|
|
|
| Iσως, με αφορμή και την 25η μαύρη επέτειο του Αττίλα, να ήρθε επιτέλους η στιγμή που η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία θα κάνει στην Κύπρο τη μεγάλη τιμή να σταματήσει να τη θεωρεί ασιατική χώρα, ενώ μάλιστα την ίδια στιγμή θεωρεί ευρωπαϊκή χώρα την Τουρκία. Ναι, πρόκειται περί της Ελληνικής Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, που και στην τελευταία Στατιστική Επετηρίδα, του έτους 1997 και εκδόσεως 1998, εξακολουθεί αυτήν την απαράδεκτη τακτική, την οποία άλλωστε συναντά κανείς και σε άλλα έντυπά της. Στο κεφάλαιο του εξωτερικού εμπορίου, η Κύπρος είναι η πρώτη χώρα που τοποθετείται κάτω από τον τίτλο Ασία, ενώ η Τουρκία έχει βρει τη θέση της ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες εκτός Ε.Ε.! |
| Mα καλά, πέραν όλων των άλλων πολιτισμικών, εθνικών και λοιπών λόγων, ειδικά τη στιγμή που Ελλάδα και Κύπρος δίνουν σκληρότατη μάχη για να ενταχθεί η Κύπρος στην Ε.Ε. και η Τουρκία ακόμη πιο σκληρή για να αποτύχουν αυτές οι προσπάθειες και να πλησιάσει εκείνη στην Ενωση, είναι δυνατόν η ανεπάρκεια και η τεμπελιά κάποιων αδιάφορων και ανεύθυνων υπαλλήλων να επιτρέπουν να αναγράφονται αυτά στα πλέον επίσημα ελληνικά στατιστικά κείμενα; Δεν έχουν διοικητικούς ή πολιτικούς προϊσταμένους; Δεν υπάρχει κανείς που να έχει τη δύναμη να επιβάλει να πάψει αυτό το αίσχος; Ούτε στη Στατιστική Υπηρεσία ούτε στο ΥΠΕΘΟ ούτε στο υπουργείο Εξωτερικών ούτε στην κυβέρνηση; Τι πρέπει να γίνει δηλαδή; Ν' αρχίσουν να περιφέρουν οι Τούρκοι στις Βρυξέλλες τις ελληνικές κατηγοριοποιήσεις χωρών; Ή μήπως, αντιθέτως, θα πρέπει να ελπίζουμε να θυμώσουν, να φτιάξουν κάποιον «οργανισμό Ασιατικών κρατών» και να απαιτήσουν να μη συμμετέχει η Κύπρος; |
| Iσως όμως η κυβέρνηση δεν έχει καιρό να ασχολείται με τέτοιες λεπτομέρειες. Εδώ, υπάρχουν προτεραιότητες. Να, λ.χ., η Παιδεία. Με μια απίστευτη, «κανταφικού τύπου» τροπολογία που επιβάλλει στους εργοδότες ποιους θα προσλάβουν και επιπλέον ουσιαστικά καταργεί το μείζον πλεονέκτημα της ιδιωτικής εκπαίδευσης, την επιλογή διδασκόντων, το υπουργείο Παιδείας μας υπενθυμίζει ότι, στην πραγματικότητα, δεν έχουμε ξεφύγει και πολύ από το τριτοκοσμικό κλίμα της πρώτης πενταετίας του ΠΑΣΟΚ. Τι ορίζει η τροπολογία που έχει κατατεθεί στη Βουλή; Οτι τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια θα υποχρεούνται στο εξής να προσλαμβάνουν εκπαιδευτικούς μέσω... ΑΣΕΠ. Κάτι που ουσιαστικά δεν γίνεται πλέον ούτε στη δημόσια εκπαίδευση, μετά την καθιέρωση των «τριμελών ad hoc επιτροπών» οι οποίες παρακάμπτουν το ΑΣΕΠ. |
| Πάντως, τα κίνητρα της εν λόγω τροπολογίας παραμένουν αδιευκρίνιστα. Το πιθανότερο είναι ότι η κυβέρνηση χτίζει τις προεκλογικές «κοινωνικές συμμαχίες» της σε ευαίσθητους και ευρείς χώρους, όπως αυτός των εκπαιδευτικών, αδιαφορώντας πλήρως για τις επιπτώσεις στο μόνο ίσως, καλώς ή κακώς, κομμάτι της εκπαίδευσης που δεν έχει καταστραφεί ακόμη. Βέβαια, στην εκπαίδευση συμβαίνουν και άλλα, πολλά καταπληκτικά. Λ.χ., αν κάποιοι γονείς θέλουν για κάποιο λόγο να στείλουν τα παιδιά τους σε πραγματικά ξένα σχολεία στην Ελλάδα, τα οποία εποπτεύονται δηλαδή από υπουργεία Παιδείας άλλων χωρών της Ε.Ε., θα πρέπει να πάρουν άδεια από το ελληνικό υπουργείο, το οποίο είναι αρνητικό σε τέτοιες ιδέες. Είπαμε: Ζούμε στην ανοιχτή Ευρώπη της αυγής του 21ου αιώνα. Με τέτοιου είδους περιστατικά είναι να απορεί κανείς αν η πλευρά Σημίτη πίστευε τελικά πράγματι στον εκσυγχρονισμό ή αν απλώς επρόκειτο για ένα αντιπαπανδρεικό εύρημα στον αγώνα της διαδοχής της εξουσίας. |
| Aπό την άλλη πλευρά, συχνά και η ίδια η κοινωνία θυματοποιεί το πολιτικό σύστημα. Παράδειγμα ξανά από το υπουργείο Παιδείας, το οποίο πιέζεται ασφυκτικά με την υπόθεση των Ελλήνων φοιτητών που δεν μπορούν να επιστρέψουν στις σπουδές τους λόγω των εξελίξεων στη Γιουγκοσλαβία. Αυτό που συμβαίνει, είναι πράγματι πολύ δυσάρεστο. Αλλά κατά ποίαν λογική είναι δυνατόν, ή και δίκαιο ακόμη, να απορροφηθούν από τα ελληνικά πανεπιστήμια; Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο χωρίς επιβαρυντικές εκπαιδευτικές και οικονομικές επιπτώσεις στα (ήδη προβληματικά τα περισσότερα) ελληνικά πανεπιστήμια; |
| Eν τω μεταξύ, το πανεπιστήμιο της Αγκυρας προσφέρεται να δεχθεί όσους φοιτητές αναγκάστηκαν να φύγουν, με προτεραιότητα στους Ελληνες. Οπότε, υποστηρίζουν κάποιοι, με την άρνησή τους να τους δεχθούν, τα ελληνικά πανεπιστήμια «τους στέλνουν» στην αγκαλιά του εχθρού. Και για να μη γίνει αυτό, να τους πάρουν. Οχι, αυτό δεν είναι εκβιαστικό δίλημμα. Ε, σε τελική ανάλυση, αν κάποιοι θέλουν να πάνε, ας πάνε. Ούτε καμία προδοσία θα διαπράξουν ούτε περί εθνικής καταστροφής θα πρόκειται. Αν μάλιστα κάποιοι εξ αυτών γυρίσουν πίσω έχοντας ειδικευτεί και στις τουρκικές σπουδές, τότε θα μπορούν να παρέχουν και πολύτιμη υπηρεσία στη χώρα. Και αυτό θα ισχύει και για όσους σπουδάσουν ιατρική: ζωές θα σώζουν κι αυτοί. Αντί να μετρούμε σ' αυτά τον πατριωτισμό μας, θα ήταν καλύτερο να πείθαμε την Αγκυρα ότι δεν μπορεί να παρενοχλεί κυπριακά πολιτικά αεροπλάνα, ή αεροπλάνα που μεταφέρουν Ελληνες υπουργούς, προκλητικότατα μάλιστα, καθώς βρισκόμαστε στην παραμονή της ενάρξεως ελληνοτουρκικού διαλόγου. Το πόσο σοβαρά θα μας πάρουν στο διάλογο αν ανεχθούμε τέτοια περιστατικά, είναι βεβαίως προφανές. |
| H επικαιρότητα δίνει κι ένα δεύτερο παράδειγμα θυματοποίησης του κρατικού μηχανισμού. Το τραγικό ναυάγιο που με αυταπάρνηση επί ημέρες προσπαθούν να ανελκύσουν δύτες με ελεύθερες καταδύσεις από τα νερά της Ζακύνθου, κοντεύει να εξελιχθεί σε διπλή τραγωδία. Είναι απολύτως κατανοητή η ανάγκη των συγγενών να παραλάβουν τα σώματα των δικών τους - ζουν πράγματι συγκλονιστικές στιγμές. Ομως, έπειτα από τόσες αποτυχείς καταδύσεις στα 134 μέτρα, ενώ το όριο της ελεύθερης κατάδυσης είναι στα 100 οι κίνδυνοι για τους δύτες είναι πλέον υπαρκτοί. Αν οι συνθήκες συνεχίσουν να είναι αρνητικές και δεν μπορεί να έρθει αποτέλεσμα, ο λιμενάρχης της Πάτρας θα διατάξει την παύση των καταδύσεων για να προστατεύσει την ασφάλεια των δυτών. Κι αυτό θα πρέπει να γίνει, όσο κι όπως κι αν αντιδράσουν οι συγγενείς των θυμάτων. Και η αρμόδια πολιτική ηγεσία πρέπει να στηρίξει μια τέτοια απόφαση, αν χρειαστεί τελικά να ληφθεί. |
| Δύσκολη μέρα. Μαζεύτηκαν πολλά ενοχλητικά και δυσάρεστα θέματα. Αλλά το πρώτο βήμα για να απαλλαγούμε από κάτι δυσάρεστο, είναι να έρθει στο κέντρο του ενδιαφέροντος. Τουλάχιστον, η διεθνής ειδησεογραφία μας αποζημιώνει στις σχετικές σελίδες, με τις κουνουποκτονίες της Φινλανδίας ή τον «παγωμένο ευκοίλιο του Τιρόλου»... |
ΓΕΩΡΓΙΟΣ Π. ΜΑΛΟΥΧΟΣ
|