ΑΝΕΜΟΔΕΙΚΤΗΣ (23-11-99)

Οι «σημειολόγοι» σίγουρα θα κατέγραψαν... αρμοδίως το σχετικώς «ψυχρό» ύφος που φρόντισε να έχει μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες ο πρόεδρος της Ν.Δ. κ. Κώστας Καραμανλής, καθ' όλη τη διάρκεια των παρουσιών του στις επίσημες εκδηλώσεις της επίσκεψης Κλίντον, αλλά και αμέσως μετά τη συνάντησή του με τον Αμερικανό πρόεδρο - και οι «ίματζ μέικερ» σίγουρα θα πασχίζουν να αποφασίσουν αν αυτή η «απόσταση» που κράτησε ο κ. Καραμανλής, και φυσιογνωμικά, αλλά και πολιτικά, με τα όσα διοχετεύθηκαν από τη Ρηγίλλης για τη σημασία της επίσκεψης τουπλανητάρχη, τελικά θα κάνει καλό ή κακό στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης...

Περίεργος λαός, γαρ, ο ελληνικός! Με... χαρακτηριστική ευκολία αλλάζει άποψη, αλλά και συναισθήματα -και κοινή είναι η εκτίμηση ότι ο Κλίντον με τα «καμώματά» του (το απλό της παρουσίας του, τα όσα είπε- και που έντεχνα αφέθηκε να εννοηθεί ότι τα είπε... παρά τις συμβουλές των συνεργατών του, όπως τα περί υποστήριξης της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ελλάδα - και τον «σεβασμό» που έδειξε να έχει για την Ελλάδα και την ιστορία της...) μάλλον πέτυχε να «γοητεύσει» μεγάλη μερίδα του κόσμου ή για να είμαστε ακριβέστεροι: να μεταστρέψει αισθητά το εναντίον του κλίμα!

Η κυβέρνηση, φυσικά, έχει κάθε λόγο να... εκπέμπει «ικανοποίηση» τελικά από τα αποτελέσματα της επίσκεψης, αφού περίμενε πολύ πιο «ψυχρό» κλίμα. Και τα εύσημα που της απένειμε για τις οικονομικές επιδόσεις της τη βολεύουν (το αν θα αποτελέσουν και «ελιξήριο» για ξένες επενδύσεις, είναι ένα άλλο ζήτημα - έχει πολύ πιο «τεχνοκρατικούς» κανόνες παιγνιδιού η «πραγματική οικονομία» και τα επιχειρηματικά σχέδια!) και τα όσα είπε για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αλλά και το «απαράδεκτο στάτους στην Κύπρο...» την εξυπηρετούν και σε επίπεδο εντυπώσεων, μα και σε επίπεδο «βάσης» για περαιτέρω ουσιαστική πολιτική εκμετάλλευση, ενώ η κοινή πλέον πεποίθηση ότι τα άθλια γεγονότα της περασμένης Παρασκευής οφείλονται σε «στημένο παιγνίδι» του ΚΚΕ, μάλλον καλό της κάνουν ακόμη και σε εκλογικό επίπεδο!

Αντίθετα, οι «προβληματισμοί» που εκφράσθηκαν από τη Ρηγίλλης για τη σημασία και τα όποια αποτελέσματα της επίσκεψης Κλίντον, μάλλον βρίσκονται σε διακριτή αναντιστοιχία ακόμη και με τη «γενική αίσθηση» των οπαδών της Ν.Δ., όχι τόσο γιατί οι τελευταίοι είναι... δεδηλωμένοι «φιλοαμερικανοί» όσο για την άποψη που τείνει να δημιουργηθεί ότι οι «αντιρρήσεις» της αξιωματικής αντιπολίτευσης γίνονται για προεκλογικούς λόγους και από μια (ακατανόητη...) εντύπωση που έχουν στη Ρηγίλλης, πως είναι... υποχρεωμένοι να κάνουν αντιπολίτευση, ακόμη και σε θέματα που δεν έχουν «άλλη πρόταση»!

Τώρα, ας πούμε, που η προοπτική της προσφυγής στη Χάγη προβάλλει ως πιθανότατη (δεν την αποκλείουν οι Τούρκοι, την συνιστούν Αμερικανοί και Ευρωπαίοι...) στη Ν.Δ. «ανακάλυψαν» ότι μια τέτοια εξέλιξη μπορεί να κρύβει κινδύνους (λόγω διεύρυνσης των «συναφών ζητημάτων» που μάλλον θα συνεξετασθούν, μαζί με την υφαλοκρηπίδα, από το Διεθνές Δικαστήριο αν και όταν φθάσει ενώπιόν του το ελληνοτουρκικό «συνυποσχετικό»...) - μα για όνομα του Θεού! Η «λύση» της Χάγης, από την εποχή που πρωτοπροτάθηκε από την Ελλάδα (τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή...) ήταν γνωστό ότι εμπεριείχε ανάλογους κινδύνους, που μάλλον πρέπει να υποθέσει κανείς ότι τους είχε υπολογίσει η Αθήνα...

Ενδιαφέρον, άλλωστε, έχουν και οι ουσιώδεις διαφοροποιήσεις ως προς τα αποτελέσματα και τις όποιες προοπτικές διανοίγει για τα εθνικά θέματα η επίσκεψη Κλίντον, που ήδη εκφράζουν μέσα στη Ν.Δ. όχι μόνο ο επίτιμος πρόεδρος του κόμματος και οι τέως αρχηγοί του κ. Μητσοτάκης και Εβερτ, αλλά και αρκετά άλλα στελέχη, που με... «ημιδηλώσεις» τους σε εφημερίδες και ραδιόφωνα δείχνουν να αποστασιοποιούνται με τρόπο από την «επίσημη» αντίδραση της ηγεσίας της Ν.Δ., που από τη μια «απορρίπτει» τους χειρισμούς και τις εκτιμήσεις της κυβέρνησης, δίχως όμως από την άλλη να ξεκαθαρίζει το τι θα «περίμενε» η αξιωματική αντιπολίτευση ως (ρεαλιστική...) ουσιαστική «μεσολάβηση» από πλευράς Ηνωμένων Πολιτειών...

Προβληματισμός, όμως, επικρατεί στη Ν.Δ. και από την εντύπωση που προκάλεσε στη συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού η προσφώνηση του προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κωστή Στεφανόπουλου, κατά το επίσημο γεύμα που παρέθεσε στον πλανητάρχη, και ο αναφορές του στο Κυπριακό, που βρίσκονται απολύτως εναρμονισμένες με το «λαϊκό αίσθημα» και το «παράπονο» του μέσου Ελληνα για την επί τόσα χρόνια στάση τόσο των Ηνωμένων Πολιτειών όσο και των Ευρωπαίων εταίρων μας - άσχετα με το αν οι (λογικές και ανθρώπινες...) «προσφυγές» του προέδρου της Δημοκρατίας στο «αίσθημα δικαίου» και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εναρμονίζονται με το... «δίκαιο των συμφερόντων» που διέπει τις διεθνείς σχέσεις...

Ο αντίκτυπος της ζεστής, ανθρώπινης και εθνικής έκκλησης του κ. Στεφανόπουλου για «δίκαιη λύση στο Κυπριακό» (με πολύ εύστοχες συγκριτικές αναφορές στην «ευαισθησία» που επέδειξαν οι ΗΠΑ στο Κοσσυφοπέδιο για τα... ανθρώπινα δικαιώματα!) είναι βέβαιο ότι ανέβασε ακόμη περισσότερο την ήδη υψηλότατη δημοτικότητα που απολαμβάνει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, γεγονός που καθιστά... προβληματικότερη την άρνηση της Ν.Δ. να συμφωνήσει στην επανεκλογή του, πέρα και άσχετα με τα όποια πολιτικά - κομματικά επιχειρήματα προβάλλει η Ρηγίλλης!

Το... αστείο είναι, πως για τον αντίκτυπο και την αίσθηση που προκάλεσε η ομιλία του κ. Στεφανόπουλου προβληματίζονται σοβαρότατα και... στο ΠΑΣΟΚ! Και ήδη, δεν είναι λίγοι εκείνοι που «φοβούνται» πως δεν αποκλείεται τελικά η Ν.Δ. να... αναθεωρήσει τη στάση της έναντι της προεδρικής εκλογής, να επιτρέψει την «κατά συνείδηση ψήφο» των βουλευτών της στις προεδρικές εκλογές του προσεχούς Μαρτίου (ως σκέψη, υπάρχει ήδη στη Ρηγίλλης - έστω και ως «εναλλακτική»...), να... εκλεγεί ο κ. Κωστής Στεφανόπουλος πανηγυρικά, και... να πάει χαμένη όλη η προετοιμασία και τα σχέδια του Μεγάρου Μαξίμου και της Χαριλάου Τρικούπη για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, και δη υπαιτιότητι της... Ν.Δ. «Γούστο» δεν έχει το όλο μπλέξιμο;

Καλώς τονε... κι ας άργησε. Για το χειμώνα, λέμε, που (επιτέλους) φαίνεται πως αποφάσισε να... ροβολήσει και κατά την Ελλάδα, με την ΕΜΥ να προβλέπει κρύο, χιόνια και πολλές βροχές σχεδόν σε ολόκληρη τη χώρα. Είχαμε... ξαναχαιρετίσει τη χειμωνιά, περί τα μέσα Οκτώβρη, αλλά μας ξεγέλασε όλους - πολίτες και «επαΐοντες». Τώρα όμως (τι στην ευχή, πια; Φεύγει και ο Νοέμβρης) μάλλον «έρχεται για να μείνει», να γλιτώσουμε από τις «άρρωστες» ζέστες και τις υγρασίες, τις «πούντες» και τις απεχθέστατες ιώσεις που μας καταταλαιπωρούν...

ΘΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ