Κύριο άρθρο της 23-06-99

Αιωνίως επιμηθείς

Στις αρχές Αυγούστου πέρυσι, οι φωτιές είχαν -ήδη- απανθρακώσει περί το ένα εκατομμύριο στρέμματα. Ανήσυχη για τις αντιδράσεις, η κυβέρνηση είχε επισήμως ισχυρισθεί ότι «δεν υπάρχει εικόνα ανεξέλεγκτης καταστροφής», κατ' ουσίαν, όμως, αναγνώρισε τις ευθύνες της, παραδεχόμενη, έστω εμμέσως, ότι όφειλε να είχε από καιρό προετοιμάσει τη μεταφορά των αρμοδιοτήτων δασοπυροσβέσεως στην Πυροσβεστική και ότι το νομοσχέδιο του τότε υπουργού Γεωργίας κ. Στ. Τζουμάκα, περί χρήσεων γης, ήταν ατυχής έμπνευση. Ηδη τότε, μεσούντος ακόμη του θέρους, η κυβέρνηση διακήρυσσε ότι η καταστροφή του 1998 θα γινόταν μάθημα. Και, αν κρίνει κανείς από τις συσκέψεις του χειμώνα, φαίνεται ότι κατεβλήθη όντως προσπάθεια προπαρασκευής, ώστε να αποφευχθεί μία νέα καταστροφή κατά το φετινό καλοκαίρι. Από την άποψη αυτή, η χθεσινή φωτιά στον Νέο Βουτζά υπήρξε η πρώτη μεγάλη δοκιμασία. Δοκιμασία που «δικαίωσε» μεν το Πυροσβεστικό σώμα, κατέδειξε όμως την έλλειψη σοβαρότητος, που μαστίζει την ελληνική διοίκηση - κεντρική και τοπική. Οι παρακολουθούντες τα πράγματα συμφωνούσαν, όντως, χθες ότι η κινητοποίηση για την κατάσβεση της φωτιάς υπήρξε σχεδόν υποδειγματική. Την ίδια ώρα, όμως, ακόμη και οι μετριοπαθέστεροι διαπίστωναν ότι έχει σημειωθεί ελάχιστη, αν όχι μηδενική, πρόοδος σε όλους τους άλλους τομείς. Παρά τις εύηχες εξαγγελίες, ο καθαρισμός των περιαστικών περιοχών, όπου η ξηρά καύσιμη ύλη λειτουργεί ως «προσάναμμα», δεν έχει προχωρήσει· δασικοί δρόμοι δεν έχουν διανοιγεί· η καταγραφή των διαθεσίμων επικουρικών μέσων πυροσβέσεως δεν έχει ολοκληρωθεί· και τα πυροφυλάκια έχουν μείνει στα χαρτιά. Ακόμη και οι 1.500 νέοι πυροσβέστες, λόγω καθυστερήσεως του σχετικού Διατάγματος, αναμένεται να παρακολουθήσουν τη σχετική σχολή τον Σεπτέμβριο, με αποτέλεσμα, κατά τις επισημάνσεις συνδικαλιστών της Πυροσβεστικής, να οδεύουμε προς την καρδιά του θέρους με 8.000 μόνιμους και 4.000 εποχικούς δασοπυροσβέστες έναντι συνολικής δυνάμεως 16.000 πέρυσι. Για μεγάλο μέρος των ανεπαρκειών αυτών ευθύνεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ευθύνεται, όμως, και η κεντρική εξουσία, η οποία αφ' ενός μόλις τώρα άρχισε να ελέγχει κατά πόσον οι τοπικοί άρχοντες ανταποκρίθηκαν στις υποχρεώσεις τους, αφ' ετέρου προσέθεσε στη ραστώνη των τελευταίων το δικό της επίτευγμα να προσλάβει τους νέους πυροσβέστες κατόπιν εορτής. Δεδομένου ότι ο κατασταλτικός μηχανισμός, οσοδήποτε τέλειος, δεν επαρκεί να καλύψει τα κενά του προληπτικού σχεδιασμού, είναι βέβαιο ότι τις διοικητικές αυτές «επιδόσεις» θα τις πληρώσουμε με χιλιάδες καμένα στρέμματα. Ελπίζοντας, πλέον, στην επόμενη χρονιά...