Κύριο άρθρο της 05-11-98

Πιλότων κλέος

Ενας ακόμη πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας, ο 26χρονος υποσμηναγός Νικόλαος Παρούσης, προστέθηκε χθες στον μακρότατο κατάλογο των Ικάρων, που έχουν πληρώσει με τη ζωή τους την ανάγκη διαρκούς ετοιμότητος που επιβάλλει ο ακήρυκτος πόλεμος των αιθέρων στο Αιγαίο, λόγω της τουρκικής επιβουλής. Το πρόβλημα που ενεφανίσθη στο ηλεκτρονικό σύστημα διευθύνσεως του πιλοτηρίου απέβη τελικώς μοιραίο και μια συνήθης εκπαιδευτική πτήση κατέληξε σε τραγωδία. Ο νεαρός υποσμηναγός κατέστη το δεύτερο θύμα επί τεσσάρων πτώσεων αεροσκαφών, κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους. Δεινό της μοίρας παιχνίδι, για να καταστήσει ίσως τον πόνο οξύτερο: προ τριετίας είχε χαθεί με τον ίδιο τρόπο ο πρώτος εξάδελφος του Ν. Παρούση, ο 24χρονος ανθυποσμηναγός Κώστας Παρούσης, το αεροσκάφος του οποίου συνετρίβη σε βραχονησίδα του Μυρτώου Πελάγους, χωρίς το πτώμα του να βρεθεί ποτέ. Πανελλήνια πάντοτε η θλίψη, όταν χάνονται πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας, όσο και αν αυτό μικρή μόνον απάλυνση επιφέρει βεβαίως του πόνου των οικείων τους. Ενδεκα ακόμη παλικάρια έχασαν τη ζωή τους κατά την προηγούμενη τριετία, ενώ έχει υπάρξει και χρονιά, όπως εκείνη η αποφράς του 1987, οπότε απωλέσθησαν οκτώ χειριστές πολεμικών αεροσκαφών μέσα σε ένα και μόνον έτος. Ο τρόπος ζωής των πολιτών, ανεξαρτήτως αν είναι άνετος ή δύσκολος, καθιστά σχεδόν αδύνατο να φανταστούμε τις απερίγραπτα σκληρές συνθήκες διαρκούς εντάσεως, μέσα στις οποίες ζουν οι πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας. Αναρίθμητες ώρες επιφυλακής, συχνά μέσα στην καμπίνα του αεροπλάνου. Αμέτρητες ώρες πτήσεως και εικονικών αερομαχιών σε συνθήκες πολεμικής αναμετρήσεως, με διαρκή κίνδυνο της ίδιας της ζωής τους. Δραματικά πειστικό επιχείρημα, οι 39 πιλότοι που έχουν χάσει την καθημερινή μάχη με τον θάνατο από το 1987 μέχρι σήμερα. Είναι πολύ πέρα από τις δυνατότητες των κοινών ανθρώπων να τους μοιάσουμε. Ας τους εκδηλώνουμε, τουλάχιστον, εμπράκτως τον σεβασμό και την ευγνωμοσύνη μας για το γεγονός, ότι σε μια κοινωνία που έχει θεοποιήσει τον ατομισμό και τον ανταγωνισμό, που έχει κάνει ιδανικό της την «αρπαχτή» και το «βόλεμα», υπάρχουν κάποιοι, οι οποίοι διακινδυνεύουν νυχθημερόν τη ζωή τους για να επιτρέπουν σε όλους εμάς τους υπολοίπους να επιδιδόμεθα απερίσπαστοι στη νομή των απολαύσεων του συχνά τρυφηλού μας βίου.