Το ...μάρμαρο
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗΣ
|
| ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ (23-01-97) |
|
Ο Κόφι Ανάν, διάδοχος του αποπεμφθέντος λόγω αμερικανικής επιθυμίας Μπούτρος Γκάλι, θα προβεί σήμερα στην Ουάσιγκτον στην πρώτη δική του προσπάθεια συνδιαλλαγής με τις ΗΠΑ, αιτούμενος να καταβάλουν το 1,3 δισ. δολάρια που οφείλουν. Είναι δεδομένο ότι και αυτός θα ακούσει τις αμερικανικές αιτιάσεις για σπατάλη στον Οργανισμό, τις επικρίσεις ότι τα Ηνωμένα Εθνη επιδίωξαν να προωθήσουν ένα «διεθνές κοινωνικό κράτος» -ακόμη και τη χαιρέκακη υπόμνηση ότι παρήλθε η περίοδος που ήταν ...τριτοκοσμικό φόρουμ. Κοντολογής, και η εισφορά των ΗΠΑ πρέπει να μειωθεί, και τα Ηνωμένα Εθνη να προσαρμοσθούν στην αντίληψη της Ουάσιγκτον για τον ρόλο τους.
Το πρώτο των αιτημάτων ηχεί εύλογο όσο μένει κανείς στη διαπίστωση ότι οι ΗΠΑ εισφέρουν το 25% των εσόδων του ΟΗΕ. Αυτή όμως είναι η μισή αλήθεια, αφού το ποσοστό αυτό αντανακλά τη συμμετοχή της υπερδύναμης στο παγκόσμιο ακαθάριστο προϊόν: η Ιαπωνία εισφέρει πάνω από 15% και τα κράτη της Ε.Ε. 35%. Η Ουάσιγκτον, που οφείλει περισότερα από όσα όλες οι άλλες χώρες μαζί, έχει τη δύναμη να μην πληρώνει -όχι το δικαίωμα.
Στο δεύτερο σημείο, οι θέσεις των ΗΠΑ στερούνται σοβαρότητος. Οι σπατάλες, που καταγράφονται στον ΟΗΕ, δεν αποτελούν επαρκή λόγο μεταφοράς στον διεθνή οργανισμό των αμερικανικών νεοφιλελεύθερων εμμονών κατά του κοινωνικού κράτους -και μόνο γιατί οι ανθρωπιστικές και εκπαιδευτικές υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών υπήρξαν πιο απτές από το διαμεσολαβητικό έργο τους, που φέρει εντονότερο το αποτύπωμα του συσχετισμού δυνάμεων των κρατών-μελών του. Ορισμένοι κύκλοι των ΗΠΑ βλέπουν τον ΟΗΕ ως νομιμοποιητική σφραγίδα των επιλογών τους -όποτε ενδιαφέρονται τόσο ώστε να μην επιλέγουν την αδράνεια. Ο κ. Ανάν δεν πρέπει να τους διευκολύνει.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗΣ |
|