ΑΚΙΣ (13-07-99)
Προβλέψεις...	Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν πολύ χαμηλού επιπέδου όλες αυτές τις κομματικές συνάξεις, όπου μαζεύονται οι διάφορες «κεντρικές επιτροπές» και άλλα «όργανα του κόμματος» και συζητούν περί του πρακτέου ή περί του «τι δεν έγινε» ή «τι φταίει που χάσαμε» και άλλα μεγαλόπνοα εθνικοπατριωτικά. Οχι πως δεν είναι απαραίτητες αυτές οι συνάξεις για τη δημοκρατική λειτουργία των κομμάτων. Είναι και παραείναι. Αλλά, βρε αδελφέ, κάπου όλοι γνωρίζουμε εκ των προτέρων τι πρόκειται να ειπωθεί. Θα υπάρξουν κάποιοι που θα «αμφισβητήσουν» τις επιλογές της ηγεσίας, κάποιοι άλλοι που θα «διαμαρτυρηθούν» για τα χάλια του κόμματος, κάποιοι που θα ασκήσουν κριτική χωρίς να πολυκαταλαβαίνεις τι λένε και στο τέλος -ιδιαίτερα όταν το κόμμα αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο εκλογικής αναμετρήσεως- «θα συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις». Γι' αυτό και δεν πολυκαταλαβαίνω τις «βαθυστόχαστες αναλύσεις» κάποιων καλών συναδέλφων έπειτα από κάθε «κεντρική επιτροπή» ή «εκτελεστικό γραφείο». Εχουν σχεδόν όλοι αποτύχει στις προβλέψεις τους, προαναγγέλλοντες «σεισμούς» ή «θύελλες» πριν από κάθε κομματική σύναξη και όμως, εξακολουθούν να «προβλέπουν» και να ομφαλοσκοπούν. Το θέλουμε ή όχι, τα κόμματα μεταβάλλονται βαθμηδόν σε εκλογικές μηχανές, χάνουν τον κοινωνικοπολιτικό τους χαρακτήρα και δεν βλέπουν άλλο από την εξουσία ή τις παρυφές της. Κι αυτό είναι το κακό της εποχής μας. Τα κόμματα χωρίς κοινωνική ευαισθησία και ανησυχίες, κάποια στιγμή θα πάψουν να ενδιαφέρουν τον πολίτη. Και θα είναι κρίμα... ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΠΡΑΝΟΣ