Οι πιέσεις
| Από έλλειψη χρόνου ή λόγω εκνευρισμού το μακιγιάζ δεν επέτυχε. Ετσι, η οργή
και η αγανάκτηση ανέβλυσαν απολύτως αναγνωρίσιμες από την Αγκυρα, την Ουάσιγκτον,
το Λονδίνο και τη Βόννη για το «θράσος» της Λευκωσίας να προχωρήσει με σοβαρότητα
στην ενίσχυση της αμύνης διά της προμηθείας αντιαεροπορικών συστημάτων - και
μάλιστα ρωσικών. Οι διαπλεκόμενοι είπαν διάφορα, ασύστατα έως απαράδεκτα: «Πλήγμα
για την ειρήνη στην περιοχή...», «Αλλαγή της τουρκοελληνικής ισορροπίας στην
Ανατολική Μεσόγειο...», «Πρέπει να ληφθεί υπόψη η στρατιωτική εξίσωση στην
Κύπρο...», «Είναι ένα μεγάλο βήμα σε λάθος κατεύθυνση...» Η συνισταμένη των
αντιδράσεων αυτών είναι ότι τέτοιοι εξοπλισμοί έχουν αρνητικές επιπτώσεις στις
διαπραγματεύσεις Πγια το Κυπριακό, ίσως για το Αιγαίο, γενικώς. Ομως, η ενίσχυση
ή μη της αμυντικής ικανότητος μιας χώρας ενδιαφέρει μόνον όποιον σχεδιάζει να της
επιτεθεί. Και άγχει μόνον όσους έχουν πεισθεί ότι αυτής της φύσεως οι
διαπραγματεύσεις ημπορούν να είναι προκαθορισμένης εκβάσεως, όταν διεξάγονται με
επισειομένη την απειλή ενός τρίτου «Αττίλα» ή με ορατό το φάσμα μιας αναμετρήσεως
στο Αιγαίο, ώστε να αποτελέσουν ετεροχρονισμένη νομική επικύρωση τετελεσμένων ή
νομική αναγνώριση διεκδικήσεων. Υπάρχουν ασφαλώς και άλλες παράμετροι στις
αντιδράσεις της Αγκύρας και των κοινών μας συμμάχων. Διότι δεν πρέπει να
υποτιμηθεί ο εκνευρισμός ενός πλασιέ όταν βλέπει ανταγωνιστή να προσεγγίζει
πελάτες στη δική του συνοικία. Οπως δεν πρέπει να υποβαθμισθεί ο εκνευρισμός της
Αγκύρας και λοιπών από την προοπτική όμοια συστήματα με εκείνα που παρήγγειλε η
Κύπρος, να περιληφθούν στον κατάλογο αγορών της ελληνικής κυβερνήσεως, με
δεδομένο ότι θεωρούνται ιδιαιτέρως αξιοποιήσιμα σε περιοχές όπως το Αιγαίο. Σε
εποχές μάλιστα που ο υπουργός Αμύνης κ. Α. Τσοχατζόπουλος αισθάνεται την ανάγκη
να πληροφορήσει τους πάντες (ατυχώς με συνέντευξη και όχι με ενημέρωση των
πολιτικών ηγετών) ότι η Τουρκία προετοιμάζεται για επίθεση. Με αυτά τα δεδομένα,
καλώς πράττει η Κύπρος που ασκεί το αυτονόητο -και αναφαίρετο- δικαίωμά της να
ενισχύει την άμυνά της έναντι επιβουλών ή εκβιασμών προχωρώντας στην προμήθεια
οπλικών συστημάτων από τη Ρωσία. Ορθώς πράττει και η ελληνική κυβέρνηση που
διακηρύττει ότι ουδόλως αποκλείει την αγορά όπλων από τη Ρωσία. Το ζήτημα είναι
τι εντέλει θα πράξει η ίδια η Ρωσία, γνωστού όντος ότι είναι ευεπίφορη σε
πιέσεις. Εάν υπαναχωρήσει στη συμφωνία της με την Κύπρο, τότε θα πρέπει να
παραιτηθεί διά παντός από το δικαίωμα στη διεθνή αξιοπιστία. Τίμημα βαρύ. |
