«Διπλά»
Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΜΠΟΥΚΑΛΑ
|
| ΣΤΑΣΕΙΣ (05-11-98) |
|
Τα «διπλά» είναι συνηθισμένα στους ποδοσφαιρικούς συλλόγους· μετά τις ασκήσεις, οι παίκτες χωρίζονται σε δύο δεκάδες και επιδίδονται σε έναν εμφύλιο που διαφέρει από οποιονδήποτε άλλον πόλεμο μεταξύ ομοαίμων ή ομοϊδεατών επειδή είναι χρήσιμος: ο προπονητής μπορεί να δει αν οι παίκτες αφομοιώνουν τα συστήματα, ποιος υπερέχει σε αγωνιστική ευφυΐα παρότι αργοκίνητος, κ.τ.λ. Σε τέτοιες ενδοομαδικές συναντήσεις, το πάθος σπανίως υπερβαίνει το όριο, εκτός πια και κάποιος πιτσιρικάς θέλει οπωσδήποτε να μπει στην ενδεκάδα, οπότε παίρνει σβάρνα τους συμπαίκτες του, διακυβεύοντας την ακεραιότητά τους.
Ενα «διπλό» διαρκείας παρακολουθούμε και στην ομάδα με τα πράσινα, το ΠΑΣΟΚ (στους κόλπους του οποίου άλλωστε υπάρχουν πολλοί ιδιαιτέρως ενδιαφερόμενοι για τα ποδοσφαιρικά, όπως ο κ. Τσοχατζόπουλος, που, καίτοι αναρμόδιος ως υπουργός Εθνικής Αμύνης, δεν παρέλειψε να προβεί σε δηλώσεις «συμμεριζόμενος την αγανάκτηση των Μακεδόνων φιλάθλων», συμμεριζόμενος δηλαδή τις πολιτικές του ανάγκες). Η καίρια διαφορά είναι ότι τα διπλά του ΠΑΣΟΚ δεν φαίνονται χρήσιμα για την ομάδα στο σύνολό της, καταρχάς επειδή δεν διεξάγονται υπό συνθήκες ειλικρίνειας. Οι συμπαίκτες-αντίπαλοι, είναι φανερό, προτιμούν να είναι αντίπαλοι παρά συμπαίκτες. Επειδή όμως υποθέτουν ότι αν διασπαστούν, μάλλον θα πέσουν κατηγορία σαν δύο (ή τρεις ή τέσσερις ξεχωριστές ομάδες), κάνουν την ανάγκη φιλοτιμία και την εξουσία συγκολλητική ουσία και παραμένουν υπό το ίδιο λάβαρο, στο οποίο ωστόσο δεν αναγνωρίζονται όλοι τους, ή δεν αναγνωρίζονται με τον ίδιο τρόπο. Αλλος συνεχίζει να βλέπει πάνω του τον παραδοσιακό μισό ήλιο, άλλος τον αντικατέστησε με τα σύνεργα κομμωτηρίου, άλλος βλέπει απλώς τον εαυτό του ζωγραφισμένο στη σημαία, κ.τ.λ.
Το αποτέλεσμα; Στα διπλά αυτά ξοδεύεται πολύ περισσότερο πάθος και νους απ' ό,τι ας πούμε στη διακυβέρνηση ή στην παραγωγή πολιτικής. Αποτέλεσμα δεύτερο ότι ουδείς εμπιστεύεται ουδένα, και, παρ' όλα αυτά, απαιτούν από τους πολίτες να τους παράσχουν αφειδώλευτη την εμπιστοσύνη της. Αποτέλεσμα τρίτο, το «γήπεδο» να έχει προ πολλού μεταβληθεί σε χώρο γεμάτο παγίδες, δόκανα και δίχτυα πονηρά απλωμένα. Αποτέλεσμα τέταρτο να γινόμαστε μάρτυρες αλλεπάλληλων εκφοβιστικών ή εκβιαστικών κινήσεων - και στην περίπτωση αυτήν τον έλεγχο δεν τον αξίζει μόνο ο εκβιαζόμενος αλλά και ο αποδεχόμενος τον εκβιασμό, που υποχωρούν ατάκτως και καλυπτόμενος με πρόχειρα σοφίσματα.
Είναι λοιπόν ένα διπλό κόμμα το ΠΑΣΟΚ (χονδρικώς υπάρχει το κυβερνητικό και το κομματικό ΠΑΣΟΚ). Κατανοούμε έτσι γιατί τα «διπλά» του είναι τόσο σκληρά. Κατανοούμε επίσης γιατί η «μεγάλη απόδραση των ένδεκα» (θυμάστε την ταινία με τον Πελέ-κρατούμενο των Γερμανών;) πέτυχε μόνο στον κινηματογράφο και όχι στη Βουλή, όπου οι ένδεκα απέδρασαν επανακάμπτοντας.
Του ΠΑΝΤΕΛΗ ΜΠΟΥΚΑΛΑ |
|