ΠΡΟ-ΒΟΛΕΣ (22-07-99)
Μύθος ξεμύθος...	Η αμετροέπεια ορισμένων καλλιτεχνών -οι οποίοι θεωρούνται, καλώς ή κακώς, ας μην επιμείνουμε, «μύθοι»- υπερβαίνει και αυτά ακόμη τα πολύ διευρυμένα όρια που έχει θεσπίσει η κοινωνία των Ελλήνων για τα μέλη της, γενικώς, και για τους καλλιτέχνες της, ειδικώς. Ο Νίκος Κούνδουρος, τον οποίο δεν θαυμάζουμε ολιγότερον από άλλους για το χειμαρρώδες και παρορμητικό, τέλος πάντων, του λόγου του, χτύπησε και πάλι. Οχι γιατί αποκάλεσε «βαρετό» τον Σοφοκλή -ο οποίος είχε γενικώς μία σκασίλα-, αλλά γιατί ισχυρίστηκε ότι η δική του διασκευή της «Αντιγόνης» ξεσκαρτάριζε τον Σοφοκλή και κρατούσε το φιλέτο: τη σύγκρουση εξουσίας και πολίτη, «την ουσία δηλαδή του έργου», όπως είπε. Πώς εννοούσε αυτή την ουσία, το είδαμε στην Επίδαυρο: Ο Κρέων δεν ήταν ο άρχοντας που στην αγωνία του να διατηρήσει την ευνομία στη χώρα του γλιστράει στην ύβρι και στο απάνθρωπο, όπως μοναδικά τον ζωγράφισε ο Σοφοκλής, αλλά ένα κτήνος ντυμένο τομάρια που ωρύεται «θα σε σκοτώσω!». Από δε το κύρος της σοφόκλειας Αντιγόνης, που με αξιοπρέπεια και υψηλοφροσύνη αντιστέκεται, τι διασώθηκε στη φιγούρα του υστερικού παρτσακλού που παρουσίασε ο Κούνδουρος; Μαύρο - άσπρο, δηλαδή, εκεί που ο βαρετός Σοφοκλής βλέπει μύριες αποχρώσεις. Το «Ελληνικό Φεστιβάλ», τώρα, και άπαν το δημόσιο, πολύ καλά κάνουν και παραγγέλλουν και επιχορηγούν - πλουσιοπάροχα δε στη συγκεκριμένη περίπτωση - καλλιτεχνικές παραγωγές. Δεν θα έπρεπε όμως να ζητούν και μια στοιχειώδη ενημέρωση περί του τι προτείνει ο αιτών (ή απαιτών) επιχορήγηση; Διότι, 125 εκατομμύρια για μια παράσταση που βασίζεται σε κείμενο παιδαριώδες, το οποίο μάλιστα δεν διάβασε κανείς; Δεν είναι κακό να ξέρει ο επιχορηγών τι ακριβώς προτείνει ο επιχορηγούμενος. Μύθος ξεμύθος. ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΓΓΕΛΙΚΟΠΟΥΛΟΣ