Μεταρρύθμιση
από το Δημοτικό
Τα στοιχεία για τις φετινές επιδόσεις των υποψηφίων στις πανελλαδικές εξετάσεις για την εισαγωγή στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ, που δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα, δεν αλλάζουν τη γενική εικόνα. Οι βάσεις θα κυμανθούν στα γνωστά επίπεδα, σε άλλες δέσμες λίγο υψηλότερα και σε άλλες λίγο χαμηλότερα. Το σημαντικό είναι η αλλαγή την οποία επιφέρει η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Μέχρι τώρα εισάγονταν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση όσοι κατάφερναν να εστιάσουν τη μελέτη τους στα τέσσερα μαθήματα της δέσμης, την οποία είχαν επιλέξει. Εφ' εξής, θα εισάγονται οι καλοί μαθητές στο Λύκειο. Το Λύκειο δεν είναι πλέον μια εκπαιδευτική βαθμίδα, την οποία μπορεί να ολοκληρώσει ο μαθητής ανεξαρτήτως των επιδόσεών του. Οσοι μαθητές δεν είναι διατεθειμένοι να εργασθούν, έστω και στοιχειωδώς, ο προσανατολισμός στην τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση καθίσταται μονόδρομος. Με το νέο σύστημα και με τη μεγάλη αύξηση των θέσεων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι μαθητές που καταβάλλουν μία φιλότιμη προσπάθεια έχουν πολύ μεγάλες πιθανότητες να εισαχθούν σε κάποιο ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το μήνυμα που πρέπει να στείλει με κάθε τρόπο η Πολιτεία και η κοινωνία στους εφήβους είναι ότι τίποτα δεν μπορούν να επιτύχουν χωρίς εργασία. Οσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε τόσο το καλύτερο για όλους. Και πρώτα απ' όλα για τους ίδιους τους μαθητές, οι οποίοι τα επόμενα χρόνια θα κληθούν να διεκδικήσουν τη θέση τους σε μία ολοένα και πιο απαιτητική, σε μία ολοένα και πιο ανταγωνιστική αγορά εργασίας. Σ' αυτό ακριβώς το ανταγωνιστικό περιβάλλον, όπου η γνώση αναδεικνύεται σε καθοριστικό παράγοντα της προσωπικής και της εθνικής ανέλιξης, είναι απαράδεκτο να προβάλλονται απόψεις οι οποίες ευνοούν τη νοοτροπία της ήσσονος προσπαθείας. Το γεγονός ότι οι απόψεις αυτές βρίσκουν απήχηση στη μεγάλη πλειοψηφία των μαθητών είναι ευεξήγητο. Το χειρότερο είναι ότι βρίσκουν απήχηση και σε μία μεγάλη μερίδα γονέων, οι οποίοι, για να παρακάμψουν τις δικές τους ευθύνες, υποστηρίζουν ό,τι απαιτεί λιγότερη προσπάθεια, οχυρούμενοι πίσω από μια λανθασμένη αντίληψη φιλελευθερισμού. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα έχει υποφέρει πολλαπλώς και από τους αυτοσχεδιασμούς του υπουργείου Παιδείας και από το συντεχνιακό πνεύμα της ΟΛΜΕ και από την υπερβολική ανοχή της πλειοψηφίας των γονέων. Στο σημείο που έχουν φθάσει τα πράγματα, η μόνη επιλογή είναι το υπουργείο Παιδείας να προχωρήσει στο βήμα με το οποίο έπρεπε να είχε ξεκινήσει: να αναμορφώσει τα προγράμματα σπουδών, αρχίζοντας από την αρχή, από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού και, προχωρώντας σταδιακά, να φθάσει στην εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο του Γυμνασίου.