ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ (04-08-99)
Μιας κάρτας μύρια έπονται	Πολύπλοκα τα προβλήματα της ΕΡΤ, το ξέρουμε πια πως δεν λύνονται με μία απόφαση, όχι μόνον γιατί είναι βουνό τα πρακτικά ζητήματα που χρειάζεται να μπουν σε μία τάξη, αλλά γιατί έχουν δημιουργηθεί και δύσκολες σχέσεις μεταξύ των εργαζόμενων, οι οποίες σε κάθε κρίση γίνονται ακόμη χειρότερες. Για παράδειγμα, είναι γεγονός ότι βαραίνουν την ατμόσφαιρα μεταξύ εργαζόμενων διάφορες αργομισθίες, για τις οποίες βεβαίως δεν ευθύνονται μόνον εκείνοι που τις χαίρονται για τον εαυτό τους, αλλά και εκείνοι που επί σειρά ετών τις εξέθρεψαν και ευνόησαν το να δημιουργηθούν, βολεύοντας έτσι τις προσωπικές τους, πολιτικές συνήθως, επιδιώξεις. Ευθύνονται ακόμη και εκείνοι, οι οποίοι δημιουργώντας καθεστώς ευνοουμένων σε διάφορες θέσεις και τομείς απέτρεψαν τους ευρισκόμενους σε δυσμένεια και τους παραγκωνισμένους να αναπτύξουν δραστηριότητες στέλνοντάς τους σε αναγκαστική σχεδόν αργομισθία. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν και καταφερτζήδες, που έκρυψαν πίσω από αυτές τις δυσαρέσκειες και το άσχημο κλίμα την κοινή διάθεσή τους για μόνιμη κοπάνα. Παντού συμβαίνουν αυτά και ειδικώς στο δημόσιο. Πάντως το κλίμα δεν ήταν πάντα το καλύτερο στην ΕΡΤ για να αναπτυχθούν ταλέντα, ούτε υπήρχαν οι συνθήκες για να εκμεταλλευτεί ο οργανισμός αυτά που διέθετε. Η ελπίδα να αλλάξουν όλα αυτά παραμένει και δεν έχει ακόμη δικαιωθεί. Οπως κι αν έχει η περίφημη κάρτα έξυσε πληγές, αναστάτωσε, δικαίως θορύβησε τους εργαζόμενους εκείνους, που δεν γίνεται παρά να έχουν αποσπασματική παρουσία στην ΕΡΤ, όπως είναι οι δημοσιογράφοι για παράδειγμα και που το αντικείμενο της δουλειάς τους δεν μετριέται σε οχτάωρα, αλλά σε παραγωγή «προϊόντος». Ο έλεγχος της εργασίας, λοιπόν, πρέπει να γίνεται με μεθόδους απολύτως ανεξάρτητες από το χρόνο παρουσίας στα γραφεία, γιατί ούτε αυτό σημαίνει παραγωγή. Αν έστω και στο ελάχιστο τα δύο συνδεθούν τότε η κατάσταση στην ΕΡΤ θα γίνει εκρηκτική και τα αποτελέσματα θα είναι τα χειρότερα από οποιαδήποτε προηγούμενη κρίση. Πάντως η εμφάνιση ορισμένων από τους «μονίμως απόντες» τις ημέρες αυτές σε ορισμένους χώρους του κτιρίου -ίσως λόγω της κάρτας, ίσως και το γεγονός να είναι τυχαίο- ανασύρει ένα ακόμη σοβαρότερο πρόβλημα από τον έλεγχο του ποιοι και για πόσο απουσιάζουν και πού είναι το πώς θα απορροφηθούν και ποιες θέσεις θα καλύψουν, καθώς δεν είναι λίγοι εκείνοι που απουσιάζουν γιατί ήταν στο «μούσκιο» κατά το κοινώς λεγόμενο, δηλαδή δεν τους απορροφούσε αναλόγως με τα προσόντα τους η εταιρεία. Αυτά τα ζητήματα πρέπει με σύνεση και μεγάλη ωριμότητα να αντιμετωπιστούν από το σύνολο της διοίκησης της ΕΡΤ και όχι με έχθρες και τάσεις ελέγχου. Δυστυχώς εμφανίστηκε μια τέτοια διάθεση αμέσως μετά την απεργία της ΕΣΗΕΑ από στελέχη της ΕΡΤ που δεν συμμετείχαν, φαντάζομαι χωρίς ο πρόεδρος να έχει γνώση αυτής της συμπεριφοράς. Δεν είναι ώρες αυτές να δημιουργούνται λίστες για απείθαρχους και ευπειθείς. Είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί στην ΕΡΤ και να τορπιλίσει οποιαδήποτε προσπάθεια να μπει τάξη και να ανακάμψει επιτέλους, όχι μόνον στους λογιστικούς υπολογισμούς, αλλά και στην τηλεθέαση. Γράφει η ΠΟΠΗ ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ