ΑΚΙΣ (31-08-99)
«Τάιμινγκ»	Ατιμο πράγμα το «τάιμινγκ», αγαπητοί. Ατιμο και αμείλικτο. Και τι θα πει «τάιμινγκ»; Θα πει (timing) αγγλιστί η κατάλληλη επιλογή του χρόνου, κατά τον οποίο θα προβείς σε μια συγκεκριμένη ενέργεια. Ε, λοιπόν, δεν είμαστε οι Ρωμιοί για τέτοια πράγματα. Σπάνια επιλέγουμε τη σωστή στιγμή, την κατάλληλη ώρα. Σπάνια ενεργούμε την ώρα που πρέπει. Κι όταν τελικά καταφέρουμε να ενεργήσουμε, βρισκόμαστε εκτεθειμένοι και απορούμε «για την ευκαιρία που χάσαμε». Βεβαίως, θα μου πείτε ότι αν όλα γίνονται στον κατάλληλο χρόνο, προγραμματισμένα και δεν εμπεριέχουν, έστω αμυδρά, το στοιχείο της εκπλήξεως, τότε τι αξία έχουν οι ανθρώπινες σχέσεις; Εν μέρει μπορεί να έχουν δίκιο όσοι δεν δίνουν σημασία στην επιλογή του χρόνου. Δυστυχώς, όμως, η ζωή διδάσκει ότι οι ευκαιρίες είναι λίγες κι αν δεν τις αρπάξεις την κατάλληλη στιγμή, τις χάνεις. Ετσι, το «τάιμινγκ» έχει μπει για καλά στους βιορυθμούς των Ελλήνων, που προσπαθούν να το τηρήσουν, χωρίς, όμως, να το πετυχαίνουν πάντα. Ισως η ενασχόληση πολλών με τα του Χρηματιστηρίου να δώσει στο ελληνικό «τάιμινγκ» τη σωστή, αγγλοσαξωνική μορφή. Μέχρι τότε, όμως, οι ευκαιρίες θα χάνονται, οι άνθρωποι θα πικραίνονται και η ζωή θα κυλάει περίεργα, χωρίς να λυπάται τους χαμένους. Επιείκεια, λοιπόν, για όσους δεν μπήκαν ακόμη στον «άλλο τρόπο» σκέψης. Δεν γίναμε ακόμη όλοι Ευρωπαίοι... ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΠΡΑΝΟΣ