Εξυγίανση
Ευκαιρία εξυγιάνσεως του σαθρού οικοδομήματος του ελληνικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου ενδέχεται να αποτελέσει η σωρεία ποινικών διώξεων, τις οποίες άσκησε η Εισαγγελία Πειραιώς εναντίον παραγόντων του αθλήματος, του γενικού γραμματέως της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, με κατηγορίες δωροδοκιών κατ' εξακολούθησιν για αλλοίωση αποτελεσμάτων ποδοσφαιρικών αγώνων, καθώς και για απόπειρα εξαγοράς ψήφων κατά τη διάρκεια συνεδριάσεως της ΕΠΟ στην Αλεξανδρούπολη, το 1997. Κατά τον εισαγγελέα κ. Πεπόνη, οι πράξεις της δωροδοκίας και δωροληψίας κατ' εξακολούθησιν αφορούν εννέα μεγάλες και μικρές ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες. Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι η επί δεκαετίες άκρως προνομιακή μεταχείριση των παραγόντων του ποδοσφαίρου επέτρεψε να διαμορφώσουν νοοτροπία ασυδοσίας πλείστοι όσοι εξ αυτών. Ο χορός των δισεκατομμυρίων όμως, που έχει στηθεί πλέον γύρω από τις ποδοσφαιρικές επιχειρήσεις, δεν επιτρέπει να συνεχιστεί άλλο αυτή η κατάσταση ατιμωρησίας για αδικήματα, τα οποία επισύρουν βαρύτατες ποινές για οποιονδήποτε άλλον Ελληνα πολίτη τα διαπράξει. Η εξυγίανση στο χώρο αυτόν πρέπει να αρχίσει εκ των άνω, όταν μάλιστα υπάρχουν τόσες καταγγελίες, ώστε να δικαιολογείται η άσκηση ποινικών διώξεων μετά δωδεκάμηνη κοπιαστική προκαταρκτική εξέταση εκ μέρους του αρμοδίου εισαγγελέως. Ας ελπίσουμε, βεβαίως, ότι δεν θα καλυφθούν ξαφνικά τα πάντα με πέπλο σιωπής και αναιρέσεις των καταγγελιών που έχουν κάνει διάφοροι παράγοντες. Λαλίστατοι ενώπιον των μέσων ενημερώσεως για λόγους αυτοπροβολής, μεταβάλλονται σε πραγματικές «σφίγγες» ενώπιον των δικαστικών αρχών, όταν αντιλαμβάνονται ότι η προσπάθεια καθάρσεως θίγει ισχυρά κατεστημένα συμφέροντα και μεθόδους λειτουργίας, οι οποίες είναι συνυφασμένες με την ύπαρξη ολόκληρου του νοσηρού περιβάλλοντος του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Αναρίθμητα άρθρα έχουν γραφτεί περί των ευθυνών παραγόντων για τη συχνή εμφάνιση εκτρόπων, βίας και φαινομένων αλητείας στα γήπεδα, με σοβαρές κοινωνικές επιπτώσεις. Αλίμονο εάν οι ανεγκέφαλοι νεαροί, φυσικοί πρωταγωνιστές παρομοίων αντικοινωνικών εκδηλώσεων, διαπιστώσουν ότι οι παράγοντες των ομάδων τους εξακολουθούν να παραμένουν υπεράνω των νόμων, ακόμη και όταν υπάρχουν τόσο σοβαρές καταγγελίες εναντίον τους. Εάν η Δικαιοσύνη κατορθώσει να αποδείξει την ενοχή κάποιων παραγόντων αυτού του χώρου, η αυστηρή τιμωρία τους επιβάλλεται κυρίως για λόγους κοινωνικούς και δευτερευόντως για αθλητικούς. Οσο οι πολίτες βλέπουν το κράτος να ανέχεται μια τόσο όζουσα παθογόνο εστία, η ηθική σήψη απειλεί να μολύνει ευρύτερα στρώματα του πληθυσμού ή, το λιγότερο, να τους αφαιρέσει την ελπίδα εκσυγχρονισμού της ελληνικής κοινωνίας.