ΑΝΕΜΟΔΕΙΚΤΗΣ (05-10-99)

Τουλάχιστον... ξεμπερδέψαμε με το ΒΑΝ και τις «προβλέψεις» του (ελπίζουμε, δηλαδή...) - και δεν είναι και λίγο! Διαμαρτυρόταν, βέβαια, το πρωί ο διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου Αθηνών κ. Γιώργος Σταυρακάκης ότι «δέχθηκε πολλά ανώνυμα (φυσικά!) υβριστικά τηλεφωνήματα που τον κατηγορούσαν ότι... έκρυψε το πραγματικό μέγεθος του κυριακάτικου συνήθους μετασεισμού των 4,1 Ρίχτερ...», αλλά, εντάξει! Ολο και κάποιοι θα υπάρχουν που αρέσκονται στην τρομολαγνεία (βίτσια και βίτσια «κυκλοφορούν»...) και η διάψευση των προφητειών Βαρώτσου τους... χάλασε την «απόλαυση!»

Ομολογούμε, πάντως, ότι παραξενευθήκαμε από τους ισχυρισμούς μιας συνεργάτιδος του κ. Βαρώτσου στην ομάδα ΒΑΝ ότι «εμείς, δεν προβλέψαμε ποτέ μεγάλο σεισμό μέσα στο Σαββατοκύριακο που μας πέρασε...», αλλά στην ερώτηση δημοσιογράφου «ε, τότε γιατί δεν βγαίνατε να διαψεύσετε όλη τη σχετική φημολογία, που εκτός από τον πανικό που προκάλεσε στον κόσμο, έκανε και σε σας ζημιά;», απήντησε με μια «αφοπλιστική λογική: «μα, αφού εμείς δεν είχαμε πει τίποτε (σ.σ. και τα «σήματα» ποιος τα 'στειλε;), δεν είχαμε λόγο να... διαψεύσουμε κάτι που δεν είχαμε ισχυριστεί!» - πάρτην στο γάμο σου, να σου πει... «και του χρόνου»!

Λοιπόν - με το ΒΑΝ μάλλον τελειώσαμε! Ακρότητες και «πάθη» δεν χρειάζονται, φυσικά (γιατί πολλά ακούγονται για ...«κανιβαλιστικές» διαθέσεις κάποιων από τους άλλους σεισμολόγους!) και η ομάδα του κ. Βαρώτσου θα πρέπει να μπορεί να συνεχίσει ανεμπόδιστη το επιστημονικό ερευνητικό της έργο -αλλά κι αυτή με τη σειρά της, δίχως «πάθη» και... μανίες προβολής και δημοσιότητος!

Ορθώς, κατά την άποψή μας, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Λαλιώτης με τις χθεσινές δηλώσεις του προσπάθησε να δώσει το «μέτρο» με το οποίο θα πρέπει του λοιπού να εργάζονται (και να συνεργάζονται!) οι σεισμολόγοι, χωρίς κατηγορίες, χαρακτηρισμούς και απειλές -δυστυχώς, ο σεισμός έχει αφήσει πίσω του τόσες ανοικτές πληγές και η προοπτική του «πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τους σεισμούς...» δημιουργεί τόσες υποχρεώσεις για όλους τους συναρμοδίους, ώστε περιθώρια για «καπρίτσια» και διαγκωνισμούς δεν υπάρχουν...

Να σημειώσουμε, απλώς, ότι σε δύο 24ωρα συμπληρώνονται τέσσερις εβδομάδες από τον σεισμό της 7η Σεπτεμβρίου και κατά την επικρατούσα άποψη στον κόσμο (γιατί ποτέ κανείς δεν... διευκρίνισε από «πότε» άρχισαν να «τρέχουν» οι προθεσμίες...) από τις περιβόητες «8 εβδομάδες» που θα είχε εκλείψει η πραγματικότητα των σκηνιτών, δεν απομένουν παρά... άλλες 4! Κανείς δεν θα ισχυρισθεί πως αυτός ο στόχος είναι εύκολος ούτε θα γκρινιάξει αν οι 8 εβδομάδες γίνουν 12 - αλλά ο χειμώνας με όλα τα βασανιστικά επακόλουθά του για τους σεισμόπληκτους, όλο και... επέρχεται! Απειλητικά - και θα «προκύψει» ξαφνικά, κατά την ΕΜΥ!

Με την τροφοδοσία και τα συσσίτια, ας πούμε, τι ακριβώς συμβαίνει και πώς οργανώνονται; Μετά τα δύο πρώτα κρούσματα αλλοιωμένων τροφίμων (με συγκεκριμένες και διαπιστωθείσες ευθύνες -και ποινικές!- των υπευθύνων προμηθευτών...) ήρθαν στην επικαιρότητα και νέες περιπτώσεις δηλητηριάσεων - πιο... «μυστήριων» αυτή τη φορά! Γιατί ακούσαμε τον πρόεδρο του Ερυθρού Σταυρού (που έχει την ευθύνη και την εποπτεία για τα συσσίτια αυτά) να δηλώνει σε κάποιον ραδιοσταθμό ότι «τα τρόφιμα δεν ήταν χαλασμένα - απλώς οι μερίδες ήταν προκατεψυγμένες, και για να καταναλωθούν δεν έπρεπε να ζεσταθούν στον ήλιο ή να αφεθούν να ξεπαγώσουν, αλλά να αποψυχθούν κανονικά στους... φούρνους μικροκυμάτων!» - καλά σοβαρολογούμε κ. Μαρτίνη; Σε άστεγους ανθρώπους, που μετά βίας «βολεύονται» σε σκηνές και παραπήγματα, μοιράζουμε συσσίτιο που θέλει... φούρνους μικροκυμάτων;

Δεν είναι η πρώτη φορά, που με αφορμή ένα τραγικό οδικό δυστύχημα τίθεται επί τάπητος το ζήτημα της ασφάλειας και των συνθηκών εργασίας των οδηγών τόσο των φορτηγών και των «νταλικών» όσο και των τουριστικών λεωφορείων. Και πολύ φοβούμεθα ότι και τώρα πάλι, όσο θα διαρκεί η φρίκη και η οδύνη για τον άδικο (όσο και αποτέλεσμα εγκληματικής έλλειψης μέτρων ασφάλειας!) χαμό των 7 νεαρών ανθρώπων, από το δυστύχημα του πούλμαν με τους οπαδούς του ΠΑΟΚ που επέστρεφε στη Θεσσαλονίκη, πολλά θα ακουσθούν - και ως δικαιολογίες, αλλά και ως «μέτρα» από πλευράς πολιτείας...

Ξεκίνησε Κυριακή πρωί από τη Θεσσαλονίκη ο οδηγός του μοιραίου πούλμαν - για να γυρίσει... «αυθημερόν» και μέσα στην άγρια νύχτα, χωρίς ξεκούραση, φορτισμένος και από τα 1.000 τόσα χιλιόμετρα που έπρεπε να διανύσει, αλλά και από την κούραση μιας «αθλητικής Κυριακής» στην Αθήνα. Και ζήτησε από τον ιδιοκτήτη του λεωφορείου έναν ακόμη οδηγό για να τον αντικαταστήσει στο τιμόνι του βαρέος οχήματος με τους 77 επιβάτες - ζήτησε δηλαδή κάτι που... δεν έπρεπε καν να ζητήσει, αλλά να προβλέπεται (και να επιβάλλεται με αυστηρότατους ελέγχους!) από τον νόμο!

Ο ιδιοκτήτης «δεν διέθετε» άλλον οδηγό (θα 'ξιζε να ψάξει η Τροχαία να δει πόσα από τα πούλμαν που κάνουν συνεχή ταξίδια διαθέτουν 2ο οδηγό...), ο υπάλληλος δεν διανοήθηκε (μεροκάματο, γαρ-κυριολεκτικά «μεροκάματο του τρόμου»!) να του πει «ε, τότε κι εγώ δεν πιάνω τιμόνι!» και «αρκέσθηκε» στην... παραχώρηση του ιδιοκτήτη να «τον βοηθήσει, αν χρειασθεί...» ο γιος του, νεαρός φαντάρος και χωρίς επαγγελματικό δίπλωμα, ο οποίος και οδηγούσε το πούλμαν την ώρα του «κακού»...

Λάθος (εγκληματικό λάθος, που δεν συγχωρείται από το άλλοθι «και τι να 'κανα, να 'χανα τη δουλειά μου;») του οδηγού, απείρως εγκληματικότερη η στάση του ιδιοκτήτη (καλά, ούτε τη ζωή του παιδιού του δεν σκέφθηκε;) και απόλυτα απαράδεκτη η στάση της πολιτείας που δεν έχει λάβει εκείνα τα μέτρα ώστε και τον «απροστάτευτο» μεροκαματιάρη οδηγό να προστατεύει (αν ο ιδιοκτήτης και κάθε ιδιοκτήτης ήξερε ότι στη διαδρομή Θεσσαλονίκη - Αθήνα - Θεσσαλονίκη το πούλμαν θα ελεχθεί και για το πότε έφυγε, και πόσα χιλιόμετρα διήνυσε ο οδηγός, και αν στην περίπτωση πολλών ωρών και χιλιομέτρων υπήρχε μέσα στο όχημα ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ και δεύτερος οδηγός, δεν θα έστελνε στον άλλο κόσμο 7 ανθρώπους!), αλλά και τους επιβάτες και τα άλλα οχήματα στις Εθνικές...

Πολύ θα θέλαμε να ελπίζουμε πως με αφορμή, έστω, αυτό το πολύνεκρο δυστύχημα θα ληφθούν κάποια μέτρα - αλλά δεν το τολμούμε! Βαρεθήκαμε κάθε τόσο να «ελπίζουμε» και να απογοητευόμαστε...

Θάνος Οικονομόπουλος