Βάστα Σημίτη...
Ας μην γκρινιάζουμε όμως συνεχώς. Το ΠΑΣΟΚ υπέστη ίσως τη μεγαλύτερη ήττα της ιστορίας του (ποτέ δεν είχε «καθήσει» στο 33%), αλλά οι πολιτικές μας συνήθειες νομίζω ότι σημείωσαν σημαντική πρόοδο: Ο κ. Κ. Σημίτης και το επιτελείο του εγνώριζαν από καιρό ότι οι διαθέσεις του εκλογικού σώματος ήσαν αρνητικές για διάφορους λόγους. Πριν από τρεις μήνες μάλιστα ήσαν ακόμη πιο αρνητικές και βελτιώθηκαν αρκετά από το συνετό χειρισμό των κινδύνων που αντιμετώπισε (και αντιμετωπίζει) η χώρα από την επίθεση του ΝΑΤΟ εναντίον της Γιουγκοσλαβίας. Παρά τα έντονα συναισθήματα του λαού και τη ρητορεία της Αντιπολίτευσης, οφείλουμε όλοι να αναγνωρίσουμε ότι ο χειρισμός του Γιουγκοσλαβικού είχε μέτρο, σύνεση και προσήλωση στα συμφέροντά μας. Δεν είναι μικρό επίτευγμα να θεωρείται η Ελλάδα φίλη του γιουγκοσλαβικού λαού χωρίς να είναι εχθρά του ΝΑΤΟ! Και εν πάση περιπτώσει οποιαδήποτε άλλη συμπεριφορά θα έμοιαζε με Χορό του Ζαλόγγου. Νομίζω ότι αυτό εκτιμήθηκε από το λαό κατά την εκλογική αναμέτρηση. Διαφορετικά τα πράγματα θα ήταν περισσότερο άσχημα για το ΠΑΣΟΚ και αυτό έδειχναν οι δημοσκοπήσεις πριν από τρεις μήνες. Πιστεύω ότι αυτό είναι δείγμα πολιτικής ωριμότητας.
Το δεύτερο σημείο πολιτικής ωριμότητας είναι ίσως πιο σημαντικό. Παρά το δυσμενές εκλογικό κλίμα για το ΠΑΣΟΚ η κυβέρνηση του κ. Κ. Σημίτη δεν έκανε καμιά παραχώρηση και καμιά έκπτωση από το πρόγραμμά της προκειμένου να απαλύνει το διαφαινόμενο βαρύ πολιτικό κόστος. Δεν ξέρω σε ποια άλλα σημεία υπήρξε «μίζερη» όπως της προσάπτει ο Κ. Καραμανλής, αλλά σ' αυτό τουλάχιστον δεν ήταν. Αντιθέτως και παρά τις πιέσεις από το ίδιο το ΠΑΣΟΚ στάθηκε ανυποχώρητη. Μόνο τα αιτήματα των αγροτών και των συνταξιούχων να ικανοποιούσε θα υπερκάλυπτε τις τρεις μονάδες της διαφοράς της από τη Ν.Δ.! Αυτός ο κίνδυνος όμως που απεφεύχθη στην προεκλογική περίοδο, ο κίνδυνος των εκλογικών παροχών που τόσες φορές μας βύθισαν στα χρέη και μας κατέστρεψαν, είναι δυνατό να ανακύψει τώρα, στο διάστημα ώς τις βουλευτικές εκλογές. Θεωρείται βέβαιο ότι ο κ. Κ. Σημίτης θα δεχθεί ισχυρές πιέσεις από το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, από διάφορες τάσεις και ομάδες για να αλλάξει πολιτική και με παροχές να κάνει την κυβέρνησή του ελκυστικότερη στο εκλογικό σώμα. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι οι πιέσεις άρχισαν ήδη από τη νύχτα των αποτελεσμάτων με στόχο τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης, ώστε να γίνει αποτελεσματικότερη. Οτι η κυβέρνηση έχει πρόβλημα αποτελεσματικότητας είναι βέβαιο. Αν όμως μια κυβέρνηση με «αντιπροσωπευτικά μπαϊράκια» θα είναι αποτελεσματικότερη, αυτό είναι το πλέον αβέβαιο στοίχημα! Πιο πειστική προβάλλει η πίεση για μια στροφή προς τα λεγόμενα «καθημερινά προβλήματα». Εννοούν δε με τον όρο αυτό προβλήματα δύσκολα που μας έρχονται από μακριά πέρασαν από πολλές κυβερνήσεις χωρίς να λυθούν και πρέπει να λυθούν τώρα, μέσα σε οκτώ ή δώδεκα μήνες! Είναι η ανεργία, η δημόσια ασφάλεια, το ασφαλιστικό, η δημόσια υγεία, η δημόσια εκπαίδευση, τα προβλήματα (εξαιρετικά σύνθετα και περίπλοκα) της γεωργίας, τα ναρκωτικά και άλλα. Αυτά όλα πρέπει να λυθούν στο λίγο χρονικό διάστημα που μας μένει ώς τις βουλευτικές εκλογές ώστε να υπερκαλύψει το ΠΑΣΟΚ τη διαφορά των τριών μονάδων και να εξασφαλίσει μια ακόμη κυβερνητική θητεία! Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος πρόχειρης, άσκοπης και χωρίς πρόγραμμα σπατάλης σε όλους αυτούς τους τομείς ή κατολίσθησης σε αυταρχικές και μισαλλόδοξες λύσεις για να δείξουμε ότι κάτι κάνουμε! Για μια ακόμη φορά αισθάνομαι την ανάγκη να αναφωνήσω: Βάστα Σημίτη. Το μεγαλύτερο δυστύχημα για έναν πρωθυπουργό δεν είναι να χάσει τις εκλογές...
Του ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ