόμματα των άλλων χωρών και κατέλαβε την Αιθιοπία, τη Λιβύη και την Αλβανία. Με την έκρηξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου κήρυξε τον πόλεμο εναντίον της Γαλλίας και της Ελλάδας, αλλά η επίθεση εναντίον της χώρας μας ήταν η αρχή της καταστροφής του. Το 1943 συνελήφθη από Ιταλούς αντιφασίστες, αλλά ελευθερώθηκε από Γερμανούς αλεξιπτωτιστές. Πειθήνιο όργανο των Ναζί δημιούργησε στη Βόρειο Ιταλία την "Ιταλική Σοσιαλιστική Δημοκρατία" κατά τα ναζιστικά πρότυπα. Όταν το 1945 η Γερμανία κατέρρευσε, ο Μουσσολίνι προσπάθησε να διαφύγει στην Ελβετία, αλλά συνελήφθη και εκτελέστηκε από Ιταλούς αντάρτες (28 Απριλίου 1945).