Τώρα, από χειρότερη θέση...
|
Για μία ακόμη φορά, μετά την υπόθεση των βραχονησίδων Ιμια, τίθεται, αυτή την εποχή ζήτημα έναρξης ενός διαλόγου Αθήνας - Αγκυρας, σε μια προσπάθεια να ανοίξει ο δρόμος για βελτίωση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Οπως συνέβη και κατά το παρελθόν, η ελληνοτουρκική «προσέγγιση» επιχειρείται κατόπιν επιμόνων πιέσεων, τις οποίες άσκησαν προς την ελληνική πλευρά οι Ηνωμένες Πολιτείες και κυβερνήσεις ισχυρών χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και για μία ακόμη φορά, η Αθήνα εμφανίζεται ενώπιον της ελληνικής γνώμης να πιστεύει στην αξία μιας επιλογής που υποτίθεται ότι είναι δική της, ενώ όλοι γνωρίζουν, εντός και εκτός Ελλάδας, ότι δεν είναι. Και βεβαίως ήδη παρατηρείται -πράγμα αναμενόμενο- ένταση, ακόμη και κάποια σύγχυση στην ελληνική πλευρά, εν όψει του ελληνοτουρκικού διαλόγου, καθώς, μάλιστα το ζήτημα βρίσκεται σ' ένα «κλίμα», που διαμορφώνεται και από την υπόθεση της εξέλιξης των ευρωτουρκικών σχέσεων και αυτής που αφορά την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Η ελληνική κυβέρνηση προχωρεί σε μια διπλωματική προσπάθεια, υιοθετώντας άλλη μία φορά μια πρόταση τρίτων, κρίνοντας προφανώς ότι δεν είχε τη δυνατότητα να την αρνηθεί, παρότι παρόμοιες προτάσεις και προσπάθειες δεν έφεραν κατά την τελευταία τριετία κανένα θετικό αποτέλεσμα στην Αθήνα. Ας θυμηθούμε, ότι ο Κ. Σημίτης δέχθηκε το 1996 να ανακοινώσει, μέσω Ουάσιγκτον, μια πολιτική «βήμα προς βήμα» βελτίωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων και την επόμενη χρονιά προχώρησε στη συμφωνία της Μαδρίτης, δέχθηκε τη συγκρότηση μικτής ελληνοτουρκικής επιτροπής εμπειρογνωμόνων («σοφών») με την υποστήριξη της προεδρίας της Ε.Ε. και προσήλθε στο τραπέζι των διαβουλεύσεων με την τουρκική πλευρά, με προτάσεις ευνοϊκές για την Αγκυρα (στη Ν. Υόρκη), η οποία τις απέρριψε με κατηγορηματικό τρόπο, επιμένοντας, όπως πάντοτε, στην επιδίωξη των μέγιστων γι' αυτήν πολιτικών κερδών.
Σε όλη αυτή την πορεία προς τα αδιέξοδα, η κυβέρνηση του Κ. Σημίτη είχε τη ζωηρή ενθάρρυνση και των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Σήμερα, αρχίζει νέα διπλωματική προσπάθεια, με την Αθήνα να βρίσκεται σε χειρότερη θέση από αυτήν του 1997. Τώρα το ελληνικό «βέτο» στις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις προς την Τουρκία έχει πρακτικώς παρακαμφθεί στην Ε.Ε., η Αγκυρα διεκδικεί, με θετική τη βούληση πολλών εταίρων, τίτλο υποψήφιας για ένταξη χώρας και η Αθήνα αγωνίζεται, εν μέσω δυσχερειών, να διασφαλίσει την ομαλή εξέλιξη της κυπριακής ένταξης, με την τουρκική πλευρά να έχει φέρει σε δύσκολη θέση τον κ. Σημίτη στο θέμα της «τρομοκρατίας», με τη στήριξη των ΗΠΑ. Περιμένουμε τη συνέχεια.
|
| |
