ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ (31-08-99)

Νομιμότητα και υποκρισία

Σας παρουσιάζω δύο «μικρές ιστορίες» όπως ακριβώς μου τις είπαν τηλεφωνικώς. Ιστορία πρώτη. Κυρία, που δήλωσε αμέσως το όνομά της και τη διεύθυνση, μέσα από λυγμούς έλεγε ότι έχει γιο ηλικίας δεκαεννέα ετών, χρήστη ναρκωτικών ουσιών, ο οποίος παρακολουθεί «ανοιχτό πρόγραμμα» απεξάρτησης σε κάποιο ΚΕΘΕΑ. Τα προγράμματα αυτά απαιτούν και στηρίζονται στη συνεργασία μεταξύ κέντρου απεξάρτησης και οικογενειακού περιβάλλοντος, προπαντός γονέων και αδελφών, γιατί ο χρήστης το μεγαλύτερο μέρος της μέρας βρίσκεται στο σπίτι του. Στην περιοχή όμως όπου διαμένει ο νεαρός χρήστης, λειτουργεί νυχθημερόν κανονική «λαϊκή αγορά» ναρκωτικών ουσιών. Σε κάποιο σκοτεινό δρομάκι σταθμεύει αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού (φανερά και χωρίς προφυλάξεις), όπου πηγαινοέρχονται τα «βαποράκια» και παίρνουν το εμπόρευμα. Εχουν σταθερούς και έκτακτους πελάτες και συχνά χτυπούν την πόρτα της κυρίας για να ρωτήσουν... αν ο νεαρός χρήστης χρειάζεται κάτι «σε καλή τιμή». Κατ' επανάληψιν η ίδια και άλλοι κάτοικοι της περιοχής διά ζώσης και τηλεφωνικώς έχουν καταγγείλει τα πάντα στο Πολυδύναμο της περιοχής και έχουν δώσει τον αριθμό του αυτοκινήτου. Συχνά το αυτοκίνητο και τα «βαποράκια» εξαφανίζονται ως διά μαγείας, αμέσως μετά το τηλεφώνημα! Για να εμφανισθούν και πάλι ύστερα από μερικές ώρες. Γενικώς το Πολυδύναμο (κύριε Χρυσοχοΐδη) απεδείχθη εξαιρετικά... αδύναμο και περιέργως απρόθυμο. Αυτή είναι η πρώτη ιστορία, καθόλου πρωτότυπη ομολογώ, γιατί δεν υπάρχει συνοικία στην Αθήνα (υποθέτω και στις άλλες μεγάλες πόλεις) που να μη λειτουργεί, κάτω από τη μύτη της Αστυνομίας «λαϊκή αγορά» ναρκωτικών ουσιών. Πιστεύω ότι οι αστυνομικές και εισαγγελικές αρχές γνωρίζουν πολύ καλά αυτές τις «λαϊκές αγορές» και τον τρόπο που λειτουργούν. Παρ' όλα αυτά η χρήση και εμπορία ναρκωτικών ουσιών είναι παράνομη, η δε τήρηση της νομιμότητας ανατίθεται ακριβώς στις αστυνομικές και δικαστικές αρχές. Πολλοί (μεταξύ των οποίων και ο γράφων) πιστεύουν ότι η απαγορευτική πολιτική για τα ναρκωτικά είναι λανθασμένη, αναποτελεσματική και ηθικά διαβρωτική. Αδιάψευστη απόδειξη οι ως άνω «λαϊκές αγορές» και ο αριθμός των χρηστών που κάθε χρόνο αυξάνεται αλματωδώς. Το θέμα μας είναι η γενικευμένη πλέον υποκρισία της δήθεν παρανομίας, ακριβώς για να διευκολύνει τη μεγάλη αισχροκέρδεια και την ηθική διάβρωση!

Ιστορία δεύτερη: Επιστήμων από την Καλαμάτα ξόδεψε αρκετά χρήματα για να «αναπαλαιώσει» το πατρικό του σπίτι και να κατοικήσει εκεί. Τα πρώτα χρόνια αισθανόταν ευτυχής και έλεγε χαλάλι στα χρήματα που ξόξεψε. Αργότερα, όμως, δίπλα και απέναντι από το σπίτι του άνοιξαν δύο «νυχτερινά κέντρα» (έτσι τα λένε τώρα), ανταγωνιζόμενα μεταξύ τους και σε πολλά άλλα, αλλά και στην ένταση της εκπεμπόμενης μουσικής, μπουζουκοειδούς τεχνοτροπίας το ένα, ροκάδικης το άλλο. Φαντασθείτε αυτό το μικρό πανδαιμόνιο. Ματαίως ο άνθρωπος και άλλοι περίοικοι ζήτησαν την προστασία της αστυνομίας. Κατέφυγαν στη Δικαιοσύνη, η οποία καταδίκασε μεν τους παρανομούντες σε ολιγόμηνη φυλάκιση με αναστολή, αλλά τα «νυχτερινά κέντρα» ανενόχλητα συνεχίζουν τη λειτουργία τους και αυτή τη στιγμή. Ομολογώ ότι και αυτή η ιστορία δεν διακρίνεται για την πρωτοτυπία της. Ολα τα αστυνομικά τμήματα της χώρας, ιδιαίτερα της Αθήνας, δέχονται κάθε μέρα δεκάδες παρομοίων καταγγελιών, τις οποίες καταγράφουν στο «Βιβλίο Συμβάντων» και πέραν τούτου ουδέν! Οποιος εισαγγελέας έχει το κουράγιο και θέλει μπορεί να κάνει σχετική έρευνα στα αστυνομικά τμήματα της Αθήνας και να διαπιστώσει τα καταγγελλόμενα. Μπορεί να μας κάνει και ο κ. Χρυσοχοΐδης, αν οι διάφορες «σκούπες» του αφήσουν ελεύθερο χρόνο.

Δεν είναι οι μόνες περιπτώσεις, όπου η νομιμότητα έχει καταντήσει απλό και υποκριτικό πρόσχημα, ακριβώς για να διευκολύνεται η παρανομία και η διαφθορά. Πιστεύω ότι σε κάθε τομέα δραστηριότητας, τείνει να κυριαρχήσει αυτή η σύγχυση ορίων μεταξύ νομιμότητας και παρανομίας και διερωτώμαι μήπως πρέπει να κηρυχθεί... νόμιμη η παρανομία για να ξέρουμε πώς θα περιφρουρήσουμε τη ζωή μας!
Υ.Γ. Ανέφερα το παράδειγμα του επιστήμονος από την Καλαμάτα, γιατί αύριο Τετάρτη θα συνέλθει το Δημοτικό Συμβούλιο Δήμου της περιοχής για να εγκρίνει άδειες «νυχτερινών κέντρων», αμφιβόλου νομιμότητας. Αλλη φορά θα σας πω πώς εκδίδονται αυτές οι άδειες.

Του ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ