Κύριο άρθρο της 10-09-99

Ο κρατικός έλεγχος

Καταγγελίες εκ μέρους διδασκόντων, διοικητικών υπαλλήλων και άλλων για ύπαρξη ρωγμών σε κτίρια που στεγάζουν Κέντρα Επαγγελματικής Καταρτίσεως, επικαλέσθηκε το υπουργείο Εργασίας ως αιτία της εντολής του να διενεργηθεί προληπτικός έλεγχος στα κτίρια των ΚΕΚ. Σύμφωνα με χθεσινή απόφαση του υπουργείου, τα ΚΕΚ οφείλουν, εντός διημέρου, να προσκομίσουν πιστοποιητικό στατικής επάρκειας, υπογεγραμμένο από αρμόδιο μηχανικό, ενώ σε εύλογο, αλλά σύντομο, χρονικό διάστημα θα πρέπει τα κτίρια να ελεγχθούν και από την Πολεοδομία. Η απόφαση του υπουργείου Εργασίας, όπως και η αποστολή κλιμακίων του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων προς επιθεώρηση όλων των κτιριακών μονάδων, που στεγάζουν εκπαιδευτήρια στους πληγέντες Δήμους, κινούνται προς την ορθή κατεύθυνση του αυτεπαγγέλτου ελέγχου αντοχής όσων εγκαταστάσεων εξυπηρετούν το κοινό ή στεγάζουν πολλά άτομα. Αν, όμως, τα μέτρα αυτά είναι ορθά, δεν παύουν να αποτελούν αντιμετώπιση επιμέρους αναγκών. Η Ελλάς, όπως κατά οδυνηρό τρόπο αποδείχθηκε από την έκταση των απωλειών του μεγάλου σεισμού, χρειάζεται κάτι πολύ περισσότερο: ένα συνολικό ελεγκτικό και προληπτικό σύστημα, που θα καταλαμβάνει όλα τα δημόσια και επαγγελματικά κτίρια, αλλά και θα διασφαλίζει τη στατική επάρκεια των ιδιωτικών κατασκευών, όσες πιέσεις και αν ασκούνται για «ελαστική» πολιτική. Σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, είναι όντως στοιχειώδης κρατική υποχρέωση να πιστοποιηθεί η ασφάλεια όλων των κτιρίων και εγκαταστάσεων, αρχής γενομένης από εκείνες των υπηρεσιών, οργανισμών και επιχειρήσεων - δημοσίων και μη. Αυτή, όμως, είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η εικόνα συντέλειας από τον σεισμό της Τρίτης κατεγράφη κυρίως σε περιοχές αυθαιρέτων κατασκευών. Κατεγράφη εκεί, όπου το κράτος υποχώρησε στο «λαϊκό αίτημα» και νομιμοποίησε κτίσματα, για τα οποία δεν υπήρχε η παραμικρή εγγύηση ασφαλείας, δίνοντας πράσινο φως στους ιδιοκτήτες να προχωρήσουν και σε νέες, εξίσου επισφαλείς, επεκτάσεις. Κατεγράφη, όμως, και εκεί όπου οι κατασκευές εκτελέστηκαν ενδεχομένως με νόμιμη άδεια, αλλά επί εδάφους, του οποίου ουδείς εχέφρων θα επέτρεπε την «κάλυψη». Τότε ουδείς αναλογιζόταν τις συνέπειες της «φθηνής στέγης»· σήμερα, θρηνούμε επί των ερειπίων της. Διαπιστώσαμε κατά τρόπον οδυνηρό τη σεισμογένεια της περιοχής μας, αλλά και το μέγεθος των απωλειών, που μπορούν να προκύψουν από την επιπολαιότητα, τις πλημμέλειες, αλλά και την υποχωρητική στάση στις παντοειδείς πιέσεις για επιεικέστερη στεγαστική πολιτική. Η πρόνοια για το μέλλον αρχίζει από τους προληπτικούς ελέγχους του σήμερα. Είναι, όμως, εξίσου αναγκαίο να επεκταθεί στην αυστηρή εφαρμογή των κανόνων ασφαλείας αύριο. Η τωρινή τραγωδία δεν πρέπει να ξεχασθεί...