Εν ανάγκη... Τούρκος!
|
Ενδιαφερόμενος αναγνώστης μού επισήμανε την προκήρυξη διαγωνισμού για μια θέση αναπληρωτού καθηγητού στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου με γνωστικό αντικείμενο που έφερε τον παράδοξο τίτλο: «Ευρωμεσογειακές σχέσεις και θετικές επιστήμες». Ταυτοχρόνως, ο αναγνώστης μού είπε ότι αυτός έχει τίτλο μεταπτυχιακών σπουδών σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού, με θέμα τις «ευρωμεσογειακές σχέσεις», οι οποίες είναι σχέσεις μεταξύ λαών και κρατών οικονομικές, πολιτικές, πολιτισμικές κ.λπ., αλλά δεν διαθέτει κανέναν τίτλο μαθηματικών, φυσικής, βιολογίας, πυρηνικής φυσικής, αστροφυσικής και ουδεμίας άλλης θετικής επιστήμης και συνεπώς, κατά την προκήρυξη, δεν πληροί τα τυπικά προσόντα για να διεκδικήσει την εν λόγω θέση.
Για το τι γίνεται με τα «νέα τμήματα» των πανεπιστημίων και πόσοι «ημέτεροι» βολεύονται σ' αυτά έχουν γραφεί πολλά από πολλούς, δεν είχα να προσθέσω τίποτα. Ο τίτλος όμως αυτού του πανεπιστημιακού γνωστικού αντικειμένου μου έκανε εντύπωση και, κυρίως, ενόμισα ότι προσφέρεται για τη διασκέδαση των αναγνωστών. Εγραψα, λοιπόν, μικρό σχόλιο, όπου με μεγάλη επιφύλαξη (διότι είμαι αδαής) ρωτούσα τι σχέση μπορεί να έχει αυτός ο Φάντης (των ευρωμεσογειακών σχέσεων) με αυτό το Ρετσινόλαδο (των θετικών επιστημών). Μάρτυς μου ο Θεός, καμία άλλη κακεντρεχής πρόθεση, πλην αυτής της αφελούς απορίας ενός αδαούς...
Ελαβα τηλεφώνημα του κ. πρυτάνεως του ως άνω πανεπιστημίου, ο οποίος μου είπε σε οργίλο ύφος: «Εσείς γράψατε αυτό το σκόλιο;». «Μάλιστα», είπα κάτωχρος από φόβο. «Και τι ξέρετε εσείς, συνέχισε ο κ. πρύτανης, από αυτά τα ζητήματα». Ομολόγησα ότι δεν ξέρω απολύτως τίποτε, πλην του τίτλου του νέου αυτού γνωστικού αντικειμένου και ότι σκοπός του σχολίου ήταν να πληροφορηθούμε αυτή τη μυστηριώδη σχέση του Φάντη με το Ρετσινόλαδο. Υποπτευόμενος δε και απ' το όλο ύφος του κ. πρυτάνεως ότι θα είχαμε νέα ευκαιρία διασκέδασης τον παρεκάλεσα να μας στείλει επιστολή, όπου να εκθέτει τις απόψεις του ακριβώς γι' αυτήν την παράδοξη σχέση, τις οποίες πιστεύω ότι η «Κ» θα εύρισκε άκρως ενδιαφέρουσες και θα τις εδημοσίευε στην... πρώτη σελίδα της, εντός πλαισίου!
Από την άλλη άκρη του σύρματος άκουσα το εξής που μου φάνηκε εντελώς «κουφό»: «Γιατί; Αμφισβητείτε ότι οι ευρωμεσογειακές σχέσεις... προωθούν τις θετικές επιστήμες;».
Δεν αμφισβητώ, βέβαια τίποτα, αλλά σκέφτομαι ότι κατά τον ίδιο λόγο οι «ευρωμεσογειακές σχέσεις» προωθούν και τις θεωρητικές επιστήμες, επίσης τις οικονομικές, την αρχιτεκτονική, τον τουρισμό, τη ναυπηγική, τις καλές τέχνες και τα γράμματα και γενικώς όλες τις επιστήμες. Το ίδιο εξάλλου κάνουν και οι «ευρωασιατικές σχέσεις», οι «ευρωαμερικανικές» και οι «ευρωαφρικανικές». Αρα το Πανεπιστήμιο Αιγαίου έχει πολλή δουλειά μπροστά του, να δημιουργήσει πολλά νέα τμήματα με ισάριθμες προκηρύξεις νέων θέσεων με άγνωστα μέχρι στιγμής και παγκοσμίως πρωτότυπα γνωστικά αντικείμενα! Περίπου αυτή την άποψη εξέφρασε και ο κ. πρύτανης. Δεν ξέρω αν το ζήτημα συζητήθηκε στην Πρυτανεία και αν συμφωνούν όλα τα μέλη της!
Ακολούθως η τηλεφωνική συζήτηση, παραδόξως και άνευ λόγου, «εχόντρυνε» εκατέρωθεν και σε κάποια στιγμή ο κ. πρύτανης μού πέταξε και ένα δεύτερο «κουφό», άκρως προκλητικό αυτή τη φορά.
«Ξέρετε, κύριε, μου είπε, το "Πανεπιστήμιο Αιγαίου" μόνο οι Τούρκοι δεν το θέλουν και το χτυπούν».
Κατάπληκτος από αυτή τη νέα εκδοχή εθνοκαπηλίας (παλαιότερα γνωρίσαμε τη... λεξικογραφική εθνοκαπηλεία και τώρα την... πρυτανική) σκέφτηκα πάλι και προδοτικώς αποφάσισα ότι δεν θέλω να είμαι... Ελληνας, όπως το εννοεί ο κ. πρύτανης και μερικοί άλλοι. Ας είμαι οτιδήποτε άλλο, εν ανάγκη Τούρκος!
Καλά δεν τα λέω κ. Κώστα Σοφούλη (μέλος της Πρυτανείας) που ξέρετε από αυτά;
Του ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ
|
