ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ (04-08-99)

Tελικά, η Παναγία η Χρυσοπηγή το 'κανε το θαύμα της (αν και ο πρωθυπουργός προτιμά το Κάστρο και τον Πλατύ Γιαλό): Ενώ φέτος έχουν εκδηλωθεί περισσότερες πυρκαγιές απ' ό,τι στην ίδια περίοδο πέρυσι, έχει καεί περίπου το ένα δέκατο των εκτάσεων. Η απουσία ανέμων, οι ξαφνικές νεροποντές, η καλύτερη (εν τέλει) λειτουργία των επιχειρήσεων κατάσβεσης υπό την Πυροσβεστική Υπηρεσία, ενδεχομένως ακόμη και η πρόοδος των καταγραφών για το Εθνικό Κτηματολόγιο, βοήθησαν ώστε ο απολογισμός να είναι προς στιγμήν καλύτερος από άλλες χρονιές. Βέβαια, το προς στιγμήν έχει μεγάλη σημασία, γιατί ουδείς μπορεί να γνωρίζει τι θα συμβεί το επόμενο διάστημα. Και μακάρι αυτό το «ουδείς» ν' ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αλλά όταν διαβάζει κανείς ρεπορτάζ με τίτλους όπως «τι θα καεί φέτος», δεν πρέπει να νιώθει αρκετά σίγουρος γι' αυτό.

Mπορεί, πάντως, ο κ. Σημίτης να εγκαταστάθηκε στη Σίφνο, αλλά στη Ν.Δ., αντί της θερινής ραστώνης, ο κ. Καραμανλής προτιμά να συγκαλεί συσκέψεις για το πώς θα εξοικονομηθούν περισσότεροι πόροι για έργα με αυτοχρηματοδότηση από το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Είναι κι αυτή μια άλλη μορφή οικονομίας του πολιτεύματος: Εκείνοι που έχουν την ευθύνη είναι σε διακοπές κι εκείνοι που απολαμβάνουν (ακόμη) τα αγαθά της «μη εξουσίας» κάθονται και δουλεύουν κατακαλόκαιρο. Οπως κι αν έρθουν τα πράγματα, αυτό ασφαλώς θα το μετανιώσουν. Τέτοιος, δε, είναι ο δημιουργικός οίστρος που έχει καταλάβει τη Ρηγίλλης στην κορύφωση του θέρους, που η Ν.Δ. κοντεύει να επανιδρύσει μέχρι και το υπουργείο Συντονισμού, έπειτα από μια (ενδιαφέρουσα) πρόταση του διαρκώς ανερχόμενου σε «στρατηγικό» ρόλο κ. Στέλιου Αργυρού.

Πάντως, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι ο μόνος (δημόσιος) χώρος που παράγει έργο αυτές τις ημέρες. Το ΣΔΟΕ, μετά το «ξετίναγμα» των γιατρών που δεν δήλωναν ούτε καν τα εισοδήματα που τους πλήρωνε το Δημόσιο με το οποίο ήταν συμβεβλημένοι, εντόπισε και πλαστά τιμολόγια ύψους 6,7 δισ. δρχ. καθώς και τους 335 αποδέκτες τους. Σε όσους εξακολουθούν να βρίσκονται στις «επάλξεις της εργασίας», την κυβέρνηση εκπροσωπεί το υπουργείο Εθνικής Αμυνας, που προετοιμάζει τη δημιουργία Στρατιωτικού Πανεπιστημίου, το οποίο θα αποτελεί ένα είδος «θεωρητικής ακαδημαϊκής ομπρέλας» των υφιστάμενων παραγωγικών σχολών.

Iσως όμως ν' αναπτύσσεται και άλλη μία λιγότερο ακαδημαϊκή θερινή δραστηριότητα στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Διεξάγεται άραγε πράγματι ένα είδος άτυπου στρατιωτικού διαλόγου Αθήνας - Αγκυρας, στο περιθώριο του επισήμου διαλόγου των δύο υπουργείων Εξωτερικών; Αν πράγματι συμβαίνει κάτι τέτοιο, θα πρόκειται για ακόμη μεγαλύτερο λάθος από το «εν κρυπτώ» στήσιμο ενός πολιτικού διαλόγου στον οποίον φαίνεται ότι σύρεται η ελληνική πλευρά υπό το κάλυμμα των συζητήσεων για την τρομοκρατία, τον τουρισμό και το περιβάλλον. Και θα είναι μεγαλύτερο λάθος, όχι μόνον γιατί αναπόφευκτα θα νομιμοποιήσει τεχνικά κάποιες απαράδεκτες τουρκικές αξιώσεις, αλλά και γιατί οι Τούρκοι στρατιωτικοί έχουν, εκ συστήματος, πολύ ευρύτερο διαπραγματευτικό ορίζοντα και δυνατότητες από τους ασφυκτικά περιορισμένους Ελληνες ομολόγους τους. Το χειρότερο ίσως από τα δεινά που μας κληρονόμησε η τραγική επταετία των συνταγματαρχών μετά την προδοσία της Κύπρου, είναι ένας ιδιότυπα μειωμένος ρόλος των στρατιωτικών στα ίδια τα θέματα της αρμοδιότητάς τους, σε κομβικές παραμέτρους των οποίων συχνά δεν ακούγονται καθόλου.

Eν τω μεταξύ, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Γιάννος Κρανιδιώτης ταξιδεύει στο Ισραήλ, για να προετοιμάσει τη συνέχεια της επιτυχούς περσινής αραβοϊσραηλινής συνάντησης της Ρόδου, στην οποία συμμετείχαν σημαντικές προσωπικότητες και από τις δύο πλευρές, με επιρροή και στην κοινή γνώμη και στα κέντρα αποφάσεων, και η οποία φέτος καθυστέρησε λόγω των ισραηλινών εκλογών και της «αλλαγής φρουράς» που αυτές επέφεραν. Ομως το ταξίδι του κ. Κρανιδιώτη μπορεί να έχει κι άλλες πολύ σημαντικές παραμέτρους. Η πρώτη αφορά τις ίδιες τις σχέσεις Ελλάδας - Ισραήλ, που μετά μια πρώτη πολλά υποσχόμενη περίοδο, οφειλόμενη κυρίως στον (σπάνιο για διπλωμάτη) βολονταρισμό του πρώτου πρέσβη του Ισραήλ στην Αθήνα Νταβίντ Σασόν, πέρασαν σε μια μάλλον αρνητική στασιμότητα. Η από αρκετά νωρίς υπογραφείσα συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας έμεινε για καιρό στα χαρτιά, ενώ η Τουρκία έκανε στο ίδιο διάστημα αλματώδη βήματα στη σχέση της με το Τελ Αβίβ, τα οποία εμείς παρακολουθήσαμε απαθείς.

Tο δεύτερο σχετικό με το Ισραήλ θέμα που (θα έπρεπε να) έχει πολύ μεγάλη σημασία για την ελληνική κυβέρνηση, είναι φυσικά το τι θα γίνει με την αναμενόμενη διαδοχή του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Διόδωρου, καθώς και το πώς θα εξελιχθούν οι εορτασμοί για τα 2.000 χρόνια από τη γέννηση του Χριστού, στους οποίους το Πατριαρχείο κινδυνεύει να βρεθεί «από θιασάρχης, κομπάρσος». Αυτό αφορά και τις συζητήσεις με τον Γιασέρ Αραφάτ, καθώς ο Ναός της Γεννήσεως βρίσκεται στα εδάφη της παλαιστινιακής αρχής. Επίσης, δεν θα ήταν κακή ιδέα να έθετε ο Γιάννος Κρανιδιώτης στον Παλαιστίνιο ηγέτη το θέμα της μεταβολής της στάσης των αραβικών κρατών έναντι της Κύπρου, με τη στροφή υπέρ του ψευδοκράτους του Ντεκτάς.

Tο Στέιτ Ντιπάρτμεντ μάλλον ξεπέρασε το «σύνδρομο Πάνιτς» και προσπαθεί ξανά να «ρίξει» ένα δικό του υποψήφιο στην κούρσα διαδοχής του Μιλόσεβιτς. Πρόκειται για τον (ογδοντάχρονο!) Ντρακοσλάβ Αβράμοβιτς, αρχιτέκτονα της «μαγικής» πτώσης του γιουγκοσλαβικού πληθωρισμού, τον οποίο προωθούν με πάθος και οι Ιταλοί κάνοντας ό,τι είναι δυνατόν για να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια. Τα κίνητρα των δύο χωρών όμως μοιάζουν διαφορετικά: Ενώ οι Αμερικανοί προσπαθούν να παρέμβουν πολιτικά, το ιταλικό ενδιαφέρον μοιάζει να πηγάζει από μια ευρεία ερμηνεία αυτού που αποκαλείται «οικονομική διπλωματία». Αλλά η παρέμβαση δεν τελειώνει εκεί. Νέο πολιτικό σχήμα εμφανίζεται με την κατατοπιστική ονομασία «Σύμφωνο Σταθερότητας για τη Σερβία», το οποίο δημιούργησαν οικονομολόγοι της ομάδας «G 17»...

Tην ίδια στιγμή που οι Αμερικανοί ψάχνουν για ένα «ρομπότ» που θα μπορούσε να ανεβεί στο τιμόνι του Βελιγραδίου, στο Διαδίκτυο, έχει κάνει την εμφάνισή του ένα άλλο, πραγματικό και πολύ χρησιμότερο ρομπότ. Με διακόσιες χιλιάδες δρχ. μπορείτε να παραγγείλετε τον ηλεκτρονικό οικιακό βοηθό σας, που θα σκουπίζει το σπίτι μόνος του, χωρίς εσείς να χρειάζεται να κάνετε το παραμικρό. Η εταιρεία παραγωγής λέει ότι, επιπλέον, είναι και πολύ ευχάριστος, χωρίς όμως να διευκρινίζει τι ακριβώς εννοεί με αυτόν το χαρακτηρισμό.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Π. ΜΑΛΟΥΧΟΣ