ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ (22-12-99)

Αλλάξτε σελίδα

Μπαίνουμε στη νέα χιλιετία και έχουμε τρελαθεί στις ετοιμασίες γι' αυτό, αλλά προς το παρόν η γυάλινη τηλεοπτική οθόνη βουτάει με ενθουσιασμό στο παρελθόν, στυλώνει τα πόδια με πείσμα στο παρόν, να μην κουνηθούμε ρούπι, πού να τρέχουμε σε καινούργιους δρόμους ψηφιακούς, εδώ, αλυσοδεμένοι, με έναν Τριανταφυλλόπουλο να γεμίζουμε τέσσερα δελτία ειδήσεων και πέντε έξι τοκ σόου, τι έγινε με την υπόθεση Κορκολή, ποιες καταγγελίες απαγγέλθηκαν, για ποιο λόγο, ποιος έχει δίκιο, τα πάει ή δεν τα πάει καλά με το κανάλι του ο δημοσιογράφος και δώσ' του να μαίνεται ο πόλεμος της τηλεθέασης με κόντρες και φήμες και παλικαριές. Εξαιρετικό τέλος εποχής και ακόμη καλύτερη αρχή για την καινούργια. Να δω στους ψηφιακούς καιρούς του μέλλοντος πώς θα διασωθούν όλα αυτά, ποια μορφή θα έχουν και ποιο κοινό, αν θα πληρώνουν δηλαδή οι τηλεθεατές για να βλέπουν ζούγκλες και σκουπιδοεκπομπές. Η εμπειρία του εξωτερικού λέει, πως βεβαίως έχουν το χώρο τους σε ειδησεογραφικά κανάλια και ακραίες εκπομπές, αλλά φυσικά τα θέματά τους δεν αναπαράγονται από το σύνολο των υπολοίπων και δεν αφορούν οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν για να εντυπωσιάσουν παρά μόνον το κοινό τους. Η ελπίδα είναι πως η ψηφιακή εποχή θα προσφέρει τη δυνατότητα στο τηλεοπτικό κοινό να ασχολείται και με άλλα θέματα εκτός από εκείνα στα οποία αποφασίζει να το εγκλωβίσει ο τηλεοπτικός ανταγωνισμός. Γιατί τουλάχιστον η μπαγιάτικη ενημέρωση που προσέφερε στο κοινό του το Mega προχθές διαβάζοντας αποσπάσματα ανακοίνωσης του Alpha για το θέμα Τριανταφυλλόπουλου που είχε κυκλοφορήσει από το κανάλι ήδη προ δεκαημέρου και μάλιστα δίνοντάς της διαστάσεις παραπάνω από αυτές που έθετε το κείμενο, ότι δηλαδή δήθεν «άδειαζε» τον δημοσιογράφο, μόνον ως κίνηση που προκαλεί η αγριάδα του ανταγωνισμού και όχι το ενδιαφέρον για την ενημέρωση του κοινού μπορεί να χαρακτηριστεί. Ε, ας τελειώνουν πια όλα αυτά. Πάλιωσαν πολύ. Αλήθεια ποιος υποχρέωσε τον κ. Αθανασίου να επαναλάβει από την εκπομπή του το θλιβερό βίντεο με την στιγμή του θανάτου του βουλευτή και το πρόβαλε λέγοντας «εγώ πιστεύω πως αυτό δεν θα έπρεπε να σας το δείξω». Εφόσον δεν έπρεπε ας μην το 'δειχνε, αλλιώς καλύτερα η σιωπή, γιατί τα λόγια μοιάζουν υποκριτικά όταν δεν ταιριάζουν με την εικόνα. Ωστόσο, δεν χωράει ο νους του ανθρώπου ώς πού μπορεί να φτάσει η διαστροφή από τη χρήση της τεχνολογίας, καθώς φίλος που έτυχε να είναι κοντά την στιγμή του επεισοδίου και έσπευσε και αυτός ταραγμένος να προσφέρει βοήθεια άκουγε μια φωνή να κραυγάζει στον εικονολήπτη «ζούμαρε τώρα, ζούμαρε, ζούμαρε». Αυτή η κραυγή ήταν πιο ανατριχιαστική και από την ανάσα του θανάτου, που και αυτή ακούστηκε να πλησιάζει.

Γράφει η Πόπη Διαμαντάκου