Οι κουμπαριές

Οι πολιτικοί μας ανακάλυψαν τους τσιγγάνους. Προηγήθηκε βεβαίως η τηλεόραση με το σίριαλ «Ψίθυροι Καρδιάς» που κατέστησε, έστω και πρόσκαιρα, κάποιες πτυχές της τσιγγάνικης ζωής δημοφιλείς. Και ακολούθησαν οι πολιτικοί μας, οι οποίοι προσπαθούν να προσεγγίσουν την τσιγγάνικη ψήφο με τις παραδοσιακές και άκρως παρωχημένες μορφές πολιτικής επικοινωνίας. Αυτές της... κουμπαριάς. Πρώτη διδάξασα η σύζυγος του προέδρου της Ν.Δ. κ. Νατάσα Παζαΐτη-Καραμανλή, η οποία, παρόντος του έτερου ημίσεός της, βάπτισε πριν από κάμποσες εβδομάδες ένα τσιγγανάκι, ενώπιον των τηλεοπτικών συνεργείων. Προχθές ακολούθησε ο πρόεδρος του ΣΥΝ κ. Ν. Κωνσταντόπουλος, ο οποίος κατέφυγε κι αυτός στην ίδια δοκιμασμένη μέθοδο. Ενώ η υπουργός Ανάπτυξης κ. Βάσω Παπανδρέου, προφανώς για να μη μείνει πίσω, απεφάσισε να παντρέψει ένα ζευγάρι τσιγγάνων. Διακομματικό λοιπόν το όψιμο ενδιαφέρον για την κοινότητα των Ελλήνων τσιγγάνων. Πιστεύουμε όμως ότι η προσέγγισή της γίνεται και πάλι με λανθασμένο τρόπο. Επί σειράν ετών, η αδιαφορία της Πολιτείας οδήγησε αρκετούς εκ των τσιγγάνων, κυρίως αυτούς που κατοικούν στη Θράκη, να ασπαστούν τον μουσουλμανισμό και να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης της τουρκικής προπαγάνδας. Επίσης, ελάχιστοι Ελληνες γνωρίζουν ότι υπάρχουν δύο κατηγορίες τσιγγάνων. Αυτοί που προσπαθούν να ενσωματωθούν στην κοινωνική ζωή και εργάζονται σκληρά για να το πετύχουν. Και αυτοί που προτιμούν να παραμένουν προσκολλημένοι στα παλιά, σκηνίτες και συχνά νομάδες, άνθρωποι που αρνούνται τα κοινωνικά δεδομένα και αρκετές φορές στρέφονται προς το έγκλημα. Ο διαχωρισμός αυτός είναι απαραίτητος για να πάψει ο κοινωνικός ρατσισμός εναντίον του συνόλου των τσιγγάνων. Αλλωστε η ενσωμάτωση τους στην κοινωνία, αυτών αλλά και των άλλων μειονοτήτων που διαμορφώνονται στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, αποτελεί προτεραιότητα των πολιτικών μας, οι οποίοι επί του παρόντος δεν μας έχουν πείσει ότι έχουν αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος, πέραν της... κουμπαριάς.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ