ΣΚΕΨΕΙΣ (23-11-99)

Καπνιστήρια
Τι ωραία που περνάνε οι κυρίες! Την ώρα που οι κύριοι σχεδιάζουν διεθνή πολιτική, εκείνες πίνουν το τσάι τους και συζητούν για θέματα που σχετίζονται με τη γυναικεία ευαισθησία, όπως π.χ. η οικολογία. Δεν τις αγγίζει η ωμότητα των πολέμων και η γλώσσα των διαπραγματεύσεων. Φορώντας κομψές τουαλέτες και κοσμήματα, διασχίζουν τη ζωή με το μαλακό τους βήμα. Αστραποβολούν στις διεξιώσεις του Προεδρικού Μεγάρου. Αφήνονται στην αβρότητα της αρχετυπικής γυναικείας συζήτησης. Η ευλογημένη εικόνα της μεικτής παρέας, όπως τη θυμόμαστε από παιδιά: στην αρχή καταφθάνουν τα ζευγάρια -άλλη συνωμοσία του συνανήκειν αυτή- κι έπειτα διαλύονται ή μάλλον μετατοπίζονται προς άλλες ευκαιριακές, αλλά δηλωτικές συνυπάρξεις. Οι κύριοι μαζεύονται σε μια γωνιά του τραπεζιού και συζητούν για ποδόσφαιρο και πολιτικά. Οι κυρίες διαπομπεύουν με χαριτωμένους τρόπους την πλήξη τους μιλώντας για ρούχα και κομμώσεις. Στις συντροφιές δεν υπάρχουν πλέον καπνιστήρια, όπως στα μυθιστορήματα του 19ου αιώνα, για να αποσύρονται οι άντρες και να συζητούν τα δικά τους. Αλλά η αξία του καπνιστηρίου θεωρείται χρήσιμη κοινωνικά, όπως μας υπενθύμισε η επίσκεψη της Χίλαρι Κλίντον. Σε μια τόσο πολυσυζητημένη επίσκεψη το τσάι κυριών μοιάζει έλασσον γεγονός. Πώς όμως να αγνοήσεις αυτή τη συνάθροιση κοσμικών Αθηναίων και Ελληνοαμερικανίδων; Η γυναικεία καρδιά χτύπησε στον τρυφερό ρυθμό της και πάλι όταν η κ. Κλίντον παρομοιάστηκε με «φωτεινό αστέρι στον ουρανό». Α, ναι, η απαράμιλλη γυναικεία αβρότητα. Ετσι γίνεται πάντα με τις επίσημες συναντήσεις πολιτικών ανδρών. Κάποια στιγμή οι κυρίες αποσύρονται και λένε τα δικά τους. Ακόμη και μέλλουσες γερουσιαστές, όπως η Χίλαρι Κλίντον, συζητούν για θέματα σύμφυτα της γυναικείας ταυτότητας: φιλανθρωπίες, η σωτηρία του πλανήτη, τα παιδιά. Το γυναικείο σύμπαν μπορεί να έχει ξεριζώσει τα στερεότυπα με σκληρή δουλειά και πολυπλοκότητα ρόλων, αλλά η τελετουργία δεν ξέρει από πρόοδο. Η Χίλαρι Ρόντμαν Κλίντον, όπως προσφωνήθηκε, είναι πάνω απ' όλα γυναίκα. Αναρωτιέμαι τι συμβαίνει στις σπάνιες περιπτώσεις όπου οι κυρίες είναι τα σημαίνοντα, πολιτικά πρόσωπα. Οταν, ας πούμε, ταξίδευε η κ. Θάτσερ, ο σύζυγός της έπινε τσάι με τους υπόλοιπους κυρίους σχολιάζοντας τα προγράμματα αναδάσωσης ή απείχε από το χαριτωμένο ρόλο του δευτεραγωνιστή;
Της ΑΜΑΝΤΑΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ

	ΣΚΕΨΕΙΣ (23-11-99)
Καπνιστήρια	Τι ωραία που περνάνε οι κυρίες! Την ώρα που οι κύριοι σχεδιάζουν διεθνή πολιτική, εκείνες πίνουν το τσάι τους και συζητούν για θέματα που σχετίζονται με τη γυναικεία ευαισθησία, όπως π.χ. η οικολογία. Δεν τις αγγίζει η ωμότητα των πολέμων και η γλώσσα των διαπραγματεύσεων. Φορώντας κομψές τουαλέτες και κοσμήματα, διασχίζουν τη ζωή με το μαλακό τους βήμα. Αστραποβολούν στις διεξιώσεις του Προεδρικού Μεγάρου. Αφήνονται στην αβρότητα της αρχετυπικής γυναικείας συζήτησης. Η ευλογημένη εικόνα της μεικτής παρέας, όπως τη θυμόμαστε από παιδιά: στην αρχή καταφθάνουν τα ζευγάρια -άλλη συνωμοσία του συνανήκειν αυτή- κι έπειτα διαλύονται ή μάλλον μετατοπίζονται προς άλλες ευκαιριακές, αλλά δηλωτικές συνυπάρξεις. Οι κύριοι μαζεύονται σε μια γωνιά του τραπεζιού και συζητούν για ποδόσφαιρο και πολιτικά. Οι κυρίες διαπομπεύουν με χαριτωμένους τρόπους την πλήξη τους μιλώντας για ρούχα και κομμώσεις. Στις συντροφιές δεν υπάρχουν πλέον καπνιστήρια, όπως στα μυθιστορήματα του 19ου αιώνα, για να αποσύρονται οι άντρες και να συζητούν τα δικά τους. Αλλά η αξία του καπνιστηρίου θεωρείται χρήσιμη κοινωνικά, όπως μας υπενθύμισε η επίσκεψη της Χίλαρι Κλίντον. Σε μια τόσο πολυσυζητημένη επίσκεψη το τσάι κυριών μοιάζει έλασσον γεγονός. Πώς όμως να αγνοήσεις αυτή τη συνάθροιση κοσμικών Αθηναίων και Ελληνοαμερικανίδων; Η γυναικεία καρδιά χτύπησε στον τρυφερό ρυθμό της και πάλι όταν η κ. Κλίντον παρομοιάστηκε με «φωτεινό αστέρι στον ουρανό». Α, ναι, η απαράμιλλη γυναικεία αβρότητα. Ετσι γίνεται πάντα με τις επίσημες συναντήσεις πολιτικών ανδρών. Κάποια στιγμή οι κυρίες αποσύρονται και λένε τα δικά τους. Ακόμη και μέλλουσες γερουσιαστές, όπως η Χίλαρι Κλίντον, συζητούν για θέματα σύμφυτα της γυναικείας ταυτότητας: φιλανθρωπίες, η σωτηρία του πλανήτη, τα παιδιά. Το γυναικείο σύμπαν μπορεί να έχει ξεριζώσει τα στερεότυπα με σκληρή δουλειά και πολυπλοκότητα ρόλων, αλλά η τελετουργία δεν ξέρει από πρόοδο. Η Χίλαρι Ρόντμαν Κλίντον, όπως προσφωνήθηκε, είναι πάνω απ' όλα γυναίκα. Αναρωτιέμαι τι συμβαίνει στις σπάνιες περιπτώσεις όπου οι κυρίες είναι τα σημαίνοντα, πολιτικά πρόσωπα. Οταν, ας πούμε, ταξίδευε η κ. Θάτσερ, ο σύζυγός της έπινε τσάι με τους υπόλοιπους κυρίους σχολιάζοντας τα προγράμματα αναδάσωσης ή απείχε από το χαριτωμένο ρόλο του δευτεραγωνιστή; Της ΑΜΑΝΤΑΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ