ΑΝΕΜΟΔΕΙΚΤΗΣ (30-06-99)

Θετική εξέλιξη για την Ελλάδα η απόφαση των «15» στο Ρίο ντε Τζανέιρο να ορισθεί η Θεσσαλονίκη ως «κέντρο ανασυγκρότησης» των Βαλκανίων, με αυτό το... επίζηλο «πακέτο» των περίπου 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων που θα διατεθούν συνολικά για να επουλωθούν (με την ελπίδα να επουλωθούν, καλύτερα...) οι πληγές που άφησαν πίσω τους οι «ανακατατάξεις» στην περιοχή...

Τώρα, αν υπάρχει τελικά «πακέτο» κι αν είναι (όπως οι πληροφορίες και οι... ελπίδες ανέφεραν κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Κόσοβο!) ενός τέτοιου σημαντικότατου ύψους, απομένει να φανεί στην πράξη! Γιατί, επί του παρόντος, όλα είναι θολά και ασαφή και μάλλον σε επίπεδο «προθέσεων» και διακηρύξεων κινούνται, χωρίς κανείς να μπορεί να προσδιορίσει επακριβώς και το «πότε» και το «τι» θα γίνει...

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, το γεγονός ότι η χώρα μας κατόρθωσε (και δεν ήταν εύκολο - πολλές οι αντιδράσεις των υπολοίπων εταίρων μας και τα συγκεκριμένα συμφέροντα το κέντρο αυτό να γίνει στα Σκόπια...) το «κέντρο ανασυγκρότησης» να γίνει στη Θεσσαλονίκη, αποτελεί αναμφισβήτητη επιτυχία -έστω σε πολιτικό επίπεδο. Για τα υπόλοιπα, βλέπουμε. Κι ας κινούμεθα από τώρα σε όλα τα επίπεδα, ώστε εκτός από τη... «διοικητική μέριμνα» να εξασφαλίσουμε και ενεργότερο ρόλο για τις ελληνικές επιχειρήσεις, για όταν αρχίσει και η πρακτική υλοποίηση αυτής της «ανασυγκρότησης»...

Από την πλευρά του, ο εκτελών χρέη κυβερνητικού εκπροσώπου κ. Νικολάου τη δουλειά του έκανε, όταν «χαιρετίζοντας» αυτή την ελληνική επιτυχία δεν... παρέλειψε να ψέξει τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κώστα Καραμανλή, για την πρόβλεψη που είχε κάνει, πως «τελικά η Ελλάδα, δεν πρόκειται να εισπράξει τίποτε από όσα ακολουθήσουν την κρίση στο Κόσοβο...», αλλά καλύτερα να περιμένουμε. Γιατί «αν» και «όταν» η πραγματική ανασυγκρότηση ξεκινήσει στα Βαλκάνια και αρχίσουν να ρέουν τα απαραίτητα κεφάλαια (αφού διευκρινισθεί ποιοι θα τα βάλουν και κυρίως ποιοι θα είναι εκείνοι που θα τα διαχειρισθούν...), ας είμαστε προετοιμασμένοι να δούμε να... διεξάγονται μεγάλες και λυσσαλέες μάχες σε επίπεδο κυβερνήσεων και... εθνικών συμφερόντων.

Ηδη, ο διορισμός ως «συντονιστού της Ε.Ε.» γι' αυτή την ανασυγκρότηση των Βαλκανίων του Γερμανού υπουργού Καγκελαρίας (και στενότατου συνεργάτη του Γκέρχαρτ Σρέντερ...) κ. Χόμπαχ «κάτι λέει» - και στην πορεία θα «πει» περισσότερα. Γιατί όσο «επωφελής» μπορεί να είναι πολιτικά και στρατηγικά για τους πλανητάρχες ένας πόλεμος, άλλο τόσο επωφελής θα αποδειχθεί για εκείνους που προσέφεραν κάλυψη και ενεργό συμπαράσταση, η περίοδος της «ειρήνης» που ακολουθεί. Και οι ξένοι επιχειρηματικοί κολοσσοί καραδοκούν...

Με ενδιαφέρον, φυσικά, αναμένεται η σημερινή συνάντηση στη Νέα Υόρκη του «αγαπητού Γιώργου» (Παπανδρέου) με τον «αγαπητό Ισμαήλ» (Τζεμ), σε μια πρώτη επαφή που για πολλούς μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για ένα ουσιαστικό διάλογο μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας - αλλά για κάποιους άλλους, αυτό το «άνοιγμα» δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε ένα «νέο Νταβός», που όμως όλοι θυμόμαστε ακολουθήθηκε από εκείνο το... «mea culpa», που σε κάποιο βαθμό το πληρώνουμε, ως χώρα, ακόμη...

Δεν συμμεριζόμαστε τις ιδεοληπτικές μονομανίες κάποιων που θεωρούν και την προοπτική έστω ενός διαλόγου με τη «φίλη και σύμμαχο» περίπου ως... εθνική μειοδοσία. «Καταδικασμένοι» να ζούμε γειτονικά στην ίδια περιοχή του κόσμου, θα πρέπει κάποτε να καταλάβουμε ότι η διαρκής ένταση και η «για λόγους αρχής» άρνηση διαλόγου δεν μας ωφελεί σε τίποτε. Αλλά, από την άλλη πλευρά, και η ιστορία (ακόμη και η πολύ πρόσφατη...) πρέπει να μας έχει διδάξει ότι και η απαρχή έστω διαλόγου θα πρέπει να έχει προετοιμασθεί πολύ προσεκτικά, και να εδράζεται σε κάποια βεβαιότητα πως το δικό μας «βήμα» δεν θα αποτελέσει για την άλλη πλευρά ακόμη μια αφορμή για ένα δικό της... βήμα στη δικιά μας αυλή!

Η επιστολή του υπουργού Εξωτερικών κ. Παπανδρέου στον Τούρκο ομόλογό του κ. Τζεμ (που χαιρετίσθηκε ως «θετική κίνηση» από την Αγκυρα) είναι προσεκτικά διατυπωμένη και δίνει ευκαιρία για μια απαρχή συνεργασίας με την Τουρκία σε θέματα κατ' αρχήν «ανώδυνα» - αρκεί οι διπλωματικές συνεννοήσεις, που θεωρούμε αυτονόητο ότι θα έχουν προηγηθεί σε χαμηλότερο επίπεδο μεταξύ των δύο χωρών, να παρέχουν κάποια εχέγγυα ότι και η Αγκυρα είναι διατεθειμένη να θεωρήσει τα σημεία αυτά ως «ανώδυνα» και να μην μας επιφυλάσσει δυσάρεστες «εκπλήξεις». Στις οποίες, φευ, μας έχει συνηθίσει στο παρελθόν...

«Να μιλάμε» με την Αγκυρα, αλλά να μη βρεθούμε πάλι (βρεθήκαμε, ας πούμε, μετά την περιβόητη «συμφωνία της Μαδρίτης», ε;) προ «απροόπτου», εμείς μεν να μιλάμε και να δείχνουμε την καλή μας θέληση (την οποία και τότε όπως και τώρα είχαν ζητήσει και υπέρ της οποίας είχαν πιέσει οι Ηνωμένες Πολιτείες...) και η Τουρκία να ξαναθέτει προκλητικά και επιθετικά ζητήματα «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο, διεκδικήσεις για ελληνικά νησιά, και την παγερή αντίδρασή της στο μόνιμο αίτημά μας για τις όποιες διαφορές μας να πάμε στη Χάγη. Και γενικώς ας μη «γοητευόμαστε» με την Τουρκία -γιατί συχνά μετά τη γοητεία έρχεται η... απογοήτευση.

Ειδικά οι προοπτικές (που διαφαίνονται και από την επιστολή Παπανδρέου στον «αγαπητό Ισμαήλ»...) για κάποιας μορφής συνεργασία με την Αγκυρα σε θέματα τρομοκρατίας, μπορεί να υποκρύπτουν παγίδες -δεν λέμε «όχι» κατ' ανάγκην, αλλά περιμένουμε πολύ προσεκτική προετοιμασία σε τέτοια «ακανθώδη» πεδία, ιδίως όταν πίσω από τις μεθοδεύσεις και τις πιέσεις κρύβονται οι Αμερικανοί...

Με την ευκαιρία: ο Αμερικανός πρεσβευτής κ. Νίκολας Μπερνς επισκέφθηκε σήμερα τον πρόεδρο της Ν.Δ. κ. Κώστα Καραμανλή. Και είμαστε περίπου βέβαιοι (και ας μην το λέει κανείς επίσημα...) ότι εκτός από τις «τρέχουσες εξελίξεις» και την κατάσταση στα Βαλκάνια, θα «εθίγη» και το προσφιλές για τους Αμερικανούς θέμα της τρομοκρατίας! Κι ας «διαβεβαιώνει» ο κ. Μπερνς (αλλά και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος!) ότι «οι ΗΠΑ ουδέποτε έχουν ασκήσει πιέσεις για την τρομοκρατία...».

Δεν μπορεί! Κάτι περισσότερο από εμάς θα γνωρίζει σίγουρα ο πρόεδρος της Βουλής (και μέλος του Ε.Γ. του ΠΑΣΟΚ!) κ. Απόστολος Κακλαμάνης, που ακόμη και προχθές (όταν ο κ. Νικολάου προσπαθούσε να μας πείσει ότι η Ουάσιγκτον «δεν μας πιέζει»...) δήλωνε σε συνέντευξή του στα «Νέα», ότι «κάθε καλοκαίρι η τακτική των ΗΠΑ είναι να μας πιέζουν και να τάσσονται στο πλευρό της Αγκυρας για το θέμα της τρομοκρατίας - ποιοι; Οι Αμερικανοί που... ασκούν οι ίδιοι τρομοκρατία, αυτοί που ανέδειξαν τις φαμίλιες των Κοσοβάρων εμπόρων ναρκωτικών σε... «Απελευθερωτικό Στρατό»! Αδικο έχει, κ. Νικολάου μας;

Θ. Οικονομόπουλος