Σημασία έχει να φαίνεται ότι...
|
Δροσερό και βροχερό συνάμα το φετινό καλοκαίρι, δεν ενίσχυσε, μέχρι τώρα τουλάχιστον, την εξάπλωση καταστροφικών πυρκαγιών στα όμορφα ελληνικά δάση. Ομως από τα στοιχεία αποκαλύπτονται άκρως ενδιαφέρουσες πτυχές της ακολουθούμενης τα τελευταία χρόνια πολιτικής προστασίας των δασικών εκτάσεων από τις πυρκαγιές.
Εξακολουθούν, όπως διαβάζουμε, να προβληματίζονται σοβαρά οι κυβερνώντες πώς θα ήταν δυνατόν να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της «καθημερινότητας» κατά τρόπον ώστε η κυβέρνηση θα εμφανιστεί με βελτιωμένη την «εικόνα» της στις επόμενες εκλογές.
Είναι δυνατόν να το πετύχει αυτό η κυβέρνηση; Είναι δυνατόν να αλλάξει η «καθημερινότητα» των Ελλήνων πολιτών σε 4-5 μήνες; Και πώς εννοούν ακριβώς αυτήν την «καθημερινότητα» ο πρωθυπουργός και οι στενοί συνεργάτες του; Ρητορικά τα ερωτήματα. Διότι, όπως κι αν φαντάζονται οι ανήσυχοι κυβερνώντες την «καθημερινότητα», αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει έως τις αρχές του επόμενου έτους. Τέτοια αλλαγή δεν μπορεί να γίνει κατά τις προεκλογικές ανάγκες μιας κυβέρνησης σε χρόνο-αστραπή. Κι αν στην ηγεσία της κυβέρνησης υπάρχουν κάποιοι που στ' αλήθεια πιστεύουν ότι η «καθημερινότητα» μπορεί να αλλάξει προσεχώς προς το καλύτερο, η πίστις τους αυτή θα αποτελεί απόδειξη της άγνοιάς τους για το σκηνικό της καθημερινής ταλαιπωρίας των απλών, λεγόμενων, πολιτών (οι σύνθετοι δεν έχουν, ως γνωστόν, προβλήματα «καθημερινότητας»). Τι θα γίνει, λοιπόν, σ' αυτήν την υπόθεση, στην οποίαν ιδιαιτέρως υπολογίζει η κυβέρνηση στην προοπτική των εκλογών; Το πιθανότερο είναι ότι θα συμβεί ένα πράγμα: η κυβέρνηση θα κάνει προσπάθειες ώστε να φαίνεται ότι ασχολείται πολύ με το ζήτημα της «καθημερινότητας». Θα εξαγγέλλονται διάφορα «μέτρα», υπουργοί θα δηλώνουν πράγματα ακουστικώς ευχάριστα, θα γίνουν κάποιες επισκέψεις κυβερνητικών παραγόντων σε χώρους άγριας ταλαιπωρίας των πολιτών, έτσι ώστε όλα αυτά και άλλα να αποτελέσουν ένα υλικό χρήσιμο για προβολή κατά την επόμενη προεκλογική περίοδο. Και αν οι καθημερινώς ταλαιπωρούμενοι, για χίλιους λόγους, πολίτες δεν πεισθούν (και πώς να πεισθούν;) ότι η καθημερινότητά τους ταχέως βελτιώθηκε, το κυβερνών κόμμα θα ελπίζει προεκλογικώς ότι αυτοί θα έχουν τουλάχιστον πεισθεί ότι η ηγεσία πολύ τους συμπονεί και βεβαίως καταλαβαίνει πολύ καλά πόσο δύσκολη έχει γίνει η ζωή τους, γι' αυτό και πολύ στενοχωρείται· υποσχόμενη, εννοείται, ότι την επόμενη τετραετία, αν ο λαός της δώσει πλειοψηφία, όλα πλέον θα αλλάξουν στον τομέα της «καθημερινότητας» για τα καλά, διότι ο εκσυγχρονισθείς Ελληνας σοσιαλιστής δεν έπαψε ποτέ να είναι κατά βάθος κοινωνικά ευαίσθητος και αισθηματίας.
|
| |
