Φανάρια
Δημήτρης Καπράνος
| | ΑΚΙΣ (25-11-98) | |
|
«Παρακαλούμε, μη δίνετε χρήματα στους επαίτες. Τους ενθαρρύνετε». Η επιγραφή στο «μετρό» του Λονδίνου μοιάζει σκληρή. Και την κοίταζα με δυσπιστία. Οσο, όμως, το τρένο προχωρούσε προς το τέρμα, τόσο σκεπτόμουν το περιεχόμενό της. Και σιγά-σιγά παρατήρησα ότι ο αριθμός των επαιτών είχε μειωθεί σημαντικά από την τελευταία φορά που είχα επισκεφθεί την πόλη. «Ναι, είναι αλήθεια ότι ο αριθμός των επαιτών μειώθηκε σημαντικά. Κι αυτό χάρη στην εκστρατεία των αρχών, που συνέστησαν στον κόσμο να μην τους δίνει χρήματα. Δυστυχώς, όσο σκληρό κι αν φαίνεται, είναι η μοναδική λύση. Οταν δεν παίρνουν χρήματα, δεν έχουν λόγους να επαιτούν. Θα ψάξουν να βρουν δουλειά, κάτι άλλο θα κάνουν» μου είπε η φίλη μου, που επίσης χρησιμοποιεί καθημερινά το «μετρό». Σκεπτόμουν το βρετανικό παράδειγμα καθώς άκουγα στις «ειδησεις» για τα «παιδιά των φαναριών». Αλήθεια, πόσο διαφορετικά θα είναι τα πράγματα αν αποφασίσουμε, αίφνης, να μην τους δίνουμε χρήματα; Πρώτα-πρώτα, οι εκμεταλλευτές τους θα αντιληφθούν ότι «η τέχνη δεν έχει ψωμί» και θα τα αφήσουν ήσυχα. Ετσι, θα μπορέσει η Πολιτεία να ενδιαφερθεί γι· αυτά, να τα μαζέψει, να τους παράσχει στέγη και τροφή και ίσως εκπαίδευση. Οσο σκληρό κι αν ακούγεται, καλά θα κάνουμε να κρατήσουμε κλειστό το παράθυρο του αυτοκινήτου μας για το επόμενο διάστημα. Ετσι κι αλλιώς, οι «εισπράξεις» των φαναριών στις τσέπες των «Φέιγκιν» πηγαίνουν. Ας βοηθήσουμε τα παιδιά διά της αρνήσεως παροχής βοηθείας. Ισως η τακτική αυτή αποδειχθεί σωστή.
Δημήτρης Καπράνος | |
|