ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ (15-06-99)

Περί ομφαλού
Ωραίοι αυτοί οι μαραθώνιοι της εθνικής ομφαλοσκόπησης με την ευκαιρία των ευρωεκλογών. Τα 'παμε, χαρήκαμε, χαζέψαμε σπουδαίες αντιπαραθέσεις, με πολύ θυμό και αυθεντικό ελληνικό ταμπεραμέντο για το ποιος είναι καλύτερος, αδιαφορήσαμε επιδεικτικά για την Ευρώπη και τους θεσμούς της, διόλου δεν μας απασχόλησε το μέλλον τους, αν θα αγωνιστούμε να τους βελτιώσουμε, με ποιους τρόπους και με ποιους θα συμμαχήσει ο κάθε πολιτικός σχηματισμός για να τους πετύχει. Βεβαίως, γιατί να μας απασχολήσει το θέμα της Ενωμένης Ευρώπης, έτσι κι αλλιώς ελάχιστα είμαστε ενημερωμένοι γι' αυτά τα ζητήματα και την κρίσιμη στιγμή υπάρχουν οι σοφοί αντιπρόσωποί μας, που τους εκλέγουμε για να χειριστούν την κατάσταση. Πόσο σοφοί είναι; Μα, φαίνονται από το πόσο καλά τα πάνε στις τηλεοπτικές οπερέτες -όσοι καλούνται- ποια άλλη απόδειξη χρειαζόμαστε; Υστερα, με την ευκαιρία των εορταστικών εκλογικών σόου ακούμε και τα ωραία κορίτσια που τραγουδούν αυτά τα θεσπέσια ελληνικά σουξέ να εκφράζουν την άποψή τους για θέματα της πολιτικής στα διάφορα πάνελ και πολύ χαιρόμαστε για τα ελληνικά μας προϊόντα και κυρίως για την γευστική αυτή εγχώρια μιντιακή μαρμελάδα. Αντε και του χρόνου. Διαβάζω, πάντως, πως στο γαλλικό κρατικό κανάλι η τολμηρή απόφαση της σταρ παρουσιάστριας Κριστίν Οκράν να κάνει εκπομπή για ευρωπαϊκά θέματα, παρά τις αντίθετες προβλέψεις στέφθηκε με επιτυχία, καθώς συγκέντρωνε ποσοστά τηλεθέασης από 14% μέχρι 16%, γεγονός που την έκανε να δηλώσει στον Τύπο πως η αντίληψη ότι το τηλεοπτικό κοινό δεν ενδιαφέρεται για την Ευρώπη είναι ανόητη και ανυπόστατη και πως είναι υπόθεση των ίδιων των δημοσιογράφων να κάνουν τις εκπομπές τους ενδιαφέρουσες. Βέβαια, είναι και αυτό το υψηλό ποσοστό αποχής από τις ευρωεκλογές των ψηφοφόρων των άλλων ευρωπαϊκών χωρών, που δημιουργεί σοβαρότατες αμφιβολίες για το κατά πόσον πραγματικά ενδιαφέρονται για την υπόθεση της Ευρώπης, αλλά η Κριστίν Μπραβό, μία δημιουργός και παρουσιάστρια νεανικής εκπομπής με ευρωπαϊκό προσανατολισμό, η οποία ταλαιπωρήθηκε να πείσει το κανάλι της πως θα πετύχει το πρόγραμμά της, όχι μόνον τα κατάφερε, αλλά έχει προτάσεις από βρετανικά, ισπανικά και πορτογαλικά κανάλια να τους πουλήσει την ιδέα της εκπομπής. Υπάρχει η τάση να προδικάζονται οι διαθέσεις του κοινού, διότι αυτό εξυπηρετεί την εμπορική στρατηγική των τηλεοπτικών προϊόντων, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορούν να υπάρξουν ιδέες, οι οποίες μπορούν να διευρύνουν και τις διαθέσεις και τις προτιμήσεις. Παγιδευμένοι στην αυτιστική συμπεριφορά του μιντιακού θεάματος επιδιδόμαστε σε μια διαρκή ομφαλοσκόπηση, που κλείνει τους ορίζοντες και αφήνει τα σπουδαία της ζωής να τα χειρίζονται ακριβώς εκείνοι, που πολύ ωφελούνται από την άγνοια και την αδιαφορία των ψηφοφόρων. Μαζί με αυτούς και οι προχειρολόγοι, διασκεδαστές των τηλεοπτικών πάνελ που κάνουν θεαματικές επιθέσεις στους πολιτικούς κατηγορώντας τους ως υπεύθυνους για την στάση αυτή των ψηφοφόρων, ενώ μοιράζονται απολύτως την ευθύνη.
Γράφει η ΠΟΠΗ ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ

	ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ (15-06-99)
Περί ομφαλού	Ωραίοι αυτοί οι μαραθώνιοι της εθνικής ομφαλοσκόπησης με την ευκαιρία των ευρωεκλογών. Τα 'παμε, χαρήκαμε, χαζέψαμε σπουδαίες αντιπαραθέσεις, με πολύ θυμό και αυθεντικό ελληνικό ταμπεραμέντο για το ποιος είναι καλύτερος, αδιαφορήσαμε επιδεικτικά για την Ευρώπη και τους θεσμούς της, διόλου δεν μας απασχόλησε το μέλλον τους, αν θα αγωνιστούμε να τους βελτιώσουμε, με ποιους τρόπους και με ποιους θα συμμαχήσει ο κάθε πολιτικός σχηματισμός για να τους πετύχει. Βεβαίως, γιατί να μας απασχολήσει το θέμα της Ενωμένης Ευρώπης, έτσι κι αλλιώς ελάχιστα είμαστε ενημερωμένοι γι' αυτά τα ζητήματα και την κρίσιμη στιγμή υπάρχουν οι σοφοί αντιπρόσωποί μας, που τους εκλέγουμε για να χειριστούν την κατάσταση. Πόσο σοφοί είναι; Μα, φαίνονται από το πόσο καλά τα πάνε στις τηλεοπτικές οπερέτες -όσοι καλούνται- ποια άλλη απόδειξη χρειαζόμαστε; Υστερα, με την ευκαιρία των εορταστικών εκλογικών σόου ακούμε και τα ωραία κορίτσια που τραγουδούν αυτά τα θεσπέσια ελληνικά σουξέ να εκφράζουν την άποψή τους για θέματα της πολιτικής στα διάφορα πάνελ και πολύ χαιρόμαστε για τα ελληνικά μας προϊόντα και κυρίως για την γευστική αυτή εγχώρια μιντιακή μαρμελάδα. Αντε και του χρόνου. Διαβάζω, πάντως, πως στο γαλλικό κρατικό κανάλι η τολμηρή απόφαση της σταρ παρουσιάστριας Κριστίν Οκράν να κάνει εκπομπή για ευρωπαϊκά θέματα, παρά τις αντίθετες προβλέψεις στέφθηκε με επιτυχία, καθώς συγκέντρωνε ποσοστά τηλεθέασης από 14% μέχρι 16%, γεγονός που την έκανε να δηλώσει στον Τύπο πως η αντίληψη ότι το τηλεοπτικό κοινό δεν ενδιαφέρεται για την Ευρώπη είναι ανόητη και ανυπόστατη και πως είναι υπόθεση των ίδιων των δημοσιογράφων να κάνουν τις εκπομπές τους ενδιαφέρουσες. Βέβαια, είναι και αυτό το υψηλό ποσοστό αποχής από τις ευρωεκλογές των ψηφοφόρων των άλλων ευρωπαϊκών χωρών, που δημιουργεί σοβαρότατες αμφιβολίες για το κατά πόσον πραγματικά ενδιαφέρονται για την υπόθεση της Ευρώπης, αλλά η Κριστίν Μπραβό, μία δημιουργός και παρουσιάστρια νεανικής εκπομπής με ευρωπαϊκό προσανατολισμό, η οποία ταλαιπωρήθηκε να πείσει το κανάλι της πως θα πετύχει το πρόγραμμά της, όχι μόνον τα κατάφερε, αλλά έχει προτάσεις από βρετανικά, ισπανικά και πορτογαλικά κανάλια να τους πουλήσει την ιδέα της εκπομπής. Υπάρχει η τάση να προδικάζονται οι διαθέσεις του κοινού, διότι αυτό εξυπηρετεί την εμπορική στρατηγική των τηλεοπτικών προϊόντων, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορούν να υπάρξουν ιδέες, οι οποίες μπορούν να διευρύνουν και τις διαθέσεις και τις προτιμήσεις. Παγιδευμένοι στην αυτιστική συμπεριφορά του μιντιακού θεάματος επιδιδόμαστε σε μια διαρκή ομφαλοσκόπηση, που κλείνει τους ορίζοντες και αφήνει τα σπουδαία της ζωής να τα χειρίζονται ακριβώς εκείνοι, που πολύ ωφελούνται από την άγνοια και την αδιαφορία των ψηφοφόρων. Μαζί με αυτούς και οι προχειρολόγοι, διασκεδαστές των τηλεοπτικών πάνελ που κάνουν θεαματικές επιθέσεις στους πολιτικούς κατηγορώντας τους ως υπεύθυνους για την στάση αυτή των ψηφοφόρων, ενώ μοιράζονται απολύτως την ευθύνη. Γράφει η ΠΟΠΗ ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΥ