Tι-Βι-α (09-01-97)
Για το πρωινό πρόγραμμα της ΕΤ-1; Οοοοχι! Δεν θα πούμε κουβέντα για την πρώτη εκπομπή. Να δούμε και δεύτερη και τρίτη να ξέρουμε τι λέμε. Πάντως καλή επιτυχία. Το σπουδαιότερο είναι να μην μένει σιωπηλή η κρατική τηλεόραση, να είναι απούσα, όταν όλα τα υπόλοιπα κανάλια εκείνες τις ώρες έχουν «φωνή» και μάλιστα δυνατή. Σημαντικό όμως είναι να έχει «φωνή» διαφορετική, συμπληρωματική των υπολοίπων και όχι παρόμοια, που όλο κάτι θα θυμίζει στους τηλεθεατές, αλλά δεν θα είναι ακριβώς αυτό που έχουν συνηθίσει.
Δύσκολο το έργο πλέον για τους υπεύθυνους των προγραμμάτων της κρατικής τηλεόρασης, γιατί πρέπει να βρουν έναν τρόπο τα είδη των εκπομπών, που δεν μπορεί να είναι διαφορετικά απ' αυτά, τα οποία προβάλλονται και από τα ιδιωτικά κανάλια (τοκ σόου, σήριαλ, εκπομπές ποικίλης ύλης όπως είναι τα πρωινά κ.λπ.) να είναι τόσο στη μορφή, όσο και στο περιεχόμενο υψηλότερης ποιότητας, να έχουν διαφορετικές κατευθύνσεις από εκείνες των ιδιωτικών καναλιών και άλλη ατμόσφαιρα. Αυτό και κόστος έχει υψηλό και μεγάλη κατανάλωση φαιάς ουσίας χρειάζεται και ικανούς επαγγελματίες απαιτεί. Είθε να βρει τον χρυσό συνδυασμό η κρατική τηλεόραση, που οι άνθρωποι δεν της λείπουν - αν και κατάφερε να χάσει πολλούς Π εκείνο που της λείπει είναι η αίσθηση της ασφάλειας, της συνέχειας, η ηθική στήριξη και οι κατάλληλοι τιμονιέρηδες.
Εχει που έχει το ύφος δασκάλας που μαλώνει τους μαθητές, όταν δεν λένε καλά το μάθημά τους η κ. Στάη, κρατάει και εκείνο το στυλό στα χέρια και δείχνει το κοινό κάθε φορά, που θέλει να δώσει έμφαση σε κάτι και με πιάνει δέος. Τώρα λέω, θα με σηκώσει στον πίνακα και δεν φτάνει που δεν θα ξέρω, θα μου τις βρέξει κι όλας.
Ε, πως! Σε πλήρη δράση είδα εγώ την αστυνομία, εκεί στο δελτίο ειδήσεων του ΣΚΑΪ, παρακολούθησα ολόκληρη σύλληψη υπόπτων και τους αστυνομικούς να μπαίνουν και να βγαίνουν σε οικοδομή και να ανεβοκατεβαίνουν μια σκαλωσιά με τα πιστόλια στο χέρι, ήταν και πολλοί, γέμισε ο τόπος, όχι που λένε οι διάφοροι τόσες μέρες τώρα στα δελτία, πως δεν υπάρχουν αστυνομικοί να μας φυλάνε. Είδατε; Μας φυλάνε οι άνθρωποι και συλλαβάνουν διαρκώς. Υπόπτους, φυσικά! Τι άλλο;
Πολύ μου αρέσουν αυτές οι συλλήψεις υπό το φως των τηλεοπτικών προβολέων, μου θυμίζουν και τα παιδικά μου χρόνια, το στάκαμαν που παίζαμε τα βράδια στα στενά. Τότε δεν φοβόνταν οι μανάδες τους παιδεραστές, τους ληστές και τα συναφή, το πολύ πολύ κανέναν επιδειξία να είχαμε στη γειτονιά, αλλά τώρα το είδος δεν μας κάνει εντύπωση, έχουμε την τηλεόραση.
Μας έχουν τρελάνει οι επαναλήψεις των καναλιών. Και δεν φτάνει που ξαναβλέπουμε τα εορταστικά προγράματα, ξαναβλέπουμε και επεισόδια φετινών σειρών και δεν μας το λένε ότι πρόκειται για επανάληψη, μήπως και δεν το καταλάβουμε. Ε, υπομονή, υπάρχει λόγος. Αυτήν την εποχή, μετά τις χριστουγεννιάτικες γιορτές και μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου περίπου είναι πολύ λίγες οι διαφημίσεις και τα κανάλια κάνουν οικονομία στο πρόγραμμα να μην το «κάψουν». Ποιος το πιστεύει πως πρέπει να ευχόμαστε να υπάρχουν διαφημίσεις μήπως δούμε και τίποτε φρέσκο από πρόγραμμα; Κι όμως!
«Τηλέμαχος»