Προς κ. Αβραμόπουλο
(το ανάγνωσμα ΙΙΙ)
|
Πληροφορούμαι ότι η Ολυμπιακή Επιτροπή αρχίζει να ανησυχεί για την εικόνα που εμφανίζει σήμερα η Αθήνα και για το αν είναι εφικτό, με τους σημερινούς ρυθμούς, να βελτιωθεί ώς το 2004: Κυκλοφοριακό, ρύπανση, συσσώρευση αυτοκινήτων στους δρόμους, εξαφάνιση των πεζοδρομίων, σκουπίδια, παντελής σχεδόν έλλειψη ελευθέρων χώρων. Το Μετρό και αν ακόμη ολοκληρωθεί ώς τότε, δεν φαίνεται ότι θα μας ανακουφίσει σημαντικά, γιατί στους σταθμούς δεν υπάρχουν χώροι σταθμεύσεως των αυτοκινήτων. Οποιαδήποτε απόπειρα να βελτιωθεί η εικόνα έστω μόνο στην πρόσοψη (πεζοδρόμηση οδών, έργα για τη συνένωση των αρχαιολογικών χώρων, εξασφάλιση προσβάσεων στους αθλητικούς χώρους κ.λπ.), μάλλον θα επιδεινώσει τα προβλήματα: Ηδη οι κάτοικοι των περιοχών γύρω από την Ακρόπολη έχουν μια πρόγευση των προβλημάτων που θα αντιμετωπίσουν, ήδη από τώρα με τον αποκλεισμό της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Το πρόβλημα φαίνεται ότι είναι απλό, αλλά αρνούμαστε να το δεχθούμε: Ο αριθμός των αυτοκινήτων αυξάνεται αλματωδώς και οι χώροι όπου θα κινηθούν και θα σταθμεύσουν συνεχώς περιορίζονται!
Πληροφορούμαι επίσης ότι η Ολυμπιακή Επιτροπή πρόκειται αυτές τις ημέρες να υπογράψει με τη Διεθνή Επιτροπή σύμβαση για την οργάνωση της παρα-Ολυμπιάδας των αθλητών με ειδικές ανάγκες, την οποία παρακολουθούν πολλοί επισκέπτες, επίσης με ειδικές ανάγκες. Η Αθήνα είναι εντελώς απροετοίμαστη (σχεδόν ανίκανη) να διευκολύνει την κίνηση ανθρώπων με ειδικές ανάγκες (πεζοδρόμια, ειδικές διαβάσεις, διευκολύνσεις στα μέσα μεταφοράς κ.λπ.).
* * *
Θα μπορούσαμε να αδιαφορήσουμε για τις ανησυχίες της Ολυμπιακής Επιτροπής, τη στιγμή που κανείς δεν ανησυχεί για τους ταλαίπωρους κατοίκους της Αθήνας και του Λεκανοπεδίου. Στο κάτω-κάτω η ζωή της πόλης ούτε αρχίζει με τους Ολυμπιακούς ούτε τελειώνει σ' αυτούς. Αφήστε που υπάρχει η υποψία ότι θα αναστατωθεί και θα απορρυθμισθεί περισσότερο. Αλλά μια και θα υποστούμε το κόστος και το βάρος τους, μάς απομένει η ελπίδα, ότι έστω από κρατική ματαιοδοξία και ψωροπερηφάνια θα λυθούν μερικά προβλήματα και η βελτίωση θα μας μείνει το μόνο κέρδος.
Κατά πάσα πιθανότητα το 2004 ο κ. Δ. Αβραμόπουλος δεν θα είναι δήμαρχος Αθηνών. Τι άλλο μπορεί (ή φιλοδοξεί) να είναι δεν ξέρω, αλλά δήμαρχος μάλλον δεν θα είναι.
Ελπίζουμε όμως ότι αυτός τώρα και ο διάδοχός του αργότερα θα μας οδηγήσουν στο 2004 με κάποια διαφορετική διαχείριση των απορριμμάτων, ώστε οι υψηλοί και οι χαμηλοί επισκέπτες μας να μην υποστούν αυτό που υφιστάμεθα εμείς σήμερα: Σε όλες τις γωνίες των δρόμων κάδοι απιστεύτου ρυπαρότητος, ξέχειλοι από ζεύχνοντα απορρίμματα. Οι πλατείες, οι δρόμοι, τα λιγοστά πάρκα μας, οι υπέροχες παραλίες μας, ακόμα και τα σιντριβάνια, για τα οποία ο κ. Αβραμόπουλος είναι τόσο υπερήφανος, όλα μαζί συνθέτουν τον τεράστιο σκουπιδοτενεκέ που φέρει το ένδοξο όνομα Αθήνα!
Από τις αρμόδιες υπηρεσίες δήμων της περιοχής πληροφορούμαι ότι, πράγματι, το «κύκλωμα των σκουπιδιών» κάπου έχει «φρακάρει». Πολλοί ισχυρίζονται ότι με το «κύκλωμα» αυτό συνδέονται μεγάλα και σκοτεινά συμφέροντα, τα οποία, όταν δεν ικανοποιούνται επαρκώς, προκαλούν φρακάρισμα! Αυτά τα συμφέροντα και με ποιο τρόπο παρεμβαίνουν ούτε να το καταλάβω μπορώ, ούτε να το φαντασθώ.
Αυτή τη στιγμή στο Δήμο Αθηνών τα μισά περίπου απορριμματοφόρα και περίπου οι μισοί εργαζόμενοι βρίσκονται εκτός λειτουργίας! Τα απορριμματοφόρα λόγω παλαιότητος και οι εργαζόμενοι λόγω ηλικίας (πολλοί πλησιάζουν στη σύνταξη) και άλλοι λόγω... μετάταξης στα γραφεία. Η υπηρεσία αυτή των δήμων (η πιο σημαντική και κρίσιμη ίσως) θεωρείται... μονάδα διερχομένων!
Υπάρχει και το άλυτο πρόβλημα των χωματερών. Καμιά περιοχή (πολύ δικαιολογημένα) δεν είναι πρόθυμη να δεχθεί τα σκουπίδια της άλλης, εκτός αν αμειφθεί γενναίως. Η αρχή ότι κάθε δήμος οφείλει να διαχειρισθεί τα δικά του απορρίμματα είναι αδύνατο να εφαρμοσθεί χωρίς μονάδες απλής καύσης ή ανακύκλωσης των απορριμμάτων όπως γίνεται σ' ολόκληρη την Ευρώπη. Ολα αυτά συζητήθηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο προ ετών, αποφασίσθηκαν και μετά ξεχάσθηκαν.
* * *
Το πρόβλημα στο μέλλον θα είναι οξύτερο. Σήμερα η Ελλάδα παράγει 310 κιλά σκουπίδια ανά κάτοικο ετησίως. Οι περισσότερο αναπτυγμένες και ευημερούσες χώρες παράγουν πάνω από 500. Σ' αυτό το νούμερο θα φτάσουμε και εμείς τα επόμενα χρόνια στο βαθμό που... εκσυγχρονιζόμαστε, αναπτυσσόμαστε και ευημερούμε...
Υ.Γ. Πήραμε πολλές επιστολές για τα προβλήματα της Αθήνας. Από την Κυριακή θ' αρχίσουμε να τις δημοσιεύουμε.
Του ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ
|
