ΣΤΑΣΕΙΣ (16-07-99)

Πόθεν;

Σαν γλαφυρά λογοτεχνικά κείμενα θα έπρεπε να αντιμετωπίζει η αρμόδια επιτροπή τα «πόθεν έσχες» των βουλευτών παρά σαν ξηρότατους καταλόγους οικονομικού περιεχομένου. Μπορεί οι εκπρόσωποί μας στο Κοινοβούλιο να αραδιάζουν αριθμούς, αυτό όμως δεν τους εμποδίζει να μετέρχονται όλα τα δοκιμασμένα στρατηγήματα της λογοτεχνίας για να συνθέσουν την αυτοβιογραφία τους. Και πρώτα πρώτα χρησιμοποιούν με ιδιαίτερη ικανότητα το τέχνασμα της δισημίας ή και πολυσημίας, αποδεικνύοντας ότι η αριθμητική, οι συμβολαιογραφικές πράξεις και οι αγορές ομολόγων δεν είναι άμοιρες ποιήσεως. Τι θέλουν να πουν, επί παραδείγματι, όταν, αντί να μπουν στο κόπο μιας λεπτομερούς, αριθμητικής απαντήσεως, γράφουν «βλέπε τις δηλώσεις προηγουμένων ετών»; Πρώτον, επισημαίνουν στον ελεγκτή τους ότι οφείλει να ανατρέξει στα Απαντά τους, όπως οφείλει και κάθε κριτικός όταν δοκιμάζει να πει τις σκέψεις του για κάποιον συγγραφέα. Δεύτερον, του υπενθυμίζουν ότι το «έργο εν προόδω» δεν είναι αποκλειστικότητα του Καβάφη, αλλά δικαιούται και η δική τους «παραγωγή» τον ίδιο χαρακτηρισμό. Τρίτον, του λένε με τον αποτελεσματικό τρόπο του ευφημισμού να τους αφήσει στην ησυχία τους, έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι θα χάσει τη δική του. Τέταρτον, για να δείξουν ότι συνεχίζουν τη μακρά παράδοση της λογιοσύνης, του επισημαίνουν ότι ο χρόνος είναι χρήμα, άρα δεν είναι δυνατόν να στρωθούν αυτοί, υπεύθυνοι άνθρωποι, φορτωμένοι με τη μοίρα του τόπου, των Βαλκανίων και της μισής τουλάχιστον Ευρώπης, να ασχοληθούν με την ταπεινή καταμέτρηση της ταπεινότατης περιουσίας τους. Ακριβώς υπό το πρίσμα της λογοτεχνίας, και όχι του χρηματιστηρίου, πρέπει να εξεταστεί και η τάση των βουλευτών να επενδύουν σε μετοχές. Αντίθετα με ό,τι θα ισχυριζόταν η δεδομένη κακεντρέχειά μας, οι άνθρωποι δεν έχουν κατά νουν το γρήγορο κέρδος (το οποίο μπορεί να γίνει ακόμη πιο γρήγορο, αν χρησιμοποιήσουν τις πληροφορίες που τους προσφέρει η οικονομικώς επίκαιρη θέση τους). Απλώς, όντας άριστοι γνώστες της ελληνικής (όπως αποδεικνύει και το γεγονός ότι οι εφτά στους δέκα, αυτοπροστατευόμενοι, έρχονται και παρέρχονται χωρίς να μλήσουν ούτε μισή φορά στη Βουλή), θυμούνται πως, όταν πρωτοκόπηκαν μετοχές στην Ελλάδα, τον περασμένο αιώνα, ονομάστηκαν «μεθέξεις». Ε, λοιπόν, τη μέθεξη θέλουν να πετύχουν κι αυτοί, όπως κάθε καλός λογοτέχνης ή εν γένει καλλιτέχνης. Και κυνηγώντας την, τους φέρνει ο δρόμος ώς το χρηματιστήριο. Αλλά πάντοτε με τα Απαντα του Σοφοκλέους υπό μάλης.

Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΜΠΟΥΚΑΛΑ