ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ (20-10-99)

Ο «Ιούδας» προδίδει
Κρίμα, η τηλεοπτική μεταφορά του μπεστ σέλερ «Ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα» (ALPHA - ο μέχρι προχθές Α Sky) δεν δείχνει να έχει ούτε στο ελάχιστο τις αντοχές να φτάσει το σουξέ του ίδιου του βιβλίου. Συνήθως τέτοια μυθιστορήματα που δεν έχουν λογοτεχνικές αξιώσεις αλλά ανταποκρίνονται στις ανάγκες της μαζικής αγοράς, είναι εύπεπτα, απλοϊκά στην αφήγηση και την πλοκή, προσφέρονται για τηλεοπτική διασκευή. Οσο όμως κι αν φαίνεται εύκολη η μεταφορά τους, έχει κι αυτή τα μυστικά της, όχι για να μην προδοθεί το ύφος της γραφής και η λογοτεχνικότητα, που έτσι κι αλλιώς δεν είναι αυτά τα προσόντα του βιβλίου, αλλά για να διατηρηθούν οι ρυθμοί της ιστορίας, οι χαρακτήρες, η πλοκή, όσα δηλαδή έκαναν το ίδιο το βιβλίο να έχει υψηλές πωλήσεις. Τίποτε από αυτά δεν κατάφερε να μεταφέρει στην οθόνη της τηλεόρασης ο σκηνοθέτης Θανάσης Αντωνίου. Οι ρυθμοί υποτονικοί, η χημεία των πρωταγωνιστών δεν έχει πετύχει, οι φωτισμοί θυμίζουν την προχειρότητα βιντεοταινίας, η περούκα της Μαρίας Τζομπανάκη κακότεχνη στέκεται στο κεφάλι της σαν σκούφος σταυροφόρου, όσο για τον ρόλο της, προσπαθεί να δώσει εσωτερικότητα και γίνεται απλώς υποτονική, ο Δάνης Κατρανίδης αγωνίζεται ανεπιτυχώς να δώσει στο δικό του ρόλο νεύρο και χρώμα ανάλογο με τις στιγμές, ενώ εκείνες οι σκηνές της κηδείας προχθές, με το πνεύμα του πεθαμένου να περιφέρεται χορεύοντας και να συμβουλεύει την ηρωίδα ότι πρέπει να απολαύσει τη ζωή προκαλούσαν το γέλιο. Η «ναυαρχίδα» των νέων ελληνικών παραγωγών του ALPHA -πρώην Α Sky-, τις οποίες αποφάσισε από φέτος να ενισχύσει, δεν φαίνεται να έχει σκαρί που να αντέχει στον σκληρό ανταγωνισμό. Πάντως, οι αλλαγές που επιθυμεί ο ALPHA να γίνουν εμφανείς δεν είναι μόνον στο όνομά του, αλλά και στο «ίματζ» του, δεν θέλει δηλαδή να χαρακτηρίζεται πλέον «κίτρινο» το κανάλι. Μόνο που κάτι τέτοιο δεν προϋποθέτει αλλαγές μόνο στα σκηνικά των ενημερωτικών εκπομπών και των δελτίων ειδήσεων, σημαίνει κυρίως αλλαγή του περιεχομένου, αλλαγή της φιλοσοφίας της ενημέρωσης και φυσικά των προσώπων. Σε όλο τον κόσμο το κάθε κανάλι είναι τα «πρόσωπά» του και όταν αυτά έχουν «δεθεί», έχουν δημιουργήσει στην ουσία την παράδοσή του σε έναν τομέα, όπως είναι ο ενημερωτικός, είναι φυσικό να την μεταφέρουν και σε οποιοδήποτε καινούργιο μοντέλο. Εκανε χθες την επίσημη είσοδό της στην τηλεοπτική «αγορά» η νέα εταιρεία μετρήσεων τηλεθέασης Taylor Nelson, γεγονός που σηματοδοτεί το τέλος της μονοκρατορίας της AGB. Είναι πάντα καλύτερο να υπάρχουν σε μια ελεύθερη αγορά περισσότεροι του ενός που δραστηριοποιούνται σε έναν τομέα παροχής υπηρεσιών, διότι και ο έλεγχος των στοιχείων γίνεται ακριβέστερος και το σύστημα λειτουργεί με μεγαλύτερη ασφάλεια. Αυτό δεν σημαίνει βεβαίως ότι ανατρέπονται εκ βάθρων τα δεδομένα του τηλεοπτικού τοπίου. Απλώς μπορεί να γίνει καλύτερη η αξιοποίηση των δεδομένων από δύο διαφορετικά κέντρα. Αλλωστε, όσο μεγαλώνει ο ανταγωνισμός στον τηλεοπτικό χώρο, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη για ακρίβεια υπάρχει.
Γράφει η ΠΟΠΗ ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ

	ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ (20-10-99)
Ο «Ιούδας» προδίδει	Κρίμα, η τηλεοπτική μεταφορά του μπεστ σέλερ «Ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα» (ALPHA - ο μέχρι προχθές Α Sky) δεν δείχνει να έχει ούτε στο ελάχιστο τις αντοχές να φτάσει το σουξέ του ίδιου του βιβλίου. Συνήθως τέτοια μυθιστορήματα που δεν έχουν λογοτεχνικές αξιώσεις αλλά ανταποκρίνονται στις ανάγκες της μαζικής αγοράς, είναι εύπεπτα, απλοϊκά στην αφήγηση και την πλοκή, προσφέρονται για τηλεοπτική διασκευή. Οσο όμως κι αν φαίνεται εύκολη η μεταφορά τους, έχει κι αυτή τα μυστικά της, όχι για να μην προδοθεί το ύφος της γραφής και η λογοτεχνικότητα, που έτσι κι αλλιώς δεν είναι αυτά τα προσόντα του βιβλίου, αλλά για να διατηρηθούν οι ρυθμοί της ιστορίας, οι χαρακτήρες, η πλοκή, όσα δηλαδή έκαναν το ίδιο το βιβλίο να έχει υψηλές πωλήσεις. Τίποτε από αυτά δεν κατάφερε να μεταφέρει στην οθόνη της τηλεόρασης ο σκηνοθέτης Θανάσης Αντωνίου. Οι ρυθμοί υποτονικοί, η χημεία των πρωταγωνιστών δεν έχει πετύχει, οι φωτισμοί θυμίζουν την προχειρότητα βιντεοταινίας, η περούκα της Μαρίας Τζομπανάκη κακότεχνη στέκεται στο κεφάλι της σαν σκούφος σταυροφόρου, όσο για τον ρόλο της, προσπαθεί να δώσει εσωτερικότητα και γίνεται απλώς υποτονική, ο Δάνης Κατρανίδης αγωνίζεται ανεπιτυχώς να δώσει στο δικό του ρόλο νεύρο και χρώμα ανάλογο με τις στιγμές, ενώ εκείνες οι σκηνές της κηδείας προχθές, με το πνεύμα του πεθαμένου να περιφέρεται χορεύοντας και να συμβουλεύει την ηρωίδα ότι πρέπει να απολαύσει τη ζωή προκαλούσαν το γέλιο. Η «ναυαρχίδα» των νέων ελληνικών παραγωγών του ALPHA -πρώην Α Sky-, τις οποίες αποφάσισε από φέτος να ενισχύσει, δεν φαίνεται να έχει σκαρί που να αντέχει στον σκληρό ανταγωνισμό. Πάντως, οι αλλαγές που επιθυμεί ο ALPHA να γίνουν εμφανείς δεν είναι μόνον στο όνομά του, αλλά και στο «ίματζ» του, δεν θέλει δηλαδή να χαρακτηρίζεται πλέον «κίτρινο» το κανάλι. Μόνο που κάτι τέτοιο δεν προϋποθέτει αλλαγές μόνο στα σκηνικά των ενημερωτικών εκπομπών και των δελτίων ειδήσεων, σημαίνει κυρίως αλλαγή του περιεχομένου, αλλαγή της φιλοσοφίας της ενημέρωσης και φυσικά των προσώπων. Σε όλο τον κόσμο το κάθε κανάλι είναι τα «πρόσωπά» του και όταν αυτά έχουν «δεθεί», έχουν δημιουργήσει στην ουσία την παράδοσή του σε έναν τομέα, όπως είναι ο ενημερωτικός, είναι φυσικό να την μεταφέρουν και σε οποιοδήποτε καινούργιο μοντέλο. Εκανε χθες την επίσημη είσοδό της στην τηλεοπτική «αγορά» η νέα εταιρεία μετρήσεων τηλεθέασης Taylor Nelson, γεγονός που σηματοδοτεί το τέλος της μονοκρατορίας της AGB. Είναι πάντα καλύτερο να υπάρχουν σε μια ελεύθερη αγορά περισσότεροι του ενός που δραστηριοποιούνται σε έναν τομέα παροχής υπηρεσιών, διότι και ο έλεγχος των στοιχείων γίνεται ακριβέστερος και το σύστημα λειτουργεί με μεγαλύτερη ασφάλεια. Αυτό δεν σημαίνει βεβαίως ότι ανατρέπονται εκ βάθρων τα δεδομένα του τηλεοπτικού τοπίου. Απλώς μπορεί να γίνει καλύτερη η αξιοποίηση των δεδομένων από δύο διαφορετικά κέντρα. Αλλωστε, όσο μεγαλώνει ο ανταγωνισμός στον τηλεοπτικό χώρο, τόσο μεγαλύτερη ανάγκη για ακρίβεια υπάρχει. Γράφει η ΠΟΠΗ ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ