Το πραξικόπημα του 1967 τον βρίσκει στο εξωτερικό. Σε όλη τη διάρκεια της επταετίας παίζει δραστήριο ρόλο για την οργάνωση της αντιδικτατορικής δράσης των Ελλήνων της Ευρώπης, για την παροχή βοήθειας προς τις αντιστασιακές οργανώσεις και τους εξόριστους από την Ελλάδα. Οργανώνει την Ένωση Αντιδικτατορικών Επιτρόπων Δυτικής Ευρώπης και την Ένωση Ελλήνων Πανεπιστημιακών.

Το 1968 η χούντα του αφαιρεί την Ελληνική ιθαγένεια. Από το 1969 ως το 1978 δούλευε στο Γαλλικό Πανεπιστήμιο σαν Εντεταλμένος Διδασκαλίας και Ερευνητής με ειδίκευση στην Οικονομική Ανάπτυξη, τον Προγραμματισμό και τη Χωροταξία. Διευθύνει το Ινστιτούτο Οικονομικής

Ανάπτυξης του Πανεπιστημίου της Σορβόννης.

Στις εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981 εκλέγεται βουλευτής Αττικής με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Τον Ιούλιο του 1982 ο Πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου του αναθέτει τα καθήκοντα του Υφυπουργού Εμπορίου. Τον Ιανουάριο του 1984 αναλαμβάνει Υφυπουργός Εξωτερικών για Θέματα ΕΟΚ. Το 1984 εκλέγεται μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Τον Ιούλιο του 1985 αναλαμβάνει Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών.

Στις εκλογές του 1989 και 1990 επανεκλέγεται Μέλος του Κοινοβουλίου. Από το 1989 μέχρι το 1993 είναι αντιπρόσωπος του Ελληνικού Κοινοβουλίου στο Συμβύλιο της Ευρώπης.

Στις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993 επανεκλέγεται και αναλαμβάνει Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών. Στις 8 Ιουλίου 1994 αναλαμβάνει Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών. Στις 22 Ιανουαρίου 1996 ορίζεται Υπουργός Εξωτερικών.